Het artikel ging over de Elfstedentocht, die dagenlang het nieuws beheerste. De gekte daaromheen werd bezien vanuit allerlei perspectieven, zoals historie, antropologie, psychologie en - uiteraard - de commercie. Een frisdranken- of broodjesleverancier heeft enkele jaren de tijd om te onderhandelen over een exclusief contract met de organisatoren van, bijvoorbeeld, het WK Voetbal, want daar wordt door miljoenen mensen naar gekeken en dat worden door honderdduizenden lijfelijk bijgewoond. Kassa!
Een massaler bijgewoond en op tv bekeken evenement dan de Elfstedentocht is in Nederland niet te bedenken. Het probleem is dat pas enkele dagen van tevoren bekend is wanneer die 'Tocht der Tochten' wordt gehouden en dat het zomaar 20 jaar kan duren voor de volgende wordt verreden. Wat is dan het 'Inspringmoment'? Ja, als je middelen verkoopt die de huid beschermen tegen extreme kou, zit je met een probleem: kun je in die paar dagen voldoende kleine potjes of tubetjes vervaardigen om op de Bonkervaart of bij Bartlehiem uit te delen?
Voor de Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden en de NOS zie ik geen enkel probleem sponsorgelden ("Deze uitzending werd mede mogelijk gemaakt door ...") binnen te krijgen. Aan elk schaatsfestijn en zeker aan de Elfstedentocht is het begrip 'Koek en Zopie' nauw verbonden. En volgens mij hebben Peijnenburg, Chocomel en Unox altijd voorraad genoeg in huis om kleinere porties gratis uit delen. Unox gooit er ook nog een Oranje(!) muts tegenaan om het typisch Nederlandse, verbroederende aspect te benadrukken.
In het artikel in Trouw las ik ook nog: Het journaal ging maandag eerst tien minuten over het ijs en de Elfstedentocht, waarover we niks meer te weten kwamen dan dat we niet weten of die doorgaat. Toen kwamen de problemen bij de NS, en helemaal onderaan bungelde Syrië, dat nota bene op een kruispunt staat van politieke krachtsverhoudingen. 't Is maar wat je belangrijk vindt.
x
