Om de een of andere reden vinden we in dit land minderheidskabinetten maar niks. Dat geeft kennelijk te weinig zekerheid. Als het even kan spijkeren we alles voor vier jaar dicht. Het moet toch wel eens opgevallen zijn dat aan gene zijde van de Atlantische oceaan een president nog wel eens met een parlement zit waarin de partij die niet de zijne is de meerderheid heeft. Je kunt het op vele gebieden met de politiek van de VS oneens zijn, maar je kunt moeilijk beweren dat in zo'n situatie dat land onbestuurbaar is. Het aardige is juist dat niet de regering, maar de door het volk gekozen vertegenwoordigers uitmaken hoe het beleid eruit gaat zien. Daar is heel wat overleg en dus tijd mee gemoeid. In het Amerikaanse systeem is het dan ook nog eens zo dat Huis van Afgevaardigden en Senaat ieder hun eigen besluit nemen en vervolgens met elkaar gaan overleggen om tot één gelijkluidend besluit te komen. We klagen hier wel eens dat ons parlement er zo lang over doet, maar in de VS gaat het echt niet veel sneller. Ook in Denemarken doen ze het al een paar jaar met een minderheidskabinet en niets wijst erop dat het daar een hopeloze janboel is.
Ik durf de stelling aan: uit democratisch oogpunt verdient een minderheidskabinet de voorkeur boven een parlementair kabinet. Immers, het kabinet kan niet achterover leunen: "We hebben toch de meerderheid?" Het zal steeds goed moeten luisteren naar de oppositiepartijen, omdat die immers in wisselende combinaties het voorgenomen beleid (ietwat bijgesteld) aan een meerderheid moeten helpen. Ik vermoed dat de burgers die zich met een oppositiepartij verwant voelen, dat ook op prijs zouden stellen. Zou dat politiek en burger weer wat dichter bij elkaar kunnen brengen?
Een mooie optie lijkt me nu een minderheidskabinet van VVD en PvdA. Zij hebben samen 61 zetels. De SP alleen al (15 zetels) kan zo'n kabinet aan een - zij het nipte - meerderheid helpen. De discussies worden weer gevoerd en de besluiten genomen waar het hoort: in het parlement.
x
