vrijdag 13 september 2013

Leider

Het is weer eens zo ver. Trouw schrijft: Nederland, zo vindt de Nederlandse kiezer, heeft behoefte aan een sterke leider. Iemand die zonder al te veel democratisch geneuzel besluiten neemt. Dat zegt meer dan zestig procent van de Nederlanders, ondervraagd in een representatieve steekproef. Uit de geschiedenis kennen we een paar van die leiders, die zich niet bezig hielden met democratisch geneuzel. Hitler en Stalin behoren tot de bekendste. Maar je hebt natuurlijk ook nog Mussolini, Franco, Salazar, Videla, Pinochet.

Al die mensen willen niet zo maar een sterke leider, ze willen een leider die doet wat zij willen. Waarom zou je democratisch gaan zitten neuzelen als de leider jouw wensen uitvoert? Maar willen 'we' allemaal wel dezelfde sterke leider? Het zou zomaar kunnen dat een VVD'er iemand anders voor ogen heeft dan een SP'er en dan heb ik het niet over Mark Rutte en Emile Roemer. Die kun je aardig vinden of niet, maar het zijn geen van beiden types die je meteen associeert met 'sterke leider'. Eerlijk gezegd zie ik in de hele Nederlandse politiek niemand die daarvoor in aanmerking komt. Moeten we dan maar in de zakenwereld gaan kijken? Of in de sportwereld? Louis van Gaal lijkt me iemand die zonder 'democratisch geneuzel' te werk gaat. Maar kunnen 'we' het eens worden over Van Gaal? Ik vrees van niet.

'Sterke leiders' worden niet gekozen, die stellen zich zelf aan, met behulp van wat vriendjes. Eerst zijn 'we' daar wel tevreden over, maar na een tijdje gaan mensen zich afvragen: 'Was dit nou wat bedoelden? Vroeger kon je gewoon zeggen wat je wilde. Toen had je nog wel eens inspraak.' Ja, hoor eens. Wat willen jullie nou? Een sterke leider of democratisch geneuzel?
x