Antiradicaliseringsindustrie

Het is al heel wat jaren geleden dat ik voor het laatst Scrabble speelde. Het woord in de titel van dit blog lijkt erg aanlokkelijk voor Scrabble, zeker met drie maal de woordwaarde, maar helaas: het is veel te lang voor het Scrabblebord.

Ik heb het woord niet zelf bedacht, maar kwam het tegen in een artikel in de Volkskrant, waarin geschreven wordt dat de regering van de VS wel iets ziet in onze aanpak van het zogenoemde 'homegrown terrorism'. We hebben het dan over landgenoten die naar Pakistan, Jemen of Somalië vertrekken om zich daar door leraren van Al Qaida te laten opleiden tot jihadstrijder. Onze eigen Ernst Hirsch Ballin had over onze ervaringen en kennis gesproken met de Amerikaanse ministers van Justitie en Binnenlandse Veiligheid, die wel enthousiast leken. Maar als je het artikel verder leest blijkt dat Amerikaanse deskundigen toch ook hun twijfels hebben.

En dan komt Frank Bovenkerk aan het woord. Die is hoogleraar radicaliseringsstudies en stelt dat een heuse antiradicaliseringsindustrie is ontstaan en dat onafhankelijk onderzoek naar de effectiviteit van al die programma’s ontbreekt. Dat deed me terugdenken aan mijn ambtenarentijd. De overheid constateert dat er ergens een probleem is en trekt een hoeveelheid geld uit om dat probleem te onderzoeken en op te lossen. Voor je het weet ontstaan her en der bureaus en stichtingen die uitermate deskundig blijken te zijn op het probleemgebied en bakken met geld verdienen aan het subsidiegeld. Er worden prachtige rapporten samengesteld die na bespreking in NOVA, Netwerk of Pauw & Witteman in een la verdwijnen. Verdeel het geld dat nu naar de antiradicaliseringsindustrie gaat onder het handjevol radicale jongeren en ze weten wel wat leukers te doen dan zich in een droog en stoffig woestijngebied te laten opjutten.
x