Bij de SP stapte Agnes Kant op en er was meteen een andere kandidaat voor het leiderschap van de partij. Tot veler verrassing stapte Wouter Bos als partijleider van de PvdA op, maar er stond meteen een nieuwe leider klaar. Een aardig deel van de achterban van het CDA zou er helemaal niet om treuren als Jan Peter Balkenende m.i.v. het aantreden van een nieuw kabinet bezigheden buiten de politiek zou gaan zoeken. Maar ze hebben bij het CDA een gebrek: gebrek aan beter. In Trouw las ik tenminste: "Het was niet onverstandig geweest een nieuwe kopman te zoeken", stelt Andries Houtakker, CDA-lijsttrekker in Sittard Geleen. Anderen leggen zich erbij neer. "Bij gebrek aan een goed alternatief", stelt Maarten van den Tillaart, CDA-fractievoorzitter in Tilburg. "De jeu gaat eraf, zowel voor Balkenende zelf als voor de kiezer."
Stel het je even voor: het CDA heeft momenteel ruim 67.000 leden. Daaronder is volgens het partijbestuur en Jan Peter zelf niemand te vinden die beter is dan Jan Peter Balkenende. De veronderstelde 'kroonprins', Camiel Eurlings, hield er even plotseling en onverwacht als Wouter Bos mee op. Verder heeft het CDA niets in de aanbieding.
Van mij hoeft het CDA niet opnieuw de grootste partij in de Tweede Kamer te worden, maar ik ben niet te beroerd om een adviesje te geven. Ze hebben, net als de PvdA, een goede (ex-)burgemeester in de gelederen: Gerd Leers, uit Maastricht. Hij heeft dan wel een klein foutje gemaakt bij de aankoop van dat vakantiehuis in Bulgarije, maar dat maakt hem niet ongeschikt. Met hem als lijsttrekker hebben ze het hele christelijke platteland, zeker beneden de grote rivieren, in één klap weer helemaal achter zich. Of hij of Cohen nu premier wordt, we hebben dan in ieder geval een goed bestuurder aan de leiding en volgens mij kunnen die twee ook nog goed samen door één deur, waarmee ik niet wil zeggen dat ze ook samen in één kabinet moeten gaan zitten. Ik vind hoe dan ook dat één van de twee de komende periode beter in de oppositie kan gaan.
Wat moet er na 9 juni a.s. gebeuren? Niemand luistert naar me, maar ik zeg het toch maar even: er moet een extra-parlementair kabinet gevormd worden. Zo'n kabinet heeft wel een regeerprogramma, maar geen regeerakkoord. De partijen die ministers leveren leggen zich niet tot drie cijfers achter de komma op het beleid voor de komende jaren vast. Er zijn doelstellingen op hoofdlijnen en verder wordt er naar bevind van zaken gehandeld. Er wordt zo nodig met 'wisselende meerderheden' gewerkt: als een 'regeringspartij' wil tegenstemmen, kan een oppositiepartij een keer voor de meerderheid zorgen. Wat is daar tegen?
X
Sarapigui (ook)
20 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten