donderdag 11 maart 2010

Geweld

Mijn hele leven - en dat is toch al bijna 71 jaar - heb ik in de grote stad gewoond, maar ik heb me nog nooit onveilig gevoeld. Ik geef daarbij direct toe dat ik altijd woonde in wat men dan 'de betere buurten' noemt, maar ik kwam echt ook vrij vaak, op weg naar het een of ander - en dan meestal op de fiets - door de wat 'mindere' buurten. In de wat rechtsere kringen van onze samenleving wordt al jaren met sombere regelmaat geroepen dat het veiliger moet worden, vooral 'op straat'. Die roep blijft aanhouden, hoewel al vrij vaak aan de hand van cijfers wordt aangetoond dat de misdaad inderdaad afneemt, zoals recentelijk nog in Almere, waar de PVV stemmen trok met roepen om meer veiligheid.

Wie dus een beetje angstig is aangelegd blijft liever zo veel mogelijk thuis. Maar is dat wel verstandig? Er is een rapport van eind januari waarin staat dat een op de drie gevallen van moord en doodslag in Nederland wordt veroorzaakt door huiselijk geweld. Door geweld in huiselijke kring vallen meer doden dan door gewelddadigheden onder misdadigers, bleek uit cijfers die een onderzoeksbureau in opdracht van de politie analyseerde. Dat las ik in Trouw. De Tweede Kamer ging gisteren over dat rapport debatteren met Ernst Hirsch Ballin van Justitie. Op het moment dat ik dit schrijf weet ik nog niet welke kant dat debat op gaat, maar in dat debat zal, verwachtte Trouw, het gezinsdrama in Zierikzee veel aandacht opeisen. Dat zal best. Maar let op de woordkeus. Als de ene crimineel de andere uit deze wereld helpt is dat moord, of op zijn best 'een afrekening in het criminele circuit', maar als een man met voorbedachte rade zijn kinderen vermoord, is dat een 'gezinsdrama'. OK, het is ook een drama, maar wat mij betreft is iedere moord een drama.

Door een moord een gezinsdrama te noemen, kun je bij de discussie daarover behalve politie en openbaar ministerie ook het hele scala aan hulpverleningsinstanties betrekken. Dat maakt het allemaal lekker ingewikkeld en voordat ze met hun allen na veel discussies eindelijk een protocol hebben opgesteld en hebben besloten wie in het voorkómen van gezinsdrama's 'de regie' voert, zijn we we al weer een aantal moorden verder. Als je daar zin in hebt kun je nog eens lezen wat ik afgelopen maandag over een 'Drama' schreef. Als een dezer dagen Geert Wilders ondanks alle voorzorgsmaatregelen toch om zeep geholpen wordt (en ik sta echt niet te juichen als dat gebeurt), noemen we dat geen 'politiek drama', maar een 'terroristische moordaanslag'. Zullen we andere beestjes ook gewoon bij hun naam noemen?
X

Geen opmerkingen:

Een reactie posten