Thuis

Lieve Zuster Klivia,

Ook langs deze weg mijn hartelijke dank dat je gedurende mijn verblijf in het BovenIJ ziekenhuis de trouwe lezers van Beggartalk op de hoogte hebt willen houden van mijn medische wederwaardigheden.

X X X 

Lieve lezers,

Hartelijk dank voor het medeleven dat jullie de afgelopen dagen betoond hebben met mijn wat minder gelukkige leefomstandigheden. (Dit geldt uiteraard ook voor de Zuster!)

Het is duidelijk, neem ik aan, dat ik weer terug ben op het eigen nest en dat ik de nacht zonder overduidelijke problemen ben doorgekomen. Tijd voor een terugblik.

Ik heb nog nooit last van mijn maag gehad (ik heb zelfs nog nooit een Rennie geslikt), dus ik was nogal verbaasd te vernemen dat ik een maagbloeding had gehad. Ik leefde in de veronderstelling dat je zoiets toch wel zou voelen. Niet dus. Een andere oorzaak voor opname in het ziekenhuis en daarbij behorend onderzoek leidde tot de conclusie dat mijn bloed een wel heel lage hb-waarde had. Verder onderzoek leerde dat dat een maagbloeding als oorzaak had.

Achteraf meen ik te moeten/kunnen vaststellen, dat ik na de opname in de nacht van zaterdag 6 op zondag 7 juli wel heel snel, op maandag 8 juli, al weer naar huis gestuurd ben. Ik ben er niet voor mensen onnodig lang in ziekenhuizen te houden, maar nu was ik na drie dagen al weer ver genoeg heen voor een heropname van vijf dagen, waar ook weer een ambulancerit voor nodig was. Dan heb ik het nog niet over de nacht die daaraan vooraf ging. Die kostte niets, maar als je midden in de nacht alleen thuis bent en je voelt je nauwelijks  in staat op te staan voor enkele stappen naar het toilet, dan ben je niet gelukkig, zeker niet na een recente tia-ervaring (lees Eng!).

Uit wat de Zuster schreef bleek al dat ik twee lieve, maar ook zeer bezorgde zussen heb. Zij vinden het eigenlijk maar niets, dat ik nu al weer gewoon in mijn eentje thuis zit. Zij zagen mij liever nog enige tijd in een meer verzorgende omgeving. Ik kan mij dat goed voorstellen en zou daar geen principieel bezwaar tegen hebben, maar ik ken het wereldje van de gezondheidszorg goed genoeg om te weten dat er aan mijn situatie geen indicatie vast te knopen is die betaalde zorg mogelijk maakt. Ik zou enige tijd zorg ook wel zelf kunnen betalen, maar dan haal ik iemand weg bij de reguliere zorg die daar nuttiger werk doet. Ik rommel dus voorshands maar wat rond met wat mantelzorg (vaste professionele huishoudelijke hulp heb ik al jaren) en zal jullie vanaf morgen weer vervelen met mijn dagelijkse overpeinzingen of zomaar wat geneuzel.