RITME

Begin maart lag ik een kleine week in het OLVG Locatie West. Ja, dat is een ziekenhuis. Dat is dus al weer vier maanden geleden. Hoog tijd  voor een nieuw verblijf in een ziekenhuis. Gisterochtend tussen zes en zeven arriveerde ik per ambulance in het BovenIJ Ziekenhuis.

Wat nu weer? Het begon een week of twee geleden. Op mijn saturatiemeter, die het zuurstofgehalte in mijn bloed aangeeft, kan ik ook mijn hartslag zien. Die was rond één uur 's nachts, 140 per minuut. Wel wat aan de hoge kant. Ik besloot de huisartsenpost te bellen. Ik legde de situatie eerst aan een assistente uit. Intussen was mijn hartrite gedaald tot 68. De assistente zei dat ze een huisarts zou vragen mij te bellen. In de ongeveer tien minuten dat dat duurde, steeg het hartritme tot 150. De huisarts zag nog geen directe aanleiding tot actie, maar adviseerde mij de volgende dag contact op te nemen met mijn eigen huisarts. Dat deed ik niet meteen de volgende dag, maar de dag daarop. De volgende dag had ik van 13:30 tot 1:00 uur elk kwartier de hartslag opgenomen.  Dat leidde tot de volgende grafiek:

Die grafiek zette ik ook op mijn tablet. De huisarts was enthousiast, niet over  dat nogal onrustige hartritme, maar over de duidelijkheid waarmee de patiënt (ik dus) zijn probleem duidelijk maakte. Dat zouden meer patiënten moeten doen. De huisarts adviseerde mij de dosis van mijn bètablokker, de pil die dagelijks mijn hartritme reguleert te verhogen van 100  naar 150 mg. Zou dat na een week niet helpen dan, zou een verhoging tot 200 mg overwogen kunnen worden.

De nacht van afgelopen zaterdag op zondag sliep ik slecht. Om 4:30 uur werd ik (weer) wakker. Het aantal hartslagen per minuut lag boven de 150, maar goed, dat had ik eerder meegemaakt. Erger was dat mijn gang naar de keuken, een afstand van een meter of vier, ertoe leidde dat ik naar adem stond te happen. (De afgelopen vier maanden ging het juist zo goed.) Dus maar weer de huisartsenpost gebeld. Huisarts kwam en niet veel later de ambulance. Na enige onderzoek werd in de loop van de ochtend duidelijk dat er vocht achter mijn longen zat. Vandaar dat de longen wat moeilijk deden.

Ik werd overgeplaatst van Acute Opname naar Cardiologie. Daar besloot  men allereerst wat te doen aan dat overtollige vocht. Vanochtend bleek dat ik binnen een dag vier kilo was afgevallen, oftewel vier liter vocht was kwijtgeraakt, dankzij een stofje dat via een infuus in mijn lichaam wordt gepompt. IK deed al die tijd elk kwartier een plasje. (Ik heb afgelopen nacht niet geweldig geslapen.)

Vanmddag werd een echo van mijn hart gemaakt. Dat zag er best goed uit. De komende dagen zal worden bekeken of met medicijnen weer een normaal hartritme bereikt kan worden. Ik ben benieuwd.