Communicatie

Ergens las ik dat de nieuwe baas van MI6 (de Britse buitenlandse inlichtingendienst) in opspraak is geraakt omdat zijn vrouw gegevens van hem op de website 'Facebook' had geplaatst. Ik had wel eens wat gezien over Facebook, maar wist eigenlijk niet wat het precies was. Dus ik googelde en weet het nu wel. Het is net zo iets als Twitter. Je meldt je aan, vertelt wat over jezelf, zet er eventueel een foto van jezelf bij en vervolgens laat je daar allerlei berichten achter die anderen dan kunnen lezen. Het is de bedoeling dat je familie en vrienden op de hoogte stelt van je aanmelding. Die kunnen zich ook aanmelden, als ze dat al niet gedaan hebben, en zo kun je allerlei mededelingen uitwisselen. Communicatie, weet je wel?

Moeten we nou blij zijn met Twitter en Facebook? Ik twijfel nog. Er zijn niet zo gek veel mensen die een leven leiden dat anderen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat boeit. We doen allemaal voortdurend dingen die niet of nauwelijks interessant zijn voor wie dan ook, zelfs niet voor familie en goede vrienden. Dat betekent, dat hoe meer je iets schrijft, hoe onbenulliger het wordt.

Intussen begin je zo langzamerhand wat achter te lopen als je met jouw mobieltje niet kunt internetten. (Ik loop dus achter. Ik kan er zelfs geen foto's mee maken.) Je kunt in principe dag en nacht bereikbaar zijn en anderen bereiken. Wil ik dat ook? Eerlijk gezegd beantwoord ik die vraag met een hardgrondig "Nee!" Het komt, wat mij betreft, hier op neer: als ik thuis ben zijn er al momenten dat ik liever niet gestoord word; als ik de deur uitga wil ik helemaal niet gestoord worden. Vroeger was ik tijdens vakanties volledig onbereikbaar, omdat ik vaak zelf 's ochtends nog niet wist waar ik 's avonds zou zitten. Ik belde ook nooit naar huis om te horen hoe het daar ging en/of te vertellen hoe het met mij ging. Ik heb het idee dat het zo langzamerhand als 'not done' beschouwd wordt tijdens je vakanties onbereikbaar te zijn. Je hebt ook geen excuus meer om niet af en toe iets te laten horen, terwijl je een communicatiemiddel altijd binnen handbereik hebt (tenzij je je bevindt in een stuk echt onbewoonde wereld, wat mij nogal eens overkomen is, maar je kunt natuurlijk een satelliettelefoon meenemen).

Het is toch leuk dat je al tijdens je vakantie het thuisfront foto's kunt laten zien en je ervaringen naar het thuisfront toe kunt communiceren? Doe dat vooral als je het leuk vind, maar ik ben niet beledigd als je mij van de verzendlijst schrapt. Ik hoor je verhalen wel als je weer thuis bent. Die paar dagen per jaar dat ik nog het land uitga, wil ik dit land ook achter mij laten. Wil je weten of ik me vermaakt heb? Desgevraagd vertel ik je alles, als ik weer thuis ben.
x