Heerlijk

Verschillende groentesoorten staan in een kwade reuk.Voor alle soorten kool geldt dat bijna letterlijk. Dat komt door de generatie vóór mij. Die verkeerde in de veronderstelling dat je kool heel lang moest koken. Daar stonk inderdaad het hele huis nog dagen naar en bovendien ging het ook nog eens zwaar op de maag liggen. Ondanks dat ben ik ik een groot liefhebber van kool geworden, behalve van rode. In combinatie met hachee gaat die nog net. Als je kool even blancheert of roerbakt is het smullen. Spruitjes worden altijd in verband gebracht met geborneerde opvattingen, maar voor een beetgaar gekookt spruitje (met wat citroensap meegekookt) kun je me wakker maken. Met kerrie zijn ze ook erg lekker.

Tuinbonen zijn de grote kinderschrik en veel volwassenen moet je ze ook niet voorzetten. Ik vond ze als kind al lekker: met speklapjes (dus een vette jus) en een bloemige aardappel horen ze wat mij betreft thuis in een restaurant met drie Michelinsterren.

Gelukkig kwam ik er, door een recept in Het PAROOL, achter dat het tuinbonenseizoen eigenlijk al zo'n beetje voorbij is, maar ik heb dus nog op het nippertje deze lekkernij in huis gehaald. Het recept had niets met speklapjes en bloemige aardappelen te maken. Het doet Italiaans aan: 'Pasta met tuinbonen'. Andere ingrediënten zijn: lenteuitjes, peterselie, tijm, basilicum, geraspte citroenschil en geraspte oude kaas. Het bijzondere, ik had daar nog nooit van gehoord, is dat je de tuinbonen "dubbel" dopt. Eerst haal je dus de bonen uit de dop, je blancheert ze twee minuten en spoelt ze vervolgens af met koud water. Daarna ontdoe je iedere individuele boon van zijn jasje. Het is duidelijk dat dit tamelijk arbeidsintensief is. Je kan dit gerecht beter niet voor tien personen tegelijk klaarmaken. Maar het resultaat mag er wezen. Ik zou het recept hier kunnen publiceren, maar dan krijg ik de copyrightpolitie achter me aan. Op aanvraag stuur ik het je graag toe.
x