Verzet

"El pueblo unido, jamás será vencido".

"Het volk dat verenigd is zal nooit verslagen worden." Het is de titel van een lied dat gemaakt en voor het eerst gezongen werd in Chili in de tijd van Salvador Allende. Als je wilt weten welk soort video's mij kunnen ontroeren, moet je deze hieronder bekijken. Daarbij hoor je ook dat lied.



Ik herinner me die slogan, want dat werd het, vooral uit de zomer van 1979, toen de Sandinisten in Nicaragua het jarenlange dictatoriale bewind van de Somoza's wisten te verdrijven. Ik moest er weer aan denken toen ik de recente tv-beelden uit Tunesië zag en opnieuw bij het zien van de beelden uit Egypte. Het volk kan jarenlang onderdrukt en in armoede gehouden worden door een kliek die zich verrijkt. Maar uiteindelijk pikt het volk het niet meer en gaan ze met blote handen politie en leger tegemoet. En dan zijn er soldaten die zich herinneren dat ze niet vrijwillig in het leger dienen en ook tot het volk behoren. Als je oud genoeg genoeg bent, herinner je je misschien nog de beelden van de 'Anjerrevolutie' in Portugal.

Het volk slaagt lang niet altijd zijn spontane opzet. De studentenopstand in China in 1989 eindigde met het bloedbad op het Tienanminplein. De opstand in Iran in 2009 eindigde in een bloedbad. En zelfs een volksopstand garandeert geen daarop volgende democratische regering. Het gaat vaak stapje voor stapje, soms één stap vooruit en dan weer twee achteruit.

Wij hebben - gelukkig! - geen enkele ervaring met volksopstanden. Tijdens de grootste demonstratie ooit in Nederland, 29 oktober 1983, grepen politie (die nauwelijks te zien was) en leger (dat er uiteraard helemaal niet was, afgezien van de militairen die in uniform meedemonstreerden) niet in en een lid van de koninklijke familie voerde het woord. Niet het volk, maar belangengroepen zijn hier ontevreden en nog wel eens terecht ook.

Ik kan niets bijdragen aan het verzet van het volk in Tunesië, Egypte of waar dan ook. Het enige wat ik kan voelen en laten blijken is sympathie met hun lot en hun verzet.
x