woensdag 9 december 2009

Koorts

Wie de Mexicaanse griep krijgt, maar verder goed gezond is, is er na een week wel weer overheen. Dagen achter elkaar werden in het NOS-journaal beelden getoond van naalden die in de armpjes van kinderen werden gestoken. Sindsdien is de aandacht al weer weggeëbd. Ik hoor geen alarmerende cijfers over doden of over bedrijven die tot stilstand komen omdat de helft van het personeel in bed ligt. De IC-afdelingen van ziekenhuizen kunnen de toevloed van patiënten met 'Mexicaanse griep en nog wat' kennelijk  goed aan.

Een paar dagen geleden zag en hoorde ik ook een Brabantse moeder in het NOS-journaal. Zij vertelde dat haar zoon Q-koorts had. Hij woont niet op een geitenfokkerij, maar fietste dagelijks op weg naar school langs zo'n fokkerij waar Q-koorts onder de geiten heerste of had geheerst. Aan Q-koorts kun je dood gaan en er zijn mensen aan de Q-koorts overleden. In sommige gevallen kan een behandeling jaren duren. (Dat las ik op de website van het RIVM.)

Intussen hebben de ministers Ab Klink en Gerda Verburg er koortsachtig alles aan gedaan om gegevens over de uitbreiding van de Q-koorts over andere delen van Nederland dan Brabant uit de publiciteit te houden. In de Volkskrant lees ik dat Ab en Gerda zich gesteld zien voor een klassieke afweging tussen het belang van de volksgezondheid en de belangen van de boeren. Dat lijkt me inderdaad niet makkelijk, want wat is nu een redelijke verhouding tussen het aantal mensen dat aan Q-koorts overleden is en het aantal boeren (en hun families!) dat brodeloos is geraakt omdat hun geiten 'geruimd' moesten worden? En Ludo Hellebrekers, voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, gooit ook nog een ethisch argument in de strijd: Maatregelen zijn nodig, maar hierbij moet wel de ethische afweging gemaakt worden of het doden van gezonde dieren gerechtvaardigd is, gezien de risico’s voor de volksgezondheid. Zo is het maar net. Je gaat geen gezonde geiten dood maken omdat er wel eens een paar mensen ziek zouden kunnen worden.

Journaalbeelden van koeien, varkens en kippen die massaal in vrachtwagens van een destructiebedrijf worden gekieperd staan mij helder voor de geest. Ik zit echt niet met spanning uit te kijken naar soortgelijke beelden waarin dode geiten de hoofdrollen spelen. Ik hoef me persoonlijk geen zorgen te maken want Q-koorts wordt niet van mens op mens overgedragen. Voorlopig ga ik niet naar het platteland en ook van kinderboerderijen zal ik mij verre houden, want je weet maar nooit. Maar welke keus hebben de mensen die wonen in de buurt van zo'n geitenfokkerij? Die mogen rustig afwachten tot Ab en Gerda alle aspecten van agrarisch welvaren, volksgezondheid en ethiek tegen elkaar afgewogen hebben en voor hun besluit de zegen van de Tweede Kamer hebben gekregen.

Het nieuwe baarseizoen voor de geiten nadert en als er nu niets gebeurt, worden de stallen opnieuw overspoeld met miljarden C. burnetii-bacteriën, de veroorzakers van de Q-koorts.

PS
Dit is mijn tweede blog van vandaag. Het eerste staat hieronder.
x

Broeikas

Wie nu nog niet weet dat momenteel in Kopenhagen de zogenaamde 'klimaattop' wordt gehouden, houdt het nieuws niet erg goed bij. Nog vrij recent schreef ik hier dat naar mijn mening de opwarming van de aarde heel goed een periodiek terugkerend verschijnsel zou kunnen zijn. Al veel langer geleden schreef ik dat Mikkajekna, een gletsjer in het Zweeds nationaal park Sarek, die ik diverse keren met eigen ogen heb aanschouwd, al sinds het begin van de vorige eeuw, dus al honderd jaar lang, korter aan het worden is. Ik ben echter ook van mening dat we een mogelijk natuurlijk proces niet zo nodig hoeven te versnellen door maar onbeperkt door te gaan met het uitstoten van broeikasgassen.

Gezien mijn leeftijd kan ik mij van die hele klimaatdiscussie afmaken met de opmerking: "Het zal mijn tijd wel duren." Ik heb ook geen nakomelingen en hoef dus niet wakker te liggen van de prangende vraag of mijn kindskinderen aan het palmenstrand van Amersfoort aan Zee zullen pootjebaden of dat ze juist, door een omkering van de Golfstroom, een extra dikke trui moeten aanschaffen. Ik zie wel mensen die met de auto naar hun kleinkinderen gaan, zelfs al zijn die schatjes met het openbaar vervoer goed bereikbaar.

De belangrijkste vraag aan het eind van de conferentie zal niet zijn: wordt het warmer en wat gaan we daaraan doen? Die vraag is: waartoe is megavervuiler USA bereid? Ik ben ervan overtuigd dat Barack Obama tot meer bereid is dan zijn voorganger, maar Obama heeft dezelfde achterban van ruim 300 miljoen Amerikanen, die er in meerderheid helemaal niet van overtuigd zijn dat zij zelf de belangrijkste oorzaak van onnodige en ongewenste opwarming zijn. Bij mijn omzwervingen op het internet kwam ik het weblog 'Care2, make a difference' tegen. Ene Dave Rochlin presenteert daar enkele interessante cijfertjes. Uit recente opinieonderzoeken is gebleken dat het aantal Amerikanen dat gelooft dat de opwarming een gevolg is van menselijke activiteiten, is gedaald van 47% tot 36% van de bevolking. (Bij de Republikeinen is dat slechts 18%.) Dave voegt daar een ander leuk percentage bij: 38% van de Amerikanen gelooft dat geesten van overledenen in huizen kunnen rondwaren. Zo heeft iedereen zijn eigen prioriteiten.

Maatregelen tegen de opwarming van ons klimaat kosten geld, heel veel geld, zeker als het rijke westen ook nog eens de arme landen daarbij financieel gaat ondersteunen. De onderhandelaars in Kopenhagen weten ook dat we momenteel in een economische crisis verkeren. Dat zou wel eens, vrees ik, de belangrijkste belemmering kunnen zijn voor het maken van afspraken die er werkelijk toe doen. Willen 'we' op de korte termijn geld uitgeven voor maatregelen waarvan we resultaten op langere termijn niet eens meer meemaken?

Afgelopen maandag was Midas Dekker te gast bij 'Pauw & Witteman' om zijn altijd humoristisch getinte visie te geven op de gevolgen van de klimaatverandering voor bepaalde diersoorten. Hoe 'gespecialiseerder' een diersoort (bijvoorbeeld de giraffe), zei Midas, hoe moeilijker hij zich aan veranderingen kan aanpassen. Hij noemde nog een dier, dat al 200 miljoen jaar alle veranderingen heeft overleefd. Dat deed me denken aan een sciencefictionverhaal dat ik ooit gelezen heb. Een eenzame ruimtereiziger raakt uit koers en komt in een soort winterslaap terecht. Eeuwen later komt zijn ruimteschip terug op aarde en hij ontwaakt. Het eerste wat hij buiten ziet is een enorm standbeeld van wat duidelijk een groot, inspirerend leider moet voorstellen. Het is geen mens, maar een kakkerlak.
x