zaterdag 26 maart 2011

Vergunning

Het rijbewijs, het meest begeerde documentje in Nederland, gaat van karakter veranderen. Het wordt geen, of niet alleen meer, een bewijs dat je kunt rijden (althans op één dag een route hebt afgelegd zonder fouten te maken), maar een vergunning om te mogen rijden. Als je een verkeersovertreding maakt krijg je strafpunten. Heb je een maximum aan strafpunten bereikt, dan wordt je vergunning voor enige tijd ingetrokken.

Dat nieuwe systeem hadden ze al jaren geleden kunnen invoeren en ik heb dan ook nooit begrepen waarom dat niet gebeurde. Mensen betalen mopperend en scheldend op die pietluttige overheid hun boetes, want dat is niet het ergste wat hen kan overkomen. De grootste ramp die hen kan overkomen is dat ze een tijdje niet in een auto kunnen rijden. Het is de perfecte 'natuurlijke straf'. Dat is, heb ik ooit geleerd, de straf die uit de fout of overtreding automatisch voortvloeit: wie zijn gat brand moet op de blaren zitten. Wie niet volgens de regeltjes kan of wil rijden, raakt zijn vergunning voor dat rijden kwijt. Simpel toch?
x

vrijdag 25 maart 2011

Wespennest

Als Kadhafi vandaag echt stopt met het gebruik van (militair) geweld tegen de eigen bevolking kan minister Hillen de F-16's en de mijnenjager meteen weer naar huis laten komen en hebben we de kortste militaire operatie uit de Nederlandse geschiedenis achter de rug, want, lees ik in de Volkskrant: De Nederlandse deelname aan de NAVO-operatie bij Libië is niet gericht op een machtswisseling in dat land, maar alleen op bescherming van de bevolking. Dat stelde minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken woensdag in een debat in de Tweede Kamer.

Doen we we verder dan nog iets met Libië? Of keren we terug naar wat we heel deftig de 'status quo ante' mogen noemen?  Dan heb ik het dus over de situatie voordat ook daar de bevolking zich ging roeren. Business as usual dus. Of gaan we eerst zitten afwachten of onze NAVO-partners het dan ook wel weer mooi vinden?

Ik begrijp trouwens van die hele Libische situatie niets. In Tunesië en Egypte zag je ongewapende massa's die tegen de verdrukking in volhielden en hun doel bereikten. In Libië zijn vrijwel van het begin af aan wapens gebruikt, ook door de opstandelingen. Dan moet ik weer denken aan wat er in het begin over Libië geschreven werd: het is in feite een ouderwetse tribale maatschappij, waar in de afgelopen decennia de stam van Kadhafi de overhand had. Ik krijg dan de indruk dat andere stammen die macht ook wel eens willen en gebruikmakend van de goede sier die je als opstandeling in een Arabische land tegenwoordig (in de Westelijke) landen kunt maken, zijn ze ook maar eens 'opgestaan'. Er wordt gesproken over gevechten, maar in het nieuws zie je steeds dezelfde beelden van een paar mannen met een geweer en een truck met een mitrailleur. Op de achtergrond zie je dan een rookwolk die kennelijk door een bom of granaat van Kadhafi is gegooid.

Kadhafi zal niet ophouden vandaag. Dus voorlopig zijn we weer betrokken bij een wespennest. Ik heb het niet het idee dat de andere stammen in Libië een beter begrip van democratie hebben dan Kadhafi. En ook hier hoor je, net als in Tunesië en Egypte, niet alleen om democratie roepen, maar minstens zo veel om banen en betaalbaar voedsel. Zoals Bertold Brecht schreef: "Erst kommt das Fressen, dan kommt die Moral."
x

donderdag 24 maart 2011

Voorzorg

Het is algemeen bekend dat de overheid haar burgers nooit alles vertelt. Ze wil ons niet nodeloos ongerust maken als er misschien eventueel iets ergs zou kunnen gebeuren. Maar in werkelijkheid is het vaak al veel erger. Het is voor de Japanners wel fijn dat radio-actief besmette lucht de oceaan op waait, maar daar blijft die lucht niet hangen. Die gaat verder en uiteindelijk komt die ook boven ons land en dan komen die radio-actieve deeltjes naar beneden. Dat gebeurt vandaag of morgen volgens het RIVM. En wat zegt, volgens de Volkskrant, het RIVM? 'De lucht heeft dan over de Stille Zuidzee en Amerika gereisd en is ontzettend verdund.' Dat zal best, maar in Japan wordt de 'toelaatbare' hoeveelheid radio-activiteit ook steeds verder verhoogd.

Ik zeg altijd maar: meten is weten. Ik wil dus een geigerteller aanschaffen. Zo'n ding kost 300 euro, maar dat moet dan maar. Blijkt dar er al duizenden mij zijn voor geweest en dat er tot 14 april een wachtlijst is voor die apparaten. Gaat de overheid er nu voor zorgen dat er voldoende van die dingen zijn? Vergeet het maar! Niets aan de hand!

Ik volg het nieuws goed, dus ik weet dat je uit voorzorg jodiumpillen moet slikken. Dus ik ga naar de apotheek, maar daar kun je ze alleen op recept verkrijgen. Moet ik eerst naar de huisarts, maar die zegt natuurlijk ook dat er niets aan de hand is, omdat het RIVM dat gezegd heeft. In de Volkskrant kon ik doorklikken op jodiumpillen.nl. Maar als je daar doorklikt op 'bestellen' kan de webpagina niet worden weergegeven. Zit de overheid daar misschien ook weer achter?
x

woensdag 23 maart 2011

Kinderwens

Een hele rij gelukkige moeders kan mij vertellen hoe geweldig het is om een kind ter wereld te brengen en dan begrijp ik het nog niet. In de eerste plaats omdat ik een man ben en dus nooit heb kunnen en nooit zal voelen wat er fysiek en emotioneel plaatsvindt in een vrouw die zwanger raakt. In de tweede plaats ben ik kinderloos en heb ik nooit echt last gehad van een 'kinderwens'.

Hoewel de meerderheid van de vrouwen een kind krijgt in eendrachtige samenwerking met een man met wie ze naar verwachting dat kind ook zal opvoeden en met wie ze ook gezamenlijk heel gelukkig is met dat kind, schijnt de 'kinderwens' ook te bestaan los van het hebben van een vaste relatie. Die wens tot voortplanting zal wel tot de menselijke/dierlijke natuur behoren en staat daarmee in principe los van allerlei morele vragen. Het hebben van die wens is niet 'goed' of 'fout'.

Mannen konden altijd al, als een vrouw bereid was medewerking te verlenen, tot op vrij hoge leeftijd nageslacht voortbrengen. Hier begon de moraal al wat mee te spelen: moet je dat als oude(re) man wel (willen) doen? Voor het kind ben je meer een opa dan een vader en het zal op vrije jonge leeftijd die vader verliezen.

Inmiddels is de medische wetenschap zo ver gevorderd dat veel vrouwen een kind kunnen krijgen in situaties die in mijn jonge jaren nog onherroepelijk tot kinderloosheid leidden. Nu gaat de moraal nog iets zwaarder tellen. Hier in Nederland trekken de medici een grens bij 45 jaar. De risico's worden immers groter naarmate de leeftijd van de vrouw toeneemt. In Italië doen ze niet aan die grens en een Nederlandse vrouw van 63 heeft daarvan gebruik gemaakt. Zij heeft, voor zover ik weet, een gezonde dochter ter wereld gebracht. Als ik het allemaal goed begrepen heb heeft zij in feite een ei- en zaadcel geadopteerd en is via IVF een zwangerschap tot stand gebracht. Dat is op zich niets nieuws. Maar moeten we in dit geval onze morele wenkbrauwen fronsen?

Hier is sprake van een flinke ingreep in de natuur, maar dat zijn chemotherapie en bestraling ook en daar doet niemand moeilijk over. De medische wetenschap gaat ook door en de risico's bij zwangerschappen op latere leeftijd zullen daardoor afnemen. Voor je het weet ligt de grens hier bij 50 jaar en ga zo maar door. Er zijn aardig wat jonge ouders die van de opvoeding geen bal terecht brengen. Wat is dan het verschil met ouders die wat minder tijd hebben?

Zoals gezegd: ik begrijp niets van die kinderwens. We hoeven geen, althans niet allemaal en niet zoveel, kinderen te krijgen om de soort in stand te houden. We kunnen het zelfs beter wat rustig aan doen. Maar ik ga niet bepalen wie er wel of niet en op welke leeftijd een kind mag krijgen.
x

dinsdag 22 maart 2011

Subsidie

Als de Palestijnse Autoriteit niets doet tegen het verheerlijken van terrorisme, stopt de Nederlandse subsidie.

Een meerderheid van de Tweede Kamer steunde donderdag een motie van die strekking van de SGP en ChristenUnie. (...) Zo geeft Nederland 50 miljoen euro aan de Palestijnen en de EU nog eens ruim 200 miljoen. Dat las ik in Trouw.

Op een Belgische website las ik dat Israël is opgenomen in het Europese onderzoeksprogramma over interne veiligheid (European Security Research Programme) (...) Berekend naar het gemiddelde per inwoner, is er geen enkel niet-EU-land dat meer kreeg van de EU dan Israël. De Europese Commissie bevestigde dat de EU inderdaad de tweede financieringsbron is van onderzoeksfondsen voor Israëlische academici, stichtingen en staatsbedrijven (...).

Steeds meer van dat EU-financieringsgeld vindt haar weg naar de reeds goed ontwikkelde Israëlische veiligheidssector.


Zou het in het kader van 'gelijke monniken, gelijke kappen' niet redelijk zijn die Europese subsidie, althans ons aandeel daarin, te stoppen, als Israël niet daadwerkelijk stopt met bouwen van nederzettingen op bezet Palestijns gebied?
x

maandag 21 maart 2011

Impuls

Het Amsterdamse uitgaansleven moet een impuls krijgen, vindt de gemeenteraad. Ik ben geen uitgesproken 'stapper', maar ik heb nooit het idee gehad dat er een gebrek aan uitgaansmogelijkheden zou zijn. Het kan ook zijn dat de gemeenteraad vindt dat er te weinig mensen gebruik maken van de mogelijkheden, omdat ze iets missen. Dus waar is Eberhard van der Laan, de burgemeester, volgens Het PAROOL mee bezig? Hij is een plan aan het bedenken voor tien horecagelegenheden die 24 per dag open zijn. Hij wil daarmee tegemoetkomen aan de grote behoefte onder het uitgaans­publiek tot in de vroege ochtend uit te gaan.

Waaruit, vraag ik mij dan af, is die "grote behoefte" gebleken? Uit een stroom van verzoeken vanuit het uitgaanspubliek of de uitbaters? Uit wetenschappelijk onderzoek? Om hoeveel mensen gaat het eigenlijk? Blijven de toeristen weg als deze impuls er niet komt? Gevolg van het nieuwe beleid kan ook zijn dat je niet tot de vroege ochtend doorgaat, maar in de vroege ochtend begint.

Een andere impuls is in het algemeen de openingstijden van de horeca te verruimen. Zoeken de mensen de gezelligheid en ontspanning steeds vaker buiten de deur? Ik vrees dat ik te oud word om de tijdgeest nog helemaal te begrijpen. Dus: ze doen maar.
x

zondag 20 maart 2011

Vertrekken

Er zijn Nederlanders die het hier in Nederland wel gezien hebben en naar een ander land willen vertrekken. Daar kunnen ze allerlei redenen voor hebben:
- het is hier te vol;
- het is hier te druk;
- er zijn teveel regeltjes;
- je betaalt hier teveel belasting;
- de natuur is elders meer naar hun smaak.
Ik noem maar een paar voor de hand liggende mogelijkheden. Er zijn er vast veel meer en ik zal de laatste zijn die iemand wil tegenhouden.

Ik ben gek op bergen en 'lege' landschappen. Ik ben in de Alpen geweest, in de Rocky Mountains, in het Atlasgebergte, in de Hoge Tatra, in de noordelijke 'Alpen' van Nieuw-Zeeland en vooral in de bergen in Zweden. Als ik daar vanuit de bus de bergen steeds dichterbij zag komen, had ik het gevoel 'thuis' te komen. Zou ik daar willen wonen? Voor geen prijs! Ik heb eens twee dagen in Gällivare doorgebracht (in plaats van de gebruikelijke paar uur). De gemeente heeft 20.000 inwoners (ongeveer evenveel als Zeewolde; de plaats zelf heeft dus minder inwoners en het is voor die omgeving een grote plaats). De trein naar Stockholm stopt er. Er is een luchthaven. En er is heel weinig te beleven.

Je kan in Gällivare gaan wonen en werken, maar daar heb je ook niet veel meer dan vier weken vakantie per jaar. Een weekendje de bergen in zul je ook niet vaak doen, want je bent een paar uur tijd kwijt om bij de bij een pontje te komen dat twee keer per dag de mensen over het meer zet. En ook daar is het niet elk weekend aangenaam wandelweer. Het grootste deel van het jaar zit je dus de hele dag in Gällivare. Zo zijn er nog veel meer plaatsen op de wereld die heel aangenaam lijken als je er tijdens je vakantie doorheen komt en zelfs een tijdje verblijft.

Gisteren was op Nederland 1 het programma 'Ik vertrek' te zien. Ik heb het niet gezien, er alleen over gelezen. Een 48-jarige schoenmaker en zijn 38-jarige vrouw uit Maassluis waren helemaal verliefd geworden ("Overrompeld door de schoonheid van het landschap") op Valdres, een plaats of streek zo'n 200 km ten noorden van Oslo. Daar zit je dan: zonder familie en vrienden bij wie je even snel aanwipt. (Hij zonder kinderen uit eerste huwelijk.) Sociaal-economisch verschilt Noorwegen niet veel van Nederland. Volgens mij is na tien jaar een landschap niet meer overrompelend, maar gewoon de streek waar je woont. En een pilsje is daar in de supermarkt twee keer zo duur als hier.
x