vrijdag 25 februari 2011

Sancties

De Nederlandse regering gaat onderzoeken of zij sancties moet ondernemen tegen het regime van Muammar Gaddafi en zo ja welke. Zij zal sancties van de EU steunen. De reden daarvoor ligt in het optreden van het Libische regime tegen het volk dat in opstand komt.

Ik ben geen uitgesproken Libiëkenner, maar weet wel dat het al ruim veertig jaar een dictatuur is, waar mensenrechten een quantité négligeable zijn. Tot een paar dagen geleden weerhield dat ons er niet van gewoon zaken met Libië te doen: we kochten olie en leverden de militairen nachtkijkers en transporthelikopters. Zodra het Libische leger op pad ging om ergens te onderdrukken, werden die nachtkijkers en helikopters op de basis achtergelaten, want anders zou de Nederlandse regering boos worden.

De Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt heeft ooit van de Nicaraguaanse dictator Somoza gezegd: "He may be a son of a bitch, but he's our son of a bitch." Nu het er naar uitziet dat Gaddafi niet lang meer 'our son of a bitch' is, hebben we ineens de tijd ons zorgen te maken over het lot van de gewone man in Libië.

De Nederlandse regering - en welke regering dan ook - wil dat andere landen stabiele regeringen hebben: liever een stabiele dictatuur, dan een onstabiele democratie. Met stabiele regeringen kun je langlopende (handels)afspraken maken. Dat is goed voor onze economie. Via 'stille diplomatie' schijnen we wel eens iets over mensenrechten in zo'n land te zeggen.

Ook na Gaddafi krijgt Libië geen democratisch bestuur naar ons model. Het enige waar we ons nu nog zorgen over maken, net als bij Egypte en Tunesië, is: God verhoede dat Allah aan de macht komt. Maar wat lees ik in de Volkskrant? 'Al Qaida steunt Libische betogers'. Hebben wij dan toch weer de verkeerde kant gekozen? Gaddafi is tegen Al Qaida! He may be a son of a bitch ...
x

donderdag 24 februari 2011

Code

Eergisteren had ik het hier over problemen die door computersystemen veroorzaakt worden. Gisteren las ik een bericht in Trouw dat hiermee samenhangt. Legaal gecodeerde informatie van criminelen en producenten en verzamelaars van kinderporno is voor de politie niet te kraken. Dat leidt tot serieuze problemen in de opsporing en vervolging van deze mensen.

Wat leren we hieruit? Dat het criminelen zeer goed lukt zeer goed beveiligde software te produceren. Hoe komt het nu dat onze overheid er niet in slaagt stemcomputers (i.p.v dat rode potlood) te produceren die niet te kraken zijn? Hoe komt het nu dat onze gezamenlijke grote vervoersbedrijven er niet in slagen een ov-chipkaart te produceren die niet te kraken is? Is het zo dat alle echt goede ICT-ers, de whizzkids, de nerds, allemaal een lucratieve baan krijgen in het criminele circuit? Mocht dat zo zijn, dan zou ik bereid zijn in dit speciale geval de Ruttenorm te laten voor wat hij is. Geef die jongens een ondertekende arbeidsovereenkomst waarin ze zelf hun jaarsalaris mogen invullen, tot een maximum van 9 cijfers vóór de komma. In het criminele circuit gaan ze daar natuurlijk boven zitten, maar een aantal van die whizzkids zal het toch een prettig idee vinden op een volledig legale, transparante manier 9.999.999,99 euro per jaar te verdienen. En wij zijn van een hoop gezeik af.
x

woensdag 23 februari 2011

Zelfbeschikkingsrecht

De PVV van Geert Wilders wil de hoofddoekjes verbieden omdat zij het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw beperken. Dat de PVV voor zelfbeschikkingsrecht is, is op zich natuurlijk mooi. Het is immers een van onze grondrechten. Je zou mogen verwachten dat de PVV hierin ook een beetje consequent is. Zo behoort het inmiddels tot de grondrechten van de Nederlandse vrouw dat zij beslist over een abortus, d.w.z.: tot de 24ste week van de zwangerschap. Onze abortusregeling behoort tot, zo niet: is, de meest liberale ter wereld. De daarbij behorende kosten voor medische hulp worden volledig vergoed. Toch hebben wij hier het laagste abortuspercentage ter wereld. We hebben het hier dus prima geregeld, zou je zeggen.

Nu zijn er christenen in ons land die tegen abortus zijn. Het christelijk geloof aardig kennende kan ik mij daarbij wel iets voorstellen. Als abortus dan toch mogelijk is, dan het liefst zo weinig mogelijk. Het CDA wil die grens van 24 weken dus terugbrengen tot 22 weken, de ChristenUnie tot 18 weken. (De SGP is sowieso mordicus tegen abortus, op welk moment dan ook.) En nu komt de PVV, geen partij die zich door God laat inspireren, met het plan die termijn zelfs terug te brengen tot 14 weken. Die laatste wil bovendien vrouwen niet meer zelf laten beslissen over abortus. Dat schrijft Trouw.  

Tijdens het debat over de regeringsverklaring in 2007 maakte Mark Rutte zich grote zorgen dat de verworven rechten van vrouwen onder druk kwamen te staan. PvdA en CDA zouden hun oren te veel laten hangen naar coalitiepartner ChristenUnie. Ja, toen zat Mark in de oppositie. Nu heeft hij de PVV als gedoogpartner, het CDA als coalitiepartner en misschien heeft hij in bepaalde situaties de ChristenUnie wel nodig om er voorstellen doorheen te krijgen. En nu doet onze minister-president ook een duit in het zakje. Het verlagen van de termijn naar 22 weken is voor hem bespreekbaar. Hij wil de discussie uit de ideologie halen, zei hij bij de EO.

Andere coalities maken een andere politiek noodzakelijk. Daar heb ik begrip voor. Maar er zijn zaken waar je niet aan komt, zeker niet uitsluitend op grond van opportuniteitsoverwegingen. Als we op deze manier doorgaan, wordt ook de doodstraf weer bespreekbaar.
x

dinsdag 22 februari 2011

Down

Al weer jaren geleden heb ik het ergens gehoord of gelezen: "De computer is van hulpmiddel tot excuus geworden." Een bedrijf dat later presteerde dan met jou was afgesproken riep: "De computer was down."

Het treinverkeer rond Utrecht liep gisteren weer eens uit de hand door een (valse) brandmelding bij de verkeersleidingpost van ProRail. De site van de Postcodeloterij bleek zo lek als een mandje, waardoor iedereen persoonlijke gegevens van anderen kon inzien. Bij de politie blijven tienduizenden dossiers op de plank liggen omdat de nieuwe computersystemen niet goed werken. Dat staat allemaal te lezen in één krant van één dag. Graaf even in je geheugen en je kunt er uit een recent verleden nog talloze voorbeelden aan toevoegen.

Ik ben geen tegenstander van computers. Ik heb al 25 jaar een pc in huis. Ik ben nu aan mijn zevende bezig. Die apparaten maken geen fouten uit zichzelf. Ze wachten geduldig tot een mens er software in laadt. Die software moest steeds sneller, steeds mooier. En werd dus steeds ingewikkelder. Maak iets ingewikkelder en er kan meer fout gaan. 'We' nemen niet meer de tijd iets nieuws zorgvuldig uit te testen. Er worden oude schoenen weggegooid voor we zeker weten of de nieuwe wel lekker zitten. De ov-chipkaart moest niet alleen een betaalmiddel worden, maar ook een hulpmiddel bij de marketing van de vervoersbedrijven: hoeveel 43-jarige vrouwen maken tussen 10 en 11 uur op zondagochtend gebruik van de trein tussen Buitenpost en Groningen?

Al die verbeteringen, al die vernieuwingen worden aangebracht om het leven van jou en mij nog wat makkelijker en plezieriger te maken. Kijk naar 'Kassa' en/of 'Radar' en luister naar de verhalen over overledenen die rekeningen thuis gestuurd krijgen, of levenden wiens bankrekening wordt gereduceerd tot nul. Daar kun je behoorlijk down van worden.
x

maandag 21 februari 2011

Censuur

Volgens Huub Oosterhuis wordt de kersttoespraak die Onze Hare Majesteit jaarlijks  voordraagt "zwaar gecensureerd". Dat is ineens nieuws. Censuur vind ik hier wel een heel erg zwaar woord, maar als ik achteraf verantwoording zou moeten afleggen voor wat zij zei, zou ik die tekst ook graag van tevoren even willen doorlezen. Al te kritisch zou ik daar niet bij hoeven te zijn, want het is elk jaar weer een aaneenrijging van gemeenplaatsen waaraan niemand zich een buil zal vallen. Maar goed, je weet nooit, dus wil Rutte, of wie er ook premier van dienst is, die tekst vooraf even zien. Ook Onze Hare Majesteit weet dat het nu eenmaal zo werkt in dit land.

Het enige nieuwswaardige van dit hele verhaal is dat Oosterhuis hier überhaupt over begint. Volgens de Volkskrant is hij een goede vriend van de koninklijke familie. Als goede vriend zou hij als geen ander moeten weten dat het in dit land 'not done' is je mond open te doen - en zeker niet in de nabijheid van media - over wat jij toevallig weet over privédingetjes van die familie. Zijn vriendin zal hier niet blij mee zijn.
x

zondag 20 februari 2011

Onzekerheid

Gedurende een reeks van decennia waren we er een beetje trots op: ons stelsel van SOCIALE ZEKERHEID. Je kon ziek worden, arbeidsongeschikt, werkloos, oud, maar dat betekende geen automatische veroordeling tot de bedelstaf. Je kreeg rechten op een uitkering of vergoeding, veelal omdat je in verband daarmee premies betaalde. Daar zat een element van solidariteit in. Ik (kinderloos) betaalde net zoveel ziektekostenpremie als mijn evenveel verdienende collega met zeven kinderen. Ik betaalde mee aan de kinderbijslag die hij ontving. Ik vond dat best. Ik had door een stom ongeluk op mijn veertigste in een verpleeginrichting terecht kunnen komen. Dan had hij nog jaren aan mijn verpleging kunnen meebetalen.

Trouw had gisteren als kop:

Minister Kamp hakt in sociale zekerheid

En de Volkskrant schreef: 

Kamp: Sociale zekerheid moet helemaal anders

Waar het op neerkomt is: sociale zekerheid kun je voortaan op je buik schrijven. Waar ligt het aan? 1. de babyboomers; 2. we worden steeds ouder; 3. de bankencrisis.  Nu was volgens mij het begrip babyboomer al in 1970 - veertig jaar geleden -  bekend. Toen kon je door een simpele rekensom al vaststellen dat er vanaf 2011 gedurende een aantal jaren ineens veel meer pensioengerechtigden bij zouden komen. Dat de gemiddelde leeftijdsverwachting stijgende is, is ook niet zo'n nieuw verschijnsel. Een beetje statisticus kon daar mooie prognoses van maken. De bankencrisis was geen natuurverschijnsel: een beperkt aantal slimme geldjagers heeft een groot aantal mensen belazerd, want zij kenden dat aardige Amerikaanse gezegde: "There's a sucker born every minute." Tot die 'suckers' behoorden ook de deskundigen van onze pensioenfondsen en het topmanagement van onze banken en verzekeraars. En natuurlijk die particulieren die vonden dat je een dief van je eigen portemonnee was als je niet voor een half procent extra rente je geld naar IJsland bracht.

We kunnen het stelsel van sociale zekerheid ook gewoon in één keer helemaal afschaffen. Iedereen moet zichzelf maar verzekeren tegen het onfortuin dat zhij op zich af ziet komen en sparen voor de dag dat zhij te oud is om nog dagelijks aan het werk te gaan. Je kunt meteen hele kuddes ambtenaren ontslaan. We kunnen ons vertrouwen stellen in de 'invisible hand', waar Adam Smith in 1776 over schreef. (E)very individual necessarily labours to render the annual revenue of the society as great as he can. He generally, indeed, neither intends to promote the public interest, nor knows how much he is promoting it. By preferring the support of domestic to that of foreign industry, he intends only his own security; and by directing that industry in such a manner as its produce may be of the greatest value, he intends only his own gain, and he is in this, as in many other cases, led by an invisible hand to promote an end which was no part of his intention. Nor is it always the worse for the society that it was no part of it. By pursuing his own interest he frequently promotes that of the society more effectually than when he really intends to promote it. I have never known much good done by those who affected to trade for the public good." Dat noemen we nu 'marktwerking' en in een ideale maatschappij zou het zou nog kunnen werken ook: onbewust en onbedoeld werken we uit eigen belang ter bevordering van het algemeen belang. Helaas leven we niet in een ideale maatschappij. Er zijn nog altijd, misschien wel meer, mensen die zeer bewust voor het eigen belang kiezen. De rest kan stikken.
x

zaterdag 19 februari 2011

Studiereis

Stel: jij werkt in de zorg en je wilt wel eens weten hoe ze het op jouw terrein doen in bijvoorbeeld de USA, Zweden, of Vietnam. Je begint eens op het internet. Daar kom je zo al een hoop literatuur tegen en voor je het weet heb je een aardig idee hoe het elders gaat.

Nou ben je een topbestuurder in de langdurige zorg. Daar moet wat in veranderen, vinden ze in Den Haag en misschien hebben ze nog gelijk ook. Iemand heeft gehoord dat ze daar in Zwitserland ook mee bezig zijn geweest en dat schijnt goed gegaan te zijn. Dus wat doe je: je vraagt een slimme medewerker om dat eens te gaan bestuderen, want ook in Zwitserland zullen ze dat niet gedaan hebben zonder eerst een paar dikke rapporten te produceren.

Zo werkt het dus niet. Er gaan 28 topbestuurders van zorginstellingen en vier topambtenaren van VWS naar Zwitserland, meldt de Volkskrant. Dat kost de premiebetalers 100.000 euro. SP-Kamerlid Renske Leijten vindt het 'schokkend te horen hoe een elitair clubje naar Zwitserland afreist om inspiratie op te doen voor de langdurige zorg in Nederland'. Leijten: 'Het lijkt wel een afscheidsreisje van een vertrekkend topambtenaar. Als je iets over Zwitserland wilt weten, geef je ambtenaren een opdracht of je laat Zwitserse experts hier een lezing geven. De rekening zal nu niet misselijk zijn. Dat is bizar. Ik wil hier opheldering over van de minister', zegt Leijten.

Ik heb daar niets aan toe te voegen.
x