maandag 24 juni 2019

TOPLESS

Ik heb diverse zomervakanties doorgebracht op een naturistencamping. Dat zou ik dit jaar best weer willen doen. Met het huidige weer zou ik ook graag een paar uur willen doorbrengen op het naaktstrand in 't Twiske. Bij mooi zonnig weer loop ik nu eenmaal graag in mijn blootje. Je weet wel: gevoel van vrijheid and all that jazz. Maar voorlopig komt het er niet van

Ik begin weer eens over bloot rondlopen, omdat het gisteren nationale toplessdag was. Het is lang geleden dat ik een 'textielstrand' heb bezocht. Het was me daarom niet opgevallen, dat het topless zonnen - door vrouwen - vrijwel geheel uit beeld verdwenen is. Het AD schrijft: Waar zijn de blote borsten toch gebleven? In de jaren 80 lag half Nederland zonder bikinitopje op het strand. Dertig jaar later is er een nationale toplessdag nodig om het tij te keren.

Het schijn zo te zijn dat veel vrouwen denken dat hun borsten (en misschien ook wel de rest van hun lichaam) het bekijken niet waard zijn. "In de jaren 80 was topless zonnen doodnormaal. Sterker nog: er waren amper bikinitopjes te koop in de winkel. Onze moeders lagen allemaal zonder bovenstukje in de tuin te zonnen. Daar keek niemand van op. Door alle perfecte, gephotoshopte plaatjes op televisie en sociale media weten we niet meer hoe een écht vrouwenlichaam eruit ziet. Blote borsten worden tegenwoordig geassocieerd met seks."

Het aardige van naaktstranden en naturistencampings is juist dat daar geen 'schoonheidsidealen' rondlopen, zitten , liggen of zwemmen. Vrouwen zien daar lichamen van andere vrouwen die niet van het hunne verschillen. Los daarvan, wat de ene man een heel mooie vrouw vindt, vindt een andere helemaal niets. Boukje had, vond ik, een prachtig lijf, dat ik ook dagelijks in volle glorie zag en bewonderde. Ze was slank, tot behoorlijk ver na haar veertigste maat 38. Veel mannen zullen haar niet zo bewonderd hebben, want ze had geen borsten om over naar huis te schrijven. Ze waren nauwelijks groter dan een sinaasappel. Ja, ik vond ze mooi en kon, zogezegd, mijn handen er niet van afhouden. Ik denk dat de meeste mannen zo over hun vrouwelijke partner denken.

Een hele hoop blote mensen bij elkaar op een strand of camping is echt minder opwindend dan een zonovergoten terras met geklede mensen. Een bloot lichaam lichaam is wat het is. De meeste kleding is er niet (alleen) om te verbergen, maar juist om de nadruk te leggen op wat geacht wordt opvallende of aantrekkelijke onderdelen te zijn. Een textielstrand is sexyer/opwindendender dan een naaktstrand

Maar waarom ga ik voorshands niet naaktlopen? Sinds ik augustus vorig jaar voor de tweede keer boezemfibrileerde slik ik dagelijks 200 mg amiodaron. Op apotheek.nl lees je daarover: Uw huid kan overgevoelig worden voor zonlicht. U kunt hierdoor huiduitslag krijgen en uw huid kan rood worden en gaan jeuken. Uw huid kan ook blauwgrijs worden op die plaatsen waar de zon op schijnt. Bescherm uw huid goed met een zonnebrandcrème met hoge beschermingsfactor en blijf zo veel mogelijk uit de zon.

Vanwege een ander medicijn heb ik sowieso al een gevoelige huid en ik heb geen zin om liters zonnebrandcrème toe te passen. Ik heb geen zin om elke keer dat ik de deur uit ga mijn armen in te smeren. Ik heb een paar T-shirts met lange mouwen aangeschaft.


1 opmerking:

  1. Die topless periode heb ik natuurlijk ook meegemaakt. Nooit zo'n goed figuur gehad maar dat hinderde me niet.
    In Rijswijk was een naaktstrandje in het Wilhelminapark, daar ben ik veel geweest en nooit iets vervelends meegemaakt. Toch is het gesloten door overlast.
    Na scheiding een vriendje gehad en met hem week op naturistencamping gestaan, heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen