maandag 7 augustus 2017

HEILIG

Tot voor kort werd er nauwelijks aandacht aan besteed, maar na zes wedstrijden van het nationale vrouwenelftal is het vrouwenvoetbal inmiddels bijna heilig verklaard. Het is 'not done' kritiek te hebben. Ronald Waterreus, een aantal keren keeper van het Nederlands (mannen)elftal, kreeg bij de social media vrijwel iedereen over zich heen. Hij beklaagde zich (in een column in Voetbal International) over hoe hij het vrouwenvoetbal „door de strot geduwd krijgt”. „Een kunstmatig iets, aangedreven door de voorvechters voor wie het sportieve succes van de dames nu hét bewijs is dat de sport leeft”, schrijft Waterreus. „Sorry, maar mag ik misschien vinden dat het met dat topsportniveau nogal meevalt, hoe aandoenlijk enthousiast die meiden zich ook inzetten?” Ik citeer METRO.

Af en toe heb ik een stukje van een wedstrijd gezien, maar eerlijk gezegd was ik niet onder de indruk. Als elftal zouden de Nederlandse vrouwen in de Jupiler League wellicht aardig kunnen meedoen, maar ik zie ze geen kampioen worden. Dat zegt niet zo veel. Als Daphne Schippers zou hebben meegedaan aan de finale van de 200 meter bij de Olympische spelen van 2016 bij de mannen, zou ze met haar persoonlijk record (21,63 sec.) niet bij de eerste acht gehoord hebben.

Er is maar één individuele sport waar mannen en vrouwen tegelijkertijd en op gelijk niveau aan meedoen: de paardensport. Ik vermoed omdat bij deze sport de fysieke verschillen tussen mannen en vrouwen (die nu eenmaal in het voordeel van de man uitvallen) nauwelijks of geen rol spelen.

Het is misschien onterecht, maar we kunnen er niet omheen, dat in veel sporten de norm nu eenmaal door (gezonde) mannen gesteld wordt. Deelnemers aan de paralympics leveren geweldige prestaties, maar echt boeiend om ernaar te kijken vind ik het niet. Bij diverse individuele sporten, zoals atletieknummers en schaatsen, kijk ik met evenveel plezier naar mannen als naar vrouwen. Teamsporten als hockey en volleybal vind ik zowel bij de vrouwen als de mannen interessant. Vechtsporten vind ik zowel bij de mannen als de vrouwen de moeite van het bekijken niet waard. Handboogschieten mogen zij van mij ook schrappen bij de Olympische Spelen. Je zult mij niet horen klagen als er geen auto- en motorraces op TV te zien zijn en laat darten ook maar zitten.

Ik zou zeggen: geef de voetballende vrouwen nog een paar jaar om flink te oefenen, gooi er wat geld tegen aan en misschien ga ik dan weer eens hele voetbalwedstrijd bekijken. Dat doe ik bij de mannen ook al jaren niet meer.