Censuur

Donderdag erkende het IOC akkoord te zijn gegaan met het censureren van internet voor journalisten door de Chinese autoriteiten tijdens de Spelen, die volgende week in Peking beginnen. Dat schreef de Volkskrant op vrijdag. Daar gaan we dus weer vreselijk verontwaardigd over doen.

Tien jaar geleden, geloof ik, besloot het IOC dat de Olympische Spelen dit jaar door Beijing georganiseerd mochten worden. Iedereen die destijds een beetje de media volgde wist toen dat China geen toonbeeld was van een open, democratische maatschappij met een heilig respect voor de mensenrechten. Iedereen wist ook dat de kans op drastische veranderingen in de volgende tien jaar niet al te hoog ingeschat moest worden. Begin dit jaar liet de Chinese regering in Tibet weer eens zien hoe zij omgaat met mensen die openlijk blijk geven van enige onvrede. Prompt kwam de onvermijdelijke discussie op gang: moeten onze sporters de SPELEN boycotten. Maar dat kun je die jongens en meisjes niet aandoen. Die hebben zich vier jaar lang te pletter getraind.

Goed, 'wij' gaan dus gewoon meedoen en 'wij' gaan op de tv gewoon alle sporten volgen die we interessant vinden tot en met het kleiduiven schieten toe. Maar dan doet de Chinese overheid iets onvergeeflijks: niet alleen onthouden zij de Chinezen de onbelemmerde toegang tot het internet, ook de journalisten van over de grens mogen niet alle sites bezoeken die ze willen bezoeken. Daar word je als journalist bijzonder pissig van. Dus wat doe je als journalist? Je maakt daar een pissig berichtje over en daarna ga je je bezighouden met die sporten waarvoor je bent ingehuurd. Per slot van rekening krijg je niet elke dag de kans Beijing te bezoeken.

In een eerdere 'Beggartalk' heb ik al eens geschreven dat er een perfecte manier is om de Chinese regering te straffen voor hun censuur: alle journalisten uit Beijing terugtrekken en niet meer, aan de hand van Chinese persberichten, bekend maken dan de uitslagen. De sporters kunnen rustig doen waar ze goed in zijn, 'wij' krijgen een warm gevoel als 'we' een medaille halen en China mist alle reclame- en propagandamogelijkheden.

Uiteraard hebben wij in Nederland onze typische Nederlandse problemen: van dat schijterige IOC maakt ook een lid van ons koninklijk huis deel uit. En voor alles wat die enthousiaste supporter van 'Oranje' doet is Jan Peter verantwoordelijk. Vrijwel de hele Tweede Kamer noemt de kniebuiging van het internationale sportcomité een schande. Het gaat de coalitiepartijen PvdA en CDA te ver om Willem-Alexander verwijten te maken. SP’er Van Bommel (...) heeft officieel aan Balkenende gevraagd of de prins van de overeenkomst op de hoogte was. Stomme vraag! Natuurlijk niet! Die maoïst Van Bommel weet net zo goed als jij en ik dat als onze koninklijke familie ergens de pest aan heeft, dan is het wel aan censuur. Willem-Alexander kan echt niet elke IOC-vergadering bijwonen. Hij moet ook het water overal in de gaten houden en dat resort in Mozambique komt er ook niet vanzelf. Reken er maar op dat hij tussen het bekijken van alle wedstrijden en het meehossen in het Holland Huis door best even tijd vindt om die Jaques Rogge op zijn vestje te spugen.

LEES OOK IVARS BLOG. Klik HIER