Vriend(inn)en(?)

Een van de aardigste rubrieken in Trouw is die van 'Beatrijs'. Zij geeft adviezen over wat we vroeger etiquette noemden: hoe ga je op fatsoenlijke wijze met elkaar om? Beatrijs' adviezen zijn naar mijn smaak eigentijds, niet-belerend en vaak nog humoristisch ook.

Gisteren las ik deze vraag:

Beste Beatrijs, Ik ben een meisje van 20 en al mijn vrienden hebben smartphones, waarmee ze voortdurend in de weer zijn. Ook bijvoorbeeld tijdens etentjes.

Het komt wel eens voor dat ik in mijn eentje voor me uit zit te staren, terwijl de rest op twitter of facebook bezig is of aan het sms'en is. Ik vind dit ongelooflijk irritant en ik mis de tijd dat we gewoon met elkaar praatten. Eén keer heb ik samen met een vriendin geprobeerd iedereen zijn/haar smartphone in te laten inleveren voor ons etentje, maar dat lukte niet. Men wilde er niet van scheiden en het niet uitzetten, ook niet voor de duur van het eten. Ik heb altijd een kinderwens gehad, maar ik moet er nu niet aan denken om mijn kinderen op te voeden in een wereld die zo asociaal is. Hoe moet ik hiermee omgaan?

Het advies van Beatrijs kwam, kort samengevat, neer op: "Dump die vrienden." Zij voegt daar overigens aan toe dat de vragenstelster ook weer niet al te pessimistisch moet zijn.

Ik ben ook niet zo'n 'Untergang des Abenlandes-denker', maar die vragenstelster heeft wel een punt. In mijn jonge jaren was het al bijna ongepast de radio aan te laten staan als je bezoek had. In later jaren gold voor de tv hetzelfde. Die regel hanteer ik nog altijd, met als enige uitzondering dat ik nog wel eens, met instemming van de bezoek(st)er(s), naar het NOS-journaal van 20.00 uur wil kijken, of het bezoek iets wil zien.

Je mag hopen dat wanneer het nieuwtje eenmaal van die smartphones af is de 'veelgebruikers' er zelf achter komen dat een vriend(in) op afstand toch minder leuk is dan die welke naast of tegenover je zit.
x