Geschiedenis

Gisterochtend werd ik wakker en keek op mijn horloge: net kwart over zes geweest, voor mij de normale tijd om op te staan. Dat deed ik dus en ik volgde mijn dagelijkse ritueel. Dat wil zeggen dat niet veel minuten en het roken van een shaggie later mijn mok thee klaar was en mijn laptop opgestart. Ik begon te typen. Toen ik zo'n 250 woorden getypt had keek ik weer op mijn horloge: 4:35 uur. Het was geen kwart over zes toen ik mijn bed uitging, maar ongeveer half vier. Ik was uitgeslapen en dat was niet verwonderlijk, want ik was de avond ervoor kort na het NOS-journaal van acht uur naar bed gegaan. Dat doe ik wel vaker. Ik heb die dag genoeg geschreven en gelezen. De tv heeft me niets te bieden. Ik hoef niet 'gezellig' te zijn of te doen. En op hooguit twee keer per jaar na, slaap ik een paar minuten nadat ik naar bed gegaan ben. Voel ik mij in de loop van de dag weer wat slaperig - dat kan om elf uur, maar ook om drie uur zijn - dan doe ik weer een dutje. Gisteravond ging ik pas geruime tijd na middernacht naar bed ga en ik was toch weer rond zes uur wakker wordt. Er zit, kortom, weinig structuur in mijn dagelijks leven

Van een afstandje ken ik mensen, ouder dan ik ben, die net zo weinig te doen hebben als ik, maar al jaren met een bijna ijzeren regelmaat opstaan, ontbijten, koffie drinken, lunchen, boodschappen doen en al die andere dingen doen die, naar mijn idee, nauwelijks interessant zijn of enige intellectuele inspanning vereisen.

Mijn manier van leven is niet exemplarisch. Ik heb gisteren ook niet veel bijzonders gedaan. Ik heb mijn hersens laten werken. Ik ben begonnen aan een pas aangeschaft boek: A People's History of the United States, van Howard Zinn, een Amerikaans historicus. Hij beschrijft de Amerikaanse geschiedenis vanuit het oogpunt van de 'native Americans' (de indianen), de 'African Americans' (de zwarten), de vrouwen, fabrieksarbeiders, de 'working poor' (de economisch onderste klasse) en 'immigrant laborers' (de 'gastarbeiders', met name uit Zuid-Amerika), van de tijd van Columbus tot de 'War on terror'. Het sluit mooi aan bij het vorige boek dat ik las, The American Future van Simon Schama, de Engelse historicus, die ongeveer hetzelfde procedé volgt: de geschiedenis laten zien door het oog van 'de gewone man'. Het levert een ander beeld op van ons verleden dan we gewend zijn, omdat vaak geschreven wordt vanuit de optiek van degenen die menen dat zij de wereld 'maken'.

Een citaat van Howard Zinn: "History is the memory of states," wrote Henry Kissinger in his first book, A World Restored, (...). From his standpoint, the "peace" that Europe had before the French Revolution was "restored" by the diplomacy of a few national leaders. But for the factory workers in England, farmers in France, colored people in Asia and Africa, women and children everywhere except in the upper classes, it was a world of conquest, violence, hunger, exploitation - a world not restored but disintegrated."

Gisteravond keek ik ook tv: een onbeduidende film. Zo kom je ook je dag door.
x