Richting

Omdat ik ook niet overal verstand heb, zijn er wel eens dingen die ik niet begrijp. Zo heb ik nooit begrepen dat probleemjongeren soms voor enige tijd naar het buitenland gestuurd worden. Uit een artikel in Trouw leer ik dat het gaat om jongeren tussen de 12 en 18 jaar oud. Zij hebben vaak zware problemen en worden naar het buitenland gestuurd om uit hun negatieve omgeving weg te zijn en aan hun gedrag te werken. Dat "uit hun negatieve omgeving weg" begrijp ik nog net. Zo'n jongere uit de Amsterdamse Diamantbuurt gaat dus voor een half jaar werken op een boerderij in Biddinghuizen. Het is me niet helemaal duidelijk waarom ze helemaal naar Polen of Schotland moeten. Dat twee weken onder begeleiding survivallen beter tot zijn recht komt rond de Matterhorn dan rond de Holterberg kan ik me nog voorstellen.

Het artikel in Trouw ging overigens over een rapport van de Inspectie Jeugdzorg. Dat artikel begint zo: Jongeren die door jeugdzorginstellingen naar het buitenland worden gestuurd, werken daar soms bijna de hele week, onbetaald, 14 uur per dag. Er zijn projecten die het principe hanteren 'als je niet werkt, krijg je geen eten', wat in strijd is met de rechten van het kind. Ook worden gastgezinnen niet altijd goed gescreend, waardoor de probleemjongeren te maken krijgen met gastouders die uit onmacht schreeuwen en schelden. Je zou kunnen zeggen: die jongeren zijn in feite ook aan het survivallen en daar worden ze flink van. Maar ja, het mag niet en de Inspectie Jeugdzorg heeft niet de bevoegdheid om buiten Nederland te controleren. Die mag ook niet controleren bij particuliere opvang in Nederland. Iedereen kan zo’n opvang beginnen – de Inspectie Jeugdzorg is niet bevoegd om er controles uit te voeren.

OK, er gaat wat mis, maar er is nu een rapport, dus er kan wat aan gedaan worden. We hebben zelfs voor vier jaar André Rouvoet ingehuurd die zich in het bijzonder met jeugd en gezin bezighoudt. Dat zou je denken, maar: Het rapport lag al een jaar op de plank. Volgens een inspectiewoordvoerder wilde de Inspectie Jeugdzorg minister Rouvoet (Jeugd) de tijd geven 'zijn richting te bepalen'. (Onderstreping toegevoegd.) Ik heb tijdens vakanties ook wel eens, aan de hand van kaart en kompas, mijn richting bepaald. Maar dan was ik er nog niet. De route van A naar B was nooit een rechte lijn. En pas als ik die route bepaald had begon het echte werk: van A naar B lopen. Als André al een jaar nodig heeft om de richting te bepalen, hoe lang duurt het dan nog voor hij echt op stap gaat?
x