Ik mag graag kijken naar het televisieprogramma "De Reünie". Waarom? Omdat het o.a. laat zien wat mensen met hun leven hebben gedaan, hoe ze "terecht zijn gekomen". Ik zie dan aansprekende voorbeelden van nagejaagde en gerealiseerde idealen, maar ook van teleurstellingen en mislukkingen. Waar ik vooral geïnteresseerd in ben, zijn de dingen waar mensen hun geluk in hebben gezocht en gevonden, wat ze daarvoor hebben gedaan. Een prachtig voorbeeld is de man die na vele omzwervingen beheerder is geworden van een grote begraafplaats. Hij zorgt er met hart en ziel voor dat alles (en iedereen…) er pico bello bij ligt. Als hij de voorbereidingen heeft getroffen voor een begrafenis, dan weten de nabestaanden dat hij daar alle aandacht aan heeft besteed. Wat hem motiveert? Je laatste rustplaats moet helemaal in orde zijn; je bent per slot van rekening langer dood dan je leeft. Grafhumor? Misschien, maar de boodschap die daar wat mij betreft achter zit is: haal uit je leven wat er in zit en wacht daar niet te lang mee. Voor je het weet is het voorbij. Dat leven, dat doe je nu, vandaag. Niet gisteren, niet morgen, maar vandaag! Piekeren over iets van gisteren? Waarom deed je dat toen niet? Piekeren over morgen? Moet je morgen doen. Let wel: ik zeg niet dat je je nergens op moet voorbereiden, maar doe dat dan vandaag. Nog iets: wie nergens in gelooft, zal ook nooit iets veranderen. Dat geloven begint bij (lees: in) jezelf. Ik geniet nu volop van het leven (en geloof me, dat is ook anders geweest). Simpelweg stoppen met die dingen die je leven ingewikkeld maken. Mijn verleden staat niet meer aan het roer, ik vaar geen ramkoersen meer.
Zo geeft het (vrijwilligers)werk dat ik nu bij Slachtofferhulp doe mij ongelofelijke voldoening. De paar vrienden die ik heb, zijn ware vrienden. De mensen waar ik van houd zeggen dat ze dat ook van mij doen. Over 10 weken wordt mijn eerste kleinkind geboren. Ik heb het hout al in huis; straks bouw ik mijn eerste "HobbelHarley".
Ik heb mijn levensgeluk gevonden. Daar is, pak 'm beet, een dikke veertig jaar in gaan zitten. Dat is mooi, toch?
Zeer bedankt voor de uitstekende waarneming (en de felicitatie)! Morgen is hier een verslag(je) te lezen van het bezoek aan Florence. De korte samenvatting: zeer geslaagd!
BeantwoordenVerwijderen