WINKELEN

Het is eigenlijk een winkelcentrum, maar er komen acht miljoen bezoekers per jaar. Meer dan de Efteling (5,4 miljoen), veel meer dan het Rijksmuseum (2,3 miljoen), lees ik in de Volkskrant. Ik heb het hier over het Designer Outlet Roermond, dat is uitgegroeid tot een toeristenmagneet, met 8 miljoen bezoekers per jaar. In de weekends kun je er soms over de hoofden lopen. Wat is de aantrekkingskracht van het Limburgse koopjesdorp? Dat 'outlet' zie je tegenwoordig vaker, zelfs in 'mijn' winkelcentrum, maar ik wist niet wat het was. Na enig googelen kwam ik bij de site van de krant De Stem: Een outlet is een term die strikt genomen gebruikt wordt voor een winkel die producten onder de normale prijs verkoopt Het kan gaan om tweedehands spullen of kleding die van een vorig seizoen.
 
Bij Designer Outlet Roermond vind je niet zomaar winkels, maar winkels van o.a. Nike, Adidas, Levi’s, Hunkemöller, Le Creuset, The North Face, Gucci, Prada, Dolce&Gabbana, Chloé, Jimmy Choo, Burberry, La Perla en Versace. Van een van die bedrijven heb ik ooit een product gekocht, namelijk van The North Face en wel een rugzak. Je ziet tegenwoordig veel mensen met zo'n rugzakje van The North Face. Ik kocht een rugzak die mijn bagage bevatte tijdens mijn voettochten door Lapland. Ik kocht hem niet omdat ik wilde opscheppen met een rugzak van een 'trendy' merk, maar omdat het een goede rugzak was. Van The North Face had ik daarvoor sowieso nog nooit gehoord. Als ik nu nog een rugzak zou kopen zou dat best weer een North Face kunnen zijn, maar het zou net zo goed een Fjälräven kunnen worden.

Ik heb overigens nooit begrepen waarom mensen een product van zo'n duur merk willen. Waarom een iPhone als je met een ander  merk smartphone hetzelfde kan? Waarom zou ik bij Prada een poloshirt van 490 euro kopen? Voor dat geld koop ik er 38 bij Zeeman..

51

Vandaag precies 24 jaar geleden hebben Boukje en ik in de stad (Den Haag) gegeten. Ik weet echt niet meer wat en in welk restaurant. Hoe weet ik dan zo zeker dat we die dag in de stad hebben gegeten? Omdat het, net als vandaag, 11 december was en op die dag gingen we altijd in de stad eten. We zijn namelijk op 11 december 1968 getrouwd. Dat vonden we echt geen bijzonder gedenkwaardige dag, maar een goed excuus om weer eens uit eten te gaan moet je niet voorbij laten gaan.

Het was trouwens de laatste keer dat we op onze trouwdag uit eten gingen. Onze volgende trouwdag heeft Boukje niet meer mogen meemaken. Ruim vier maanden te voren was ze overleden. Zou ze nog geleefd hebben, dan zou ze nu 75 jaar zijn en zouden we onze 51^ste trouwdag bij een aangenaam etentje kunnen gedenken. Vorig jaar om deze tijd zouden we dus 50 jaar getrouwd zijn geweest. Ik heb daar toen een blog aan gewijd onder de titel GOUD. Het zou immers een zogenaamde gouden bruiloft zijn geweest. We zouden waarschijnlijk geen groot feest gegeven hebben. Waarschijnlijker zou zijn geweest dat we, net als toen we 25 jaar getrouwd waren, met ons tweeën een paar dagen naar een stad in het buitenland gegaan zou zijn. Wat ik een jaar geleden schrijf, zou ik nu zo weer kun schrijven. Dat ga ik dus niet doen. Lees het hier maar.

OVERLAST

Die foto en die kop stonden in Het Parool. Stadsdeel Zuid heeft dit besluit genomen naar aanleiding van onder andere berichten in Het Parool over mogelijk misbruik. Zo zouden de doeken er hangen op plekken waar geen werkzaamheden worden verricht. Bewoners gaven aan dat er steigers voor hun woning stonden zonder dat er werkzaamheden werden uitgevoerd. Hierdoor zaten ze overdag onnodig lang in het donker en baden ze ’s avonds juist in het kunstlicht.

Die overlast voor de bewoners voor de bewoners lijkt me al voldoende reden voor het verbieden van die doeken. Maar stadsdeel Zuid heeft nog een reden: Het commerciële gebruik van de publieke ruimte willen we hiermee terugdringen.

Ik dacht dat de strijd tussen 'publiek' en 'commercie' allang gestreden was. Belangrijke publieke voorzieningen zoals energie zijn al grotendeels in handen van de commercie. Nog zeer recent werd Eneco (eigendom van plaatselijke overheden) verkocht aan Mitsubishi en een Japans energiebedrijf.

Ik ben het wel eens met stadsdeel Zuid, maar wat het hier doet is niet veel meer dan het voeren van soort achterhoedegevecht

KUNST

Bij  Albert Heijn betaal je voor vijf bananen € 1,19. Dat is één banaan voor 24 cent. Die ene banaan die je hierboven ziet, met ducttape op de muur geplakt, kostte $ 120.00,00 (= € 108.000,00. Hij was ook niet op zomaar een muur geplakt, maar op een muur van een kunstbeurs in Miami. Het was dus geen alledaagse banaan. Het was KUNST!

Het kunstwerk Comedian van Maurizio Cattelan (...) is zaterdag opgegeten door een bezoeker van een kunstbeurs in Miami. Beeldend kunstenaar David Datuna had honger en besloot het werk, een met ducttape aan de muur geplakte banaan, op te eten, schrijft Het Parool.

Ik behoor niet tot degenen die over uitingen van moderne kunst al gauw roepen 'Ja, dat kan een chimpansee of mijn buurjongetje van vijf ook.' Het is waarschijnlijker  dat ze niet op zoek gaan naar ducttape, maar  de banaan oppeuzelen. Los daarvan vraag ik me in dit geval toch wel af of we hier met kunst te maken hebben. Musea in de hele wereld beschikken over talloze kunstwerken die eeuwigheidswaarde hebben. Ik vrees dat deze Comedian in de vorm van een banaan die eeuwigheidswaarde mist. Ergens las ik dat rijpe bananen 2 tot 6 dagen houdbaar zijn bij een koele temperatuur van ca. 12°C. Ik vermoed dat de temperatuur op een kunstbeurs beduidend hoger is.

Ik vraag me af: als een op de muur geplakte banaan een kunstwerk is, mogen we dan het van de muur afhalen en opeten door een kunstenaar  ook kunst noemen?

WIKIPEDIA

Ik heb aardig wat boeken, 2604 om precies te zijn, waaronder 46 e-books. In de loop der jaren heb ik vaak horen zeggen dat boeken zo duur zijn. Ik heb dat nooit zo gezien. Je kan € 25,00 voor een boek duur vinden,maar dat bedrag ben je ook zo kwijt als je twee keer naar de bioscoop gaat (tenzij je van een kortingsregeling gebruik kunt maken of op een incourant tijdstip naar  de bioscoop gaat).

Ik zou mijn hele boekenkast nog eens na moeten kijken om het zeker te weten, maar ik heb slechts één boek dat meer kost dan € 100,00: The Times Atlas of the World. Die kost je nu € 141,00, maar dan heb je ook wat. Ik heb daar, jaren geleden, iets in de buurt van de 200 gulden voor betaald.

Boeken die hoger geprijsd zijn dan € 100,00 zul je niet gauw tegenkomen. Je moet dan denken aan wetenschappelijke werken (voor een klein publiek) of een boeken met veel fraaie illustraties. Ik kwam in een artikel in Trouw het boek tegen 'Human Rights in Cuba' dat $ 103,00 moest kosten (= € 94,07). De titel doet je niet direct aan een bestseller denken, maar hij doet wetenschappelijk aan, dus: kleine oplage, hoge prijs. Maar het heeft met wetenschap weinig te maken.

Het artikel in Trouw gaat over een conglomeraat van uitgeverijen en -rijtjes die niets anders doen dan artikelen uit WIKIPEDIA kopiëren, aan elkaar plakken en van een kaftje voorzien. Er zijn geen tientallen exemplaren voorhanden, Het gaat hier om print on demand. Het boek wordt pas gedrukt als het on line besteld wordt. Magazijnkosten: nul. En als je 850.000 titels in je catalogus hebt, dan is er altijd wel ergens een tussenhandelaar die iets oppikt, een bibliotheek die automatisch op een bepaald vakgebied titels koopt, iemand die via een zoekopdracht op internet bij jouw boek uitkomt. Niet alleen in Nederland, in de hele wereld.

Hebben we hier met oplichting te maken? Ik ben bang van niet. Ik vermoed wel dat de bedenkers en uitvoerders van deze vorm van uitgeverij wel een Amerikaanse zegswijze bij de hand hadden: "There's a sucker born every minute",

HAMBURGER

Ik heb er vaker over geschreven. Ik ben er in principe heel blij mee dat ik heel dicht bij zo'n uitgebreid winkelcentrum woon. Zo uitgebreid dat ik maar zelden ergens anders een boodschap moet doen. Vrij recent moest ik eerst een nieuwe vaatwasser aanschaffen en kort daarna een nieuwe magnetron/oven. Ook daarvoor kan ik in het winkelcentrum terecht. Ik kon zelfs kiezen tussen BCC en de Mediamarkt. Mocht ik tijdens het winkelen trek krijgen in een snack, bijvoorbeeld een patatje met, dan kan tussen drie gelegenheden kiezen.

Ondanks al dat gemak had ik toch al jaren het vage gevoel dat er iets miste. Sinds gisteren weet ik wat dat was. Ik moest wat pillen halen bij de apotheek. Dat zijn aan het andere uiteinde dan de AH waar ik mijn dagelijkse boodschappen doe. Dan doe ik mijn boodschappen bij de Jumbo, die zich aan hetzelfde uiteinde als de apotheek bevindt. Toe ik naar buiten kwam zag ik het: in het pand dat al geruime tijd leeg stond nadat het Kruidvat  verhuisd was naar een pand aan de overkant van de loopruimte, wordt binnenkort een McDonald's gevestigd. Yes! Die had ik al die tijd gemist. In heel Amsterdam-Noord is slechts één McDonald's en met mijn scootmobiel zou ik er toch wel een half uur over doen om daar te komen.

Ga ik nu vaker een hamburger eten bij McDonald's? Nee, natuurlijk niet! De laatste keer dat ik een McDonald's heb bezocht was meer dan 25 jaar geleden. Boukje en ik fietsten door de Rocky Mountains> Na zo'n anderhalf à twee uur fietsen keken we wel uit naar een gelegenheid voor het drinken van een kop koffie. Op een dag was McDonald's de eerste gelegenheid die zich voordeed. We namen geen hamburger. Mij staat bij dat Boukje wel een portie frieten nam, want die van McDonald's vond ze wel lekker.

Heb ik iets tegen hamburgers? Zeker niet! Tijdens onze/mijn tochten  heb ik diverse keren in restaurants die niet tot zo'n keten behoorden voortreffelijke hamburgers gegeten. Als ik nu een hamburger wil eten, maak die zelf. Ik maak gehakt  van een biefstuk en met een speciaal daarvoor ontworpen vormpje maak ik daar, inclusief mijn eigen kruiden, een hamburger van. Een plak cheddarkaas erop en ik heb een heerlijke cheeseburger. Smullen!

ONGEHOORD

We krijgen er wellicht een nieuwe publieke omroepvereniging bij: ON!  oftewel Ongehoord Nederland. Openheid, lef, vrijheid en humor zijn de kernbegrippen die het fundament zijn onder de programmering van Ongehoord Nederland! valt op hun website te lezen. Respect en aandacht voor de Nederlandse cultuur, haar geschiedenis, normen en waarden en haar tot voor kort vanzelfsprekende vrijheden, vormen de basis voor de inhoud van de programma’s van ON! ON! wordt gesteund door Geert Wilders en Thierry Baudet, die naar mijn idee schijnen te denken dat zij de 'politiek ongehoorden' een stem geven. (We (ON!)willen de PVV en het FvD vertegenwoordigd zien in de omroep.}

Wat wordt er eigenlijk bedoeld met "tot voor kort vanzelfsprekende vrijheden"? Welke vrijheden zijn inmiddels niet meer zo vanzelfsprekend? Is er al iemand veroordeeld omdat hij vóór zwarte Piet is, of vóór de rol va"n Nederland in Suriname en Indonesië?

ON! kent overigens ook zijn grenzen. In Het Parool  las ik: Regisseur Haye van der Heyden, een van de oprichters van de vorige week gepresenteerde omroep Ongehoord Nederland, is uit de omroep gestapt. (Onderstreping toegevoegd.) Van der Heyden stelde afgelopen weekend in het radioprogramma De Perstribune dat Holocaust-ontkenners een platform verdienen. Dat strookt niet met de standpunten van Ongehoord Nederland, laat oprichter en voorzitter Arnold Karskens weten.

Ik ben geen vriend van Holocaust-ontkenners en je hoort ze gelukkig zelden. Ik denk niet dat Van der Heyden zelf een Holocaust-ontkenner is. Hij vindt dat zij een platform verdienen. Ik vind dat niet. Ze mogen wat mij betreft geheel ongehoord blijven. ON! wil de ongehoorden een kans geven. Een week na de oprichting blijkt alweer dat zij net als publieke omroepverenigingen echt niet alle ongehoorden aan het woord willen laten.

CASH

ABN AMRO, waarbij ik mijn rekening heb, gaat een groot aantal pinautomaten sluiten. De bank wordt te vaak geconfronteerd met plofkraken, die niet alleen schadelijk zijn voor de bank, maar ook schade kunnen opleveren bij bedrijven of woningen in de omgeving van de bank.

Ik kan me het besluit van de bank goed voorstellen en heb er dan ook geen enkel probleem mee. Ik betaal zelden nog cash. Je kunt immers vrijwel overal met je pinpas betalen, ook bij markt- en viskramen. Die beschikken, is mijn ervaring, vrijwel allemaal over zo'n draadloze pinautomaat. De enige die ik nog cash betaal is mijn glazenwasser. Dus één keer in de zoveel weken haal ik nog een paar tientje uit de muur. Bij mijn kapster kon je vroeger wel pinnen, maar dat kostte haar teveel. Als je haar niet cash kunt betalen, mag je gewoon via een bankoverschrijving betalen.

Ik kom dagelijks op mijn weg naar Albert Heijn langs een pinautomaat van ABN AMRO. Zou die verdwijnen, dan zou dat geen enkel probleem opleveren, want op een meter of tien daar vandaan zit een automaat van de Rabobank. Een eindje verderop kom ik langs een automaat van de ING. Bij Albert Heijn binnen bevindt zich ook een automaat. Ik geloof van de ING. Het lijkt me een mijl op zeven om bij die automaat geld te halen en dat vervolgens bij de kassa weer in te leveren, of bij de kassa van een andere winkel. Ik heb nog niet alle bedrijven in het winkelcentrum bezocht, maar ik kan me niet voorstellen dat daar nog bedrijven zijn waar je niet kunt pinnen.

Ik kan me voorstellen dat kleinere winkels ook graag laten betalen met de pinpas. Weinig cash in huis maakt immers minder gevoelig voor overvallen.

Ik heb nog meegemaakt dat je aan het eind van elke maand of week je salaris cash werd uitbetaald. Ik herinner me nog dat mijn moeder dat geld verdeelde over diverse 'potjes'. Dat waren geen boekhoudkundige, maar echte potjes op blikjes. Tegen het einde van de maand kwam het wel eens voor  dat ze bij het ene potje geld  'leende' ten behoeve van uitgaven uit het andere potje.

Je kunt het natuurlijk - lekker nostalgisch - betreuren dat je je inkomsten en uitgaven niet meer, letterlijk, in eigen handen hebt. Ik ben allang blij dat ik op mijn laptop kan inloggen bij de bank om te zien dat ik aan het eind van de maand nog iets te besteden heb. Al mijn vaste lasten worden worden via automatische incasso overgemaakt, zodat ik ze niet kan vergeten

KRITISCH

De laatste tijd werd er nogal eens gesproken over verplicht vaccineren. In mijn Beggartalk van 3 april 2019 schreef ik o.a.: "Tegenstanders van vaccinatie, (bijvoorbeeld de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP) gebruiken allerlei argumenten om niet te willen prikken. Een veelgebruikt argument tegen vaccinatie is dat de stof die ingeënt wordt het element kwik bevat. Kwik is een zwaar metaal en zware metalen kun je beter niet in je lichaam opnemen. In vaccinaties kan thiomersal zitten dat voor ca 50% ethylkwik bevat. Evenmin als keukenzout chloor bevat, bevatten entstoffen kwik. Het gaat hier om het verschil tussen een verbinding en een mengsel. Bij de vorming van een verbinding ontstaat een stof met nieuwe eigenschappen; bij de vorming van een mengsel ontstaan geen nieuwe eigenschappen. Ethylkwik, een verbinding, bevat dus, anders dan anti-prikkers ons willen laten geloven, niet de (gevaarlijke) eigenschappen van kwik.

De tegenstanders van vaccineren zouden het AD van vandaag eens moeten lezen:


Al 53 doden door mazelenuitbraak op Samoa; meesten zijn jonger dan 4 jaar.

De vaccinatiegraad van Samoa wordt geschat op 28 tot 40 procent. De vaccinatiegraad in Nederland is te laag (lager dan de gewenste 95 procent) maar gelukkig nog niet zo idioot laag als op Samoa,maar: Ook in Nederland komt de ziekte nog voor. Op Urk was dit jaar sprake van een lokale uitbraak.

Urk ligt net buiten de Bible belt, maar hebben daarmee gemeen dat veel inwoners tegen vaccinatie zijn op religieuze gronden. In een plaats als Genemuiden licht de opkomst voor vaccinaties als dktp (difterie, kinkhoest, tetanus, polio) en bmr (bof, mazelen, rode hond) op 69 procent.Als je meer van God houdt dan van je kinderen. wil je ook wel wat risico nemen.