Marktwerking in de zorg moet toch kunnen? Dan moet je het ook wat aantrekkelijk maken. Dus een nieuw orthodontiecentrum vestigt zich in de P.C. Hooftstraat in Amsterdam. Dan weet het 'betere' publiek tenminste waar ze hun kinderen een trendgevoelig beugeltje kunnen laten aanmeten. Je bedenkt ook nog een mooie naam: Da Vinci. Past wel bij P.C. Hooft, al zou ik voor 'Vondel', of gewoon 'Joost' gekozen hebben.
Bij Da Vinci hebben ze, geheel in overeenkomst met de tijdgeest, een nieuwe manier van klantenwerving bedacht, las ik in het
Het PAROOL: een tandarts die een cliënt naar Da Vinci verwijst krijgt daarvoor 50 euro. Ja, wat doe je dan als tandarts als een bezorgde ouder vraagt: "Is dat echt de beste om mijn kind een beugel te geven?" Zeg je dan: "Nou, ze zijn misschien niet de beste, maar ze betalen mij wel 50 euro?" Stel je even voor dat specialisten de huisartsen een douceurtje geven voor elke patiënt die ze doorsturen. Heb jij veel vertrouwen in een huisarts die dat wel een aantrekkelijk idee zou vinden?
"Voor zover ik weet is dit niet verboden," zegt één van de aan het centrum verbonden tandartsen. Zij ziet de brief als een vorm van reclame maken. "Dat wordt niet op prijs gesteld door de beroepsgroep, en dan vooral de oudere generatie, maar er zijn geen regels voor." Ze heeft dat met accountants en advocaten besproken, zegt ze. (...) Gevraagd naar haar naam, gooit ze de hoorn op de haak. Behalve aan een accountant en een advocaat had deze tandarts ook nog advies moeten vragen aan een etiquettedeskundige.
Kijk, een pandje in de PC kost een paar centen. De wachtkamer kun je niet inrichten met een paar klapstoelen. Daar moet iemand van het formaat Jan de Bouvrie aan te pas komen. Overjarige Story's en Privé's kun je daar ook niet neerleggen. Daar moeten de laatste nummers van 'National Geographic', de 'Financial Times' en de 'Wall Street Journal' liggen, misschien een 'Elle' en een 'Elegance'. Voordat je die investeringen er allemaal uit hebt en een inkomen dat een orthodontist schijnt te moeten verdienen, moet je heel wat beugeltjes geplaatst hebben. Ja, dan doe je alles wat God en de Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde niet expliciet verboden hebben.
Het leukste komt aan het eind van het artikel:
Het Orthodontie Centrum beaamt dat het geen orthodontist in huis heeft. Maar zolang ze zichzelf geen orthodontist noemen, mag dat, weten ze bij Da Vinci. "Dus dat doen we ook niet. We zijn een orthodontiecentrum." Bedenk dus wel: er is bij Da Vinci 'geen orthodontist, maar een tandarts die veel aan orthodontie doet' werkzaam.
x
