Uniform

Jaren lang beschouwde Israël de PLO als een terreurorganisatie, waarmee niet onderhandeld kon worden. Uiteindelijk werd onder internationale druk toch lang en moeizaam gepraat. Dat leidde tot een akkoord en zelfs tot een Nobelprijs voor de Vrede.

Hamas was in zijn beginperiode vooral een groepering die zich toelegde op de verbetering van de maatschappelijke positie van de Palestijnen in de de door Israël bezette gebieden door middel van o.a. onderwijs en gezondheidszorg. Hij werd zelfs heimelijk door Israël gesteund als tegenkracht van de PLO. In 2005 won Hamas bij algemeen als redelijk democratisch beschouwde verkiezingen de absolute meerderheid in het Palestijnse parlement. Dat was niet de bedoeling van Israël, de VS en de EU. Israëliërs mochten zich nog steeds als kolonist in de bezette gebieden vestigen, maar gewapend verzet daartegen was terreur en met terroristen wordt niet gepraat.

Ik ben er falikant tegen dat verzet wordt gevoerd door het plegen van bomaanslagen waarbij veel onschuldige mensen omkomen. Ik ben falikant tegen raketaanvallen op burgerdoelen vanuit Gaza op Israël. Ik ben falikant tegen het beschieten van een universiteit in Gaza door het Israëlische leger. Ik ben falikant tegen het door Israël bijna volledig van de buitenwereld afsluiten van Gaza, een stuk grond dat net iets groter is dan twee maal de landoppervlakte van Texel, maar waar anderhalf miljoen mensen leven, onder de meest erbarmelijke omstandigheden. Zo houd je een kweekvijver van fanatisme en terreur in stand.

De PLO was ooit uit op de vernietiging van de staat Israël, totdat Yasser Arafat de hand schudde met Shimon Peres en Yitzhak Rabin (die niet door een Palestijn, maar door een fanatieke landgenoot werd vermoord). Israël, de VS en de EU hebben in 2005 een unieke kans op toenadering laten liggen toen ze categorisch weigerden zelfs maar met Hamas te praten toen deze de parlementsverkiezingen won en een Palestijnse Autoriteit vormde. Nu staat het Israëlische leger weer paraat om nog meer dood en verderf te zaaien in Gaza, als wraak voor raketaanvallen. De 'stand' was volgens het NOS-journaal van gisteravond 20.00 uur: 4 dode Israëliërs, 370 dode Palestijnen.

Als je mensen een geweer geeft, in een tank zet of vanuit een vliegtuig raketten laat afschieten op niet of nauwelijks beschermde doelen, moet je niet vergeten ze een uniform te laten aantrekken. Dan zijn het militairen die een operatie uitvoeren. Zonder uniform zou je ze misschien kunnen verwarren met terroristen.

Zakelijk

Een zakenvrouw wil in haar bedrijf van oude vrijwilligsters af, want die zijn niet professioneel genoeg. Op zich is de constatering dat vrijwilligsters niet professioneel zijn niet zo onredelijk. Daarom krijgen ze ook geen salaris en daarom zul je ze meestal niet in de Raad van Bestuur of op andere hogere managementposities aantreffen. Ze doen in het algemeen bescheiden, nauwelijks opvallende werkzaamheden, waarvoor geen opleidingen bestaan. Ik heb tenminste nog nooit gehoord van een cursus 'bloemen in een vaas zitten'.

De zakenvrouw waar het hier om gaat is Aysel Erbudak, haar 'bedrijf' is het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam, dat zij, dat moet gezegd worden, succesvol uit de rode cijfers heeft gehaald. Die vrijwilligsters zijn oudere vrouwen. Die zetten, volgens Trouw, de bloemen in een vaas, maken een praatje met de patiënten, wijzen bezoekers de weg en zorgen op de poliklinieken dat de taxi komt. Dat zijn activiteiten waar de betaalde, professionele krachten al lang niet meer aan toe komen. Na aanvankelijk enthousiasme ("In het bedrijfsleven, waar zij vandaan komt, had ze zoveel vrijwilligerswerk nog nooit gezien."), werd Aysel wat kritischer: "Erbudak vindt dat oudere vrijwilligers slecht zijn voor het imago van haar ziekenhuis. Ze werkt liever met betaalde krachten." Inmiddels zijn 45 vrijwilligsters vertrokken. Het artikel in Trouw vermeldt niet hoeveel betaalde krachten hun werk hebben overgenomen, maar ik heb een akelig vermoeden.

Ik heb diverse malen enige tijd in een ziekenhuis doorgebracht en heb de activiteiten van die oudere vrijwilligsters dus met eigen ogen kunnen waarnemen. Gek genoeg heb ik die nooit geassocieerd met een ouderwets, onprofessioneel, onzakelijk imago van het betreffende ziekenhuis. Dat komt waarschijnlijk door het feit dat ik, afgezien van een paar jaar boekhandel, altijd in de dienstverlenende sector en bij de overheid heb gewerkt, die zoals bekend van elk zakelijk inzicht gespeend zijn en niets liever doen dan balken zoeken om het geld overheen te gooien.

Ik ben maar eens naar de website van het Slotervaartziekenhuis gegaan en ik werd meteen gerustgesteld. Want wat las ik op de openingspagina? "Binnen het Slotervaartziekenhuis staat de patiënt centraal. Dat merkt u aan de kwaliteit van de zorg en de persoonlijke aandacht die u van ons krijgt." Toen viel mijn oog op een link naar 'Vacatureoverzicht'. Ik heb de vacatures in de categorieën 'Verplegend en verzorgend', 'Medisch en paramedisch' en 'Poliklinieken en assistenten' even op een rijtje gezet:
- Verpleegkundigen interne/oncologie;
- Algemeen verpleegkundigen;
- SEH-verpleegkundige;
- O & G Verpleegkundige;
- Kinderverpleegkundigen;
- Neonatologieverpleegkundige;
- MCU-Verpleegkundige;
- IC-verpleegkundigen;
- Recoveryverpleegkundige;
- Recoverymedewerker in opleiding;
- Senior verpleegkundige Geriatrie;
- Klinisch verloskundigen;
- Meewerkend hoofd diëtetiek;
- Anesthesiemedewerkers;
- Intensivist;
- Oogarts;
- Apotheker;
- Arts Assistent Neurochirurgie (nio);
- Anios neurologie;
- Orthopedisch chirurg;
- ANIOS Klinische Geriatrie;
- Doktersassistentes;
- Afdelingsassistenten;
- Longfunctie assistent.
(ANIOS=arts niet in opleiding tot specialist.)

Het zal je opgevallen zijn dat diverse vacatures, met name bij verpleegkunde, meervoudig zijn. Mocht ik onverhoeds in het Slotervaartziekenhuis terecht komen en iets minder persoonlijke aandacht krijgen dan waarop ik gerekend had, dan weet ik al vast waar dat aan ligt. Ik beloof Aysel bij voorbaat dat ik mijn bezoekers zal vragen geen bloemen mee te nemen of ze moeten garanderen die zelf in het water te zetten en regelmatig dat water te verversen.

Het is al weer zes jaar geleden dat ik binnen een kort tijdsbestek twee maal in andere ziekenhuizen in Amsterdam terecht kwam, resp. voor drie weken en één week. Ik kan me niet herinneren overstelpt te zijn door persoonlijke aandacht. In die zes jaar heeft het marktdenken in de ziekenhuizen toegeslagen. Persoonlijke aandacht aandacht kost tijd, dus menskracht, dus geld. De eerste de beste ziekenhuismanager die mij probeert wijs te maken dat ik binnen zijn/haar ziekenhuis centraal sta zal ik zeer welgemeend en zeer van harte in zijn/haar gezicht uitlachen. Dan reageer ik nog gematigd.

Stressvol

Af en toe ben ik ontzettend blij dat er psychotherapeuten zijn, niet omdat ik dan behoefte heb aan ondersteuning of omdat ik iets uit mijn onderbewuste wil opvissen, maar omdat die hebben doorgeleerd voor iets waar ik maar weinig of niets van afweet. Zij kunnen dus wetenschappelijk onderbouwen wat ik al jaren 'aan mijn water voel'. Carien Karsten is, volgens de Volkskrant, zo'n therapeute en zij is gespecialiseerd in stress.

Volgens Carien Karsten (...) vieren veel mensen geen Oud en Nieuw omdat de avond dankzij regels en verplichtingen per se leuk moet zijn. 'De stressvolle decembermaand afsluiten met en spetterend feest is lastig. Plezier kun je niet afdwingen of plannen. Mensen kijken met de feestdagen te veel naar de wensen van anderen, en niet naar zichzelf. Daarmee leg je jezelf te veel druk op.'

December is dus niet voor iedereen een leuke en gezellige maand. Carien zal niet uit haar duim zuigen dat het een "stressvolle" maand is. Het zal wel eigenwijs klinken, maar ik had geruime tijd geleden al door dat je plezier niet kunt "afdwingen of plannen". Ik houd niet van stress, dus niet van afgedwongen gezelligheid. Daarom heb ik tijdens de afgelopen kerstdagen in mijn eentje zitten klooien en daarom doe ik dat met Oud en Nieuw weer. Dat is ook niet per se leuk, maar ik zal me redelijk ontspannen voelen. (Simon Carmiggelt heeft 'klooien' ooit gedefinieerd als: een vorm van actief niets doen.)

Eigenwijs als ik ben ga ik nog een stapje verder dan Carien. Verjaardagen, huwelijksfeesten, jubilea en andere bijeenkomsten ter gelegenheid van de viering of herdenking van wat voor gelegenheid ook, zijn niet per se leuk. Als ik dat soort 'feestelijkheden' bijwoon, is dat meestal niet omdat ik mezelf een plezier wil doen, maar omdat anderen prijs stellen op mijn aanwezigheid. Er is een niet eens zo'n gering aantal mensen die ik dat plezier best wil doen, maar die kennen me goed genoeg om te weten waarom ik er ben en als ik er niet ben doen ze er niet moeilijk over: "Zo is ie nou eenmaal." Inderdaad, daar heb ik nooit een misverstand over laten bestaan. En ik wil best toegeven dat ik soms na zo feestje constateer dat ik me eigenlijk wel geamuseerd heb, of leuk met iemand heb zitten praten, of een interessant persoon voor het eerst ontmoet heb.

Goed voornemen voor 2009: minder stressen, dus minder feesten.

Breedbeeld

Sorry, vandaag zul je het zonder veel 'Beggartalk' moeten doen. Gisteren heb ik de gehele dag met een drietal vrienden - in gedachten en breedbeeld - avonturen beleefd in Casablanca, Colombia, de Amerikaanse prairie, Washington DC en een B52 bommenwerper. De spanning was af en toe te snijden, maar er was ook plaats voor een gulle lach. Er was een keur aan gerenommeerde acteurs (Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Peter Sellers, George C. Scott, Kathleen Turner, Michael Douglas, Danny DeVitto, Claudia Cardinale, Henry Fonda en Jason Robards) en regisseurs (Sergio Leone, Stanley Kubrick, Michael Curtiz en Robert Zemickis). Er was ook voldoende bier en wijn. Kortom: een aangename dag, maar geen tijd om over teksten na te denken.

Ouderdom

Gisteren schreef ik dat Onze Majesteit in haar kerstboodschap algemeen geaccepteerde gemeenplaatsen weer netjes op een rijtje had gezet, overigens zonder dat ik naar haar geluisterd had. Gisteren heb ik toch maar even in de Volkskrant gekeken en ik bleek gelijk te hebben. De jongeren van nu zijn de ouderen van straks, waarschuwde de koningin. Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die haar op dit punt zou willen tegenspreken.

Stel je even voor dat ik met jullie meegegeten had en bij het natafelen had opgemerkt: Ouderdom wordt vaak alleen als probleem gezien. Maar de maatschappij kan zich niet veroorloven ouderen af te schrijven; vergrijzing heeft ook een verrijkende kant. De vrije tijd kan positief worden benut. Levenservaring en wijsheid kunnen worden verzilverd als ouderen die mogelijkheden ook zelf aangrijpen. Zou je erg onder de indruk zijn geweest van mijn wijze woorden? Zou je willen dat ik die woorden voor het front van de natie op twee tv-netten tegelijk had kunnen uitspreken als Beatrix me niet voor geweest was?

Beatrix is een jaar en een beetje ouder dan ik. Zij werkt nog steeds, staat zogezegd in het volle leven, terwijl ik al ruim acht jaar in de marge rondscharrel. Ik weet niet of zij de manier waarop ik mijn overvloed aan vrije tijd benut als 'positief' beschouwt. Ik durf niet te zeggen dat ik voortdurend mijn levenservaring zit te verzilveren en over mijn wijsheid zullen we het helemaal maar niet hebben. Ik durf wel de stelling aan dat heel wat ouderen na hun jeugd niet veel wijzer zijn geworden. Veel ouderen komen niet verder dan de wat simpele vaststelling dat het in die goeie ouwe tijd allemaal veel beter was. Helaas zijn er ook veel nog-niet- zo-ouderen die dan die 'wijze' les nog geloven ook. "De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe. Ze heeft slechte manieren, veracht alle gezag, heeft geen respect en praat, als ze zou moet werken." Die uitspraak is écht oud, 2500 jaar, en komt van niemand minder dan Socrates. Als het toen al zo erg was, zou het nu helemaal een beestenbende moeten zijn. Maar gek genoeg komt het wel eens voor dat een jonger persoon dan ik mij zijn/haar plaats aanbiedt in tram of bus.

Jongeren die, vanwege mijn leeftijd en grijze haar, respectvol knikken als ik weer eens wat beweer, zou ik willen aanraden mij respectvol mede te delen dat ik uit mijn nek sta te kletsen als ze van mening zijn dat ik totaal verkeerd zit. Je hebt namelijk niet steeds meer gelijk naarmate je ouder wordt en niet iedereen weet zijn/haar levenservaring correct te interpreteren en om te zetten in wijsheid. Er zijn jongeren met heel wat meer levenservaring dan ouderen die niet verder kwamen dan het volgen van de platgetreden paden.

Vanwege haar positie kan Beatrix maar zeer beperkt in het publiek een eigen mening geven. Ze zegt dus alleen dingen waar niemand, vooral Jan Peter Balkenende niet, zich een buil aan kan vallen. Dat is prima, maar om dat nou via twee publieke zenders wereldkundig te maken.

Kerstdag

Was het gezellig gisteren? Nee, ik ga niet weer zitten zeuren over al het gedoe rond de kerst. Ik weet heus wel dat er genoeg mensen zijn voor wie het gewoon een leuke dag was, al of niet in gezelschap van wie dan ook.

Qua 'Beggartalk' zat ik met een probleempje: de digitale kranten gaan gewoon door, dus die had ik allemaal kunnen afschuimen, op zoek naar een bericht dat mij tot een reactie zou kunnen verleiden. Maar in de goeie ouwe tijd had je op deze dagen ook geen krant en ik besloot weer eens ouderwets te zijn. Ik heb dus geen kranten gelezen.

Op tv waren twee vaste items: de kersttoespraak van Onze Majesteit en de zege 'Urbi et Orbi' van de Heilige Vader. Die heb ik ook maar weer aan mij laten voorbijgaan, maar ze zullen de algemeen geaccepteerde gemeenplaatsen ongetwijfeld weer keurig netjes op een rij hebben gezet.

Tja, wat nu? Zal ik het dan maar eens gewoon over mezelf hebben? Rond half zeven (vanochtend dus) zat ik bij mijn mok thee een paar webpagina's te updaten. Rond half acht, bij de eerste koffie at ik een minikerststol. Niet omdat het kerst was, maar ik vind die dingen heerlijk en de rest van het jaar zijn ze nou eenmaal niet te krijgen. Tegelijkertijd zat ik, op de monitor van mijn pc, naar het tweede deel van een mini-tv-serie (op dvd) te kijken, waarvan ik woensdagavond het eerste deel had bekeken: 'The Stand', naar een horrorverhaal van Stephen King. Zoals in talloze verhalen door de eeuwen heen, zo ook in de Bijbel, gaat het uiteindelijk om een simpel gegeven: de strijd tussen Goed en Kwaad. Toen gisteren tegen middernacht op Nederland 3 Frodo, met onvrijwillige hulp van Gollum, de Ring vernietigde, had ook het Goede weer overwonnen. De les is ook altijd even duidelijk: het Goede wordt je niet op een presenteerblaadje aangeboden. Het is wel jammer dat we niet allemaal hetzelfde denken over Goed en Kwaad.

Na de lunch (cornflakes met yoghurt) ben ik weer eens wat gegevens over de bezoekers aan mijn site bij elkaar gaan harken. Zeer opmerkelijk vond ik dat er op woensdagavond (kerstavond dus) na zeven uur geen bezoeker is geweest. Dat is daarom opmerkelijk, omdat gemiddeld bijna 30% van de 'woensdagbezoekers' tussen zeven uur en middernacht langskomt. Hier ligt een mooi onderwerp voor wetenschappelijk onderzoek: is er een relatie tussen kerst en internetten?

Dat gedoe met cijfertjes vind ik wel leuk - anders deed ik het niet - maar ik word daar wel duf van. Dus daarna ben ik een dutje gaan doen.

Om half vijf was ik weer 'bij' genoeg om aan de mezelf toegestane biertjes te beginnen. Van het bezoek van mijn zussen op zondag had ik nog knabbeltjes overgehouden, die ik opgemaakt heb. (Normaliter drink ik wel bij het eten, maar eet ik niet bij het drinken.) Om het extra feestelijk te maken heb ik weer eens wat afleveringen van 'Fawlty Towers' (op dvd) bekeken.

De hachee was, althans naar mijn smaak, uitstekend. Ik moest nog één keuze maken: met macaroni of met aardappelpuree? Vanwege het gemak koos ik voor het eerste. Tijdens het eten heb ik tv gekeken: 'Kinderen voor Kinderen Megaspektakel 2008'. Waarom daarnaar? Waarom niet?

Na het journaal heb ik een film op tv bekeken. Die staat, onbedoeld, niet bij het lijstje van gisteren. Ik bekeek de programma's nog eens en merkte hem toen op: 'While you were sleeping', een "romantische komedie". Het is een onderhoudend niemendalletje. Ik keek ernaar omdat Sandra Bullock er de hoofdrol in speelt. Zij is geen 'groot' actrice, maar wel een leuke. Dus ik kijk graag naar films waarin zij speelt.

Ontspannen

Heb(ben) jij/jullie vandaag bezoek of ga(an) jij/jullie op bezoek? Dan hoef je dit niet verder te lezen. Je gaat immers niet bij elkaar zitten om naar de tv te kijken. Deze 'Beggartalk' is bedoeld als handreiking voor degenen die zich even willen ontspannen bij een aangename film op tv en er niet bang voor hoeven te zijn dat iemand roept: "Hè, doe nou niet zo ongezellig." Ik heb alle films van vandaag die me enigszins de moeite waard lijken, afhankelijk natuurlijk van jouw persoonlijke smaak, op een rijtje gezet.

09.30 - 11.00 uur bij RTL 7: Als je begrijpt wat ik bedoel.
Een animatiefilm over de bekende 'heer van stand' en Tom Poes. Best aardig.

11.00 - 13.45 uur bij BBC 2: My fair lady.
Volgens mij is deze film elk jaar met kerst bij de BBC te zien en niet ten onrechte. Audrey Hepburn is nog steeds de moeite waard om naar te kijken en de muziek blijft de moeite van het beluisteren waard.

12.15 - 13.50 uur bij RTL 7: A Christmas Carol.
Dit verhaal over de vrekkige Scrooge is al zo vaak uitgekauwd dat ik het maar zou overslaan.

16.20 - 18.10 uur bij Nederland 1: Sissi.
Dat is weer lachen geblazen.

20.30 - 23.50 uur bij RTL 4: The sound of music.
Hiermee ben je de hele avond onder de pannen. Ik heb deze film destijds in de bioscoop gezien - als ik me goed herinner in het al lang niet meer bestaande 'Du Midi' - omdat ik als enige in de gelegenheid was mijn kleine zusje te begeleiden. Zij heeft genoten. Ik heb me wel geamuseerd.

20.30 - 23.10 uur bij SBS 6: Harry Potter and the Prisoner of Azkaban.
Ik heb geen enkel boek over Harry gelezen noch een film gezien, maar de fans lopen er mee weg.

20.30 - 22.40 uur bij Veronica: Navy SEALS.
Vrede op aarde is mooi, maar bij Veronica gaan ze altijd voor de harde actie.

20.55 - 00.05 uur bij Nederland 3: The Return of the King.
Als ik ergens op bezoek zou zijn, zou ik er geen enkel bezwaar tegen hebben nog weer een keer naar dit laatste deel van 'The Lord of the Rings' te kijken. Ik hoef er vanavond de tv niet voor aan te zetten, want ik heb hem op dvd.

22.15 - 00.00 uur bij Nederland 2: The nativity story.
De EO heeft gekozen voor een verhaal dat op de Bijbel is gebaseerd. Het gaat over een jonge vrouw die verloofd is met een wat oudere timmerman, maar op miraculeuze wijze zwanger wordt vóór het huwelijk. De wat oudere timmerman (ik citeer uit de toelichting bij de film) "staat voor een moeilijke keuze: zal hij de verloving verbreken of moet hij geloven, dat ze hem niet ontrouw is geweest, maar werkelijk door een wonder zwanger is geworden? Het verhaal over het leven van twee heel gewone mensen, een zware reis en een kind dat de wereld zal veranderen..." De film ken ik niet, maar het verhaal heb ik wel eens gelezen. Het basisgegeven is wat onwaarschijnlijk, maar ook als je niet in hobbits, dwergen, orks en elfen gelooft kun je 'The Return of the King' (en zijn goede voorgangers) zeer waarderen. 'Rosemary's baby' was ook, qua gegeven, wat onwaarschijnlijk, maar ongemeen spannend. Die baby zou overigens ook de wereld moeten veranderen.

22.40 - 00.35 uur bij Veronica: The final cut.
Nog meer harde actie.

Keuze genoeg, lijkt me.

Het hoofdbestanddeel van mijn 'kerstdiner' heb ik gisteren al bereid: een ouderwetse hachee. (Net als snert is hachee de tweede dag nog net iets lekkerder.) Ik hoefde dus ook niet na te denken over 'bedjes' waarop het vlees eerst nog wat kan uitrusten voor het verorberd wordt. Ik houd van pittig dus, ik heb er ook twee rode pepers aan toegevoegd. Ik drink er een Australisch wijntje bij uit zo'n literfles van AH. Volgens het etiket past die bij suddervlees.

Natuur

Joseph Alois Ratzinger is 81 jaar oud. Het is dus niet zo vreemd dat hij een paar ideeën heeft die in deze tijd door sommige mensen als enigszins achterhaald worden beschouwd. Het is ook niet vreemd dat hij deze ideeën nog eens naar voren brengt in een bijeenkomst met andere mannen die ook niet meer tot de allerjongste behoren. Maar als Joseph lid zou zijn van een biljart- of klaverjasclub en tussen het spelen door zijn ideeën naar voren had gebracht, had Trouw daar geen artikel aan gewijd.

Joseph is niet de eerste de beste oude man. Hij staat beter bekend als Benedictus XVI, de 265e heilige vader van de heilige moederkerk. Dat clubje waarin hij zijn ideeën naar voren bracht is de Curie, zeg maar de Raad van Bestuur van de rooms-katholieke kerk. Trouw schrijft dat Benedictus afgelopen maandag in een bijeenkomst met de Curie een stelling heeft "verdedigd". Dat lijkt me stug. Ik kan me niet voorstellen dat wanneer Benedictus iets tegen de Curie zegt, een van de aanwezigen roept: "Kom nou, Benedictus, nou draaf je wel heel hard door." Die man hoeft zich niet verdedigen. Bij niet alles wat hij zegt is hij onfeilbaar, maar hij komt, volgens bepaalde leden van zijn club dan, meestal dicht in de buurt.

Welke stelling heeft Benedictus nu 'verdedigd'? Het behoeden van de mensheid voor homoseksueel gedrag is even belangrijk als de redding van het tropische regenwoud. Je zult maar én praktiserend homofiel én praktiserend rooms-katholiek zijn en je verheugen op een paar gezellige kerstdagen met je partner. Krijg je die uitspraak van Benedictus te lezen! Ik geef je op een briefje dat het malse hertenbiefstukje je tot as in de mond wordt. Ga dan maar eens vrolijk naar de nachtmis op kerstavond.

Ik geef direct toe dat je als homofiel beter in Vaticaanstad kunt wonen dan in Iran, want in dat land kun je als homofiel gewoon opgehangen worden. In Vaticaanstad hoef je alleen maar te vrezen dat een pastor je aan je kop komt zeuren dat homoseksualiteit op zich niet zondig is, maar dat homoseksueel handelen net zo zondig is als het kappen van bomen in een tropische regenwoud. Volgens de paus moet de mensheid ook luisteren naar 'de taal van de natuur' als het gaat om de rolverdeling tussen man en vrouw.

Benedictus heeft filosofie en theologie gestudeerd, geen taalkunde en biologie. Dus hoef je zijn uitspraken over 'de taal van de natuur' niet direct als het laatste woord te beschouwen. Op die gebieden kan hij dan ook geen uitspraken 'ex cathedra' doen. Ik vrees dat hij zijn uitspraak meer ideologisch dan wetenschappelijk tegenover de Curie onderbouwd zal hebben. Als hij door een gevaarlijk virus wordt besprongen zal hij niet naar 'de taal van de natuur' luisteren, maar naar de dokter. Ik kan me ook niet voorstellen dat hem in 'de taal van de natuur' is uitgelegd dat in de rolverdeling tussen man en vrouw niet past dat vrouwen geen priester kunnen worden. Mijn kennis van de biologie is niet uitputtend, maar volgens mij is de mens de enige soort levende wezens, waarvan een vrij beperkt deel denkt dat de kwaliteit van zijn activiteiten geoptimaliseerd wordt wanneer hij zich geheel van seksueel gedrag onthoudt. Volgens mij zit de mens qua natuur zo in elkaar dat de aangeboren seksuele lust bevredigd wil worden. Omdat we ook nog met verstand behept zijn doen we dat in het algemeen met enig overleg en niet met iedereen die maar in enige mate die lust opwekt. Maar totale onthouding heeft weinig met 'natuur' te maken en alles met ideologie. Het is Benedictus' goede recht te betreuren dat een deel van de mensheid niet het andere maar het eigen geslacht interessant vindt, maar wat heeft dat met de rolverdeling tussen man en vrouw te maken? Hij is ongetwijfeld van mening dat hij zich op grond van zeer verheven idealen onnatuurlijk, namelijk celibatair, gedraagt. Homofielen zijn dat niet op grond van verheven idealen, maar omdat ze zo in elkaar zitten. Anders dan Benedictus volgen ze hun natuur

Ik heb, voor zover nodig, een opwekkend woord voor rooms-katholieke homofielen. Morgen herdenken 'we' dat Jezus Christus naar de aarde kwam om onze zonden op zich te nemen. Die paar zondige handelingen wil Hij er best bij nemen. Hij was ook een stuk genuanceerder dan Benedictus en zei: "Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt."

Kerststukje

Afgelopen zondag kwamen mijn twee zussen en een schoonzus bij mij genieten van de door mij gemaakte snert. Hoewel de snert niet zo dik was als ik verwacht had, waren zij en ik tevreden over het resultaat. Mijn jongste zus en deze schoonzus zijn de jongsten van mijn generatie in onze familie (resp. 60 en 59) en de enigen die nog werken. De rest ontvangt AOW en bijkomend pensioen.

Wij gaan in onze familie een goed gesprek niet uit de weg en tijdens het drankje voor het eten kwamen we - hoe kan het anders in deze 'donkere dagen'? - te praten over de kerst en het vieren daarvan. Kerst wordt natuurlijk vooral in de familie- en vriendenkring gevierd, maar voor je daar aan toe bent, hebben al veel mensen de kerstborrel op het werk achter de rug, de kerstdrive van de bridgeclub, het kersttoernooi van de tennisclub, het kerstballetje opgooien bij de korfbalclub of een van de talloze andere kerstbijeenkomsten waarvan het ritselt tijdens de donkere dagen vóór de stille nacht, heilige nacht.

Mijn jongste zus werkt als voedingsassistente in een verzorgingshuis met verpleegafdeling. Daar hadden ze vorige week vrijdag al het 'kerstdiner' voor de bewoners gehad. De bewoners waren daar zeer tevreden over en mijn zus, die het management haar kritiek niet spaart, gaf ronduit toe dat er flink was uitgepakt.

De trouwe lezers van 'Beggartalk' zijn er wel aan gewend dat ik bij de meest gebruikelijke dingen soms zomaar een vraagteken kan plaatsen. Zo'n kerstdiner wordt al ruim vóór de kerst aangeboden, omdat tijdens de kerstdagen zelf een aantal van de oudjes bij kinderen of andere familieleden of bekenden is. "Wat gebeurt er dan op de kerstdagen zelf?" vroeg ik mijn zus. "De oudjes, voor zover niet dementerend, realiseren zich dat medebewoners ergens gezellig in de familie- of vriendenkring vertoeven en herinneren zich weemoedig hoe gezellig het vroeger thuis was. Wordt er voor hun nog iets leuks gedaan?" Niet echt, dus. Dat beperkt zich tot een kerkdienst met koffie en cake na, zoals op zondag. Voor de rest zijn de echte kerstdagen niet te onderscheiden van de andere dagen. Hoe zat het ook weer met 'zorg op maat'?

Doet het management van de zorginstelling iemand iets tekort als het kerstdiner gewoon op 25 december wordt aangeboden? Een deel van de bewoners zal het 'missen', maar die zitten dan wel in een nog veel gezelliger omgeving. Die hebben dus niets te klagen. Als de instelling toch extra geld wil uitgeven, laat ze het dan uitsluitend besteden aan de 'alleenstaande' bewoners. Dan kunnen ze ook op 26 december nog iets leuks voor ze doen. Ik weet het: de oudjes vieren dan niet me hun allen kerst. Maar is dat erg? Jij kunt ook niet overal tegelijk zijn met de kerstdagen. Als je die dagen met vrienden viert, heb je dan eerder een 'familiekerst'? Als je een partner hebt zit je ook nog eens met twee families. ("Jullie waren vorig jaar ook al op eerste kerstdag bij hun.") Wat dacht je van een 'burenkerst'? Of een 'kroegmaatjeskerst' in de kroeg? De jongelui hebben ook op school al kerst gevierd, maar zullen een 'dancekerst' met kerstpilletjes wel weten te waarderen.

Op 25 en 26 december ben ik alleen thuis en doe hetzelfde wat ik andere dagen doe. Ik schrijf mijn dagelijkse blog. Ik rommel wat met mijn website. Ik lees wat. Ik kijk wat tv als er iets is dat me wellicht boeit. Ik maak een warme hap zoals gebruikelijk. Omdat ik ook niet altijd consequent hoef te zijn, mag ik van mezelf op beide dagen vóór het eten een paar biertjes drinken. Dat mag ik ook op 31 december en vervolgens op 9, 10 en 11 januari. Waarom op die drie dagen? Zoek dat maar eens uit.

Mijn woning is afgelopen zondag ook 'verrijkt' met een ongebruikelijk item. Mijn zussen hadden een bloemetje kunnen meenemen of, zoals mijn schoonzus, een flesje wijn. Ze besloten echter mij te 'pesten' en gaven mij een kerststukje, zo'n kitscherig bakje met daarin stukjes naaldboom, kunstappeltjes, kunstbloemetjes, wat goudkleurige balletjes en twee echte kaarsjes. Ik weet een grap te waarderen en heb besloten het kerststukje pas op 1 januari 2009 in de afvalbak voor mijn deur te dumpen.

Unconvenient

In het bedrijfsleven gaat - in het algemeen, zeg ik maar genuanceerd - het winst maken vóór het bevorderen van een leefbaar milieu. Ik blijf genuanceerd, dus: ik kan me daar ook nog iets bij voorstellen. Nu de kredietcrisis woedt en geleid heeft tot een economische recessie, zal het bedrijfsleven, waarschijnlijk, nog ietsje minder geneigd zijn dure milieumaatregelen te nemen.

Gelukkig zijn er nog veel particulieren die uit liefde voor en bezorgdheid om natuur en milieu diverse natuur- en milieuorganisaties financieel ondersteunen, zoals het Wereld Natuur Fonds, Vereniging Milieudefensie en Greenpeace. De film 'An Unconvenient Truth' van Al Gore heeft vorig jaar nog voor een aardige toename van het aantal leden van die organisaties gezorgd. Op zich vind ik dat wat merkwaardig, want Gore vertelde niets nieuws. Hij had het slechte nieuws (nou ja, nieuws?) aardig op een rijtje gezet met pakkende beelden. Hij is zelf ook bekend en was een tijdje belangrijk, dus laten we dan eindelijk maar eens lid worden van zo'n club. Als particulier kun je nu eenmaal wat principiëler zijn dan een bedrijf.

Helaas was ik weer wat te optimistisch. In de Volkskrant kom ik een ANP-bericht tegen waarin staat dat het Varaprogramma 'Vroege vogels' gisteren bekend maakte dat die mooie organisaties de laatste tijd vanwege de kredietcrisis veel leden verliezen, Greenpeace maar liefst 22.500.

Ik kan niet in andermans portemonnee kijken en kan dus ook niet bepalen of die bezuinigingen terecht zijn. Ik denk echter dat er ook wat anders meespeelt. Naast andere dingen was de film van Gore ook een gewone hype, die nog eens bevorderd werd door een Nobelprijs. Veel aandacht van de media dus. Ja, dan ga je een keer nadenken en vooruit, je sluit je aan. Hypes hebben de neiging snel weer in de vergetelheid te raken. De kredietcrisis heeft ook wel hypekenmerken, krijgt ook veel media-aandacht en hup: je gaat weer nadenken. Natuurlijk zijn het milieu en de natuur je veel waard, maar gaat het daar nu veel slechter mee als jij je lidmaatschap opzegt? Het hemd is nader dan de rok, toch? Of, zoals mijn grootmoeder placht te zeggen: je hebt liever het vlees dan de botten. Dat zou je ook 'an unconvenient truth' kunnen noemen.

Machten

De Belgische regering is opgestapt. Terecht: in een democratische rechtstaat, waarin de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht, de 'trias politica', strikt gescheiden dienen te zijn, is het een onvergeeflijke fout dat de regering zich met de rechterlijke macht bemoeit.

Italië wordt ook geacht een rechtstaat te zijn. Maar daar heeft Maurizio Sacchoni, de minister van gezondheidszorg, geen boodschap aan de uitspraak van de hoogste rechter, het Hof van Cassatie. Trouw schrijft over Eluana Englaro, die - na een ongeluk - al sinds 1992, ze was toen 21, in een onomkeerbaar coma ligt. Jaren lang heeft haar vader ervoor gestreden het kunstmatig in 'leven' houden van Eluana te beëindigen. Nadat het Hof van Cassatie de rechtmatigheid van deze handeling heeft bevestigd en een kliniek bereid is gevonden deze uit te voeren, heeft de minister de kliniek gedreigd met sancties. Dat krijg je als je zo dicht bij het Vaticaan zit. Het Vaticaan benadrukt herhaaldelijk dat het stopzetten van voeding gelijk staat aan moord.

Er zijn momenten dat ik oprecht blij ben in Nederland te leven. Toen hier rechterlijke uitspraken de discussie losmaakten, hebben we gedaan wat je in een democratie hoort te doen: de euthanasie wettelijk regelen. Dat is - terecht - een langdurig proces geweest. Over levensbeëindiging beslis je niet op een namiddag. Even terecht hebben onze parlementariërs hun opvattingen niet laten bepalen door een vierde macht: de bisschop van Rome. Nog zeer recent heeft het parlement van Luxemburg de macht van de groothertog beperkt nadat hij weigerde een wet die euthanasie legaliseerde te ondertekenen. Als de uitvoerende macht het oneens is met de wetgevende macht zijn er twee keuzemogelijkheden: zich er bij neerleggen of opkrassen.

Ook nog zeer recent heeft onze Eerste Kamer, met een meerderheid van één stem, een initiatiefwetsvoorstel van GroenLinks aangenomen, die mogelijk moet maken wat ik al jaren vind en waarin ik het volledig eens ben met de Amerikanen en Duitsers: dat rechters wetten mogen toetsen aan de Grondwet. Die wet is er nog lang niet, want daarvoor is een Grondwetswijziging noodzakelijk. Daarvoor moeten eerst verkiezingen worden gehouden, waarna het parlement met tweederde meerderheid zijn goedkeuring moet geven. Ik vrees dat in de verkiezingsstrijd dit voorstel niet tot de 'hot items' zal worden gerekend.

Dictee

Het zal wel gek klinken, maar ik had nog nooit gehoord van het woord 'schapuliermedaille'. Ook nu heb ik nog geen idee wat het is. Ik heb er ook geen enkele behoefte aan de betekenis van schapulier op te zoeken. Het komt ook niet vaak voor dat ik woorden gebruik als:
- steilorige;
- levercirrose;
- accres;
- rabelaisachtig;
- lowbudgetkloosters;
- ecclesiastische;
- eschatologische;
- seduisante;
- queeste;
- pernicieuze;
- elusiever.

Ik ben er wat laat mee, maar ik zag ineens dat al weer een paar dagen geleden het Groot Dictee der Nederlandse Taal heeft plaatsgegrepen. Net als alle vorige keren heb ik weer niet meegedaan. In het Nederlands Dagblad trof ik de volledige tekst aan. Het rijtje woorden hierboven heb ik er uitgeplukt.

Trouwe lezers van 'Beggartalk' zal het zijn opgevallen dat ik niet erg vaak een taalfout maak. Dat heeft in de eerste plaats te maken met feit dat ik mijn taal redelijk goed beheers. In de tweede plaats ga ik er bij woorden als 'ecclesiastische' en 'pernicieuze' niet van uit dat ik het wel weet, al is er een grote kans dat ik ze goed zou schrijven. Toch check ik dat soort woorden in het 'Groene Boekje'. Bij 'lowbudgetkloosters' zou ik me afvragen of dat wellicht als 'low-budgetkloosters' zou moeten worden geschreven. 'Zondelast', dat ook voorkwam in het dictee, zou ik zonder checken niet als 'zondenlast' schrijven, omdat ik de regeltjes over de tussen-n ken. (Geen n omdat het meervoud zowel zonden als zondes kan zijn.)

Als ik mee zou doen aan het Groot Dictee, zou ik waarschijnlijk iets boven de middenmoot eindigen. Ik doe nooit mee, omdat het altijd een onnatuurlijk stuk tekst is met (zie boven) een aantal woorden die je nooit in één stuk gewone tekst samen zult aantreffen en waarin zo ongeveer alle valkuilen van de Nederlandse taal zijn opgenomen. En dat in een stuk tekst van 246 woorden. De gemiddelde 'Beggartalk' bevat veel meer woorden en de meeste kan ik foutloos schrijven zonder de juiste schrijfwijze van ook maar één woord te checken. Moet ik me dan één keer per jaar laten aanpraten dat mijn kennis van de Nederlandse taal toch tegenvalt?

Opheldering

38.855 euro mag je, geloof ik, een modaal jaarsalaris noemen. Bernard Welten, hoofdcommissaris van de politieregio Amsterdam-Amstelland, ontvangt dat bedrag. Nee, niet als salaris natuurlijk, als bonus bovenop zijn salaris. Dat heeft volgens Het PAROOL de Nederlandse Politiebond (NPB) berekend. Bernard ziet dat zelf niet als een bonus, maar gewoon als een toelage op zijn salaris. Een woordvoerster van korpsbeheerder Cohen zei: "Welten heeft zwaar werk. Amsterdam is een zware plek om te werken."

Ik geloof direct dat het politiewerk in Amsterdam-Amstelland zwaar werk is. Het zou dus best wat zwaarder kunnen zijn dan in de regio Midden- en West-Brabant. Maar ik denk ook dat het dagelijks werk van Bernard zich vooral afspeelt achter een bureau of een vergadertafel. Uit ervaring weet ik dat je daar ook best moe van kan worden, maar ik denk toch dat het echte zware, soms zelfs gevaarlijke werk door de gewone dienders op straat wordt verricht. Of door rechercheurs die achter echte boeven aan zitten. Volgens mij krijgen die niet nog eens ongeveer een derde van hun jaarsalaris als extra toelage.

Een kamermeerderheid gaat weer eens om opheldering vragen, ook over de bonussen die andere korpschefs krijgen. Het antwoord kan ik al geven: het staat in zijn arbeidscontract. Met die extraatjes is hij in 2004 uit Groningen weggekocht, tot afschuw van de gemeenteraad en tot ergernis van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken. Na zeven jaar functioneren in zijn zware baan, in 2011 dus (hij is dan 56 jaar) kan Bernard zijn zware baan eraan geven met behoud van salaris. Ik heb zo'n idee in welke richting hij het daarna gaat zoeken: cursussen (sorry, clinics) geven over onderhandelingstechnieken.

Visie

Het Museumplein blijft de stadsbestuurders van Amsterdam bezighouden. De huidige inrichting van het plein schiet tekort, verklaarde wethouder Maarten van Poelgeest van Ruimtelijke Orde dinsdag, bij de presentatie van de nieuwe visie voor het plein in het stadsdeel Oud-Zuid. Dat meldde de Volkskrant. Nog geen tien jaar geleden werd het plein voor veel geld voor een groot deel van een grasveld voorzien. Een deel van het grote grasveld waaruit het plein nu bestaat, wordt weer verhard. Het zou mij niet verbazen als over nog eens tien jaar het stadsbestuur een visie ontwikkelt waarin het plein weer een ijsbaan wordt. Dat is het al eerder geweest.

Een van de aardigste dingen in de nieuwe visie is dat de ingangen van de vier culturele instellingen aan het plein - Rijksmuseum, Stedelijk Museum, Van Gogh Museum en het Concertgebouw - aan de kant van het plein moeten komen, wat nu nog niet het geval is. De schrijver van het artikel of de stadsbestuurders hebben weinig historisch besef. Tot twintig jaar geleden (precies honderd jaar lang) lag de hoofdingang van het Concertgebouw namelijk aan de kant van het plein. Die moest toen zo nodig verplaatst worden naar de zijkant.























Naar mijn idee sterft het binnen een straal van 1 km rond het Museumplein al van de café's, restaurants en brasserieën. Op het kaartje hierboven heb ik het plein in rood aangegeven. Loop nog een kilometer verder en probeer een route te vinden waarlangs je geen gelegenheid tot eten en/of drinken tegenkomt. Maar: er komen nog veel meer restaurants, grand cafés en brasseriën. Gelukkig hebben we een stadsbestuur met visie, want al die tenten moeten het wel 'subtiel en degelijk' houden. Het mag niet zo'n ordinaire bende worden als het Damrak. Het geheel wordt volgens de visie (...) een stuk 'chiquer'. 'Maar ook een plek waar je op zondag gewoon zonder echte reden naartoe gaat', zegt Van Poelgeest. Dat is een meevaller: ik mag t.z.t. op zondag gewoon naar het Musemplein zonder me schuldig te voelen omdat ik niet een van die cultuurtempels betreed. Kan ik gewoon gaan zitten brassen in een nieuwe brasserie.

Er is nog maar één probleem, las ik in Het PAROOL: er is geen geld. Volgens Van Poelgeest is de komende jaren ongeveer 75 miljoen euro nodig om het Museumplein en het omliggende gebied optimaal aan te passen aan de verwachte toegenomen bezoekersaantallen: (...) (d)oor forse tegenvallers, onder andere bij de aanleg van de Noord/Zuidlijn, heeft de stad voorlopig eigenlijk geen geld voor nieuwe ambitieuze projecten. Maar een ambitieuze GroenLinkse wethouder krijg je niet klein: "(...)dat moet ons er niet van weerhouden onze ambities op de agenda te zetten," zei Van Poelgeest dinsdag bij de presentatie van de plannen. Kijk, zo makkelijk is politiek nou.

Religieus

Nog maar acht nachtjes slapen en het wordt weer reuze gezellig in Nederland. In 83% van de huishoudens, lees ik in de Volkskrant, staat zo'n mooie kerstboom kostbare energie te verbruiken. Ongeveer 60 procent van alle kerstbomen komt niet meer uit een bos, maar uit een fabriek. Dat betekent dus dat in bijna de helft van de huishoudens in Nederland een nepboom met nepkaarsjes gezelligheid staat uit te stralen.

Gelukkig laten wij het niet bij al dat uiterlijk vertoon: 51 procent van de Nederlanders hecht veel waarde aan de religieuze aspecten van Kerstmis. Dat is wetenschappelijk uitgezocht. Dat is 4% meer dan vorig jaar en zelfs 8% meer dan in 2006. De stijging betekent niet dat er met Kerstmis veel meer mensen naar de kerk zullen gaan. Dat percentage is 29 procent, net als vorig jaar.

Maak me in het holst van de nacht wakker en vraag me wat de religieuze aspecten van Kerstmis zijn. Je krijgt gegarandeerd een theologisch redelijk verantwoorde uitleg van me. Dat zal ik hier niet doen. Als je een nog betere uitleg wilt, dan ga je er maar voor zorgen dat die 29% kerkgangers ook eens wat opgekrikt wordt. Daar krijg je dan ook nog eens - gratis! - mooie muziek bij en een warm gevoel als je met anderen zingt over een kindeke dat is geboren op aard'. Vooral Kerstavond schijnt in dit verband heel mooi te zijn en na de kerk ga je met z'n allen nog zo'n lekker stukje kerststaaf eten. Een worstenbroodje mag ook, als je beneden de grote rivieren woont.

Ja, inderdaad, Kerstmis maakt de cynicus in mij klaarwakker. Als 51% 'veel waarde' aan de religieuze aspecten hecht, zijn er ook nog heel wat mensen die daar 'enige waarde' of 'een beetje waarde' aan hechten. Ik gun iedereen zijn mooie religieuze gevoelens, maar wat bedoelen ze er nou precies mee? Is dat nou de overtuiging dat zo'n 2000 jaar geleden 'de Verlosser' op deze wereld gekomen is of is dat het gevoel dat een Kerstnachtmis toch wel 'iets' heeft en iets aan de 'Kerstbeleving' toevoegt? Of gaat het om de 'Vrede op aarde', waar we in mijn jeugd na elke kerstdienst over zongen? Dat was gezang 11, weet ik nog altijd.

29% van de Nederlanders gaat met Kerstmis naar de kerk. Hoeveel procent gaat er naar een kerstdiner in een restaurant? Hoeveel procent zit intussen te bedenken wat voor kerstdiner ze zullen maken of voorgezet krijgen? Hoeveel procent is straks blij dat 'ze' weer naar huis zijn of dat ze zelf weer naar huis mogen?

Als je Kerst overleeft kom je Nieuwjaarsavond ook wel door.

Betrokken

Omdat ik daar ooit twee diploma's voor gehaald heb, denk ik nog altijd enig verstand van onderwijs te hebben. In grote lijnen volg ik in het nieuws wat er op onderwijsgebied gebeurt. Achteraf ben ik nog wel eens blij dat ik al die veranderingen - sinds de Mammoetwet uit 1968 - niet in de praktijk heb hoeven meemaken. Na veertig jaar zitten we nog altijd te sleutelen aan ons onderwijssysteem. Pas nog werd het afnemen van de CITO-toets verplaatst naar het eind van het laatste jaar op de basisschool. (De ouders van) de kinderen hebben dan al een keus gemaakt voor het vervolgonderwijs, mede op advies van de school, zoals dat in mijn tijd ging. Ik weet niet hoe belangrijk die CITO-toets is, ik denk alleen dat het ook niet meer is dan een momentopname.

Maar goed, we zijn het er allemaal wel over eens dat goed onderwijs van eminent belang is en dat we er alles aan moeten doen dat onderwijs te optimaliseren. Ook Marja van Bijsterveldt, een van de staatssecretarissen van Onderwijs, zit volgens Trouw wat dat betreft niet stil. In haar portefeuille heeft ze het voortgezet onderwijs, het beroepsonderwijs en de lerarenopleidingen. Marja heeft weer eens een oud paard van stal gehaald. Middelbare scholen moeten eisen durven stellen aan ouders. Die moeten niet alleen betrokken zijn bij het wel en wee van hun eigen schoolgaande kind, maar zich ook betrokken tonen bij de school zelf.

Begrijp me goed: ik vind het prima dat ouders zich bemoeien met het onderwijs van hun kind en de omgeving waarin dat gebeurt. Een school mag ouders aan het begin van het jaar best vragen: 'Welke taak gaat u op zich nemen?', aldus Van Bijsterveldt. "Ik wil dat niet verplichten, maar als burger heb je de plicht je betrokken te tonen." Hoe toon je die betrokkenheid? Je kunt in het schoolbestuur gaan zitten. Je kunt lid van de ouderraad worden. Er zijn ongetwijfeld ouders die daarin een goede rol kunnen vervullen. Maar daar is wel enige kennis voor nodig en enkele vaardigheden zij ook nooit weg. Ik heb aardig wat ervaring in besturen en medezeggenschapsorganen en ik weet dus dat de deskundigheid vaak nogal achterblijft bij de ontegenzeggelijk aanwezige betrokkenheid. Als schoolleiding zou ik niet zo heel erg gelukkig zijn als ongetwijfeld goedbedoelende amateurs zich bezig komen houden met het runnen van de school. Je mag al blij zijn als je betrokkenheid van de politiek redelijk kunt bijhouden.

Onderzoek

Je zou kunnen zeggen dat voor één persoon de kredietcrisis een geschenk uit de hemel was: voor Wouter Bos. Als 'politiek leider' van de PvdA kwam hij nauwelijks uit de verf en in de peilingen van de 'Politieke barometer' zag je dat terug in de 'virtuele' aanhang van de PvdA: die was veelal bedroevend (voor PvdA-ers dan) laag.

Als minister van Financiën heeft Wouter (d.w.z. de regering op voorstel van Wouter) een aantal besluiten genomen die algemeen gewaardeerd werden, maar die iedere minister van Financiën van welke politieke partij dan ook en iedere regering van welke politieke samenstelling dan ook genomen zou hebben. Die besluiten waren dus niet typisch sociaaldemocratisch, niet typisch PvdA, maar ineens zagen de mensen Wouter weer staan en in navolging daarvan dachten ze dat de PvdA toch wel ergens goed voor was.

Uit een ANP-bericht dat in de Volkskrant werd gepubliceerd trek ik de conclusie dat Wouter nu ook zichzelf als politiek leider heeft herontdekt. Hij durft weer in het openbaar een PvdA-punt voor het voetlicht te brengen: onderzoek naar de achtergrond van de politieke steun aan de oorlog in Irak in 2003. Zo'n onderzoek stond in het laatste verkiezingsprogramma van de PvdA, maar in de kabinetsformatie moest de PvdA dit punt laten vallen. Bos zegt aan te nemen dat dit onderwerp weer gewoon in het volgende PvdA-verkiezingsprogramma zal prijken. Big deal!

Ik gun Wouter en de PvdA elke kans zich te profileren, maar om daar nu zo'n uitgekauwd punt voor te nemen. Zelfs George W. Bush heeft al toegegeven dat bekend was dat er geen massavernietigingswapens in Irak waren. Als we hier nog eens gaan onderzoeken, komen we tot de al lang bekende conclusie dat we ons willens en wetens hebben laten belazeren en kritiekloos achter de Amerikanen zijn aangelopen. Ik kan me nog de tijd herinneren dat de PvdA zich profileerde op punten als 'rechtvaardiger inkomensverdeling' en 'steun aan achterstandsgroepen'. Maar daar hoor ik Wouter en zijn club niet vaak meer over.

In het NOS-journaal gisteravond van 20.00 uur werd bekend gemaakt dat Wouter tot 'politicus van het jaar' is uitgeroepen. Ik had de tekst hier boven al geschreven, maar wat zei het journaal? De kredietcrisis was "een geschenk uit de hemel".

Bijdragen

Veel bekeken tv-programma's, veelal sportprogramma's, worden vaak vooraf gegaan door de mededeling "Deze uitzending wordt mede mogelijk gemaakt door ...". Een aantal bedrijven besteedt op die manier een deel van het reclamebudget. Als over enige tijd Willem-Alexander als staatshoofd wordt ingehuldigd zal dat ruim op tv komen en veel bekeken worden, maar ik denk niet dat die uitzending "mede mogelijk gemaakt wordt door ...".

In de VS gaat het wat anders. De inhuldiging van Obama wordt geregeld door een 'Presidential Inaugural Committee' (PIC). Die inhuldiging is een dure grap en iedereen kan daar een financiële bijdrage aan leveren. Obama is voor openheid. In Trouw las ik: Obama had al besloten geen giften aan te nemen van bedrijven, vakbonden, lobbyisten en anderen die proberen invloed uit te oefenen op de politiek. Ook kan er maximaal 50 duizend dollar worden gestort. Dat PIC heeft een website" waarop je kunt zien wie hoeveel geeft. Bij de naam wordt o.a. vermeld wie de werkgever is. Gistermorgen vermeldde de lijst 243 gulle gevers. Daarbij werd:
- 38 x niets vermeld;
- 31 x 'unemployed' vermeld;
- 32 x 'selfemployed' vermeld en
- 142 x een bedrijf vermeld.
169 keer werd een bedrag van 50.000 dollar geschonken, waarvan 93 maal door iemand die ook zijn werkgever vermeldde. Het totaal stond op 9.722.400,00 dollar, waarvan 5.467.650,00 dollar door personen die hun werkgever vermeldden.

Ik heb van die momenten dat achterdocht mij bekruipt. Dan zie ik de CEO van 'Crown Surgery Medical Group' (ik pik zomaar een naam uit die lijst) voor me die zegt: "Jongens, ik stort 50.000,00 dollar van mijn privérekening op de rekening van de PIC, maar onze financiële man stort meteen 50.000,00 van dit bedrijf op mijn rekening. Deal?" Hoe lang kan Obama volhouden dat hij voor zijn feestje geen geld van bedrijven ontvangt?

Ontkennen

Mijn 'Beggartalk' van vandaag sluit wel enigszins aan bij die van gisteren. In Trouw las ik dat de ChristenUnie opnieuw werk gaat maken van een initiatiefwetsvoorstel, dat het ontkennen van genocide strafbaar moet stellen. De ChristenUnie kwam hier eerder mee in 2006 toen de discussie oplaaide over (het antwoord op) de vraag of Turkije zich bij het uitmoorden van Armeniërs nu wel of niet had schuldig gemaakt aan genocide. Veel Nederlanders van Turkse afkomst beantwoorden die vraag ontkennend, in navolging van het algemeen gevoelen in Turkije, waar je beter niet hardop kunt zeggen dat die genocide er wel degelijk was.

In diverse landen is het al strafbaar de Holocaust te ontkennen. Afgelopen zaterdag werd een zogenaamd Europees Kaderbesluit van kracht, waarin wordt gesteld dat de aangesloten landen de strafbaarstelling (van het ontkennen van genocide) in hun wetgeving moeten opnemen. Wat hebben we dan bereikt?

Ik ben ervan overtuigd dat de Holocaust en diverse holocausts (Armenië, Ruanda, Bosnië) hebben plaatsgevonden. Daar was sprake van genocide. Als we het 'netjes' doen, dus alleen geüniformeerde militairen elkaar op grote schaal laten uitroeien, is dat geen genocide. De massamoorden onder Stalin worden geen genocide genoemd. De vele burgerdoden die vallen als gevolg van militaire acties hebben niets met genocide te maken. Maar zijn die doden minder erg? Mogen we die wel ontkennen? Hoeveel moorden moeten er gepleegd zijn voor er sprake is van genocide? Is moord met hakmessen, of door vuurpeletons, of in gaskamers erger dan moord via kruisraketten of napalmbommen? Maakt het iets uit waarom iemand gedood wordt? Is moord op etnische gronden erger dan moord op nationalistische, religieuze of financiële gronden?

Zal strafbaarstelling van de ontkenning van genocide ook maar één rabiate 'ontkenner' van zijn dwalingen doen terugkeren? Hij zal eerder in zijn dwalingen bevestigd worden. Ideeën roei je niet uit met straffen. Heel veel mensen zijn vanwege hun (afwijkende) ideeën vermoord, ook door overheden, zeer recent nog in Zimbabwe, iets langer geleden in Argentinië en Chili. Het zijn niet de ideeën of ideologieën die we strafbaar moeten stellen, maar de uitvoering daarvan. In elk beschaafd land wordt moord al zwaar bestraft. In sommige beschaafde landen wordt hij zelfs met moord bestraft, al wordt dat - op ideologische gronden - doodstraf genoemd. Ontkennen dat dat moord is, is niet strafbaar.

Tolereren

Waar houdt de vrije meningsuiting op?
Dat was een 'kop' in Trouw. Het bericht ging over de Monitor Racisme & Extremisme (van de Universiteit Leiden en de Anne Frank Stichting) waarin de PVV van Geert Wilders wordt neergezet als een extreem-rechtse partij.

De ideeën van Wilders en de manier waarop hij die naar buiten brengt vind ik verwerpelijk. Moet hij - buiten de Tweede Kamer - worden beperkt in het uiten van die mening? Ik moet er niet aan denken! Ik onderschrijf de uitspraak van Voltaire: "Je déteste vos idées mais je suis prêt à mourir pour votre droit de les exprimer." (Ik verafschuw uw ideeën, maar ik ben bereid te sterven voor uw recht ze te uiten.)

Wanneer mensen die - in het algemeen - mijn ideeën delen erin zouden slagen Wilders' vrijheid van meningsuiting te beperken, verlenen zij daarmee automatisch Wilders het recht mijn vrijheid te beperken mocht hij ooit aan de macht komen.

"Het evenwicht tussen vrijheid van meningsuiting en bescherming tegen discriminatie is de afgelopen monitorperiode verstoord", stellen de onderzoekers. Oorzaken zijn gelegen in een veranderend politiek klimaat: "Kort samengevat: je moet kunnen zeggen wat je denkt." Inderdaad ja: iedereen moet kunnen zeggen wat zhij denkt! Dat is een van de wezenskenmerken van de democratie. Veel mensen vonden dat Theo van Gogh het onvervreemdbare recht had moslims "geitenneukers" te noemen. Ik ook. Wilders heeft hetzelfde recht de islam "een achterlijke cultuur" te noemen. Het zelfde recht hebben moslims en evangelische christenen om homoseksualiteit te veroordelen. Ik verwerp die opvattingen en uitspraken en alle andere opvattingen en uitspraken van discriminatoire aard, maar ik ga niemand ervan weerhouden die publiekelijk te uiten.

Hoe ver kun je gaan? Moeten we tolereren dat iemand oproept tot geweld tegen andere (groepen) mensen? Ja, ik vind dat we zelfs dat moeten tolereren. Door de eeuwen heen, tot op dag van vandaag, hebben wereldlijke en geestelijke leiders dat met sombere regelmaat gedaan, met de meest afschuwelijke gevolgen. Maar één enkel individu met een waanidee richt geen massaslachtingen aan. Dat doen groepen, soms massa's, die dat individu kritiekloos volgen, uit blinde bewondering, redeloze angst, weloverwogen hebzucht, machtswellust, omdat een bevel moest worden opgevolgd of om welk irrationeel motief dan ook. Massa's hebben geen mening.

Aanmerkelijk

Nog maar een paar dagen geleden, toen ik het over engelen had, liet ik weer eens - ten overvloede, denk ik - blijken dat ik een hekel heb aan oplichters die beweren mensen te kunnen helpen op grond van allerlei wazige theorieën over metafysische machten en energieën. Die hekel wordt nog een stuk groter als het om alternatieve geneeswijzen gaat. En ik word helemaal pissig als men alternatieve geneeskunde 'complementaire' geneeskunde gaat noemen. Dat geeft immers de illusie dat die alternatieve geneeskunde iets aan de reguliere geneeskunde toevoegt. Alternatieve genezers die beweren buiten de reguliere geneeskunde om mensen te kunnen genezen van dodelijke ziekten als kanker en aids laten mensen onnodig (te vroeg) doodgaan. In mijn simpele redenering is dat een misdrijf: dood door schuld.

Ab Klink, onze minister van Volksgezondheid denkt er wat genuanceerder over dan ik. Die vindt het volgens Het PAROOL dus niet nodig op te treden tegen op de christelijke religie gebaseerde 'healings' in de Bijlmer, waar men denkt mensen van hiv-besmetting te kunnen afhelpen. Optreden door de overheid tegen de healings noemt hij 'gecompliceerd'. 'Het raakt aan de geloofsvrijheid en de keuzevrijheid van mensen.' Die keuzevrijheid speelde bij Ab helemaal geen rol toen hij horecaondernemers verbood nog langer het roken in hun bedrijf toe te staan. Dat was ook minder gecompliceerd, want roken wordt niet door de Here God, Allah of Jahweh geregeld. Daar komt nog eens bij dat de Inspectie voor de Volksgezondheid concludeert dat de zelfverklaarde genezers geen 'aanmerkelijke kans op schade aan de gezondheid' veroorzaken. Hoeveel doden mag een al of niet religieuze kwakzalver veroorzaakt hebben voor de schade wel aanmerkelijk wordt?

Taalbeheersing

Een goede beheersing van de taal van het land waar je woont en werkt is van belang. Dat geldt misschien nog wat sterker als je ook nog eens staatsburger van dat land bent. Ik wist dat niet, maar las in Trouw dat 17 van de 27 EU-landen de taal zo belangrijk vinden dat in de Grondwet is vastgelegd wat de taal van het land is. In Nederland is dat niet het geval, ook niet in Duitsland, maar daar heeft het CDU, de partij van Angela Merkel - overigens tot haar verdriet - een motie aangenomen dat wel te doen en dat levert daar weer veel discussie op.

Ik ben graag met taal bezig. Alleen al in het dagelijks schrijven van 'Beggartalk' komt dat tot uiting. Ik zie af en toe dan ook met lede ogen aan hoe vaak het Nederlands slecht gebruikt wordt: in e-mails, in weblogs, in internetforums. In Duitsland en andere landen zal dat niet veel anders zijn. Wordt de wens van het CDU daardoor ingegeven? Ik vrees van niet. De voorstanders noemen vooral de immigranten. De wet zou hen stimuleren om Duits te leren. Je moet er toch niet aan denken dat we over een tijdje Marokkaanse en Turkse woorden in onze taal taal hebben?

In de tijd toen we alleen nog via het gesproken en gedrukte woord communiceerden namen we al woorden uit andere talen over. Dat noemden we leenwoorden, alleen leenden we ze niet, we pikten ze gewoon. Anderen pikten ze van ons: manneke werd mannequin, sloep werd sloop, kajuit werd (in het Russisch) kajuta. Radio, film, tv en natuurlijk internet hebben andere talen, met name het Engels, nog dichter bij gebracht en we blijven doorgaan met het domweg overnemen van woorden. We hebben geen bazen meer, maar managers; een politicus laat zich adviseren door een spin doctor; googelen is inmiddels opgenomen in de Woordenlijst Nederlandse Taal (het Groene Boekje), net als downloaden - down·load·de, ge·down·load, down·load, down·loadt - en deleten; en zo kan ik nog heel lang doorgaan.

Is het nou erg dat we steeds meer Engelse woorden overnemen? Ik ben daar een beetje 'dubbel' in. Ik zit me soms te ergeren als er in een Nederlandse commercial een Nederlands product in het Engels wordt aangeprezen, maar ik lees al jaren bijna uitsluitend Engelse boeken. Toch gebruik ik in mijn dagelijks spreken en schrijven niet veel Engelse woorden. Uiteindelijk denk ik: laten we maar gewoon doorgaan met 'lenen'. Laten we vooral niet spastisch gaan doen over het 'zuiver' houden van onze taal. Het lijkt me wel cool als we ook wat Marokkaanse of Turkse woorden lenen.

Versleten

Piet van den Hoogenband is gestopt met (wedstrijd)zwemmen. Daar heeft hij aardige successen mee geboekt. Er is al een zwembad naar hem genoemd en hij krijgt ook nog, volgens Trouw, een mooie baan: Per 1 januari is hij manager van de topsportgemeenschap bij de zakelijke dienstverlener Eiffel, de sponsor van PSV.

Er is ook wel een minpuntje: Pieter is nu 30, dus hij heeft, statistisch gezien, nog wel zo'n 50 jaar te gaan, maar dat moet hij wel doen met een versleten onderrug. Als ik weer eens op zondagavond naar het eredivisievoetbal kijk, waar ook allemaal topsporters rondlopen, begint elke samenvatting met de opgave van een lijst van geblesseerden. De meeste van die jongens zijn nog jonger dan 30.

Eigenlijk moet je je hart vasthouden bij de toekomstideeën van Pieter. Jonge talenten worden op tijd ontdekt en krijgen alle begeleiding. Zij hebben een veel grotere kans van slagen gekregen. Je kan kennelijk niet jong genoeg beginnen met het verslijten van je rug of andere lichamelijke onderdelen. Natuurlijk, er is een klein kansje dat je ooit een Olympische medaille krijgt, een handje van Willem-Alexander en een omhelzing van Erica Terpstra, of omgekeerd, en daarna mag je nog vijftig jaar verder met je blessure.

Ik heb het niets tegen sport. Ik heb zelf aan diverse sporten gedaan. Het is goed voor je lijf en je leden. Maar topsport heeft weinig meer met sport te maken. Topsport is 'werk'. Topsporters zijn er om grote groepen te vermaken, net als musici en toneelspelers, alleen verdienen ze meer. Als het Koninklijk Concertgebouworkest een zelfde percentage uitvallers had als Feyenoord, zou waarschijnlijk de Arbodienst meteen ingrijpen.

Voodat iemand dat in een reactie gaat schrijven: ik ben niet consequent. Ik kijk heel veel naar schaatsen. Ik besteed er zelfs vrij veel aandacht aan op mijn website. Mag ik ook eens inconsequent zijn?

Aversie

Nog bijna elke dag leer ik nieuwe woorden of uitdrukkingen. In de Volkskrant kwam ik "risico-aversie" tegen. Gezien de wankele staat van de economie is elke belegger op zoek naar zekerheden en garanties. 'De risico-aversie is enorm', zegt Paul van der Worp, analist bij zakenbank NIBC.

Het is toch wel fijn dat je bij elke crisis deskundige analisten hebt die kunnen uitleggen wat een leek, ik bijvoorbeeld als het om financiële zaken gaat, niet kan begrijpen. Het is ook fijn dat ze meteen een term verzinnen die het allemaal nog serieuzer laat lijken. Een gewone jongen als ik zou zeggen: "Beleggers hebben een pesthekel aan geld verliezen en die gaan zich indekken." Omdat ik op school bij de taalles altijd heel goed opgelet heb, wist ik in ieder geval uit mijn hoofd dat 'aversie' een duur woord voor 'afkeer' is. Als het tegenwoordig over economie hebt mag je 'afkeer' wel veranderen in 'pesthekel', vind ik.

Een bakker bakt, een fietser fietst, een loodgieter giet lood, een blogger blogt, dus een belegger belegt, recessie of geen recessie. Dat denk ik dan in al mijn onnozelheid. Dankzij Paul van der Worp weet ik nu dat het bij beleggen net een tikje anders ligt. Helemaal in mijn eentje zou ik er nooit achter gekomen zijn dat beleggers in tijden van economische neergang toch iets voorzichtiger met hun geld omspringen. Die wachten gewoon tot het weer goed gaat. Maar gaat het wel weer goed als de beleggers niet beleggen? Kan iemand me dat nou eens uitleggen?

Engelen

Omdat ik in de Volkskrant een artikel las over de dood van een vrouw tijdens een 'healing', ging ik weer eens googelen. Google geeft bij het zoekresultaat ook altijd een aantal kleine advertenties die te maken hebben met de zoekwoorden die je invult. Nou, voor een healing kun je tegenwoordig overal terecht, maar er stond ook een kleine advertentie bij die mij na één klik bracht bij 'Engelen Cursus'.

Heb je iets met Engelen maar weet je niet wat je er mee moet doen, of wil je je juist meer verdiepen in de engelen en je energiewerk? Dan kan je tussen de onderstaande cursussen vast wel iets vinden dat bij je past. Ik heb totaal niets met engelen en heb dus ook geen idee wat je er mee kunt doen. Ik heb er ook geen flauwe notie van wat je onder 'energiewerk' moet verstaan. Maar je kunt bij ene Annelies Hoornik in Capelle aan den IJssel maar liefst 14 cursussen volgen. Annelies is gecertificeerd door niemand minder dan Doreen Virtue PhD en is daarmee een "ANGEL THERAPY PRACTITIONER®" en "ANGEL THERAPY MEDIUM®". Ik ging dus linea recta door naar de website van Doreen herself: http://www.angeltherapy.com/. Immers, nomen est omen en Virtue betekent: deugd, deugdzaamheid, kuisheid, verdienste, kracht en geneeskracht. Bij Doreen zit je dus gebeiteld. Zij kan je boodschappen doorgeven van overleden dierbaren en leert je - via dus Annelies in Capelle - in contact te komen met engelen. Dan leer je ook alles van IET, Integrated Energy Therapy en die is bijzonder effectief voor klachten op zowel fysiek, emotioneel, mentaal, spiritueel en karmisch niveau.

De afgelopen tijd zat ik op fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel niveau behoorlijk goed. Toch had ik het gevoel iets te missen. Het zal je wel duidelijk zijn: mijn karmisch niveau liet duidelijk te wensen over. Een IET consult kost je 77 euro per half uur en 144 euro per uur. Dat is niet goedkoop maar dan worden wel je 'etherische koorden', 'psychisch afval', 'entiteiten' en 'aardgebonden geesten' verwijderd. En wat dacht je van het balancerem (sic) van karma en andere zaken als aura versteviging, en bescherming zoals de engelen het aanbieden?

"There's a sucker born every minute", zei de Amerikaanse showman P.T. Barnum. Doreen en Annelies in haar slipstream zullen een aardige cent verdienen aan mensen die uit goedgelovigheid of wanhoop elk hulpaanbod voor vermeende of werkelijke klachten accepteren. Be my guest.

Keurmerk

In het algemeen ben ik niet het prototype van de 'bewuste consument'. Ik let dus niet voortdurend op waar of waarmee ik het goedkoopste uit ben. Ik kom pas in actie als ik echt belazerd wordt en dan kan ik doodvallen op een cent.

Het taxivervoer was jarenlang een grote rotzooi, nadat de regelgeving geliberaliseerd was. In tegenstelling tot de verwachting rezen de prijzen de pan uit en ieder beunhaas kon een taxibedrijf beginnen. Dus de overheid greep weer in: er kwam een uniform tarief en het zogenaamde TX-keur. Dat TX-keur krijgt een taxibedrijf als het aan bepaalde eisen voldoet. De gebruiker kan zo'n 'gekeurd' bedrijf herkennen aan de sticker die je hier ziet en die op diverse plaatsen op de taxi moet zijn geplakt. Inmiddels beschikt Amsterdam bij het Centraalstation over een zogenaamde 'Taxistandplaats-plus'. Die taxistandplaats is "alleen toegankelijk voor TX-keurtaxi's."

Afgelopen donderdagavond kwam ik rond 11 uur op Amsterdam Centraal aan. Ik had geen zin om kleumend op de tram te wachten en besloot een taxi te nemen. Uit ervaring weet ik dat sinds de invoering van het nieuwe tariefsysteem een rit van daar naar huis mij tussen de 11 en 12 euro kost. Ik weet dat ik voor de eerste aanslag van 7,5 euro precies tot de brug bij de Nassaukade kom.

Goed, donderdagavond liep ik naar de taxi die naar mijn idee 'aan de beurt' was.
"Waar moet u heen?"
Die vraag hoort een taxichauffeur (zeker een met een TX-keur) niet te stellen. Hij mag namelijk geen korte ritten weigeren. Ik leg geen zout op elke slak en zei dat ik naar de Geuzenkade wilde. De chauffeur keek wat wazig, al moet hij, in het bezit zijnde van een TX-keur, over stratenkennis beschikken. Ik was weer zo vriendelijk hem te vertellen dat die Geuzenkade in de buurt van de Willem de Zwijgerlaan is. Die kennen ze meestal wel. Hij ging mij voor naar zijn taxi, die niet vooraan stond. Toen ik eenmaal zat zei de chauffeur dat de rit mij 15 euro zou kosten. Ik zei dat ik dat teveel vond en stapte weer uit om een andere te nemen. De eerste de beste die ik aansprak wilde mij voor 20 euro naar de Geuzenkade brengen. Die mocht van mij ook proberen een andere klant te belazeren. Ik vond een chauffeur die bereid was mij voor het gewone tarief naar huis te brengen. Zoals veel taxichauffeurs wilde hij via Prins Hendrikkade en Marnixstraat rijden. Ik zei dus dat hij via Nieuwe Zijds en Raadhuisstraat moest gaan. Dat is net even korter.
"Maar de De Clerqstraat straat is afgesloten door werkzaamheden, meneer."
"Nee, beste man, de De Clerqstraat is niet meer afgesloten." Over stratenkennis gesproken!
Bij huis aangekomen moest ik 11,30 euro afrekenen. Dat klopte dus.

Gisterochtend ging ik maar eens op informatie uit bij de gemeente Amsterdam. Tegenwoordig heeft die een algemeen 'vragennummer', waarvandaan ze je, zo nodig, doorverbinden. De eerste die ik aan de lijn kreeg vond mijn verhaal te gek voor woorden. Hij verbond me door met de 'Stichting TX-keur' in Den Haag. Die vond het net zo gek en zou het 'meenemen' in het periodiek overleg met de gemeente Amsterdam. Dat vond ik allemaal leuk en aardig, maar ik wilde weten wie er nou eigenlijk toezicht houdt op die 'Taxistandplaats-plus'. Ik weet dan wel van die tariefregeling en het TX-keur en ik weet in Amsterdam ook de kortste weg van A naar B, maar de eerste de beste buitenlandse toerist - en dat zijn er nogal wat bij Amsterdam Centraal - wordt belazerd waar hij bijzit. De man van TX-keur was zo vriendelijk mij het nummer te geven van de Amsterdamse ambtenaar van de dienst 'Infrastructuur en Vervoer' die zich met dit soort zaken bezighoudt.

Vooraf had ik bedacht dat de crux van de zaak ligt in het feit dat bij een taxi met TX-keur "vooraf bekend is voor de consument voor welk tarief hij of zij vervoerd wordt." Strikt genomen hadden die 'dure' chauffeurs zich aan die regel gehouden: ze hadden me vooraf verteld voor welke prijs zij me naar huis wilden brengen. Mijn toegespitste vraag was dus: "Mag ik van een taxi bij een Taxistandplaats-plus verwachten dat hij me vervoert tegen het standaardtarief?" Dat mag ik dus niet!

De betrokken ambtenaar wond er overigens geen doekjes om. Ook de gemeente is zeer ongelukkig met de feitelijke gang van zaken bij de Taxistandstandplaats-plus, waar ook 'onbevoegde' taxi's door een truc kunnen gaan staan. Er is onvoldoende gelegenheid tot handhaving. Met name in de avond en nacht staan er zoveel 'slechte' chauffeurs, dat de 'goede' zich daar liever niet onder mengen. In de praktijk wordt door veel chauffeurs een soort 'zonetarief' gehanteerd, wat niet verboden is, als de klant ermee instemt. Er zijn nochtans gevallen bekend dat ook dat tarief 'soepel' gehanteerd wordt. Genoemd werd een voorbeeld van toeristen die voor de rit Centraal - Rembrandtplein (niet veel meer dan 2 km) 30 euro per persoon moesten betalen.

De situatie is dus zo: de prijs van een taxirit is, waar dan ook, in principe een kwestie van onderhandelen. De gemeente Amsterdam beraadt zich op technische mogelijkheden die moeten voorkomen dat 'onbevoegde' taxi's zich op de Taxistandplaats-plus kunnen bevinden. Steeksproefgewijs worden taxichauffeurs gecontroleerd op het volgen van de regels.

O ja, de gemeente, althans de betrokken ambtenaar, was het geheel met me eens dat de - door regering en parlement gewenste - liberalisering van het taxivervoer een volledige mislukking is geworden.

Taxivervoer is, naar mijn idee, een essentieel onderdeel van alle voorzieningen voor openbaar vervoer. Daar mag de overheid eisen aan stellen. Ik verwacht maar een paar dingen:

Het maakt mij niet uit op grond waarvan het tarief bepaald wordt: afstand, tijdsduur of zone, zolang het maar duidelijk is. Als ik tram, bus, trein of pont neem weet ik vooraf precies wat ik moet betalen. Dat zijn intussen allemaal private ondernemingen, waarmee ik niet over de prijs per rit kan onderhandelen. Waarom moet dat bij een taxirit wel?

Stigma

"Vanaf welke generatie is iemand Nederlander?" Die vraag stelt, volgens de Volkskrant, het Kamerlid Dibi van GroenLinks. Ik zou die vraag met een wedervraag willen beantwoorden: "Wat heeft dat met generatie te maken?" Volgens mij ben je 'Nederlander' als je door geboorte of naturalisatie de Nederlandse nationaliteit hebt verkregen. Je kunt daar nog een hele tijd over door zeiken en dan krijg je dat soort discussies over de 'Nederlandse identiteit' die nog niet zo lang geleden door Máxima werd aangezwengeld.

De vraag van Dibi is actueel, omdat de Tweede Kamer gaat praten over de begroting van de minister van Integratie. Jarenlang was het taboe, maar nu stuurt een meerderheid in de Tweede Kamer erop aan Roma en Sinti, Molukkers, Somaliërs en Afghanen en hun specifieke problemen 'terug op de radar van de Rijksoverheid' te krijgen. Dat kon tot nu toe niet want dat was 'stigmatiserend'. Met andere woorden: de nieuwe minister van Integratie én de fracties van PvdA, CDA, VVD en PVV willen een doelgroepenbeleid. De PvdA-fractie ontkent dat ze daarmee een 'rechtsere koers' is gaan varen. Waar is die ontkenning voor nodig?

Het hele overheidsbeleid ritselt van de doelgroepen. We hebben sinds het aantreden van het huidige kabinet een speciale minister voor de doelgroepen 'gezin' en 'jeugd'. Als we jeugdzorg gaan optuigen omdat er kennelijk kinderen met problemen zijn, is dat dan stigmatiserend? Als we een paar miljard bij elkaar scharrelen om banken te ondersteunen, is dat stigmatiserend? Ik heb daar nooit iemand over horen klagen. Maar als we vaststellen dat 90% van de Nederlanders van Somalische afkomst werkeloos is en daar iets aan moeten doen, is dat opeens wel stigmatiserend. Ben je rechts als je vaststelt dat er sprake is van (s)chrikbarend hoge zelfmoordcijfers onder Hindoestaans-Surinaamse meisjes en van terugval in het onderwijs onder de derde generatie Molukkers, om er nog maar over te zwijgen dat 30 procent van de Sinti-kinderen niet naar school gaat. Dat heeft niets met rechts of links te maken. Dat zijn feiten. Als de overheid, na gedegen onderzoek, vaststelt dat er groepen Nederlanders (van welke afkomst ook) zijn die problemen hebben, moet ze dat gewoon zeggen en vervolgens zeggen wat ze daaraan gaat doen. Het zijn niet de feiten die stigmatiseren, mensen die feiten verkeerd interpreteren stigmatiseren: "90% van de Somaliërs is werkeloos, omdat ze hierheen gekomen zijn vanwege de uitkering die ze hier krijgen." Als je die mening ben toegedaan, hoef je verder ook niets meer aan het probleem te doen.

Er is niets tegen het justitieel aanpakken van 'rotjochies in probleemwijken'. Er is niets stigmatiserends aan de vaststelling dat daar buitenproportioneel veel Nederlandse jochies van Marokkaanse afkomst bijzitten. Dat is gewoon zo. Maar als het, volgens de Volkskrant wel degelijk nieuw, beleid van de PvdA wordt eerst veiligheid, dan preventie, dan vrees ik dat de PvdA de wel rechtse PVV gewoon een stapje voor wil zijn. Voorkomen lijkt me beter dan straffen.

Loper

Dit moet hem dan worden: de 'Rode Loper', het 'visitekaartje van Amsterdam'. Kortgeleden schreef ik hier dat Amsterdam niet teveel grote projecten tegelijk wil uitvoeren, want dan blijft de stad één grote bouwpunt. Maar vooruit, in Het PAROOL las ik dat het Damrak, het Rokin, de Vijzelstraat en de Vijzelgracht (voor niet-Amsterdammers: de Vijzelgracht heb ik zelfs niet meer als gracht meegemaakt) wordt een groot paradijs voor voetgangers en fietsers. Dat plan is gisteren door de gemeente en het stadsdeel Centrum gepresenteerd. Trottoirs worden verbreed, ten koste van de rijweg voor auto's. Er komen 'pleinachtige ruimten' met bomen. Er komen minder trams te rijden, want onder die 'Rode Loper' ligt de Noord/Zuidlijn.

De uitvoering van de plannen is grotendeels afhankelijk van de vorderingen met het aanleggen van de Noord/Zuidlijn, die volgens de huidige planning in 2015 gaat rijden. Je kunt dus wel nagaan wanneer ik met mijn rollator van de ene pleinachtige ruimte naar de andere schuifel, want ik ga er vanuit dat na de Vijzelgracht ook de Ferdinand Bolstraat t.z.t. nog wel wat scheefzakkende huizen te zien zal geven. Die huizen zijn ook niet gisteren gebouwd.

Er komt ook nog een inspraakronde en daar zullen alle autobezitters en winkeliers langs de route te hoop lopen tegen dit plan. Volgens mij komt er tegen de tijd dat de 'Rode Loper' wordt uitgerold al geen mens meer met de auto naar het Centrum, want in dezelfde krant lees ik, dat met ingang van 1 januari 2009 je vijf euro per uur voor het parkeren moet betalen.

Kortom: prachtige plannen, maar ik betwijfel of ik er nog van zal kunnen genieten.

Stom

Ieder zinnig mens heeft, denk ik, het idee dat een trein en rails bij elkaar horen. Stations, overwegen, slagbomen en rode lampen horen daar ook vrij natuurlijk bij. Omdat dat zo voor de hand ligt, besloten ze destijds, toen de NS geprivatiseerd werd, dat die dingen niet bij elkaar hoorden. We kregen dus NS Reizigers (en wat maatschappijtjes die in de uithoeken met kleine dieseltreintjes mogen spelen) en ProRail. ProRail zorgt ervoor dat NS Reizigers met zijn treinen zijn reizigers over de rails van ProRail van A naar B kan brengen. Als er weer eens storingen en vertragingen waren lag dat vaak niet aan NS Reizigers, maar aan ProRail, die gladde rails bijvoorbeeld. NS Reizigers kreeg wel alle verwijten naar zich toe.

Omdat er over dat splitsingsbesluit door allerlei slimme mensen, waaronder ook ambtenaren en politici, was nagedacht, dacht ik destijds dat ik wel weer eens te stom zou zijn om dat te begrijpen. Ik dacht namelijk dat het soms handig is om bepaalde zaken in één hand te houden. Bij calamiteiten bijvoorbeeld scheelt dat een hoop overleg met een externe organisatie. En wat lees ik nou in de Volkskrant? "We willen weer dichter bij elkaar zitten. Het werkt vaak toch beter als je elkaar in de ogen kunt kijken", aldus Kraaijeveld. Dat is Pieter Kraaijeveld, directeur capaciteitsmanagement bij Prorail. Ook de NS juicht dit toe, zegt Ingrid Thijssen, directeur vervoer bij de NS. "De afgelopen jaren hebben de beide partijen zich sterk geprofileerd als geheel zelfstandige ondernemingen. Terwijl er de facto duidelijk sprake is van een gezamenlijke maatschappelijke verantwoordelijkheid: het bestieren van een van de drukst bereden spoornetwerken van de wereld." Beide bedrijven vinden dat de gedwongen splitsing in 2001 op sommige operationele terreinen te ver is doorgevoerd.

"Goh", dacht ik, toen ik dat allemaal las, "waarom zijn ze toen niet gewoon even bij mij langs gekomen om te vragen of die splitsing wel zo'n goed plan was." Dan had ik ze meteen kunnen vertellen dat ze niet goed bezig waren. Misschien ben ik toch niet zo stom als ik toen dacht.

Korting

In mijn blog van afgelopen zondag zag ik het helemaal verkeerd. Ook in Nederland kun je geld verdienen door donor te zijn: 120 euro per jaar. Natuurlijk niet voor het af en toe laten aftappen van bloed, maar wel door na je dood wat bruikbare organen af te staan. Een aantal zorgverzekeraars biedt deze korting aan als je kunt aantonen dat je je als donor hebt laten registreren. De zorgverzekeraars hopen dat door die korting tienduizenden mensen zich alsnog als donor laten registreren.

Trouw schreef hierover en een lezer maakte gebruik van de mogelijkheid erop te reageren. Een interessant stukje commentaar dat ik integraal overneem: Zojuist informatie ingewonnen bij klantenservice van Menzis. Zoals ik collectief verzekerd via Colland bij Menzis krijg je korting op je premies. Als je in aanmerking wil komen voor korting als orgaandonor wordt de collectiviteit bij Colland opgezegd en krijg je een nieuwe collectiviteitspolis aangeboden met een korting die ongeveer gelijk is als die van Colland. Dus als orgaandonor via Colland/Menzis maakt het niet uit of je nu WEL of NIET je organen wilt doneren. Premie blijft in dit geval gelijk. Dus het gaat alleen om verzekerden BINNENHALEN en NIET om uw toestemming als DONOR. Schaam je MENZIS !! Goede verzekering, slechte MARKETING.

Daar hoef ik niets aan toe te voegen.

Boete

Nog niet zo lang geleden was de Amsterdamse Veerkade - in het centrum van Den Haag - zo'n beetje de smerigste straat van Nederland. Smerig in de zin van: lucht van een zodanige kwaliteit dat je die beter niet kon inademen. Ergens las ik dat er ieder jaar 18.000 mensen eerder dood gaan dan verwacht mag worden door het inademen van dat soort lucht, die vergeven is van zogenaamd 'fijnstof', dat als ik het goed begrijp vooral door (diesel)auto's wordt verspreid.

Ik neem direct aan dat het Haagse gemeentebestuur er alles aan gedaan heeft om de luchtkwaliteit te verbeteren. En het is nog een stap verder gegaan. In Den Haag is sinds vorig jaar de campagne 'Den Haag schoon' aan de gang. Dat las ik in de Volkskrant. Wethouder Rabin Baldewsingh vindt dat niet genoeg. 'De gemeente heeft een voorbeeld gegeven, nu zijn de burgers aan de beurt', aldus de zegsvrouw.


In de praktijk komt het nieuwe beleid erop neer dat je vanaf 1 januari 2009 een boete van 95 euro kan krijgen als je kauwgum of een sigaret op straat gooit. Aan het eerste zal ik mij nooit schuldig maken, want ik houd niet van kauwgum. Maar ik moet bekennen dat ik wel eens een sigarettenpeuk op straat gooi. Met name bij tram- en bushaltes wil ik nog wel eens een rokertje opsteken als ik nog enige tijd op mijn vervoermiddel moet wachten.

Ik geef direct toe dat het uitzicht op al dat kauwgum- en sigarettenafval niemand vrolijker zal stemmen. Maar ik weet ook vrijwel zeker dat er van dat uitzicht geen mens eerder dood gaat. Ik meen ook te weten dat sigarettenpeuken, hoe lelijk ook op een hoopje of in groten getale, volledig en vrij snel afbreekbaar zijn, dus ons ecosysteem niet belasten. (Kauwgum is pas na 20 jaar afgebroken.) Los daarvan blijf ik het merkwaardig vinden dat we het veroorzaken van enig optisch ongenoegen bestrijden met een boete van 95 euro en er nauwelijks bij stil staan dat er jaarlijks 18.000 mensen voortijdig overlijden omdat we zo (on)nodig die auto moeten gebruiken.

Handel

Wie in Nederland bloeddonor is verwacht daarvoor geen financiële vergoeding, zoals bijvoorbeeld in de VS niet ongebruikelijk is. Handel in organen, zoals nieren ten behoeve van transplantatie, wordt helemaal - en naar mijn mening terecht - afgewezen. Het (ver)kopen van complete mensen wordt al heel wat langer in de meeste culturen als onethisch beschouwd en dus verboden, wat niet zeggen wil dat het niet toch op grote schaal gebeurt. Denk maar aan kinderarbeid, kinderprostitutie en prostitutie in het algemeen.

Een wat apart geval van mensenhandel werd afgelopen week behandeld door de rechtbank in Zwolle: de verkoop van een pasgeboren kind. Het kind is afkomstig van een paar in Gent dat om financiële redenen hun tweede kind afstond. Dat schreef Trouw. Niet duidelijk werd of het paar zich financieel niet in staat achtte een tweede kind te onderhouden, of dat het gewoon uit het oogpunt van financieel gewin een kind geproduceerd had. Voor de eerste reden zou je met wat moeite nog enig begrip kunnen opbrengen, de tweede reden is te abject voor woorden.

Moet ik er nou ook moeite voor doen begrip op te brengen voor die 'wensouders'? Volgens de rechtbank hebben de ouders gehandeld in strijd met de wetten die gelden voor adoptie van buitenlandse kinderen. Is dat alles? Hebben ze alleen een regeltje overtreden? Ergens geld voor betalen om dat in bezit te krijgen is handel. Als je geld betaalt om een mens(je) in bezit te krijgen, bedrijf je dus mensenhandel. Dat paar in België heeft het kind niet 'tegen vergoeding afgestaan', het heeft het kind verkocht.

Al eerder heb ik hier laten weten niet te begrijpen (maar dat ligt dus aan mij) waarom het krijgen van kinderen zo belangrijk is, maar ik moet vaststellen dat er veel mensen zijn die dat belangrijk vinden en er veel voor over hebben om die situatie te realiseren als dat niet langs de normale biologische weg lukt. Ik heb er ook geen moeite mee mee te betalen aan de dure medische behandelingen die daarvoor soms nodig zijn. En waar op het internet zoek je naar een kind dat in de aanbieding is? Gewoon bij 'Marktplaats' of 'eBay'? En hoe ga je later aan 'jouw' kind vertellen hoe het in jullie 'bezit' is gekomen?
"Was ik duur, mamma?"
"Je was niet duur, lieverd, je kostte veel geld, maar dat hadden pappa en mamma graag voor je over. We hebben gewoon nog twee jaar langer gedaan met onze oude auto."

Gratis

Voor het eerst sinds mijn schooltijd ben ik gisteren weer eens in de OBA geweest, de Openbare Bibliotheek Amsterdam en wel in de vorig jaar geopende Centrale Bibliotheek, vlak bij Amsterdam Centraal. Dat wil niet zeggen dat ik nu weer boeken uit de 'bieb' ga halen. Boeken wil ik hebben.

Een bezoek aan de OBA is daarom al de moeite waard omdat je van de bovenste verdieping, waar een restaurant gevestigd is, een geweldig uitzicht over Amsterdam hebt. (Minpuntje is dat je zelfs op het terras niet mag roken.)

Ik ben lid van de OBA geworden omdat ik dvd's wil lenen. Dat had allereerst een speciale reden: op 27 december, wanneer ik met drie Jannen diverse films ga bekijken, wilden we o.a 'Casablanca' zien, een klassieker met Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. Het nogal eens gebruikte citaat "Round up the usual suspects" is uit deze film afkomstig. Dat "Play it again, Sam" ook uit deze film afkomstig is, is een wijdverbreide misvatting.

Het aardige is dat ik helemaal gratis en toch voor niks lid kon worden van de OBA. Het enige wat ik daarvoor hoefde te doen was een 'Stadspas' aanschaffen. Die kan ieder Amsterdammer krijgen die tot de minvermogenden gerekend kan worden, maar je kunt hem ook - en ook gratis en toch voor niks - krijgen als je steenrijk bent, mits je tegelijkertijd 65-plusser bent. Aan één van die voorwaarden voldoe ik. Ik kan nu ook tien euro korting krijgen op een cursus 'Nordic Walking', maar ik houd niet van wandelen met dingen in mijn handen. Dan ga ik liever naar 'Sylvia's Tanning en Beauty', waar ik in één minuut bruin ben in een speciale spraycabine en dan bespaar ik ook nog eens 7,50 euro.

En de gratis dingen blijven - in deze dure tijden - op me afkomen. Van 1 maart tot 1 juni 2009 zal ik helemaal voor niets met tram, bus en metro door Amsterdam kunnen rijden. Dan kan ik eindelijk weer eens aan maatschappelijke activiteiten deelnemen en uit mijn sociale isolement geraken. Het is nog maar een proef, dus ik hoop dat veel oudjes dan het openbaar vervoer zullen pakken. Dan gaan ze het vast wel permanent maken.

Bonus

Als je vroeger 1.650.000 gulden per jaar verdiende, vond iedereen dat een behoorlijk hoog salaris. Nu verdien je dan 750.000 euro per jaar. Op de een of andere manier lijkt dat wat minder 'erg'. Die 750.000 euro gaat Gerrit Zalm verdienen als directeur van ABN Amro/Fortis. Strikt formeel gaat hij in salaris achteruit, want bij DSB verdiende hij hetzelfde bedrag, maar daar werkte hij een dag minder. Dat zou je dus eigenlijk moeten waarderen: langer werken bij een veel grotere bank en toch niet meer willen verdienen. Waar vind je zulke onbaatzuchtige types tegenwoordig nog? Hij neemt er ook nog eens genoegen mee dat aan het eind van de rit zijn bonus maximaal 375.000 euro bedraagt.

SP en PVV (bien étonné de se trouver ensemble) vinden het salaris van Gerrit "onacceptabel". Sommige mensen zijn ook nooit tevreden en tot mijn spijt moet ik vaststellen dat ik het een keer eens ben met de PVV. Maar ik zal vandaag over de hoogte van dat salaris niet verder zeuren.

Wat ik hoe dan ook vreemd blijf vinden is die bonus. Ik denk dat als iemand voor een klus een jaarsalaris van 750.000 euro krijgt, het minste wat hij kan doen is: zijn stinkende best! Die bonus zit als het ware al in dat salaris verwerkt.

Naar verwachting wordt over een paar jaar de bank gewoon weer aan particulieren verkocht. Als het meezit met winst en op die winst is die bonus van Gerrit gebaseerd. Nu denk ik dat Gerrit die klus niet helemaal in zijn eentje zal klaren. Er werken nog een paar mensen bij die bank van wie je mag aannemen dat zij in het algemeen ook hun stinkende best zullen doen om er een succes van te maken. Is het niet redelijk om al die mensen ook een bonus te geven van maximaal een half jaar salaris? En dan heb ik het niet alleen over de (sub)managers, maar ook over de medewerkers van de postkamer, het archief en de telefonistes. Die managers hebben daar niet zo'n weet van, maar in de 'lagere regionen' kom je ook wel eens hardwerkende mensen tegen, die ook hart voor de zaak hebben. Met hun modale salaris kunnen ze een extraatje wel gebruiken. Gerrit Zal kan zich ook zonder bonus af en toe een extraatje veroorloven.

Allure

De 'Zuidas' moet het t.z.t. helemaal gaan worden. De Zuidas is ruwweg het gebied rond het NS-station Amsterdam Zuid. Als de Noord-Zuidlijn ooit een keer gereed komt, eindigt die daar. Op het plaatje zie je hoe het eruit moet komen te zien.Als ik zoiets zie, denk ik altijd dat een archtitect of een stel ruimtelijke ontwerpers de legostenen van een van de kinderen gepikt heeft en daarmee is gaan spelen. Maar dat kan helemaal aan mij liggen.

De plannen voor de Zuidas blijven over elkaar heen buitelen. In Trouw las ik gisteren dat de culturele sector in Amsterdam hapert. Dus wat doe je dan? Amsterdam krijgt mogelijk een expositiepaleis met de allure van het Grand Palais in Parijs. (Enig idee hoe de allure van dat Grand Palais aanvoelt?) Dat 'expositiepaleis' wordt dan ergens bij de Zuidas gebouwd.

Het ligt weer aan mij natuurlijk, maar het was mij nog niet opgevallen dat de culturele sector in Amsterdam hapert. Zeker, de twee grote musea, het Rijks en het Stedelijk, zijn tegelijk gedurende lange tijd vrijwel geheel dicht, resp. op een tijdelijke locatie beperkter geopend, maar dat is tijdelijk. Als er cultureel wat hapert is dat naar mijn idee ook tijdelijk. Om er nou meteen weer een, waarschijnlijk zeer duur 'expositiepaleis' (allure kost geld), tegenaan te gooien, lijkt mij redelijk overdreven.

Ik twijfel ook nog om een andere, niets met kunst of allure te maken hebbende, reden aan die plek. Als je een tijdje door een museum hebt rondgedrenteld, wil je daarna even bij een kopje koffie of een geestrijker versnapering uitrusten. Kom je over een tijdje uit het Rijks of Stedelijk, dan zit je bijna in het centrum van Amsterdam, met horecagelegenheden te kust en te keur in een aantrekkelijke ambiance. Maar kom je uit dat 'expositiepaleis' dan sta je daar tussen al die opgestapelde legostenen. Probeer daar maar eens een kroeg met die typisch Amsterdamse allure te positioneren.

Ik zit me natuurlijk op te winden voor niks. Tegen de tijd dat het 'expositiepaleis' zijn deuren opent zal ik denken: "Zo'n expositie vond ik zonder rollator al vemoeiend."

En wat lees ik dan in Het Parool van gisteren? "Nog meer hinder en opbrekingen kan de stad gewoon niet aan," zegt stadsregisseur Cas van Eerden. (...) Met zeven megabouwprojecten, (...) plus nog eens 293 kleinere bouwprojecten, zit Amsterdam aan zijn taks. Er komt niet één bouwproject meer bij.

Waarborgen

Hoe je ook over godsdienst denkt, het valt niet te ontkennen dat godsdiensten - en niet-religieuze levensbeschouwingen - invloed hebben op het menselijk handelen en daardoor op maatschappelijke ontwikkelingen. Wil je menselijk handelen en maatschappelijke ontwikkelingen goed begrijpen, dan is het dus handig als je iets weet van de belangrijkste godsdiensten en niet-religieuze stromingen. De aangewezen plaats om daar het een en ander van te leren lijkt me het onderwijs.

Openbare scholen hoeven geen lessen in levensbeschouwelijke vorming te geven. Pas als ouders daarom vragen, moeten zij dat faciliteren. De inhoud van die lessen blijft overigens buiten de verantwoordelijkheid van de schoolleiding.

Het bovenomschreven systeem liep jaren lang op rolletjes. Geen hond keek ernaar om en niemand maakte zich er druk over. Maar ja, toen kwamen er ineens een hoop kindertjes die geen christenen, joden of humanisten als ouders hadden, maar moslims of hindoes. Die hindoes en moslims hadden na een tijdje door dat ze een bijzondere school konden oprichten. Dat was geregeld. Maar veel moslimkindertjes gaan naar openbare scholen. Ahmed Marcouch, de 'burgemeester' van stadsdeel Slotervaart, waar veel van die moslimkindertjes wonen, zag daarin een reden om te streven naar islamonderwijs op de basisscholen. De Tweede Kamer, althans de coalitiepartijen, zag volgens Het Parool de bui al hangen: De Kamer wil jaarlijks tien miljoen euro vrijmaken om docenten te betalen en de kwaliteit van het onderwijs te waarborgen. De schoolleiding is dus niet verantwoordelijk, maar de Tweede Kamer wil de kwaliteit van godsdienstonderwijs waarborgen.

Wat wordt er nou bedoeld met dat 'kwaliteit waarborgen'? Mag een christelijk-gereformeerde dominee aan christelijk-gereformeerde kindertjes vertellen dat de wereld in precies zes dagen van 24 uur geschapen is? Als schoolleider zou ik denken: "Wat een onzin, maar het is mijn pakkie an niet." Hetzelfde geldt voor alles wat rabbi's en imams aan 'hun' kindertjes vertellen. Daar zit natuurlijk het probleem, niet bij de rabbi's, maar bij de imams. Die schijnen dingen te vertellen die niet in 'onze' cultuur passen. Dan is er plotseling iets mis met de kwaliteit.

Ik heb wel een oplossing. In het reguliere onderwijs, op openbare en bijzondere scholen, ruim je plaats in voor lessen over alle belangrijke levensbeschouwelijke stromingen. Die vindt dit en die vindt dat. Ouders die vinden dat hun levensbeschouwing op een openbare school onvoldoende in het licht komt sturen hun kinderen maar naar een bijzondere school. Als die niet in de buurt is, hebben ze pech. Dan nemen ze hun kinderen thuis maar af en toe even apart als ze het zo vreselijk belangrijk vinden. Of ze sturen hun kind wekelijks naar een dominee, imam of wat voor voorganger dan ook. Kunnen ze zelf ook de kwaliteit waarborgen.

Sharon Dijksma heeft overigens andere prioriteiten, zoals conciërges op scholen. Lijkt me ook een goed idee.