zaterdag 23 april 2011

Integratie

Ik heb hier en op mijn website wel eens wat geschreven over integratie. Gisteren las ik in Trouw daarover een mooi opiniestuk. Ik maak het mij vandaag weer eens makkelijk en volsta met een verwijzing naar dat artikel.
x

vrijdag 22 april 2011

Dissonant

"Godes hand rust buiten kijf
Zichtbaar op dit vroom bedrijf."
Ik haal deze regels van Cornelis Paradijs (pseudoniem van Frederik van Eeden) enigszins uit hun verband - het 'Predikantenlied' - maar ze slaan zo mooi op de muzikale show die gisteravond in Gouda werd gebracht rond het lijdensverhaal. Wie immers had kunnen bedenken dat deze show in de open lucht in deze tijd van het jaar met zulk prachtig weer 'gezegend' zou worden.

Het was geen onaardige show en ik heb me een uur lang wel geamuseerd. Ook door onverwachte dingen, zoals een 'verslaggeefster' die roept dat in een processie niet alleen christenen meelopen, "maar ook katholieken."

De makers van deze show hadden ook wat nieuwigheden. Ik meende het lijdensverhaal goed te kennen, maar sinds gisteravond weet ik dat Jezus niet alleen beschuldigd werd van godslastering, maar ook van terrorisme. Of wilden de makers er een eigentijds elementje met de haren bij slepen?

Het was wel sympathiek dat er tussen neus en lippen even gerefereerd werd aan de saamhorigheid tussen christen, joden en islamieten, met name omdat jonge leden van die laatste groep juist in Gouda nogal eens voor onrust gezorgd hebben.

Ik vrees overigens dat degene die het Bijbelverhaal niet van haver tot gort kennen uit de show de indruk hebben gekregen dat Maria en Jezus niet moeder en zoon waren, maar geliefden. Sinds 'The Da Vinci Code' weten we immers dat die andere Maria (Magdalena) de geliefde en later echtgenote van Jezus was.

Na een uur was het bekeken en over een week is iedereen de show vergeten. Het was net een benefietconcert: je verzamelt wat bekende artiesten en nummers rond een thema, maar het doet je niets. Ik heb de Matthäus-Passion van Bach talloze malen gehoord, maar nog altijd gaat die dissonant aan het einde ervan mij door merg en been.
x

donderdag 21 april 2011

Pesten

Veel automobilisten vinden dat ze voortdurend door de overheid 'gepest' worden. Dat kunnen ze nu een keer niet zeggen van de Amsterdamse overheid. Die wil een zgn. 'Rode Loper' aanleggen van station Amsterdam Centraal tot Weteringschans. Daar kunnen de toeristen lekker langs wandelen en zo, of op een bankje gaan zitten.
Over die Rode Loper lopen ook diverse tramlijnen, om precies te zijn: lijnen 4, 9, 14, 16, 24 en 25. Die hebben zelfs over het grootste gedeelte een vrije baan, waarop geen auto's mogen rijden. (Dat was dus autopesten.)

Het PAROOL had gisteren blij nieuws voor gepeste automobilisten: als dat hele project klaar is mogen de auto's, als het aan de gemeen ligt, over grote stukken wel gebruik maken van de Rode Loper.

Wat gebeurt er nu als op het Damrak, tussen Beurs en Centraal Station een auto plotseling stil staat, een beetje over beide sporen heen? Voor je het weet staat één automobilist in beide richtingen 2 maal 5 trams tegen te houden. Daar zitten tijdens de spits heel wat mensen in die een trein moeten halen of gewoon naar huis willen. Dat zijn er zomaar enkele honderden.

Zijn er eigenlijk bij de plannenmakers wel eens mensen die gebruik maken van het openbaar vervoer?

PS
Gisteren heb ik iets totaal onverwachts meegemaakt. Ik stak de Willem de Zwijgerlaan over bij het zebrapad. Het voetgangerslicht was groen. Ik was al weer enkele meters verder toen ik achter mij zeer luide muziek uit een auto hoorde komen. Ik geloofde mijn oren niet. De muziek stamt uit de dertiger jaren van de vorige eeuw. Ik ken, waarom weet ik niet, de eerste twee regels van het lied dat gezongen werd:
Die Fahne hoch! Die Reihen fest geschlossen!
SA marschiert mit ruhig festem Schritt.
Dat zijn de beginregels van het Horst-Wessel-Lied, de officiële hymne van de partij van Hitler, de NSDAP. Er zullen maar weinig mensen zijn die het lied nu nog (her)kennen, maar wie haalt het in zijn hoofd dat keihard af te spelen?

Ze zijn er nog steeds.
X

woensdag 20 april 2011

Fouilleren

Vanmiddag wordt in Alphen aan den Rijn een herdenkingsbijeenkomst voor de slachtoffers van de schietpartij gehouden, meldt Trouw. Voor nabestaanden van dodelijke slachtoffers en voor familie en vrienden van gewonden en voor mensen die de schietpartij van dichtbij hebben meegemaakt zal dat een goede stap in het verwerkingsproces kunnen zijn. Er zullen ook mensen heen gaan die op die manier blijk willen geven van medeleven. Prima! En er zullen mensen heen gaan puur uit nieuwsgierigheid, een soort ramptoerisme achteraf. Die kunnen ook nog even het winkelcentrum 'meenemen'.

Kennelijk rekenen de burgemeester en de politie ook nog op een ander soort bezoekers van de herdenkingsbijeenkomst: De politie fouilleert woensdagmiddag preventief in het centrum van Alphen aan den Rijn. (Onderstreping toegevoegd.) Bij fouilleren zoek je naar voorwerpen waarmee letsel toegebracht of onrust teweeggebracht kan worden. Gaan burgemeester en politie nu alleen uit van de gedachte 'Je weet maar nooit' of hebben ze gegronde redenen om aan te nemen dat zich onder de 'belangstellenden' personen zullen bevinden die met geen ander doel komen dan, op zijn minst, onrust veroorzaken?

We hebben vorig jaar op 4 mei kunnen constateren dat zelfs een onschuldige verwarde zwerver met een enkele woeste kreet onrust kan veroorzaken. Iedere maatschappij heeft een aantal personen die elke gelegenheid te baat zullen nemen om de schijnwerpers op zichzelf te richten. Dat gebeurt maar weinig en het zij zo. Erger is dat 'wij' intussen zo opgefokt zijn dat we bij iedere bijeenkomst van maar enig belang denken, door overheidsmaatregelen bijna worden gedwongen te denken, aan wat een gestoord persoon mogelijk zou kunnen doen.
x

dinsdag 19 april 2011

Ondersteuning

De gemeenten voeren de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) uit. De gemeenten moet ook 200 miljoen euro bezuinigen. Trouw heeft advies- en onderzoeksbureau Doteye laten onderzoeken wat dat in de praktijk gaat betekenen.

Je kon erop wachten natuurlijk: Gemeenten zijn van plan om de bezuinigingen (...) voor het grootste deel af te wentelen op de hulpbehoevenden. (...) Gemeenten willen het meeste geld besparen door de eigen bijdrage te verhogen en voorzieningen te versoberen. (...) Ook willen gemeenten meer beroep doen op de eigen verantwoordelijkheid van mensen die hulp nodig hebben. (Onderstreping toegevoegd.)

Dat stukje over die eigen verantwoordelijk zou je een gotspe mogen noemen. Wel eens iemand puur voor de grap een scootmobiel zien aanschaffen? Wel eens iemand horen zeggen dat er niets leukers is dan je om de haverklap door iemand anders onder de douche te laten zetten?  Wel eens iemand ontmoet die puur voor de lol een traplift heeft laten aanbrengen? Als je de vragen met "Ja" kunt beantwoorden, dan heb je wel veel kennissen, misschien zelfs familie, met te weinig gevoel voor eigen verantwoordelijkheid.

De gemeenten willen bijvoorbeeld minder scootmobiels ter beschikking stellen. De mensen met verantwoordelijkheidsgevoel zullen best gebruik willen maken van busjes voor collectief vervoer. Die laten rustig uren op zich wachten, maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat degenen die NOG geen hulp behoeven aan het eind van de maand een paar euro's meer overhouden, zodat ze toch nog, met eigen vervoer, een keer een avondje kunnen stappen. Dan kunnen ze er aan de bar over ouwehoeren dat het leven toch wel duur is tegenwoordig en dat die onverantwoordelijke buurman lekker de hele dag op zijn scootmobiel mag rondraggen. "Ook op jouw kosten, ja!"
x

maandag 18 april 2011

Passie

Hoor je deze tijd van het jaar het woord 'passie', dan gaan je gedachten al gauw uit naar de Matthäus-Passion van Bach. Van de muziek die ik ken vind ik die de mooiste. Het is de muziek die ik naar het spreekwoordelijke onbewoonde eiland zou meenemen, als ik maar één muziekstuk zou mogen meenemen. (En genoeg batterijen voor mijn iPod.) Eén keer in de zoveel jaar ga ik naar een uitvoering.

Aanstaande donderdag wordt op de Markt in Gouda een hedendaagse passie opgevoerd, die in goed hedendaags Nederlands 'The Passion' wordt genoemd. "Het eeuwenoude verhaal in een hedendaagse uitvoering. Vol angst, verraad, verlies én hoop. Bekende Nederlandse artiesten vertolken de rollen uit het verhaal en zingen de grootste Nederlandse popsongs." Dat schrijft de gemeente Gouda op haar website. Je kunt het gratis en toch voor niks bijwonen, maar het wordt ook rechtstreeks uitgezonden door tv (Nederland 3) en radio (Radio 2).

Bij Google zag ik gisteren dat het Reformatorisch Dagblad een artikel had over drie reformatorische kerken en de SGP die bij de gemeente bezwaar hadden gemaakt tegen 'The Passion'. Helaas kon ik dat artikel niet lezen want: "Vandaag is het zondag. We wijden deze dag in het bijzonder aan de dienst van God. Wij beschouwen de zondag als een rustdag, een opdracht van God en een geschenk, waar we dankbaar voor mogen zijn. Om die reden actualiseren we onze site vandaag niet."

Ik moet dus naar de gemaakte bezwaren gissen. Het bezwaar kan, denk ik, niet zijn dat het lijdensverhaal muzikaal vorm gegeven wordt, want ik hoor nooit over reformatorische bezwaren tegen de talloze uitvoeringen van de Matthäus-Passion. Het zal dus wel te modern zijn, of te commercieel (het gaat de gemeente niet om de religieuze of artistieke waarde, maar om het naar Gouda lokken van geld uitgevende toeristen). Of de uitvoerenden zijn ongelovigen, d.w.z. mensen die iets anders geloven dan de reformatorische kerken en de SGP.

Waar ik ook benieuwd naar ben is welke volgens de Goudse bestuurderen "de grootste Nederlandse popsongs" zijn en waarom ze zo goed passen bij het lijdensverhaal. In ieder geval zal het niet eindigen met "Wir setzen uns mit Tränen nieder". De toehoorders zullen zich neerzetten met een biertje en bitterballen. "O tempora, o mores", zei Cicero.

Ik eindig met een parafrase van de uitspraak van die andere oude Romein, Cato: "Voorts ben ik van mening dat het huidige Nederlands teveel met Engels doorspekt wordt."
x

zondag 17 april 2011

Koffie

In Het PAROOL van gisteren stond een foto met als onderschrift: Een vrouw geniet vrijdag alvast van een koffie van Starbucks. Het is Amerikaans, dus we nemen het over. Ik drink graag een goede koffie en die mag aan de sterke kant zijn. Ik heb twee vakanties in de VS doorgebracht en in mijn ervaring zijn daar maar weinig horecagelegenheden waar je goede koffie krijgt. Die krijg je wel bij Starbucks. Let wel: daar krijg je goede koffie, geen buitengewoon goede koffie. Er zijn talloze gelegenheden in Nederland waar je betere koffie krijgt.

De eerste Starbucks die ik hier tegenkwam is gevestigd in Station Sloterdijk. Daarvoor zat er een vestiging van 'La Place'. Die had ook goede koffie en een assortiment aan lekkere dingen erbij. Dat assortiment is bij Starbucks kleiner. Er is dus sprake van een achteruitgang.

Zoals gezegd: Starbucks is Amerikaans en wat 'de' Amerikaan goed vindt behoren wij hier ook goed te vinden en wordt ons door de strot geduwd. Nu is het nog wachten op de Amerikaanse gewoonte die je vooral in de grote steden ziet: je over straat begeven met een kartonnen beker koffie, die je er door een rietje uitlurkt. De 'coffee to go'. Je geeft dan meteen te kennen dat jij weet waar de goede koffie te krijgen is en dat je te belangrijk en te druk bent om even rustig te gaan zitten voor een koffie. Voor die mensen heb ik nog wel een suggestie. Laat de cafeïne met regelmatige intervallen intraveneus inbrengen door hetzelfde soort pompje waarmee diabetici zich insuline kunnen toedienen.
x