maandag 15 februari 2016

LICHT

Dat is heel lang geleden: als ik dit begin te schrijven is het al bijna acht uur en heb ik zelfs nog geen thee gedronken. (Die staat nog te trekken.) Vrijwel elke dag ben ik rond zes uur mijn bed uit, hoe laat ik ook naar bed ging en hoe kort ik ook geslapen heb. Ik heb dus ook nog geen letter gelezen van welke krant dan ook. Daar ben ik gisteren ook nauwelijks toe gekomen. Want ik had 'eters' op bezoek, zeven man/vrouw maar liefst, om precies te zijn: twee zussen, twee broers en drie schoonzussen. Het was, met andere woorden, mijn beurt die familieden te ontvangen. We doen dat een paar keer per jaar, afwisselend bij een van ons. We kunnen natuurlijk alle verjaardagen afgelopen. Ik heb daar sowieso een pesthekel aan en bovendien waren we het er met ons allen over eens dat je elkaar bij die verjaardagen niet of nauwelijks spreekt. Dan zijn er immers ook kinderen en kleinkinderen van de jarige, familie van de, voor mij en mijn broers en zussen, 'koude kant', vrienden, kennissen, buren, noem maar op.

Het was een plezierige bijeenkomst en de door mij gemaakte (maaltijd)kippensoep viel bij iedereen in de smaak. En nu schijnt er zelfs een zonnetje. Het zou best een aardige dag kunnen worden.