Overleven

In Trouw op het Internet wordt van tijd tot tijd een poll ('Polderpeil') gepubliceerd. Je kunt daarin je mening geven over een bepaalde stelling. Gisteren las ik de volgende stelling: Regelmatig een brief met de hand schrijven helpt ons moreel te overleven in een steeds harder wordende 21ste eeuw, meent socioloog Kees Schuyt. Goed idee?

Eerlijk gezegd vind ik het een stom idee. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een brief geschreven heb, laat staan wanneer  ik er een met de hand geschreven heb. Naar alle waarschijnlijkheid was dat geen persoonlijke brief. Ik weet nog goed dat ik er een vreselijke hekel aan had in een handgeschreven brief een schrijffout te maken. Het was nu eenmaal vrijwel onmogelijk die fout op onzichtbare wijze te herstellen. Dat kan wel in teksten die met de computer geschreven worden. Ik gebruik altijd de automatische spellingcorrectie, niet omdat mijn Nederlands zo slecht is, integendeel, maar ik maak nu eenmaal wel eens een typefout.

Ben ik nu in moreel verval geraakt, omdat ik nooit meer brieven met de hand schrijf? Gaat onze maatschappij er in morele zin op vooruit wanneer we allemaal ineens weer brieven met de hand gaan schrijven en die per snailmail versturen? Volgens mij wordt alleen PostNL daar beter van en niet in morele, maar in financiële zin. Kees Schuyt is 71 jaar oud, dus met emeritaat. Weet hij wellicht geen raad met zijn vrije tijd en is hij wanhopig op zoek naar onderwerpen om iets over te schrijven? Kan hij de hierboven beschreven stelling wetenschappelijk onderbouwen of is het niet meer dan een persoonlijk gevoel? Ik vermoed het laatste.
x

U

De teloorgang van de aanspreekvorm 'u' is een symptoom van een steeds verdergaande respectloze omgang in de samenleving, betogen Lotte Schouten en Noortje Pellikaan, in de Volkskrant. Moeten we nu concluderen dat men in de Engels sprekende landen al eeuwenlang respectloos met elkaar omgaat. Daar immers kan men niet kiezen tussen (Engelse vormen van) 'je' en 'u', maar wordt in alle gevallen 'you' gebruikt.

Ik geef eerlijk toe dat ik eraan heb moeten wennen, dat ik niet meer, of althans veel minder, met 'u' word aangesproken. Ik vind het nog altijd irriterend als ik in geschreven taal met 'jij' word aangesproken, maar daar zal ik over een paar jaar ook wel aan gewend zijn. Ik vraag me überhaupt nooit af of ik wel respectvol bejegend word. In mijn jeugd werd iedere volwassene die geen familie of goede bekende was met 'u' aangesproken. Dat had niets met respect te maken, dat was een regeltje dat je moest volgen. Zelf gebruik ik 'u' ook veel minder dan vroeger, terwijl in het algemeen mijn houding t.o.v. de medemens er niet minder respectvol op geworden is. Het gebeurt nogal eens dat mensen zich erover beklagen dat ze met te weinig respect bejegend worden, terwijl ik me afvraag waar ze dat respect dan wel mee verdiend menen te hebben.

Ik heb geen kinderen, maar zou ik die gehad hebben, dan zou ik er geen enkele moeite mee gehad hebben als die mij met 'Evert' en 'jij' aan zouden spreken. De meeste van mijn neven en nichten spreken mij niet aan als 'oom Evert', maar als 'Evert' en tutoyeren er vrolijk oplos. Ik heb nog meegemaakt dat ministers en staatssecretarissen met 'excellentie' werden aangesproken, maar ik heb al diverse malen gehoord dat bewindslieden in praatprogramma's getutoyeerd werden. Met Kamerleden gebeurt dat al veel meer. Als ik Geert Wilders zou ontmoeten, zou ik waarschijnlijk 'u' tegen hem zeggen, maar laat niemand daaruit de conclusie trekken, dat ik respect voor hem heb.
x

Grazers

Ik heb hier al eerder geschreven dat ik het onzin vind de Oostvaardersplassen een 'wildernis' te noemen. Op de website van Omroep Flevoland lees ik: Stichting Welzijn Grote Grazers gaat nu ook buiten de provincie lezingen geven om aandacht te vragen voor de Oostvaardersplassen. (...) De stichting wil het publiek wijzen op het in hun ogen dagelijkse dierenleed dat in de plassen plaatsvindt. Zo zou er sprake zijn van een structureel voedseltekort waardoor dieren sterven of moeten worden afgeschoten.

Ik heb wel eens beelden gezien van de trek van gnoes over de savannen van Oost-Afrika. Ze moeten daarbij wel eens rivieren oversteken. In die rivieren liggen krokodillen op de loer, die diverse gnoes te pakken nemen en dat gaat bepaald niet op zachtzinnige wijze. Je ziet ook wel eens dat een groep leeuwen zich gezamenlijk op een kleine gnoe stort. Ik heb nooit gehoord van een Stichting Welzijn Gnoes die zich het lot aantrekt van gnoes die het slachtoffer van zoveel wreedheid worden.

Er is in de Oostvaardersplassen geen sprake van een structureel voedseltekort, maar van een structureel grazersoverschot. Uithongering is de manier waarop de natuur ons op het bestaan van dat overschot wijst. We kunnen de Oostvaardersplassen nog wat onnatuurlijker maken door er aaseters als jakhalzen en gieren in te voeren. Die ruimen alle dode grazers netjes op.
x

Muziek

Overdag luister ik vrij vaak naar Radio 1. Die geeft veel nieuws, commentaar en discussies. Er wordt m.a.w. veel gepraat. Bij het begin van 2014 is daar verandering in gekomen. Veel vaker dan vóór 1 januari 2014 het geval was wordt het praten tegenwoordig onderbroken door muziek. Kennelijk hebben ze in Hilversum uitgevonden dat de gemiddelde luisteraar niet te lang achter elkaar naar gesproken woord wil luisteren. Dat zou best kunnen, maar ik denk dan dat die luisteraar uit zichzelf overstapt naar Radio 2, 3, 4, 5 of 6, of een van de vele andere radiozenders. Ik denk zelfs dat er diverse publieke radiozenders zijn om die keuze mogelijk te maken. Je kan zelfs uit verschillende soorten muziek kiezen.

De luisteraar kan zelf wel uitmaken of hij 10 of 15 minuten aan één stuk, of misschien nog langer achter elkaar, naar gesproken woord wil luisteren. Ik kan dat uren volhouden zonder overvallen te worden door de behoefte aan muziek. Als ik in gezelschap van iemand anders ben, breek ik de conversatie ook niet om het kwartier af om even naar een stukje muziek te luisteren. Ik heb in zo'n situatie ook geen muziek nodig om een scheiding tussen twee gespreksonderwerpen te markeren.

In mijn jeugd was ik verplicht twee keer per zondag naar gesproken woord (een preek) te luisteren. Maar weinig dominees waren begenadigde sprekers die langer dan een half uur de aandacht van de gemeente wisten vast te houden. Dan was je blij dat er tussendoor even gezongen werd. Als ze bij Radio 1 voor boeiende programma's zorgen, hoeven ze niet na te denken over daarbij passende muziek. De beste muziekzenders vind ik die, waarin nauwelijks of geen gesproken woord te horen valt.
x

Racisme

De discussie over het racistische karakter van Zwarte Piet hebben we nog maar net achter de rug, of we merken dat het nog gekker kan. Immer, Het Parool schrijft: De Duitse snoepjesmaker Haribo haalt dropsnoepjes uit de handel in Zweden en Denemarken omdat sommige consumenten ze zien als racistisch. Al weken kwamen klachten binnen over het snoepgoed. Dat meldden Zweedse en Deense media.

Volgens mij hebben hier de 'negerzoenen' al geruime tijd geleden een andere naam gekregen, maar zijn 'jodenkoeken' nog steeds onder die naam verkrijgbaar. Het woord 'neger' was jaren lang in onbruik, maar schijnt tegenwoordig weer te mogen. Ik hoor en zie het tegenwoordig tenminste weer redelijk vaak gebruikt worden.

Voor zover ik weet hebben ze in Brazilië de naam van de Rio Negro nog steeds niet veranderd, dus daar moeten wij het ook maar mee blijven doen. In Duitsland heb je nog steeds het 'Zwarte Woud' en in de 'Kop van Overijssel' ligt een plaats die we hardnekkig Zwartsluis blijven noemen, ook het Zwarte Water heet nog steeds zo. Moeten we een autochtone Nederlander die 'zwart' werkt niet eigenlijk een 'witwerker' noemen?
x

Column

Sven Kramer haalt hard uit naar politiek. Zo luidt de kop boven een artikel in Het Parool, dar verwijst naar een column van Kramer in de Telegraaf, waarin o.a. te lezen valt: 'Het kabinetsbeleid op het gebied van topsport is erg pover en dat stoort me. Normaal kijken ze in de politiek niet om naar sport, zeker niet naar topsport, maar nu het zo uitkomt proberen ze over de rug van de sport wél politieke statements te maken.'

De naam van Johan Cruijff schijnt ook regelmatig onder een column in de Telegraaf te staan, maar als ik het goed heb, wordt die column niet door hem, maar door een journalist van de Telegraaf geschreven. Ik stel me voor dat Kramer ook niet zelf schrijft, maar de Telegraaf toestemming verleent zijn naam onder een column te plaatsen, in ruil voor een financiële tegemoetkoming, neem ik aan.

Er is niets tegen dat journalisten van de Telegraaf in een column hun mening geven over het een of ander. Maar waarom zetten ze daar niet hun eigen naam onder? Denken ze dat (de inhoud van) het stuk aan kracht wint als dat door een BN'er, of een BS'er (bekende sporter) lijkt te zijn geschreven? Als Kramer iets schrijft over de technische aspecten van het snel schaatsen, ga ik hem niet tegenspreken, want hij heeft daar beduidend meer verstand van dan ik. Maar ik ga er niet zonder meer vanuit dat hij een beter inzicht heeft in de politiek. Is het beleid van de Telegraaf zich bij het geven van een mening te verschuilen achter een BN'er? Ik lees die krant nooit, dus ik weet  niet hoe vaak dit voorkomt. Het zou me trouwens niet verbazen.
x

Afplakken

Ik heb de webcam en de microfoon van mijn laptop niet afgeplakt en ga dat ook niet doen. Ik heb een goed antivirusprogramma op mijn laptop, maar mocht een hacker er desondanks in slagen controle over mijn webcam en microfoon te krijgen, dan zal hij daar weinig mee kunnen uitrichten. Hij zal niet meer te zien krijgen dan mijn hoofd tegen de achtergrond van mijn boekenkast en als hij wat hoort is dat hoogstwaarschijnlijk Radio 1 en een doodenkele keer een telefoongesprek. Ik betwijfel zeer of hij met die beelden en geluiden iets kan doen wat ten nadele van mij zou kunnen zijn. In Trouw lees ik ook nog eens: Iedereen hier doet een beetje lacherig over zo'n advies,(tot het afplakken) zegt Olaf van Miltenburg, redacteur van de technologiewebsite Tweakers. "Als je een normale computergebruiker bent met goede virusscanner die up to date is en je klikt niet op al te gekke dingen die binnenkomen, dan is zo'n advies ietwat overdreven", vindt hij. "Het is alleen zinnig voor een kleine groep die kwetsbaar is", aldus Van Miltenburg. "Bijvoorbeeld jongeren die zich nadrukkelijk presenteren op bepaalde websites kunnen slachtoffer worden van een hacker die wat meer over hen wil weten en hun laptop tot doelwit kiest. Maar die groep is ontzettend klein."

Momenteel brandt niet het lampje dat aangeeft dat de webcam aanstaat, maar dat zegt niets: dat kan een hacker hebben uitgezet. Het advies tot afplakken komt van de landelijk officier van justitie voor cybercrime Lodewijk van Zwieten. Die is een zaak begonnen tegen een 18-jarige computerhacker. Die zou op duizenden computers hebben ingebroken. Maar had die jongen nou voldoende tijd om de beelden van al die duizenden webcams te bekijken? Ik maak me voorshands nog geen zorgen.
x