De trouwe lezers van 'Beggartalk' weten zo langzamerhand dat bepaalde thema's hier steeds terugkeren. Een van die thema's is
'overheidsregels of zelfregulering'. In
Trouw las ik:
Toenmalig staatssecretaris Van Geel (milieu) zag (in 2005)
af van de omstreden invoering van statiegeld op plastic flessen, in ruil daarvoor moesten deze partijen (Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de verpakkingsindustrie)
de plastic afvalstroom zelf regelen. Wel heeft de overheid vastgesteld hoeveel procent van de kunststofverpakkingen moet worden hergebruikt. In 2009 moest dit 32 procent zijn.
De verpakkingsfabrikanten hebben zich verenigd in een een heuse stichting: de
Stichting Nedvang.
De verpakkingsfabrikanten, vertegenwoordigd in de organisatie Nedvang, zijn zelf verantwoordelijk voor de controle op hun werk, en leveren de hergebruikcijfers aan het ministerie van milieu. Dat zouden wel meer mensen en organisaties willen: zelf verantwoordelijk zijn voor de controle op je eigen werk. Dat heb ik ook eens gedaan en wat bleek? Ik schrijf de beste blogs binnen de Europese Unie!
Op haar eigen
website meldde de Stichting gisteren triomfantelijk:
"Het kabinet is content met de prestaties van Nedvang: de organisatie heeft de door de overheid gestelde hergebruikdoelstellingen van verpakkingsafval voor 2009 ruimschoots gehaald." Maar wat las ik nu in
Trouw? In maart vorig jaar (10 maanden geleden dus) had de milieu-inspectie een rapport klaar over de resultaten van die zelfregulering:
’Recycling kunststofverpakkingen’. Wie iets om het milieu geeft wordt daar niet vrolijk van.
Je voelt hem al aankomen natuurlijk. De milieu-inspectie heeft aangetoond dat er van de nogal redelijk positief lijkende cijfers (van 10 maanden geleden) geen hout klopt! Nedvang heeft dat ook toegegeven, maar vond het niet zo opportuun de onjuistheden bekend te maken
omdat kritiek het enthousiasme van het publiek voor gescheiden inzameling kan remmen. Zo is het maar net: lever kritiek op Rijkswaterstaat en je ziet geen hond meer op onze snelwegen; één slechte recensie over de uitvoering van een symfonie door het Concertgebouworkest en de eerste maanden komt er geen mens meer luisteren. Mijn enthousiasme neemt vooral beduidend af als ik me belazerd voel en dat voel ik me als ik lees:
Onderzoek van de inspectie toont aan dat dit percentage een stuk lager ligt vanwege dubbeltellingen, het meerekenen van kunststof dat geen verpakking is en materiaal dat niet eens kunststof bevat. Bij export naar China wordt ervan uitgegaan dat de kunststof voor 100 procent wordt hergebruikt, terwijl daarop elke controle ontbreekt. Volgens de inspectie ontbreekt het ook in Nederland aan controle op bedrijven en is er geen systematiek voor berekeningen en inschattingen die worden gemaakt.
Wanneer ik nu naar de tram loop, kom ik langs een container waarin ik plastic afval kan dumpen. Daar staat op vermeld wat je wel en niet onder plastic afval moet verstaan en wat je daarin dus wel of niet mag achterlaten. Ik ben niet dom. Ik kan goed lezen. Als ex-ambtenaar kan ik zelfs ambtelijke taal vrij goed lezen en begrijpen. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat de gemiddelde burger na het lezen van die tekst denkt:
Het zal wel, maar ik pleur alles gewoon bij de rest van het afval.
Op de website van Nedvang lees ik dat er op 19 januari a.s. in de Cruise Terminal (Rotterdam) een nieuwjaarsbijeenkomst is, waarbij gesproken zal worden door de voorzitter van de stichting (die een 'vooruitzicht' geeft) en door de huidige voor het milieu verantwoordelijke staatssecretaris Atsma. Het geheel wordt afgesloten met, ja zeker, een 'Borrel'. Zouden ze mij als spreker uitnodigen, dan zou ik binnen een paar seconden klaar zijn met een parafrase op een zin van Multatuli (uit 'Max Havelaar'):
Stik in je niet-gecontroleerde zelfgereguleerde niet-hergebruikte plastic en verdwijn.
x
