En zo ziet het eilandje eruit. Op de andere eilanden zal het er niet veel anders uitzien.
Het is het soort landschap waar ik gek op ben.Het heeft veel weg van het natuurpark Padjelanta in Zweeds Lapland, waar ik twee keer, met Boukje, geweest ben. Padjelanta ligt geheel boven de boomgrens. Je zult er dus geen enkele boom aantreffen. Dat geldt trouwens ook voor het grootste deel van het aan Padjelanta grenzende natuurpark Sarek, waar ik vaker geweest ben, vijf keer met Boukje, andere keren met een vriend en één keer (de laatste) alleen. Dat ik er een keer alleen heen zou gaan had ik mij al min of meer voorgenomen toen ik voor het eerst in Lapland was, nu 59 jaar geleden.
Kijkend naar de beelden van Stóra Dímun moest ik denken aan een eerdere uitzending van Floortje. Ze bezocht toen het Russische eiland Wrangel in de Noordelijke IJszee. Hoe leeg en hoe mooi kan een landschap zijn?
Padjelanta en Sarek zijn beschermde natuurgebieden, waar je uiteraard niet kunt wonen. Je mag er doorheen wandelen en een tent opzetten, maar dat is dan ook wel het enige. Ik zou in de buurt kunnen gaan wonen, maar dan kom je terecht in plaatsen als Kiruna, Gällivare en Jokkmokk, plaatsen waar wel mensen zijn, maar nauwelijks iets te beleven is. Als ik dus nog eens zou verhuizen, zou Stóra Dímun hoge ogen gooien. Er wonen nu twee echtparen, waarvan één met twee kinderen. Ik zou het daar wel uithouden.
Los van het bovenstaande: waarom hebben we het steeds over Floortje? Als ze ergens aankomt stelt ze zich altijd voor als Flora.
