Met mensen met een handicap wordt nog altijd veel te weinig rekening gehouden. Zowel tijdens mijn werk als bij mijn werk voor een Patiënten/Consumenten Platform heb ik aardig wat van deze mensen ontmoet en over hun ervaringen gehoord. Ik was dan ook zeer verbaasd over een artikel in Het Parool van gisteren. Op IJburg staan tientallen sociale huurwoningen leeg. Het gaat om schitterende huurwoningen met eigen parkeerplaats, gebouwd voor bijzondere groepen, zoals ouderen of gehandicapten. Alleen wil niemand er wonen, terwijl lange wachtlijsten voor deze groep huurders bestaan.
Ik geef direct toe, dat ik als moest kiezen tussen mijn huidige woning en een grotere woning op IJburg (tegen dezelfde woonlasten), ik bleef zitten waar ik zit. Ik heb gewoon iets tegen door planologen ontworpen woonwijken. Ik zou niet dood gevonden willen worden in welke Vinexlocatie dan ook. Maar ik kan nog steeds kiezen.
"Het zijn fantastische huizen, maar de meeste mensen willen in hun oude vertrouwde buurtje in de stad blijven." Net als ieder ander mens mogen mensen met een handicap en ouderen hun eigen keuzes maken: in je eigen vertrouwde buurtje blijven wonen met alle ongemakken van dien of verhuizen naar een aangepaste woning in IJburg. Er gaat een tram naar IJburg. Die tram is rolstoeltoegankelijk. Wie ervoor kiest in zijn eigen vertrouwde buurtje te blijven wonen heeft mijn zegen. Als ze maar niet tegen me aan komen zeuren dat het allemaal zo moeilijk gaat in huis.
Amos Oz – Een verhaal van liefde en duisternis
11 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten