Barista

Vroeger (opa spreekt) bestelde je in een horecagelegenheid 'koffie' en je kreeg koffie. Afhankelijk van de manier waarop je thuis koffie zette (d.w.z.: hoeveelheid gemalen koffie t.o.v. de gebruikte hoeveelheid water) vond je die koffie lekker/sterk genoeg of niet en dat was het dan wel. Tegenwoordig ligt dat wat ingewikkelder. Wil je een beetje meedoen, dan geef je duidelijk aan wat voor soort koffie je wilt hebben. Daarmee bedoel ik niet dat je kunt kiezen uit coffea arabica, coffea canephora (of robusta), coffea liberica, coffea dewevrei (of excelsa), coffea congensis, coffea stenophylla, coffea benghalensis, coffea mogeneti, coffea gallienii en coffea bonnieri, maar dat komt nog wel (en dan gaat de koffie net zo duur worden als de champagne). De meeste horecagelegenheden hebben óf arabica, óf robusta, óf een mengsel daarvan.

Op een gegeven moment ontdekten we het bestaan van de espressomachine. We konden kiezen uit espresso met of zonder (koffie)melk en cappuccino. Maar dat kun je tegenwoordig in elk gehucht krijgen en onderscheid moet er wezen. Wil je geen melk dan bestel je dus een espresso ristretto (één slok) of een espresso doppio (meer van hetzelfde). Wil je opvallen, dan vraag je om een espresso machchiato: cappuccino voor beginners. Wil je opvallen met niet te sterke koffie dan neem je espresso lungo, koffie met water aangelengd.

De espresso machchiato wordt een cappuccino als je er er meer opgeschuimde melk doorheen doet. Wil je een keer de blits maken, vraag dan om een cappuccino senza schiuma, cappuccino zonder schuim. (Die krijg je overigens vaak aangeboden onder de naam cappuccino, want schuim maken is ook nog een kunst.) Een 'koffie verkeerd' vragen toont duidelijk aan dat je er niet bij hoort. Vraag naar caffé latte, dat is ook koffie met (naar mijn smaak te) veel melk, maar zo klinkt het niet. Het kan nog erger: caffé latte machchiato, melk met een scheutje koffie.

Als je doorleert voor het maken van een kopje koffie wordt je 'barista'. Daar kun je, las ik in Trouw, zelfs Nederlands kampioen mee worden. Nummer twee dit jaar, Sander Schat, behaalde zijn eervolle positie met een combinatie, die naar eigen zeggen spannend, zoet en sexy smaakt. Dat was een combinatie van: Twaalf druppeltjes passievrucht in koffie van speciale bonen uit Ethiopië. Ik duidde er hiervoor al op: de arabica en robusta hebben hun langste tijd gehad in kringen van trendsetters. Het zou met niet verbazen als over enige tijd de cappuccino in de betere restaurants bestrooid wordt met zeer fijn gemalen geroosterde sprinkhanen. Sander peinst er overigens niet over cacao op de cappuccino te doen. Het is me niet duidelijk waarom passievrucht wel mag. Voor je 't weet wil hij Irish Coffee verbieden.

Goede koffie kun je, behalve met espressomachines, op allerlei manieren maken, afhankelijk van ieders persoonlijke smaak. Hier en daar wordt ik niet voor vol aangezien, omdat ik alle enkele decennia thuis uitsluitend oploskoffie drink. Niks mis mee. Stukken beter dan wat er uit een Senseoapparaat komt. Hier en daar drink ik wel eens Nespresso. Smaakt ook goed, maar je betaalt overdreven veel geld voor een alledaags product. Goede koffie kun je op een heel simpele manier maken: grof gemalen koffie in een pot gooien, heet water erop en 5 minuten wachten. Als je geen cafetiére hebt gebruik je gewoon een theezeefje. Waarom doen we zo moeilijk?
X