Zakelijk

Een zakenvrouw wil in haar bedrijf van oude vrijwilligsters af, want die zijn niet professioneel genoeg. Op zich is de constatering dat vrijwilligsters niet professioneel zijn niet zo onredelijk. Daarom krijgen ze ook geen salaris en daarom zul je ze meestal niet in de Raad van Bestuur of op andere hogere managementposities aantreffen. Ze doen in het algemeen bescheiden, nauwelijks opvallende werkzaamheden, waarvoor geen opleidingen bestaan. Ik heb tenminste nog nooit gehoord van een cursus 'bloemen in een vaas zitten'.

De zakenvrouw waar het hier om gaat is Aysel Erbudak, haar 'bedrijf' is het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam, dat zij, dat moet gezegd worden, succesvol uit de rode cijfers heeft gehaald. Die vrijwilligsters zijn oudere vrouwen. Die zetten, volgens Trouw, de bloemen in een vaas, maken een praatje met de patiënten, wijzen bezoekers de weg en zorgen op de poliklinieken dat de taxi komt. Dat zijn activiteiten waar de betaalde, professionele krachten al lang niet meer aan toe komen. Na aanvankelijk enthousiasme ("In het bedrijfsleven, waar zij vandaan komt, had ze zoveel vrijwilligerswerk nog nooit gezien."), werd Aysel wat kritischer: "Erbudak vindt dat oudere vrijwilligers slecht zijn voor het imago van haar ziekenhuis. Ze werkt liever met betaalde krachten." Inmiddels zijn 45 vrijwilligsters vertrokken. Het artikel in Trouw vermeldt niet hoeveel betaalde krachten hun werk hebben overgenomen, maar ik heb een akelig vermoeden.

Ik heb diverse malen enige tijd in een ziekenhuis doorgebracht en heb de activiteiten van die oudere vrijwilligsters dus met eigen ogen kunnen waarnemen. Gek genoeg heb ik die nooit geassocieerd met een ouderwets, onprofessioneel, onzakelijk imago van het betreffende ziekenhuis. Dat komt waarschijnlijk door het feit dat ik, afgezien van een paar jaar boekhandel, altijd in de dienstverlenende sector en bij de overheid heb gewerkt, die zoals bekend van elk zakelijk inzicht gespeend zijn en niets liever doen dan balken zoeken om het geld overheen te gooien.

Ik ben maar eens naar de website van het Slotervaartziekenhuis gegaan en ik werd meteen gerustgesteld. Want wat las ik op de openingspagina? "Binnen het Slotervaartziekenhuis staat de patiënt centraal. Dat merkt u aan de kwaliteit van de zorg en de persoonlijke aandacht die u van ons krijgt." Toen viel mijn oog op een link naar 'Vacatureoverzicht'. Ik heb de vacatures in de categorieën 'Verplegend en verzorgend', 'Medisch en paramedisch' en 'Poliklinieken en assistenten' even op een rijtje gezet:
- Verpleegkundigen interne/oncologie;
- Algemeen verpleegkundigen;
- SEH-verpleegkundige;
- O & G Verpleegkundige;
- Kinderverpleegkundigen;
- Neonatologieverpleegkundige;
- MCU-Verpleegkundige;
- IC-verpleegkundigen;
- Recoveryverpleegkundige;
- Recoverymedewerker in opleiding;
- Senior verpleegkundige Geriatrie;
- Klinisch verloskundigen;
- Meewerkend hoofd diëtetiek;
- Anesthesiemedewerkers;
- Intensivist;
- Oogarts;
- Apotheker;
- Arts Assistent Neurochirurgie (nio);
- Anios neurologie;
- Orthopedisch chirurg;
- ANIOS Klinische Geriatrie;
- Doktersassistentes;
- Afdelingsassistenten;
- Longfunctie assistent.
(ANIOS=arts niet in opleiding tot specialist.)

Het zal je opgevallen zijn dat diverse vacatures, met name bij verpleegkunde, meervoudig zijn. Mocht ik onverhoeds in het Slotervaartziekenhuis terecht komen en iets minder persoonlijke aandacht krijgen dan waarop ik gerekend had, dan weet ik al vast waar dat aan ligt. Ik beloof Aysel bij voorbaat dat ik mijn bezoekers zal vragen geen bloemen mee te nemen of ze moeten garanderen die zelf in het water te zetten en regelmatig dat water te verversen.

Het is al weer zes jaar geleden dat ik binnen een kort tijdsbestek twee maal in andere ziekenhuizen in Amsterdam terecht kwam, resp. voor drie weken en één week. Ik kan me niet herinneren overstelpt te zijn door persoonlijke aandacht. In die zes jaar heeft het marktdenken in de ziekenhuizen toegeslagen. Persoonlijke aandacht aandacht kost tijd, dus menskracht, dus geld. De eerste de beste ziekenhuismanager die mij probeert wijs te maken dat ik binnen zijn/haar ziekenhuis centraal sta zal ik zeer welgemeend en zeer van harte in zijn/haar gezicht uitlachen. Dan reageer ik nog gematigd.