maandag 31 januari 2011

Vraag

Vier jaar geleden werden er parlementsverkiezingen gehouden in de door Israël bezette gebieden. Algemeen was de overtuiging dat de verkiezingen ordelijk en eerlijk waren verlopen. Hamas verwierf de absolute meerderheid. Dat vonden 'wij' geen mooie uitslag. Een regering van Hamas werd alom geboycot.

Stel dat er over enige tijd in Tunesië en Egypte eerlijke, democratische verkiezingen worden gehouden en conservatieve moslimpartijen, lijkend op die Iran, weten de meerderheid te verwerven. Hoe moeten 'wij' daar dan mee omgaan?
x

zondag 30 januari 2011

Ingrijpen

Aan de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting moet je in dit land niet komen. Ministers en andere bestuurders en politici kunnen alleen maar knarsetandend toezien, wanneer ze in de media gekritiseerd of belachelijk gemaakt worden. We spreken er schande van als de president van Egypte, benauwd voor zijn hachje, internet- en sms-verkeer onmogelijk maakt. We zijn er natuurlijk wel aan gewend dat zulke dingen in 'dat soort landen' gebeurt.

We hoeven echt niet zo ver te gaan om overheidsingrijpen in de vrije meningsuiting vast te stellen. We kunnen zelfs binnen de EU blijven, die geacht wordt uit democratisch geregeerde landen te bestaan. Silvio Berlusconi, de premier van Italië, die ook zo ongeveer
de complete commerciële omroep in zijn zak heeft, ergert zich aan de kritiek die bij de RAI, de publieke omroep, nog wel eens op hem wordt geleverd, zoals enkele dagen geleden, toen zijn relaties met zeer jonge vrouwen weer eens aan de orde kwamen.

Berlusconi laat het niet bij knarsetanden. Hij heeft, volgens de Volkskrant, die het weer heeft van la Republica, minister van Telecommunicatie Paolo Romani vrijdag opdracht gegeven in te grijpen om kritische uitzendingen van actualiteitenrubrieken op de publieke omroep RAI aan banden te leggen. (...) Berlusconi wil 'dit soort programma's' niet meer op de publieke omroep, zo zei hij tijdens het kabinetsberaad.


Ik ben benieuwd of deze actie van Berlusconi een storm van protest zal oproepen bij de Europese Commissie en alle ander regeringen binnen de EU.
x

zaterdag 29 januari 2011

Toekomstperspectief

Op één lid na denkt de fractie van GroenLinks in de Tweede Kamer dat het opleiden van politiemensen in de Afghaanse provincie Kunduz bijdraagt aan een beter toekomstperspectief in Afghanistan. Dat zijn woorden van Jolande Sap die de Volkskrant citeert. De opleiding in Kunduz duurt ongeveer net zo lang als die welke toekomstige agenten in de regio Amsterdam-Amstelland krijgen. Er zijn wel wat verschillen. De aspirant-agenten in Amsterdam-Amstelland:
1.kunnen allemaal lezen en schrijven;
2.krijgen niet te maken met bermbommen;
3.zullen als wapen geen AK-47 (Kalashnikov) dragen, maar een pistool;
4.hoeven niet te vrezen voor gewapende aanvallen door goed bewapende criminelen en groeperingen die een afwijkende politieke visie gewapenderhand uitdragen;
5.worden niet geleid door corrupte bestuurders;
6.zal niet gevraagd worden het leger bij te staan;
7.worden niet opgeleid door politiemensen die op hun beurt beschermd moeten worden door F16's en Nederlandse en/of Duitse grondtroepen.
Premier Rutte zal niet gevraagd worden de uitdrukkelijke verzekering te geven dat de nieuwe agenten niet voor militaire taken zullen worden ingezet. Er bestaat weinig kans dat de nieuwe agenten zullen 'overlopen'.

Omdat ook de ChristenUnie gelooft dat we iets nuttigs in Kunduz kunnen doen heeft de coalitie van VVD en CDA voldoende steun in de Tweede Kamer om deel te blijven nemen aan een al tien jaar durende uitzichtloze oorlog tussen de NAVO en bondgenoten enerzijds en een guerrillabeweging die het opneemt tegen door andere 'warlords' geleide groeperingen en een nationale overheid waarin alleen 'het westen' brood ziet. President Karzai zal alle garanties geven waar premier Rutte om vraagt, in de wetenschap dat hij ze niet zal (kunnen) waarmaken. Jolande Sap: Als ze niet worden nageleefd volgen maatregelen. Met als uiterste consequentie dat we vertrekken. Als het misloopt, trekken we de stekker eruit.

Een stekker die je niet in een stopcontact steekt hoef je er later ook niet uit te trekken.
x

vrijdag 28 januari 2011

Verzet

"El pueblo unido, jamás será vencido".

"Het volk dat verenigd is zal nooit verslagen worden." Het is de titel van een lied dat gemaakt en voor het eerst gezongen werd in Chili in de tijd van Salvador Allende. Als je wilt weten welk soort video's mij kunnen ontroeren, moet je deze hieronder bekijken. Daarbij hoor je ook dat lied.



Ik herinner me die slogan, want dat werd het, vooral uit de zomer van 1979, toen de Sandinisten in Nicaragua het jarenlange dictatoriale bewind van de Somoza's wisten te verdrijven. Ik moest er weer aan denken toen ik de recente tv-beelden uit Tunesië zag en opnieuw bij het zien van de beelden uit Egypte. Het volk kan jarenlang onderdrukt en in armoede gehouden worden door een kliek die zich verrijkt. Maar uiteindelijk pikt het volk het niet meer en gaan ze met blote handen politie en leger tegemoet. En dan zijn er soldaten die zich herinneren dat ze niet vrijwillig in het leger dienen en ook tot het volk behoren. Als je oud genoeg genoeg bent, herinner je je misschien nog de beelden van de 'Anjerrevolutie' in Portugal.

Het volk slaagt lang niet altijd zijn spontane opzet. De studentenopstand in China in 1989 eindigde met het bloedbad op het Tienanminplein. De opstand in Iran in 2009 eindigde in een bloedbad. En zelfs een volksopstand garandeert geen daarop volgende democratische regering. Het gaat vaak stapje voor stapje, soms één stap vooruit en dan weer twee achteruit.

Wij hebben - gelukkig! - geen enkele ervaring met volksopstanden. Tijdens de grootste demonstratie ooit in Nederland, 29 oktober 1983, grepen politie (die nauwelijks te zien was) en leger (dat er uiteraard helemaal niet was, afgezien van de militairen die in uniform meedemonstreerden) niet in en een lid van de koninklijke familie voerde het woord. Niet het volk, maar belangengroepen zijn hier ontevreden en nog wel eens terecht ook.

Ik kan niets bijdragen aan het verzet van het volk in Tunesië, Egypte of waar dan ook. Het enige wat ik kan voelen en laten blijken is sympathie met hun lot en hun verzet.
x

donderdag 27 januari 2011

Kraken

Je hebt nodig:
1. een ov-chipkaart;
2. een kaartlezer van een euro of dertig;
3. een simpel stukje gratis software;
4. een gebrek aan scrupules.
Dankzij die combinatie kun je vervolgens onbeperkt en zonder verdere uitgaven reizen met elke vervoersmaatschappij die inmiddels op deze manier van betalen voor je reis is overgestapt. Het NOS-journaal bracht het prominent en 'De Wereld Draait Door' besteedde er ruim aandacht aan. We hebben hier een nieuw bewijs dat er helemaal niets deugt van die ov-chipkaart.

Ik sta niet bekend om mijn uitgebreide kennis van software en dan druk ik mij zeer eufemistisch uit. Wat ik wel weet is dat wat de ene mens bedenkt, een andere kan kopiëren, of omzeilen, of op een verkeerde manier kan gebruiken. 100% veilige, niet te kraken software bestaat niet en zal nooit bestaan. Voor wie het gemist heeft: met die kaartlezer en die software kun je het saldo op je ov-chipkaart verhogen, zonder dat het desbetreffende bedrag van je bankrekening wordt afgeschreven. Voor je gaat reizen check je in en bij controle wordt geconstateerd dat alles in orde is.

Ik heb zo'n ov-chipkaart waarop automatisch mijn saldo verhoogd wordt met 25 euro als het beneden de vijf euro daalt. Die 25 euro wordt even automatisch van mijn bankrekening afgeschreven. Dat gaat allemaal via 'Trans Link Systems' (TLS). Op de website van TLS kun je achteraf precies zien wanneer en welke reizen je hebt gemaakt en wat die kostten. Die overzichten kun je printen en vervolgens voor bijvoorbeeld declaratiedoeleinden gebruiken. Je kunt ook kijken of je misschien een keer vergeten hebt uit te checken en dan alsnog het teveel betaalde terugkrijgen.

Uiteraard heb ik er geen flauw benul van hoe de software bij TLS werkt, maar ik kan me voorstellen dat ergens ingebouwd kan worden (als het er al niet in zit): met deze kaart wordt voor een veel groter bedrag gereisd dan van de bijbehorende bankrekening wordt afgeschreven. Dat illegaal opladen was uitgeprobeerd door een journalist en enkele (niet-kwaadwillende) hackers. In het NOS-journaal zei een woordvoerster van TLS, dat dit illegale opladen inmiddels geconstateerd was en dat er aangifte gedaan was. Waar zitten we ons nou weer zo druk over te maken?

In Amsterdam moet ik wel gebruik maken van die ov-chipkaart, dus ik gebruik hem tegenwoordig ook voor de trein. Afgezien van de perikelen in het begin, ruim twee jaar geleden, verloopt alles nu soepel. Ik weet dat ze het ding veel te ingewikkeld hebben gemaakt. Ik weet dat kwaadwillende personen eventueel op mijn kosten kunnen reizen, doordat ze op slinkse wijze iets van mijn kaart hebben gekopieerd. Maar vroeger werd je portemonnee gewoon gejat, of aan het eind van de maand werd je loonzakje je al ontfutseld voor je het geld thuis in een sigarendoos kon leggen. Oude risico's zijn verdwenen, nieuwe zijn er voor in de plaats gekomen. Ik ga me niet voortdurend zorgen lopen maken over wat er allemaal mis kan gaan.
x

woensdag 26 januari 2011

Aanslag

De bomaanslag op het vliegveld bij Moskou heeft er weer eens de aandacht op gevestigd: het streven naar onafhankelijkheid, in dit geval van (een deel van?) de bevolking van Tsjetjenië. Algemeen wordt immers aangenomen dat de aanslag het werk is van (een) Tsjetjeense terrorist(en), mogelijk zelfs (een) vrouw(en). Een in deze tijd niet onbelangrijke component is het feit dat de Tsjetjenen overwegend islamitisch zijn.

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werd een aantal voormalige leden daarvan - zoals de Baltische staten, Oekraïne, Wit-Rusland, Georgië, Armenië - geheel onafhankelijk. Andere, zoals Tsjetjenië en Dagestan werden autonome republieken binnen de Russische Federatie. De Tsjetjenen vonden dat niet voldoende. Zij wilden volledige onafhankelijkheid. Dat lijkt me niet zo vreemd: qua cultuur, etniciteit en godsdienst wijken ze nogal af van de Russen, door wie ze sinds Iwan de Verschrikkelijk, Peter de Grote en Stalin altijd op zijn best als tweederangs burgers behandeld zijn. Om geopolitieke redenen wil Rusland zijn invloed in de Kaukasus behouden. De regering van Tsjetjenië bestaat uit stromannen van Poetin. Zij schendt de mensenrechten op allerlei manieren. Er zijn bloedige oorlogen gevoerd tussen Russische troepen en onafhankelijkheidsstrijders. Ik praat geen enkele (bom)aanslag goed waarbij totaal onschuldige burgers om het leven komen, maar ik kan begrijpen waarom 'zwarte weduwen' hun laatste wanhoopsdaad, een zelfmoordaanslag, uitvoeren.

Bij het recente bezoek van de Chinese president aan de VS is door Obama terecht gewezen op de niet zo ideale situatie in China qua mensenrechten. Ook wij willen nog wel eens met het vingertje wijzen. Medvedev, Poetin en Kadyrov, de huidige Tsjetjeense president (en werkgever van Ruud Gullit), zijn echt geen haar beter. Moeten Obama en wij daar ook niet eens over beginnen?
x

dinsdag 25 januari 2011

Kilo

We weten het allemaal: een kilo is duizend gram. Die eenheid wordt overal waar ze niet het Engelse systeem van maten en gewichten hanteren geaccepteerd. Maar wat is nu precies één kilo? Ik wist dat niet, maar in Trouw las ik dat één kilo het gewicht is van een cilinder van platina en iridium, die zich sinds 1889 bevindt in een kluis in het Internationale Bureau voor Gewichten en Maateenheden (BIPM) in Sèvres, een buitenwijk van de Franse hoofdstad Parijs. Als je er dus zeker van wilt zijn dat en marktkoopman je echt één kilo appelen heeft verkocht, kun je die gaan vergelijken met die cilinder in Sèvres.

Heb je een zeer gewetensvolle marktkoopman getroffen dan zit de kans erin dat je 50 microgram meer appelen hebt gekregen dan waarvoor je betaald hebt! Wat is gebleken? Experts van het BIPM ontdekten in 2007 dat het stuk metaal door onbekende oorzaak 50 microgram aan gewicht had verloren ten opzichte van het gemiddelde van enkele tientallen kopieën. Op een ton (graan bijvoorbeeld) kan dat al 5 gram schelen! Daar kun je als koper blij mee zijn, maar graanboer en de graanhandelaar zullen zich afvragen hoeveel zij over de jaren heen zijn misgelopen. Heeft het daarom drie jaar geduurd voordat dit feit wereldkundig is gemaakt? Sinds 2007 broeden deskundigen op een wetenschappelijke formule die het fysieke object kan vervangen als wereldwijde standaard voor de kilo. xx

Eerlijk gezegd zou ik niet gerustgesteld zijn. Met zo'n cilinder kan ik nog wel iets, maar wie kan er iets met een wetenschappelijke formule? Dan moet je toch eerst hogere wiskunde of zo voor gestudeerd hebben? En nou komt dit nog aan de consument ten goede. Voorlopig tenminste, want nu de producenten en tussenhandelaren dit weten gaan ze natuurlijk hun prijzen verhogen en, zoals het altijd gaat, het eindresultaat naar boven afronden. Dus wie is er toch weer de pineut?x
x

maandag 24 januari 2011

Onbreekbaar

Een veel gebruikt voorwerp valt wel eens uit je handen. Dat kan tot beschadiging leiden. Een zeer veel gebruikt voorwerp is de mobiele telefoon en veel mensen zouden doodongelukkig worden als ze dat ding van het ene moment op het andere niet meer kunnen gebruiken. Nu zag ik op de site van NRC Handelsblad een stukje tv over een ''unbreakable" mobieltje. De fabrikant - Sonim - had al een jaar geleden zo'n onbreekbaar ding geclaimd, waarop een BBC-reporter aantoonde dat dit niet klopte. Nu was er een nieuw model: je kon het tien verdiepingen naar beneden laten vallen; het kon een half uur onder water liggen; dezelfde verslaggever mocht proberen er een spijker doorheen te slaan als hij dat wilde. Het was echt onbreekbaar geworden.

De verslaggever hield het ding in een aquarium onder water en jawel: zelfs onder water ontving het een oproep. De verslaggever sloeg er vervolgens een paar keer  mee op de rand van het aquarium: het ding brak! De baas van de producent (of de importeur, dat was me niet duidelijk) lachte vrolijk mee.

Wat bewijst dit voorval? Volgens mij een oude wijsheid: het kan me niet schelen wat ze van me zeggen, als ze mijn naam maar goed spellen.
x

zondag 23 januari 2011

Voice

Het schijnt dat ik weer eens iets gemist heb: de uitverkiezing van Ben Saunders tot 'The Voice of Holland'. Enkele miljoenen landgenoten hebben daar met het zweet in de handen afgelopen vrijdagavond naar zitten kijken, begrijp ik. De naam van het programma had ik wel eens in de gids gezien en ik had ook wel begrepen dat het om een soort talentenjacht ging, maar het wemelt zo langzamerhand van programma's waarin gezocht wordt naar 'de beste ...'. Die steeds weer nieuwe spanning kan ik niet aan. (Ik zit midden in het seizoen waarin 'de beste schaatser' - op nationale, Europese en mondiale schaal - moet komen boven drijven en dat vind ik nou eenmaal al spannend genoeg.)

Uit weer een ander programma begreep ik dat 'The Voice of Holland' begon met 60 kandidaten die sowieso allemaal al behoorlijk talentvol zijn en al voortdurend hier en daar optreden. Ik denk dan: misschien lopen er nog wel 60, misschien wel 120, van die talenten rond. Maar die zijn niet door de pre-selectie gekomen, terwijl er misschien wel iemand bij liep die nog veel talentvollerder is en nog veel mooierder kan zingen dan Ben Saunders en die andere 59 bij elkaar. Ik denk verder dat hier of daar talentvolle meubelmakers, rijwielherstellers en kandidaat-notarissen rondlopen, die ten onrechte door hun directe omgeving ondergewaardeerd worden. Moeten die niet eens onder de nationale aandacht gebracht worden? Ik bedoel: zijn die nou minder glamorous dan een willekeurige boer die een vrouw zoekt?

Die Saunders krijgt nu een auto, mag een cd volzingen en drie keer in een voorprogramma in Ahoy staan. Ik gun het die jongen van harte, maar ook hier gaat op: veel varkens maken de spoeling dun. Je gaat voor een personeelsfeestje niet én Ben Saunders én Marco Borsato én Anouk uitnodigen. En het budget van de gewone man, vrouw, jongen en meisje voor cd's heeft ook zijn grenzen. Wat is er trouwens gebeurd met dat meisje dat wereldberoemd werd, nadat ze zelf een filmpje van haar-al-zingend op YouTube had gezet?
x

zaterdag 22 januari 2011

Kluun

Op 31 oktober 2009 schreef ik hier: Na Judiths dood gaf Kluun zijn werk als marketingstrateeg op. "Gewoon doorgaan zou een belediging zijn geweest voor het gebeurde. Ik voelde dat ik er iets mee moest doen." Hij ging dus o.a. iets aan spiritualiteit doen en verder volg ik zijn loopbaan niet echt niet nauwlettend.

Gisteren kreeg ik een nieuwsbrief van Selexyz: "De nieuwe roman van Kluun is verschenen. Nieuwsgierig? Lees er meer over in deze nieuwsbrief." Enigszins nieuwsgierig was ik wel dus ik klikte door. "In januari verschijnt Haantjes, Kluun's derde roman, gebaseerd op een waargebeurd zakelijk fiasco. Amsterdam, 1998. Iedereen verdient geld. De beurs floreert, de reclamewereld bloeit, het nachtleven bruist. RoXY en iT zitten wekelijks vol, Amsterdam is on top of the world. In dat jaar beginnen Stijn en Frenk, voor de lezers van Komt een vrouw bij de dokter en De weduwnaar geen onbekenden, hun creative & marketing agency Merk in Uitvoering."

Haantjes is dus een beschrijving van het leven van Stijn (Kluun's alter ego) vóór de dood van zijn vrouw die hij zo hartroerend beschreef in Komt een vrouw bij de dokter. In filmkringen heet zoiets een sequel. Letterlijk betekent dat 'vervolg', in de praktijk betekent het: voortborduren op een (financieel) succes.

Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben,maar ik vrees dat de beschrijving van het uitgaansleven een herhaling van zetten is. Het gaat ook over het yuppenbestaan, waar ik nooit iets mee had. Maar natuurlijk moest er ook een emotionele noot in. En ja, zijn vrouw had nog niets. Gelukkig: het yuppenbestaan was zonder zorgen maar "wie zorgt er voor de amper drie maanden oude Luna"? Dat wordt weer veel gesnotter vrees ik.

PS
Er is ook weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

vrijdag 21 januari 2011

Taakstraf

Soms begrijp ik het ook even niet. Ik ben vóór een onafhankelijke rechterlijke macht. Ik ben vóór taakstraffen, omdat in het algemeen mensen van gevangenisstraf niet echt veel beter worden en soms zelfs slechter. Dus als een vergrijp of misdaad nu ook weer niet al te ernstig is, moet je iemand niet naar de gevangenis sturen. De rechter mag ook rekening houden met 'verzachtende omstandigheden. Maar ik vind ook dat naarmate het delict ernstiger is de straf zwaarder mag zijn en dat er in de straf een wraakelement mag zitten.

In Het PAROOL las ik dat een vierendertigjarige man die seks had gehad met een dertienjarig meisje tot een taakstraf van 200 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden. Wat waren de omstandigheden?
a. Het meisje had zich bij contact via het internet voorgedaan als 23-jarige kapster.
b. Het sekscontact vond plaats in een paskamer van V&D.
c. Van geweld of dwang was geen sprake;
d. De man had toegegeven dat hij wist dat ze geen 23 was. Dat had het meisje ook toegegeven. "Hij heeft immers zelf aangegeven dat hij zag dat de borsten van het meisje nog niet volgroeid waren."
e. Het meisje lag toch al met zichzelf in de knoop.
f. De man had geen pedofiele neigingen. Wel was de man 'enigszins ontoerekeningsvatbaar' vanwege een persoonlijkheidsstoornis met 'kenmerken van onrijpheid en impulsiviteit.
Zijn dat verzachtende omstandigheden? Ik zal het voorzichtig zeggen: als Officier van Justitie zou ik in hoger beroep gaan. Ik zou ook wat meer willen weten over de gezinsomstandigheden van dat meisje dat inmiddels in een opvanghuis woont.
x

donderdag 20 januari 2011

Correct

'Adventures van Huckleberry Finn' en 'The Adventures of Tom Sawyer' zijn twee klassieke Amerikaanse romans van Mark Twaine (1835-1910). Binnenkort komen, las ik in de Volkskrant, beide romans in één uitgave, vooral bedoeld voor scholieren, opnieuw uit. Daarover is rumoer ontstaan in de VS. In die nieuwe uitgave namelijk wordt het woord 'nigger' (nikker) vervangen door het woord 'slave' (slaaf). Het woord komt in het eerste boek 219 keer voor, en in het tweede 4 keer. Het gebruik van 'nigger', zelfs van 'negro', waarvan het is afgeleid, is allang zeer 'politiek incorrect' in de VS. Je spreekt van 'Black Americans' of 'African Americans'. Verantwoordelijk voor de wijziging is prof. Alan Gribben, een Mark Twain-kenner. Zijn argument: het als racistisch beschouwde 'nigger' weerhoudt lezers ervan de twee boeken te lezen. En dat is zonde voor zulke prachtige boeken. (...) Anderen menen dat het gewoon taboe is om woorden te veranderen in een roman. Wie mijn blog van afgelopen zaterdag gelezen heeft, zal begrijpen dat ik tot de laatste categorie behoor.

Los van de vraag of het al of niet correct is wijzigingen aan te brengen in eerder verschenen boeken (tenzij op initiatief of met instemming van de auteur), is naar mijn idee het einde zoek als we daar aan beginnen. Gaan we overal in heruitgaven 'flikker' en 'pot' vervangen door homo, resp. lesbo? Het woord 'neger(in)' zal overigens ook hier en daar wel eens gebruikt zijn. 'Vrouwtje' is vast wel eens gebruikt in andere zin dan 'kleine vrouw'. 'Gek' en 'zwakzinnig' zijn ook van die woorden die we tegenwoordig liever niet meer gebruiken. Je bent 'psychisch gestoord' of hebt een 'verstandelijke beperking'. Je kunt natuurlijk nog verder gaan en iedere passage in welk boek dan ook die tegenwoordig als discriminerend, of zelfs als denigrerend, beschouwd kan worden, herschrijven of van een kritische/toelichtende noot voorzien. Ik herinner nog even aan 'Alleen maar nette mensen' van Robert Vuijsje, dat nog niet zo lang geleden veel ophef veroorzaakte, omdat daarin 'de zwarte vrouw' en 'de Bijlmer' verkeerd beschreven zouden zijn. Het boek werd zelfs vergeleken met 'Mein Kampf'. Je kunt redigeren en veranderen wat je wilt, maar iemand die (naar jouw idee) verkeerd op een tekst reageert houd je toch niet tegen
x

woensdag 19 januari 2011

Kandidaat

Hij bewondert nog steeds de daadkracht van Hero Brinkman en Geert Wilders ('Geert sliep twee uur per nacht, ik heb nog nooit iemand met zo'n drive gezien'). Maar hij is, zegt hij ook, te eigenzinnig om zich te voegen naar een partij waar discipline de regel is. Een partij die liever onervaren ja-knikkers heeft als volksvertegenwoordigers, dan idealisten 'met kwaliteit en van niveau'. Dat viel te lezen in de Volkskrant. "Hij" is Carlo de Bruin, zakenman te Hoofddorp. Hij zou nummer twee worden op de PVV-kandidatenlijst voor de verkiezing van Provinciale Staten van Noord-Holland (Hero Brinkman is nummer één), maar hij heeft zich teruggetrokken.

Je mag aannemen dat Carlo het een en ander wist van de standpunten van de PVV. Hij had zelfs deelgenomen aan een klasje voor aanstaande Tweede-Kamerleden. Daar moet hij gehoord hebben hoe de PVV denkt over bijvoorbeeld moslims en overheidssubsidies. Zelfs ik heb daar wel eens iets van gehoord of over gelezen. En wat deed die gekke Carlo nu? Hij begon een project om moslimmeiden aan het werk te krijgen in de zorg. Minder moslimmeiden in de uitkering, meer hoofddoekjes aan het bed; dat is goed voor iedereen, zegt hij. Het bracht hem in een spagaat. Hij vroeg subsidie aan bij de provincie waar hij zich verkiesbaar had gesteld. Terwijl zijn PVV juist woest tekeergaat tegen 'onzinsubsidies' voor multiculturele projecten. Dus nu is Carlo 'echt klaar' met de partij. Terecht, lijkt mij, want als je zo weinig inzicht hebt in de politiek, kun je er beter helemaal niet aan beginnen.

Hero Brinkman heeft overigens een geheel andere lezing van het vertrek van Carlo: 'Carlo is van de lijst gehaald, omdat hij zijn verklaring van goed gedrag niet voor elkaar heeft. Hij is twee keer aangehouden voor rijden onder invloed.' Ja, strafbladen vormen de afgelopen tijd een gevoelig onderwerp in PVV-kringen.
x

dinsdag 18 januari 2011

Geschokt

Ambtenaren, van hoog tot laag, hebben net als iedere andere burger hun persoonlijke politieke voorkeuren. Je kan dus als ambtenaar in de situatie verkeren dat je sympathiseert met, of zelfs lid bent van een oppositiepartij en dus werkt voor een minister en coalitie waarmee je het wel eens flink oneens zou kunnen zijn. In ons land is dat een normale en allerwegen geaccepteerde situatie. Ambtenaren worden geacht loyaal te zijn aan 'hun' bewindspersoon en zijn dat in het algemeen ook. Wil je dat niet of kun je dat niet, dan moet je geen ambtenaar worden. In de VS is het zeer gebruikelijk dat er bij het aantreden van een nieuwe president hele kuddes (hoge) ambtenaren per ommegaande vervangen worden door personen die op dezelfde politieke lijn zitten als de nieuwe president.

Ambtenaren zijn ook maar mensen. Ze komen wel eens in de verleiding hun eigen opvattingen 'door te drukken' en geven ook wel eens aan die verleiding toe. Zo las ik in de Volkskrant dat WikiLeaks heeft onthuld dat hoge Nederlandse ambtenaren hebben samengespannen met een buitenlandse mogendheid om toenmalig vicepremier Wouter Bos onder druk te zetten in de discussie binnen het kabinet over Uruzgan. (...) Een van de rapportages door de Amerikaanse ambassade in Den Haag doet verslag van een gesprek tussen Pieter de Gooijer, directeur-generaal politieke zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken, en de Amerikaanse ambassadeur bij de NAVO, Ivo daalder.
De Gooijer dringt er bij Daalder op aan dat die de Amerikaanse minister van Financiën Geithner inschakelt. Die moet Bos er van doordringen dat Nederland zijn deelname aan de belangrijke G20 dankt aan de inspanningen in Afghanistan. Als Bos blijft dwarsliggen, dan verliest Nederland die prestigieuze positie, moet Geithner Bos voorhouden.


Je voelt hem al aankomen: De PvdA heeft geschokt gereageerd. Dat mag je verwachten. Maar let op: ze hebben geschokt gereageerd. Zijn ze bij de PvdA nou echt geschokt? Dat maak je mij niet wijs. Er zijn momenteel vast aardig wat hoge ambtenaren van PvdA-huize die als het hun uitkomt precies hetzelfde trucje zullen uithalen, met medeweten van hun politieke vrienden in de Tweede Kamer. Het hoort niet. Het is niet comme il faut. Maar zo werkt het nu eenmaal.

Intussen mis ik de opmerking in kranten en andere media dat Julian Assange niet alleen een journalistieke, maar ook een politiek gemotiveerde rol speelt. De berichten over de Amerikaanse bemoeienissen met de Nederlandse Uruzganpolitiek zijn, zoals algemeen wordt aangenomen, zeer bewust naar buiten gebracht toen de huidige Nederlandse regering met plannen voor de politiemissie in Afghanistan kwam. Hoeveel macht en invloed begint Assange inmiddels te krijgen en wie controleert hoe hij daarmee omgaat?

PS
Er is ook weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

maandag 17 januari 2011

Stiekem

Het NRC Handelsblad gaf een aantal citaten uit een interview van Marcial Hernandez in het (christelijke) Nederlands Dagblad. Hernandez is lid van de Tweede Kamer voor de PVV en bekend geworden door de 'kopstoot' in een Haags café. Hij was niet gelovig tot hij zijn echtgenote ontmoette, die vrijgemaakt-gereformeerd was. Ze waren beiden militair. Hoewel de PVV'er in het begin sceptisch was en Genesis in eerste instantie "maar niets vond", werd hij gegrepen door het geloof toen hij samen met een vriendin in de Bijbel ging lezen. Toen zijn vrouw (toen nog vriendin) naar Afghanistan ging bleef hij toch stiekem doorlezen. Volgens mij hoefde dat niet stiekem, want wie zou daar nu bezwaar tegen maken? Zijn vriendin zeker niet en het lezen van de Bijbel is volgens mij niet in strijd met het 'Reglement Inwendige Dienst' en de toenmalige minister van Defensie (Middelkoop van de ChristenUnie) zou het alleen maar toegejuicht hebben. De huidige minister (Hillen, CDA) zal je er ook niet over horen.

Hernandez werd dus 'gegrepen' en las Bijbelboek na Bijbelboek. Mijn vrouw belde me op uit Afghanistan en ik zei: "je gelooft het niet, maar ik zit al in Handelingen". 'Wat??", reageerde ze, 'Heb je het hele Oude Testament al uit?" Dan volgt een passage die ik nogal ongeloofwaardig vind, al mag Hernandez als christen natuurlijk geen valse getuigenis spreken: Dat was natuurlijk niet zo, maar ik heb vervolgens wel het Oude Testament in één teug uitgelezen." (Terwijl hij zijn fles wijn in ruk leeg dronk?) In mijn jonge jaren heb ik de Bijbel vrij vaak in handen gehad en er ook nog in gelezen. Maar grote delen zijn, hoe je het ook wendt of keert, natuurlijk niet zo geschreven dat je met rooie oortjes doorleest. Ik denk bijvoorbeeld aan al die wetten in Leviticus en Deuteronomium. En al die profeten staan nu ook niet meteen borg voor continu boeiende lectuur.

Volgens Hernandez heeft zijn christelijke geloof geen invloed op zijn politieke handelen. Vreemd. (Stel je nou eens  Jolande Sap voor die zegt dat het socialisme geen invloed heeft op haar politiek handelen.) Hij is al blij dat de PVV als enige partij actief opkomt voor het joods-christelijke en humanistische gedachtegoed. CDA en ChristenUnie sluiten liever een monsterverbond met de islam om zieltjes en stemmen te winnen. Hernandez heeft dan wel de hele Bijbel gelezen, maar heeft hij de boodschap daarin ook begrepen?
x

zondag 16 januari 2011

Afbraak

In 1966 werd begonnen aan de bouw in de Bijlmermeer. Van het begin af aan was het plan omstreden. De tegenstanders werd erop gewezen dat er zoveel groen tussen al die tien verdiepingen hoge flats was. Ik ben maar heel weinig in de Bijlmer geweest. Wat ik mij nog herinner is dat zelfs ik, niet echt bang aangelegd, me in de zogenaamde 'binnenstraten' niet echt op mijn gemak voelde. En dat was nog ruim vóór de tijd dat de Bijlmer een laatste toevlucht werd voor kansarmen om een woning te bemachtigen en waar criminaliteit welig ging tieren. De Bijlmer werd het 'afvoerputje' van Amsterdam.

Intussen staat de flat Kleiburg te koop voor één euro. Dat is niet echt duur, maar je moet hem dan wel compleet renoveren en dat schijnt wel veel geld te gaan kosten. Wie heeft er uiteindelijk nu gelijk gehad?
x

zaterdag 15 januari 2011

Afronden

Wat je ook van de drie Millenniumboeken van Stieg Larsson kunt zeggen, niemand kan ontkennen dat ze zeer succesvol zijn. Wereldwijd zin er inmiddels, volgens de Volkskrant, 45 miljoen exemplaren van verkocht. Larsson zelf is daar financieel niet beter van geworden, omdat hij overleed voordat de boeken werden uitgegeven. Ook zijn vriendin/partner Eva Gabrielsson heeft er geen financieel voordeel van gehad, omdat ze nu eenmaal niet getrouwd waren en er geen geldig testament was. De hele, naar ik aanneem: niet geringe, erfenis ging dus naar Larssons vader en broer en zal dus ook in de toekomst nog geld opleveren.

Als je al vindt dat iemand recht heeft op iemands nalatenschap (ik heb daar een opvatting over die wat afwijkt van de meer algemeen aanvaarde), denk ik dat Gabrielsson meer rechten heeft dan Larssons broer en vader.  Dat zou nog wat meer gelden als Gabrielsson een eigen carrière geheel had opgegeven om die van Larsson als journalist en auteur van drie succesromans mogelijk te maken, maar dat weet ik domweg niet. Het zou van die broer en vader overigens wel netjes geweest zijn, als ze Gabrielsson tenminste een deel van de nalatenschap gegund hadden, die loopt immers in de miljoenen.

Nu schrijft de Volkskrant dat Gabrielsson van plan is een vierde deel van de Millenniumserie, waarvan Larsson al zo'n tweehonderd pagina's geschreven had, 'af te ronden'. Nu tellen de eerste drie delen gemiddeld zo'n 550 pagina's. Wil ze daarbij in de buurt blijven dan kun je moeilijk meer van 'afronden' spreken. Nu las ik ergens dat Larsson een tiendelige reeks voorzien had en dat er al samenvattingen zouden zijn voor een vijfde en zesde boek. Gaat Gabrielsson die ook nog 'uitwerken'?

In dit soort zaken ben ik een purist. In concreto houdt dat in: blijf met je handen van andermans werk af. Als Gabrielsson vindt dat zij een goede thriller kan schrijven, waarom bedenkt ze dan zelf geen plot, die ze vervolgens uitwerkt tot een roman waar een uitgever brood in ziet? Zelfs als ze een verpleegsterroman schrijft wordt die al verkocht als de uitgever op de flap zegt: "Van de partner van Stieg Larsson!"
x

vrijdag 14 januari 2011

Avontuur

Er zijn veel mensen die zich tijdens hun vakantie uitstekend amuseren in een bungalowpark of in een appartement in de buurt van de mediterrane kust. Anderen zijn wat actiever en maken wandelend of fietsend een trektocht door eigen land of buitenland. Wie nog niet geboekt heeft is intussen wel driftig aan het nadenken en/of discussiëren met partner en kinderen die nog niet oud genoeg zijn om er zelfstandig op uit te trekken. De reisorganisaties weten dat ook, dus je ziet ze veel in tv-commercials.

De laatste dagen zie ik vaak een commercial van 'Sawadee' die zich toelegt op 'avontuurlijke' reizen. Bij 'avontuur' denk ik altijd aan een beetje ontbering, enig afzien, niet buitengewoon veel comfort en onverwachte ontwikkelingen. Ik was dus benieuwd wat Sawadee op dat gebied te bieden heeft. Net vóór ik naar de website ging realiseerde ik me dat het wat vreemd is je avontuur door een reisorganisatie te laten organiseren. Immers, 'georganiseerd avontuur' heeft veel weg van een contradictio in terminis.

Met Sawadee kun je bijvoorbeeld naar Spitsbergen, niet de meest huiselijke regio op deze aardkloot. Maar gelukkig: "Ondanks de extreme omgeving waar je naar toe gaat, is het een comfortabele reis. De boot is van alle gemakken voorzien." (Onderstreping toegevoegd.) Er is een kans dat je een ijsbeer of walvis ziet, maar ik mis toch het avontuurlijke aspect.

Sawadee heeft eraan gedacht dat ook onze kleinsten (4-10 jaar) een avontuur niet uit de weg hoeven te gaan, mits paps en mams meegaan natuurlijk. Je kunt bijvoorbeeld naar Bali: "Met korte afstanden en een enorme variatie is het een ideaal vakantie eiland met kleinere kinderen. Dagen aan het strand worden afgewisseld met overnachtingen in het binnenland, tussen de rijstvelden." Ik geloof het direct, maar ik moet de vierjarige nog tegenkomen die als diepste wens heeft te overnachten tussen rijstvelden. Zelfs bij tienjarigen heb ik mijn twijfels. Ga je met je partner en twee kinderen deze reis maken dan ben je 5.792 euro kwijt (de ijsjes aan het strand nog niet meegerekend). Dat lijkt me op zich al een avontuur in deze tijd.

PS
Er is ook weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

donderdag 13 januari 2011

Mishandeling

We maken ons terecht bezorgd en kwaad over seksueel misbruik van kinderen door rooms-katholieke geestelijken of medewerkers van de kinderopvang. In Het PAROOL las ik een kort ANP-bericht: Tussen de 100.000 en 170.000 kinderen zijn ieder jaar het slachtoffer van mishandeling. De daders zijn vaak ouders. Waar blijft de massale woede? Of zijn we er al aan gewend? Of wachten op het volgende té erge incident? Of denken we dat daar wel voor gezorgd wordt? Dat laatste valt ook wat tegen. In diezelfde krant staat in een ander artikel: Jeugdzorginstellingen blijven te lang hopen op de medewerking van ouders. Daardoor zijn zij onvoldoende in staat om adequaat in te grijpen bij meldingen van mogelijke kindermishandeling.
x

Onschendbaar

Nederlandse parlementsleden kunnen in Nederland in principe in vergaderingen van de Eerste en Tweede Kamer alles zeggen wat ze voor de kop komt: ze mogen liegen, ze mogen beledigen, ze mogen discrimineren, noem maar op. Het staat zo in artikel 71 van de Grondwet: "De leden van de Staten-Generaal, de ministers, de staatssecretarissen en andere personen die deelnemen aan de beraadslaging, kunnen niet in rechte worden vervolgd of aangesproken voor hetgeen zij in de vergaderingen van de Staten-Generaal of van commissies daaruit hebben gezegd of aan deze schriftelijk hebben overgelegd." Dat is natuurlijk een goede regeling, die we parlementaire onschendbaarheid noemen.

Bij haar afscheid als lid van de Tweede Kamer heeft Femke Halsema voorgesteld die onschendbaarheid wat uit te breiden. Die zou ook moeten gelden als parlementariërs elders - in interviews, talkshows, debatten met 'het volk' - iets zeggen. Je bent immers 24 uur per dag parlementariër. Gerdi Verbeet, voorzitter van de Tweede Kamer, voelt daar wel wat voor.

Ik ben niet zo'n dwarsligger, dus Femke en Gerdi kunnen op mijn onverdeelde steun voor uitbreiding van die onschendbaarheid rekenen. Voor alle zekerheid wijs ik nog even op een passage in artikel 71: "andere personen die deelnemen aan de beraadslaging". Ik lees daarin dat ik, in het onvoorstelbare geval dat een Kamercommissie mij oproept om iets tegen haar te zeggen, voor alles wat ik tijdens de vergadering zeg net zo onschendbaar ben als de Kamerleden. Wanneer ze de onschendbaarheid van Kamerleden wat gaan uitbreiden, moeten ze dus ook de onschendbaarheid van de kritische, participerende burger - dat ben ik ook 24 uur per dag - wat uitbreiden. Want stel nou dat ik naar een verkiezingsbijeenkomst ga waar een Kamerlid in al zijn/haar onschendbaarheid iets zegt wat mij tot in het diepst van mijn ziel beledigt, dan moet ik toch bij die zelfde gelegenheid in staat zijn even onschendbaar ook van alles te zeggen wat maar voor mijn kop komt, hoe beledigend, discriminerend, leugenachtig of wat dan ook. Het lijkt me geen sinecure om dat in een sluitende wetstekst vast te leggen.
x

woensdag 12 januari 2011

Aanval

Wie in Nederland een school wil beginnen en aan een aantal voorwaarden voldoet, kan erop rekenen dat de kosten van die school geheel door de overheid, uit de algemene middelen, worden vergoed. Wij hebben daar onze 'bijzondere scholen' aan te danken. Dat zijn voor het merendeel christelijke scholen, maar de afgelopen jaren zijn daar scholen op islamitische of hindoestaanse grondslag bij gekomen. Ook de al veel langer bestaande 'vrije scholen', op antroposofische grondslag, zijn 'bijzondere scholen'. Omdat onderwijs, net als de opvoeding in zijn geheel, primair een verantwoordelijkheid van ouders is, vind ik het terecht dat ouders voor een belangrijk deel kunnen bepalen vanuit welke achter- of ondergrond onderwijs gegeven wordt. Uiteraard heeft de overheid als financier het recht eisen te stellen m.b.t. de kwaliteit van het gegeven onderwijs.

Als ongelovige zal ik dus altijd het recht op 'bijzonder onderwijs' blijven verdedigen. Maar dan moeten gelovigen het mij niet moeilijk gaan maken door zelf mij aan het twijfelen te brengen. En zeker een topgelovige moet dat niet doen. Maar wat lees ik in de Volkskrant? Seksuele voorlichting en lessen maatschappijleer in Europa zijn een aanval op de religieuze vrijheid, stelde paus Benedictus XVI maandag in zijn jaarlijkse toespraak tot buitenlandse diplomaten bij het Vaticaan.

Wat mij betreft mag Benedictus de meest stupide ideeën hebben over seks en over maatschappelijke stromingen die er - anders dan zijn religie - niet vanuit gaan dat alles door een god geschapen is en door deze nog steeds verder geregeld wordt. Ik vind het ook best dat hij volgelingen heeft die er net zo over denken. Maar Benedictus is opperhoofd van een instituut dat per definitie geen religieuze vrijheid kent, dat vanuit één centraal punt DE waarheid aan zijn volgelingen oplegt. Dat instituut verbiedt het gebruik van condooms, al kunnen daarmee miljoenen levens gered worden. Datzelfde instituut heeft jarenlang de seksuele aanvallen van zijn kader, priesters, op onschuldige jonge kinderen verdoezeld, zodat een groot aantal misdadigers nooit vervolgd, laat staan gestraft werd. Het heeft vrijwel sinds zijn bestaan verboden dat vrouwen een rol van enig belang in de totstandkoming van zijn beleid spelen en zijn kader verboden een normaal seksueel leven te leiden.

Beste Benedictus, als iemand zulke apodictische uitspraken doet hebben wij in Nederland vaak de volgende reactie: "Kijk naar je eigen!"

x

dinsdag 11 januari 2011

Kerk

Uit eigen ervaring weet ik dat het bijwonen van een kerkdienst voor de meeste kinderen een ramp is. De rituelen zeggen je niets en preken zijn meestal totaal onbegrijpelijk. Alleen het zingen en het orgelspel kunnen nog wel eens voor een verzetje zorgen. Ik heb dat jarenlang twee maal per zondag moeten ervaren. Toen ik een al wat gevorderde puber was begonnen de kerkbestuurders het ook door te krijgen en werd er één keer per maand een zogenaamde jeugddienst georganiseerd, na afloop van de gewone middagdienst. Er werd iets meer gezongen en de preek was wat korter. Eén probleem bleef: slechts weinig dominees waren ook nog eens boeiende sprekers. Nog weer later werd de 'kindernevendienst' ingevoerd, elke zondagochtend. Na het begin van de normale dienst gingen kinderen tot een bepaalde leeftijd naar een aparte ruime waar ze bezig gehouden werden met een Bijbelvertelling en met andere dingen die kinderen geacht werden leuk te vinden. Tegen het einde van de normale dienst kwamen ze daar weer terug.

Uit een artikel in Trouw van gisteren bleek mij dat het probleem zich nog steeds voordoet, zij het in iets andere vorm: Papa wil naar de kerk, mama niet. Wat in mijn jeugd bijna onvoorstelbaar was - gelovige trouwt met ongelovige - is tegenwoordig helemaal niet vreemd meer. Partners maken dan afspraken over wat ze de kinderen zullen meegeven, maar ja: Hoewel ze (kinderen van 7 en 11) hadden afgesproken eens per maand met hun vader mee te gaan naar de rooms-katholieke kerk, bieden de twee op het moment suprême de nodige weerstand. Gewapend met argumenten als 'geen zin' en 'het is er saai'. Een tafereel dat menig gelovige ouder van opgroeiende kinderen bekend in de oren zal klinken.  Ik zet ook een vraagteken bij het maken van 'afspraken' met jonge kinderen. Hoeveel kans heb je om 'nee' te zeggen als pappa en mamma je iets vriendelijk maar dringend vragen? "Mamma hoeft toch ook niet!" vind ik wel een redelijk argument.

Veel ongelovige ouders vinden het in het algemeen helemaal geen bezwaar dat kinderen ook het een en ander leren over religie. Ik ben het daarmee eens. Hoe je ook over religie(s) denkt, onze maatschappij, zelfs ons taalgebruik, is en wordt nog steeds in niet onbelangrijke mate door religie beïnvloed. Als je daar wat vanaf weet kun je diverse dingen beter begrijpen. Maar dan heb ik het over kennis. Het wordt al een stuk moeilijker kinderen religieuze beleving bij te brengen. Ene Astrid (haar man Ruud is een niet-gelovig ex-katholiek) zegt: "Ik had zelf nog zoveel uit te vinden. Mijn kinderen zijn onderdeel van mijn ontdekkingsreis en ik ben onderdeel van hun avontuur. Mensen zijn van nature spirituele wezens." Dat klinkt natuurlijk heel mooi, maar ervaren de kinderen dat ook zo? Heeft mams ze gevraagd wat zij willen uitvinden? Gaan ze liever met haar ontdekkingsreis mee of op (eigen) avontuur? Dan volgt er nog iets leuks: In de religieuze beleving van het gezin staat niet de kerk maar de natuur centraal. Astrid: "De geesteswereld kun je niet met je hoofd vatten, het is een diep gevoel dat niet altijd te ervaren is. De natuur laat dat ondefinieerbare voelen en zien: vanuit de donkere nacht komt altijd de zon weer op. De natuur geeft altijd antwoord en herstelt zichzelf. Dat is ook in het klein, in je eigen leven." Ter voorbereiding op de doop van de kinderen, afgelopen zomer, zijn ze met een sjamaan (een type dat door New Agers uit Siberië is geïmporteerd) het bos in geweest. De kinderen hadden er aanvankelijk helemaal geen zin in, vertelt Ruud. "Maar ik vind: dan moet je maar zin maken. Ze moeten het eerst proberen. Vinden ze het echt niets, dan hoeven ze niet meer mee." Kijk, zo maak je 'afspraken' met kinderen. En ik krijg meteen overal jeuk als ik mensen op zo'n 'spirituele', dus wazige, manier over 'de natuur' hoor praten. Alsof die iets is wat helemaal buiten ons staat. De mens is gewoon een onderdeel van de natuur. Wat voor ondefenieerbaars is er eigenlijk aan opkomst en ondergang van de zon, onweer, een zoel zomerwindje, een ijsberg of een rivier die traag door oneindig laagland gaat? Ik heb talloze malen aan de oever van wat minder brede rivieren in hoogland gestaan met de concrete vraag: wat is de beste plek om erin te stappen en naar de andere kant te waden? Dan kom je geen stap verder met 'ondefinieerbare beleving'. Wat je beleeft is ijskoud water en opluchting als je veilig aan de andere kant bent. Dat gezin van Astrid en Ruud gaat regelmatig vroeg het bed uit om een zonsopgang te zien of een ritueel te ondergaan in het bos. Dat zal wel een bos op de Veluwe of in de Achterhoek zijn, met handige paden en richtingaanwijzers van de ANWB. Ik heb nog wel eens door bossen gelopen waar geen paden en richtingaanwijzers waren en niemand omgevallen bomen netjes opruimde en waar je geen enkel punt zag om je op te oriënteren. Niks ritueel, niks hulp biedende sjamaan, maar gewoon een kompas en de wens om zo snel mogelijk uit dat bos te komen.

Het kon niet anders of tussen neus en lippen kwam aan de orde dat 'er meer is tussen hemel en aarde'. Dat zal best, maar waar zit dat dan als je niet gelooft dat er een hemel is?

PS
Er is ook weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

maandag 10 januari 2011

Materie

Mag ik nog even doorzeuren over 'Moerdijk'? OK! Gaan we!

Ik ben meer een alfa- dan een bètatype, maar op de middelbare school heb ik wel iets geleerd van natuur- en scheikunde en sommige dingen heb ik ook nog onthouden. Een van de dingen die ik geleerd heb is: materie gaat nooit verloren, zij verandert slechts van vorm. Voorbeeldje: terwijl ik dit zit te typen, ben ik tabak en papier aan het verbranden. Weliswaar 'verdwijnen' tabak en papier, maar daar komt heel wat voor terug, zoals (ik noem maar een paar dingen) koolmonoxide, arseen, benzeen, cadmium, dioxines, lood, polycyclische aromaten en ga zo nog maar even door. De meeste van die stoffen zijn giftig. Een deel van mijn bureau ziet er af en toe uit als de omgeving van de Vesuvius kort na een uitbarsting. Dat kun je simpelweg 'as' noemen, maar een beetje scheikundige kan dat ontleden in diverse andere stoffen.

Henk Jans, las ik in de Volkskrant, is milieuarts. Hij gaf afgelopen zaterdag aan inwoners van Moerdijk voorlichting over de (mogelijke) gevolgen van die brand. Hij zei onder meer: 'De brand was zo hevig dat de meeste chemische afvalstoffen gewoonweg verbranden en dan hou je, hoe gek dat ook mag klinken, alleen maar een restproduct over.' Fijn Henk, bedankt, maar ik heb nog één vraagje: welk(e) restproduct(en) houden we nu precies over? Zijn dat alleen elementen die we kennen in ons periodiek systeem (waarvan sommige - cadmium, kwik en lood bijvoorbeeld - al niet zo best voor ons zijn) of zitten daar ook bepaalde verbindingen onder die ongezond zijn? Ik mag op heel wat plekken niet roken hoewel ik na verbranding van tabak en papier alleen maar wat restproducten achterlaat. Dat zijn wel restproducten waarover de WHO, het RIVM, het ministerie van Volksgezondheid, het Koningin Wilhemina Fonds, Stivoro, ouders van jonge kinderen en hele volksstammen overige gewone burgers zich zorgen maken.

Burgemeester Peter van der Velden van Breda (...) had het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) gevraagd naar het nut van zo'n (grootschalig) onderzoek.

Volgens het RIVM kunnen omwonenden met klachten naar hun huisarts en werknemers en hulpverleners naar de bedrijfsarts als ze klachten hebben. Ze moeten dan ook een vragenlijst invullen over de klachten, zodat het verloop ervan centraal in de gaten kan worden gehouden. Ik wil de kennis van huis- en bedrijfsartsen niet onderschatten, maar weten die eigenlijk welke producten er verbrand zijn en welke restproducten er achtergebleven zijn?

Henk Jans zei ook nog: 'Natuurlijk is er na het blussen een chemische soep achtergebleven, maar die heeft voor de lokale omgeving geen gevolgen.' Om daar zeker van te zijn, worden ook de komende dagen nog metingen verricht. Van tweeën één: óf Henk Jans verkoopt bullshit, óf er zijn geen metingen nodig.

Misschien zitten 'we' ons over een paar dagen collectief zorgen te maken over de hoge waterstand in de rivieren en zijn 'we' Moerdijk vergeten. Eén troost hebben we: overstromingen (behoudens verdrinking) vormen geen risico voor de volksgezondheid.
x

zondag 9 januari 2011

Transparant

Jij als bloglezer en ik als blogschrijver zijn redelijk intelligente mensen. Wij weten dus berichten uit de krant of uit radio- en tv-nieuwsrubrieken op de juiste wijze te interpreteren en op hun waarde te schatten. Helaas is niet iedereen zo. Sommige mensen hoeven maar dát te lezen en raken meteen in de grootste paniek. Die wonen bijvoorbeeld in de Alblasserwaard, letterlijk onder de rook van een brandend chemiebedrijf en krijgen te horen dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid. Een dag of wat later hoor je in het NOS-journaal en/of lees je de Volkskrant dat het bluswater in de sloten rond dat chemiebedrijf in Moerdijk sterk verontreinigd is met kankerverwekkende stoffen als xyleen, naftaleen en tolueen. Omdat ze nog niet eens weten hoe dat water gezuiverd moet worden - in ieder geval niet via de gebruikelijke waterzuiveringsinstallaties - wordt het voorlopig opgeslagen in tanks.

Nu is er een lijst met honderden gevaarlijke stoffen die Chemie-Pack in Moerdijk herbergde (onderstreping toegevoegd), maar die lijst wordt vooralsnog niet vrijgegeven. Dat heeft een woordvoerster van de gemeente Moerdijk vrijdag laten weten. (...) Het zou gaan om honderden verschillende chemische stoffen, die een politiewoordvoerder omschreef als 'giftig, bijtend en brandbaar'. (...) Op de vraag of het niet beter zou zijn om in deze zaak juist transparant te zijn, zei de woordvoerster dat de mensen uit de lijst mogelijk verkeerde conclusies kunnen trekken.

Giftig, bijtend, brandbaar en kankerverwekkend. (De groenten uit je eigen moestuintje kun je voorlopig beter niet eten.) Zo ver willen de burgemeester, de korpschef, de directeur van de GGD en de chef van het Openbaar Ministerie en god mag weten welke autoriteit ook nog wel gaan bij hun voorlichting. Dat zijn gewone Nederlandse woorden die de gewone Nederlander begrijpt. "Maar laten we er vooral bij zeggen dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid. Dan zijn ze direct gerustgesteld." Denken ze. Maar wees eens transparant en laat die gewone Nederlanders een lijst zien met namen van stoffen waarvan 99,9% van de bevolking nog nooit gehoord heeft en er breekt meteen wilde paniek uit. Denken ze. De ene verkeerde conclusie na de andere wordt getrokken. Geen boer of burger die eerst een spoedcursus chemie volgt voor zhij zich een oordeel durft aan te matigen.

Ik woon niet onder de rook van de totaal verbrande totale voorraad van het voormalige Chemie-Pack. Ik heb wel, zoals iedere Nederlander, altijd al geleefd onder de walm van autoriteiten die precies weten welke kennis ik (en de rest van de Nederlanders, want zo slim zijn jij en ik nu ook weer niet) nog net aan kan zonder acuut in de totale stress te schieten. Nou, ik word pas echt giftig en kan ongenuanceerd bijtend worden, als ik door die door mij betaalde autoriteiten versleten wordt voor te dom om iets meer te begrijpen dan de duizend meest gebruikte woorden en dom gehouden wordt door mij de essentiële informatie te onthouden. Ik zal die autoriteiten nog wat vertellen: als je toevallig in Klundert of Strijen woont, ben je totaal niet geïnteresseerd in iets abstracts als 'de volksgezondheid'; dan ben je gewoon geïnteresseerd in de gevolgen van die brand, rook en vervuild bluswater voor jouw eigen gezondheid en die van je kinderen. Het is nogal frustrerend als je over vijftien jaar te horen krijgt dat niet met zekerheid is vast te stellen dat de kanker bij je kind een gevolg is van die brand bij Chemie-Pack.

PS
In het NOS-journaal van gisteravond werd medegedeeld dat een rijtje brandweer- en politiemensen die tijdens de brand in de directe omgeving waren gezondheidsklachten hebben. Die hebben zeker een ander soort gezondheid dan volksgezondheid.

PPS
Er is wéér een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.

x

zaterdag 8 januari 2011

Nachtvlucht

Wanneer je zoals ik uitsluitend digitale kranten leest, begin je met een serie 'koppen'. Die kunnen meteen al een bepaalde reactie oproepen. Ik lees bijvoorbeeld in Trouw Hoogwaterstand Maas door smeltwater en denk: so what else is new? Dat ga ik niet met rooie oortjes zitten lezen. Daarna zie ik: Astma houdt nachtvluchten traumaheli's tegen. Dan is mijn eerste reactie: Het moet niet gekker worden! Een mogelijk levensreddend vervoermiddel wordt aan de grond gehouden omdat een piloot (neem ik aan) last van astma heeft. Ik klik door naar het artikel en zie mijn vergissing: niet Astma, maar Atsma houdt die nachtvluchten tegen. (Dit is geen bedacht grapje. Het ging echt zo!)

Atsma is onze staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu en gaat dus kennelijk ook over traumahelikopters. Hij vindt die nachtvluchten te riskant. Landen in het donker schijnt nog wel te kunnen, maar dan moeten ze eerst opgestegen zijn en daar zit het probleem. Ik heb uiteraard geen idee wat er zo riskant is, want dat wordt niet de krant vermeld. Er staat wel vermeld dat de ANWB (eigenaar van die helikopters) op verzoek van het ministerie van Volksgezondheid per 1 april a.s. met die nachtvluchten zou beginnen. Er zijn miljoenen euro's geïnvesteerd in het geschikt maken van de daken van de academische ziekenhuizen. Daar zijn ze dus niet een paar dagen geleden mee begonnen.

Ik verwacht van geen enkel bewindspersoon dat zhij ook maar het flauwste benul heeft van de (mogelijke) risico's van nachtvluchten van helikopters. Daar hebben ze ambtenaren voor die dat benul wel (geacht worden te) hebben. De twee ministeries liggen op loopafstand (hooguit 15 minuten) van elkaar. Ze beschikken over de mogelijkheid te telefoneren en e-mailen. Het hoofdkantoor van de ANWB is iets verder weg, maar het is nog steeds Den Haag en ook daar mag je enige deskundigheid verwachten. Het dichtstbij zijnde academische ziekenhuis is het LUMC in Leiden (op een afstand van ongeveer 15 km van die twee ministeries), waar ze inmiddels ook iets weten over traumahelikopters. Ik neem aan dat er ooit eens zoiets geformeerd is als een 'Stuurgroep nachtvluchten traumaheli's', met de nodige commissies en werkgroepen. Heeft nou nooit iemand, voordat ze begonnen met het investeren van miljoenen euro's, de vraag gesteld: "Dus we zijn het er allemaal over eens dat die nachtvluchten kunnen?" Misschien kan een Kamerlid daarover eens een vraagje stellen?
x

vrijdag 7 januari 2011

App

Wat is de moderne techniek toch mooi en fijn! En er komen steeds meer mogelijkheden bij. Stel: je bent een moderne jonge vrouw van een jaar of 35. Je hebt een fijne partner en een leuke baan. Jullie hebben samen, na daarover veel gepraat te hebben, een kinderwens, maar helaas: er kondigt zich geen kleine aan. Jullie praten opnieuw: willen jullie zo graag een kind dat je alle mogelijkheden wilt laten onderzoeken, tot aan IVF toe? Jullie houden de nieuwste mogelijkheden goed bij, via internet en zo. Dus je zit 's ochtends in de trein naar je werk en je pakt je iPhone of smartphone met Android en je opent die handige 'app'. Vrouwen moeten een aantal eenvoudige vragen beantwoorden over bijvoorbeeld hun leeftijd, de reden dat ze IVF proberen en de medicatie die ze gebruiken. Als ze alle vragen hebben beantwoord, rolt er direct een percentage uit. Dat percentage geeft de slagingskans van IVF aan. De mensen in de coupé kijken verrast op als jij ineens luidkeels "Yes!", of "Bingo!" roept.

Ik verzin het echt niet! Dit las ik in Trouw: Britse onderzoekers hebben een programmaatje ontwikkeld dat uitrekent hoeveel kans een vrouw heeft om een baby te kijgen (sic) door middel van IVF. Nu al te raadplegen op ivfpredict.com, binnenkort als applicatie op de iPhone.

Begrijp me goed: ik ben de laatste die nieuwe ontwikkelingen wil tegenhouden en als ik dat zou willen, zou het me toch niet lukken. Mijn vrouwen en ik waren onvrijwillig kinderloos, maar we hadden niet zo'n sterke kinderwens, dat we die hele rondgang door het medische circuit daarvoor over hadden. IVF bestond toen nog niet en het internet en de mobiele telefoon met al zijn snaakse mogelijkheden ook niet. Maar ik weet vrij zeker dat als we die wens wel hadden gehad en die mogelijkheden er wel waren geweest, we niet gezamenlijk of individueel het mobieltje hadden gepakt (in de trein, of in de file, of op een terrasje) om de kansen even snel te laten uitrekenen. Waarschijnlijk hadden we dat gewoon thuis rustig op de pc gedaan. Dat weet je dan. Heb je nou die 'app' nodig om dat steeds weer opnieuw (24/7) te kunnen checken? De slagingskans verandert per slot van rekening niet per dag. En hoe vaak zou het nu voorkomen dat iemand plotseling, totaal onverwacht, de onbedwingbare behoefte heeft de slagingskans van IVF van zichzelf, de partner, de (schoon)dochter of de buurvrouw te checken?

Voor de aardigheid heb ik het testje ingevuld met de gegevens die destijds op ons van toepassing waren. Gezien de de uitslag denk ik dat we er niet aan begonnen waren.

Als het nou 35% geweest was...

PS
Er is wéér een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.

x

donderdag 6 januari 2011

Rapport

Uit de Volkskrant van heden:

Rapport: olieramp VS komt door winstbejag

WASHINGTON - De olieramp in de Golf van Mexico is wel degelijk te wijten aan beslissingen door de drie betrokken bedrijven gericht op winstmaximalisatie. Dat concludeert de Amerikaanse regering in een donderdag verschenen rapport.

Veel van de beslissingen die BP, Halliburton en Transocean namen om de klus te klaren waren gedreven door besparingen op tijd en geld, aldus de Witte Huis-commissie.

Goh, wie had dat nou zelfs maar durven vermoeden?
x

Thema

De trouwe lezers van 'Beggartalk' weten zo langzamerhand dat bepaalde thema's hier steeds terugkeren. Een van die thema's is 'overheidsregels of zelfregulering'. In Trouw las ik: Toenmalig staatssecretaris Van Geel (milieu) zag (in 2005) af van de omstreden invoering van statiegeld op plastic flessen, in ruil daarvoor moesten deze partijen (Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de verpakkingsindustrie) de plastic afvalstroom zelf regelen. Wel heeft de overheid vastgesteld hoeveel procent van de kunststofverpakkingen moet worden hergebruikt. In 2009 moest dit 32 procent zijn.

De verpakkingsfabrikanten hebben zich verenigd in een een heuse stichting: de Stichting Nedvang. De verpakkingsfabrikanten, vertegenwoordigd in de organisatie Nedvang, zijn zelf verantwoordelijk voor de controle op hun werk, en leveren de hergebruikcijfers aan het ministerie van milieu. Dat zouden wel meer mensen en organisaties willen: zelf verantwoordelijk zijn voor de controle op je eigen werk. Dat heb ik ook eens gedaan en wat bleek? Ik schrijf de beste blogs binnen de Europese Unie!

Op haar eigen website meldde de Stichting gisteren triomfantelijk: "Het kabinet is content met de prestaties van Nedvang: de organisatie heeft de door de overheid gestelde hergebruikdoelstellingen van verpakkingsafval voor 2009 ruimschoots gehaald." Maar wat las ik nu in Trouw? In maart vorig jaar (10 maanden geleden dus) had de milieu-inspectie een rapport klaar over  de resultaten van die zelfregulering: ’Recycling kunststofverpakkingen’. Wie iets om het milieu geeft wordt daar niet vrolijk van.

Je voelt hem al aankomen natuurlijk. De milieu-inspectie heeft aangetoond dat er van de nogal redelijk positief lijkende cijfers (van 10 maanden geleden)  geen hout klopt! Nedvang heeft dat ook toegegeven, maar vond het niet zo opportuun de onjuistheden bekend te maken omdat kritiek het enthousiasme van het publiek voor gescheiden inzameling kan remmen. Zo is het maar net: lever kritiek op Rijkswaterstaat en je ziet geen hond meer op onze snelwegen; één slechte recensie over de uitvoering van een symfonie door het Concertgebouworkest en de eerste maanden komt er geen mens meer luisteren. Mijn enthousiasme neemt vooral beduidend af als ik me belazerd voel en dat voel ik me als ik lees: Onderzoek van de inspectie toont aan dat dit percentage een stuk lager ligt vanwege dubbeltellingen, het meerekenen van kunststof dat geen verpakking is en materiaal dat niet eens kunststof bevat. Bij export naar China wordt ervan uitgegaan dat de kunststof voor 100 procent wordt hergebruikt, terwijl daarop elke controle ontbreekt. Volgens de inspectie ontbreekt het ook in Nederland aan controle op bedrijven en is er geen systematiek voor berekeningen en inschattingen die worden gemaakt.

Wanneer ik nu naar de tram loop, kom ik langs een container waarin ik plastic afval kan dumpen. Daar staat op vermeld wat je wel en niet onder plastic afval moet verstaan en wat je daarin dus wel of niet mag achterlaten. Ik ben niet dom. Ik kan goed lezen. Als ex-ambtenaar kan ik zelfs ambtelijke taal vrij goed lezen en begrijpen. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat de gemiddelde burger na het lezen van die tekst denkt: Het zal wel, maar ik pleur alles gewoon bij de rest van het afval.

Op de website van Nedvang lees ik dat er op 19 januari a.s. in de Cruise Terminal (Rotterdam) een nieuwjaarsbijeenkomst is, waarbij gesproken zal worden door de voorzitter van de stichting (die een 'vooruitzicht' geeft) en door de huidige voor het milieu verantwoordelijke staatssecretaris Atsma. Het geheel wordt afgesloten met, ja zeker, een 'Borrel'. Zouden ze mij als spreker uitnodigen, dan zou ik binnen een paar seconden klaar zijn met een parafrase op een zin van Multatuli (uit 'Max Havelaar'): Stik in je niet-gecontroleerde zelfgereguleerde niet-hergebruikte plastic en verdwijn.
x

woensdag 5 januari 2011

Marktwerking

Daar sta je (ik in ieder geval) toch van te kijken als je zo'n kop in NRC Handelsblad ziet:
Minister wil minder marktwerking in zorg
Het gaat hier immers om VVD-minister Edith Schippers. Het plan is opmerkelijk, omdat Schippers een dergelijke invloed van de overheid eerder steevast "pervers" noemde. Haar partij profileert zich ook altijd als voorstander van liberalisering.

Van 1968 tot 2000 heb ik me beroepshalve beziggehouden met financiering en organisatie van de gezondheidszorg. Tot op heden is de klacht: Die zorg kost te veel. De kosten stijgen sneller dan de groei van de economie. Welke maatregel welk soort kabinet ook nam: die kostenstijging bleef maar doorgaan. Dus als ook de marktwerking niet werkt, zet je die weer een tijdje stop.

Gezondheidszorg kost geld, want er moeten salarissen, huisvestingskosten, materiaalkosten en administratiekosten betaald worden. En omdat we steeds ouder worden gaan we meer een beroep op de zorg doen. Onderzoeksmethoden worden steeds verfijnder (en duurder) dus er wordt steeds meer ontdekt dat verholpen kan worden met steeds verfijnder (dus duurdere) zorg en medicijnen.

De overheid kan salarissen in de zorg maximeren. De intramurale instellingen kun je vereenvoudigen door weer terug te gaan naar zalen met 30 of 40 bedden. De administratieve rompslomp kan vereenvoudigd worden. Je kunt het eigen risico zo hoog maken als je wilt. Je kunt allerlei nieuwe ontwikkelingen zo lang mogelijk buiten de deur houden. Je kunt zelfs het totaalbudget voor zorg voor een jaar vaststellen onder het motto 'op is op'. Wie dan nog ziek wordt of iets breekt bekijkt het maar. Of: niemand mag meer aan zorg consumeren dan X maal de door/voor hem/haar betaalde zorgpremie: "U heeft nog net genoeg beschikbaar om de ambulance te betalen die u naar huis brengt."

"Gezondheid is ons hoogste goed" heb ik wel eens horen zeggen. Als je het daarmee eens bent, ga dan eens na wat je voor dat hoogste goed wilt uitgeven en welke uitgaven je daarvoor eventueel achterwege wilt laten. Als je niet gaat skiën loop je ook niet de kans met een gipsvlucht naar huis te moeten. Het geld voor de tweede vakantie kun je ook aan gezondheidszorg besteden. Je kunt in een Fiat Panda rijden i.p.v. in een BMW. Je kunt met een 'Koga Kimera' van 2.499 euro tegen de Mont Ventoux op fietsen, of met een 'Union Montagna' van 599 euro tegen de Lemelerberg op. Dat scheelt een kleine twee jaar zorgpremie. Je kunt 16 dagen naar Tibet gaan voor 1.699 euro (p.p.) of voor 619 euro (twee personen) een all inclusive reis boeken naar Rhodos. De Grand Canyon is indrukwekkender dan het Geuldal, ik heb ze beide gezien. Een ritje met de TranzAlpine is nog boeiender dan een ritje met het boemeltje door de Achterhoek. Ik heb ze beide gemaakt.

Ik heb sinds 1983 talloze poliklinische bezoeken gebracht. Mijn bloed is talloze malen in laboratoria onderzocht. Er zijn hersen- en  andere scans gemaakt. Ik heb zeven keer in het ziekenhuis gelegen, waarbij ik vier keer geopereerd ben. Het meeste van al die zorg kan niet gerelateerd worden aan mijn rookgewoonten of andere aspecten van mijn life style of onvoorzichtig of onverantwoord gedrag. Ik heb vrij veel aan sport gedaan en jarenlang vijf dagen per week 20 km per dag gefietst, plus nog wat extra in weekends en vakanties. Je hoort mij niet klagen over de kosten van de gezondheidszorg.

PS
Er is weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

dinsdag 4 januari 2011

Samenwerking

Ineens blijk ik niet alleen links te zijn (dat wist ik al), maar ook conservatief. Dat vindt Alexander Pechtold tenminste, die in het NRC Handelsblad van gisteren geciteerd wordt: "Niet alleen het kabinet, maar ook een deel van de oppositie is conservatief. Daar reken ik de SP toe en een groot deel van de PvdA. (...) De SP bijvoorbeeld moet juist teleurgestelde PVV’ers terug halen. Zo zijn we sterker dan als we samenklonteren", aldus Pechtold. Als ik Pechtold goed begrijp zijn er maar twee niet-conservatieve partijen: D66 en GroenLinks. Immers: Alleen een fusie tussen GroenLinks en D66 levert een positief beeld op bij kiezers op die partijen. Dat heeft Maurice de Hond uitgevogeld. Uit zijn onderzoek blijkt ook dat samenwerking/fusie tussen meer linkse partijen er niet toe leidt dat die partijen meer stemmen krijgen.

Het idee van Pechtold dat de SP "juist teleurgestelde PVV'ers" moet terughalen vind ik niet zo briljant. Het is immers een categorie stemmers die altijd teleurgesteld zullen zijn in de partij waarop ze bij de laatste verkiezingen hebben gestemd, omdat die niet gedaan heeft wat ze beloofd had. Dat geldt overigens voor alle partijen, want geen enkele kan alleen reageren en als ze dat wel zou kunnen, zou de praktijk iets weerbarstiger blijken te zijn dan de theorie. Nu 'bestuurlijke vernieuwing' voor D66 kennelijk geen kroonjuweel meer is, maar oud roest, kan deze partij de vrijgekomen tijd wellicht besteden aan een zorgvuldige analyse van 'de teleurstelling' en aan het schrijven van lespakketten voor alle soorten van onderwijs, waarin onze staatsinrichting en geschreven en ongeschreven wetten daarvoor ons jonge volkje worden onderwezen.

Het enige praktische wat PvdA, SP, GroenLinks en D66 bij de komende verkiezingen voor Provinciale Staten kunnen doen is lijstverbindingen aangaan, zodat er zoveel mogelijk restzetels binnengehaald kunnen worden. Die kunnen een rol gaan spelen bij de daarop volgende verkiezingen voor de Eerste Kamer. En we weten nu al zeker dat het bij de komende verkiezingsstrijd nauwelijks over de provinciale, maar vrijwel uitsluitend over de landelijke politiek zal gaan.

Volgens de laatste peiling van de 'Politieke Barometer' zouden VVD, CDA en PVV samen in de Tweede Kamer op 80 zetels komen. Deel dat door twee en je komt op 40 voor de Eerste Kamer, twee meer dan de kleinst mogelijke meerderheid. Maar ... op de datum van de verkiezingen hebben de meeste mensen intussen twee keer hun loonstrookje kunnen vergelijken met de gestegen uitgaven. Als dat tot negatieve conclusies leidt (Geen nieuwe keuken! Niet naar Isla Margarita! Die jurk staat je nog prima!) zal dat geweten worden aan de huidige regering en de partijen die haar steunen. Het wordt best spannend dus.
x

maandag 3 januari 2011

1000

Het was me even ontgaan, maar gisteren verscheen de duizendste 'Beggartalk' bij blogger.com. Ik heb er al veel meer geschreven, maar die zijn op andere sites gepubliceerd. Daar komt dan nog eens bij dat ik de afgelopen jaren ook vier afgeronde verhalen het digitale licht heb doen zien en sinds kort om de zoveel dagen een (zeer) kort verhaaltje schrijf. Ik heb het idee dat ik mij zo langzamerhand i.p.v. gepensioneerd ambtenaar 'publicist' mag gaan noemen. Of moet je er dan ook nog eens geld mee verdienen? Ik stel immers mijn denk- en schrijfwerk geheel om niet ter beschikking van een ieder die dat maar wil lezen.

Schattenderwijs denk ik dat ik inmiddels toch wel zo'n vier- á vijfhonderdduizend woorden bij elkaar geschreven heb, met als belangrijkste motief: ik vind het heel erg leuk om met taal bezig te zijn. Beroepshalve heb ik dat ook zo'n dertig jaar gedaan, maar nu ben ik geheel vrij in de keuze van mijn onderwerpen, mijn stijl en mijn eventueel geventileerde mening. Met die laatste mag iedereen het oneens zijn. Mijn verhalen en verhaaltjes mag iedereen waardeloos en/of stomvervelend vinden, maar voorlopig blijf ik lekker bezig.
x

zondag 2 januari 2011

Bommen

Je kon erop wachten natuurlijk: de krantenberichten over gewonden door vuurwerk. Er vielen zelfs twee doden: ten minste twee families voor wie het jaar 2011 rampzalig begonnen is. Moet je 'stille tochten' gaan organiseren voor tragische gebeurtenissen die het gevolg zijn van iets waarvoor we met ons allen tegen de 70 miljoen euro hebben uitgegeven?

Een zeventienjarige jongen is omgekomen door een zelfgemaakte bom. Je kunt dus niemand anders iets verwijten. Zijn ouders zullen zich misschien de rest van hun leven afvragen of ze wel goed opgelet hebben. Maar een dertienjarige jongen kwam (vermoedelijk schrijft de Volkskrant) om omdat dat hij stond te kijken toen er een vuurwerkbom ontplofte. (In het NOS-journaal was geen sprake meer van een vermoeden.)

Ik realiseer me dat het cynisch kan overkomen, maar ik schrijf het toch: een hele rij Somaliërs wordt gearresteerd op vermoeden van een mogelijke aanslag die wellicht in Nederland zou plaatsvinden. We weten zeker dat er ieder jaar rond de jaarwisseling in ieder geval een reeks (soms ernstige) gewonden valt: 'De situatie in Nederland is zo ernstig dat twee jaarwisselingen gelijkstaan aan het totale aantal beschadigde ogen bij alle soldaten uit de Verenigde Staten die in Irak hebben gevochten', zegt oogchirurg Tjeerd de Faber. Maar we geven, zelfs in economisch slechte tijden, met plezier miljoenen euro's uit om dat allemaal mogelijk te maken. Velen zijn zelfs bereid daarvoor illegaal, gevaarlijk vuurwerk te verkopen (winst is winst, nietwaar?) en aan te schaffen (je wilt toch graag de hardste knal in jouw omgeving laten horen?). En aan het eind van 2011 doen we het precies weer zo.

PS
Je kunt vandaag ook weer het door mij geschreven gastblog bij 'SILLY ME' lezen. Klik hier.

PPS
En er is weer een nieuwe 'Beggarkort'. Klik hier.
x

zaterdag 1 januari 2011

20112012

Goedemorgen! Beetje redelijk uitgeslapen? OK! Houd je vast! Ik ga traditioneel doen! Ik wens jou en de jouwen een vrolijk, plezierig, voorspoedig, gelukkig en ... (vul maar in) 2011 toe.

Ben je enigszins numerologisch aangelegd dan is vandaag een bijzondere datum. Je kunt die immers schrijven als 1-1-11. Vier enen op een rijtje. Dat is samen vier. Laat dat nou precies gelijk zijn aan het aantal zijden van: a. een vierkant; b. een rechthoek; c. een trapezium; d. een parallellogram; e. een ruit; f. een vlieger. Dat kan geen toeval zijn. Dat moet iets betekenen!

Kort geleden nam ik deel aan een gezellig samenzijn met mijn broers en zussen plus aanhang. Mijn oudste broer merkte op een gegeven ogenblik tussen neus en lippen door op dat hij volgend jaar op 12-12-12 75 wordt. Wij zijn een tamelijk nuchtere familie, dus we deden daar wat lacherig over. Maar intussen liet het me niet los. 75 is een 5 en een 7. Die maken samen 12. Mijn oudste zuster is geboren op de 21ste: een omgekeerde 12. Ik ben geboren op de 24ste: twee maal 12. Een jongere broer en zus zijn een tweeling. Zij werden geboren op de 6e. Twee maal 6 is 12. Mijn ouders zijn beide geboren in 1912. Nu geloof ik in toeval, maar er zijn grenzen. Bedenk bijvoorbeeld dat het na volgend jaar achtentachtig jaar duurt voor zich weer zo'n bijzondere datum aandient: 1-1-(21)11. 12-12-12 is voorlopig de laatste en de 12e.

Ik heb het echt niet zelf bedacht: 12 is het getal van de perfectie. Het is het product van 3 en 4, die in sommige, en bepaald geen kleine, kringen als heilige getallen worden beschouwd: het volk Israël bestond uit 12 stammen; Jezus had 12 discipelen. Lang geleden werd 12 als grondtal beschouwd. We hebben daar de woorden dozijn en gros (12 dozijnen) aan overgehouden. We verdelen de dag in twee maal 12 uren, het jaar in 12 maanden. De Engelse shilling bestond tot 1970 uit 12 pence. Om windsnelheden te meten gaan we niet verder dan 12 (Beaufort). Welke onbewuste en onbekende krachten hebben ons ertoe geleid een 12e provincie te creëren? Is het echt toeval dat er geen enkel Nederlands woord is dat ruimt op twaalf?

Je begrijpt het al: wat er dit jaar ook gebeurt, het kan me niet snel genoeg om wezen. Ik kijk nu al bijna reikhalzend uit naar 2012.
x