vrijdag 5 juli 2013

Roken

Op een van de laatste dagen in het ziekenhuis ging ik met de mij bezoekende schoonzus in de buitenlucht, (het 'terrasje' bij het ziekenhuisrestaurant) een cappuccino drinken. Op een gegeven moment zei ik: "Als zich dit allemaal een jaar eerder had voorgedaan, had ik nu zitten roken." Dan had ik nog wel enkele meters moeten doorlopen, want de rook wordt zo ver mogelijk van het ziekenhuis gehouden. Op een gegeven moment heb ik wel iemand iemand horen zeggen: "Dat was vroeger de rookruimte van het ziekenhuis." Daar doen ze dus niet meer aan. Het wordt de verslaafden zo moeilijk mogelijk gemaakt, terwijl ze het toch al niet makkelijk hebben.

Bij vroegere ziekenhuisopnamen was ik meer in zo'n rookruimte dan in bed te vinden. Ik heb tijdens deze opname geen enkele maal de behoefte gevoeld te gaan roken. Betekent dat nou dat ik al behoorlijk over mijn verslaving heen ben? Want ik bevond mij toch echt wel in een redelijk stressige situatie. Tijdens vorige ziekenhuisopnamen was ik veel meer ontspannen. Ik voelde me deze keer veel meer patiënt dan vroeger. Ik heb nog nooit eerder zo vaak op het knopje gedrukt waarmee je een verpleegkundige naar je bed roept, omdat er, bijvoorbeeld, zich weer een lekkage had voorgedaan. Als je bed weer verschoond werd, zou je - in vroeger tijden - een rokertje best plezierig gevonden hebben. Of was ik toch helemaal niet gestrest? Ik denk toch dat ik over het roken heen ben. Halleluja!