vrijdag 7 juli 2017

VERWARRING

Ik ben niet tegen de EU. Integendeel, wat mij betreft kunnen we over een aantal jaren spreken van de Verenigde Staten van Europa. Dat betekent overigens niet dat ik kritiekloos sta tegenover alles wat ze daar in Brussel beslissen. En naar mijn idee hebben ze het recentelijk wel erg bont gemaakt. Ze hebben zelfs voor een Nederlands woord gezorgd dat (nog?) niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal (beter bekend als het Groene Boekje) staat: verwarringsgevaar.

In de Volkskrant las ik dat het Europees Hof van Justitie onlangs uitsprak dat sojamelk geen sojamelk meer mag heten en tofuboter geen tofuboter. Producten met een zuivelachtige naam zoals melk, boter, kaas, crème en yoghurt, mogen voortaan alleen nog maar zo heten als ze een dierlijke oorsprong hebben. Het hof vreest dat het gebruik van zuivelnamen voor vegetarische producten voor 'verwarringsgevaar' onder consumenten leidt. Het Hof denkt kennelijk ook dat Europeanen te stom zijn om te weten dat sojamelk niet afkomstig is van een sojakoe, maar van een sojaplant.

Als ik het goed begrepen heb is de uitspraak het gevolg van bezwaren die naar voren waren gebracht door fabrikanten van zuivel dat van echte koeien afkomstig was. Maar het verwarringsgevaar is niet helemaal geweken: Op de regel dat zuivelproducten een dierlijke oorsprong moeten hebben, bestaat binnen Europa namelijk een hele lijst met uitzonderingen: voedsel waaraan nooit een dier te pas is gekomen, maar dat toch een zuivelnaam mag hebben. Per land is vastgesteld welke uitzonderingen er zijn toegestaan. Het is een fascinerende lijst: zo is in Frankrijk de lait d'amande toegestaan, in Italië de latte di mandorla en in Spanje de leche de almendras, maar in Nederland de amandelmelk niet. In Nederland zijn we, in tegenstelling tot die andere landen, niet slim genoeg om te onderkennen dat amandelmelk niet van een koe komt. We weten gelukkig wel donders goed dat pindakaas niet van een koe komt, dus die mag zo blijven heten. Maar de Fransen zullen wel niet mogen spreken van beurre de cacahouètes, de Italianen niet van burro di arachidi en de Zweden niet van jordnötssmör.

Het wachten is nu, lijkt mij, op de Koninklijke Nederlandse Slagersorganisatie. Die moet maar eens bezwaar maken tegen de term "vegetarische slager". Immers, een slager is iemand die beroepsmatig dieren slacht en verhandelt. Die vegetarische slager slacht helemaal niets. Die zit wat soja en andere plantaardige producten te vermalen en te vermengen en noemt dat 'burger', 'worst' of 'gehakt'. Verwarringsgevaar alom! Schande!