Kansberekening

Gisteren heb ik een klein stukje gezien van de herdenking bij 'Ground Zero'. Ik viel er middenin. Ik weet niet meer welke hoogwaardigheidsbekleder het woord voerde. Hij sprak uiteraard over medeleven met de slachtoffers en hun nabestaanden. Maar tussen neus en lippen door sprak hij ook over de militairen die op dit ogenblik de vrijheid van de Amerikanen verdedigen. Hij zei er niet bij wie de aanvallers waren.

Ik heb nagedacht. Ik volg het nieuws redelijk nauwkeurig, maar slaagde er niet in mij een gebeurtenis na 11 september 2001 te herinneren, waarbij Amerikaans grondgebied en Amerikaanse burgers door een andere mogendheid werden aangevallen. Ik moest denken aan 'The One Percent Doctrine'.  Dat is de titel van een boek die ontleend is aan een standpunt dat in 2001, kort na 9/11, geformuleerd werd door Dick Cheney, de Amerikaanse vicepresident: al is er maar een kans van één procent dat het onvoorstelbare gebeurt, handel dan alsof het een zekerheid is. Een Amerikaans hoogleraar wiskunde schreef hier het volgende commentaar bij: stel dat een oudere vrouw bij de dokter komt met pijn in haar keel en voortdurende vermoeidheidsklachten. De dokter schrijft meteen chemotherapie voor, want de kans op kanker is één procent en verder onderzoek zou te lang duren.

Ik volg de Amerikaanse politiek al jaren wat intensiever dan de gemiddelde Nederlander. Ik geef direct toe dat ik liever in Sioux Falls, South Dakota zou wonen dan in Kunduz, maar ik voel mij altijd wat ongemakkelijk bij het idee dat de VS ons grote voorbeeld en bondgenoot is.
x