Gedicht

Schrijven doe ik graag, vandaar dit blog. Een enkele keer wil ik wel eens rijmend schrijven. Dat wordt dan een rijmpje, meestal humoristisch, af en toe satirisch bedoeld. Dat soort teksten bewaar ik maar zelden. Een heel enkele keer ben ik wat serieuzer. Dan schrijf ik iets wat op een gedicht lijkt. Ik houd me daarbij altijd aan reeds bestaande regels, zoals die voor het sonnet of de ballade, soms maak ik mijn eigen regels. Het gaat daarbij dan om zaken als rijmschema en metrum. Je zou denken dat ik het me zo moeilijk maak, maar juist het toepassen van de regels leidt vaak tot aardige vondsten. Ook de serieuzere gedichten bewaar ik meestal niet. Gisteren zat ik weer eens alle bestanden op mijn harde schijf te bekijken om te zien welke er weg konden. Ik kwam een gedicht tegen dat ik ruim drie jaar geleden geschreven heb. Daarbij heb ik niet de deletetoets ingedrukt. Ik heb alleen een heel kleine wijziging aangebracht.

Zonder jou

Nog altijd loop ik graag eens langs de grachten.
Toch lijkt het anders, lijkt het wat onaf.
Ooit liepen wij daar, praatten, lachten,
Maar zonder jou is alle glans eraf.

Zo af en toe ga ik wel naar een feestje.
Het was wel aardig, denk ik achteraf.
Dat is de aard nou eenmaal van het beestje,
Maar zonder jou is alle glans eraf.

Ik ga nog wel een tijdje door met leven.
Het lukt me wel. Het is niet echt een straf.
Maar dat wat mooi was lijkt wel weggedreven,
Want zonder jou is alle glans eraf.
x