Blind

Een aantal mensen heeft, las ik gisteren in Trouw, vast een voorschotje genomen op datgene wat vanaf middernacht pas goed op gang komt: het geheel of gedeeltelijk verliezen van het gezichtsvermogen. De verkoop van vuurwerk is gisteren pas officieel begonnen, toch zijn de eerste drie blinde ogen door vuurwerk al een feit. Net als vorig jaar turven oogartsen hoeveel mensen oogletsel oplopen tijdens en voorafgaand aan Oud en Nieuw.

We zijn hier gek op tradities. Die moet je in stand houden. Vuurwerk rond de jaarwisseling hoort daarbij, toch? Bij de vorige jaarwisseling liep het aantal mensen met oogletsel op tot 268 patiënten, met in totaal 315 oogwonden door vuurwerk. Een derde raakte blijvend beschadigd, 24 ogen werden volledig blind.

Economische crisis of niet, we geven met ons allen dit jaar zo'n 60 miljoen euro uit aan spullen waarmee je medemensen ernstig kunt verwonden. Omstanders worden vaker slachtoffer dan mensen die zelf vuurwerk afsteken, ontdekten de artsen vorig jaar. Op het Museumplein komen, las ik in het Het PAROOL, 50.000 mensen bij elkaar. (Niet alleen Marco Borsato treedt op (...). Ook de finalisten van de televisietalentenjacht Popstars en sopraan Barbara Hannigan zijn van de partij.) Het plein wordt helemaal omheind. Er kan volgens de gemeente door het plaatsen van hoge hekken, afgedekt met zeildoek, goed gecontroleerd worden of er geen vuurwerk en glazen naar binnen gaan. Bij de 38 toegangen worden de bezoekers gefouilleerd door beveiligers. (Op Schiphol dachten ze dat er geen passagiers met explosief materiaal een vliegtuig in kwamen.) Je kunt natuurlijk gewoon buiten het hek wachten tot die 50.000 mensen weer naar buiten komen en dan pas je vuurwerk afsteken. Mobieltje in de aanslag om de effecten te filmen. In het centrum is het enige georganiseerde evenement in de buitenlucht op het Rembrandtplein. Een dj speelt vanaf het balkon van café De Kroon, terwijl het publiek wordt gefilmd. Ik vermoed dat die film direct te zien is op het gigantische videoscherm dat al enkele jaren dat plein volledig verpest met reclameboodschappen. Het zou toch ontzettend leuk zijn jezelf op dat scherm te zien terwijl je bommetjes rondstrooit?

Prettige jaarwisseling!
x

Facebook

In haar kersttoespraak maakte Beatrix zich wat zorgen over de toename aan virtuele contacten, waardoor de werkelijke contacten van mens tot mens (zouden, zeg ik erbij) afnemen. Weer zo'n typisch kenmerk van de individualisering van onze samenleving.

Mijn familie en vrienden (aan beide heb ik geen gebrek) zijn er na al die jaren aan gewend dat ik ze niet voortdurend lastigval met pogingen met hen in contact te komen. Zo zit ik kennelijk in elkaar. Ik kan ook vrij goed een aardig lange tijd alleen zijn, d.w.z. dat ik hooguit gesprekken voer met winkel-, horeca- en vervoerspersoneel. Virtueel communiceren doe ik via e-mail en via dit blog of via de drie andere blogs die ik vrijwel dagelijks volg. Een aantal contacten zou ik nu niet gehad hebben als het internet niet bestaan had. Dat zijn ook nog eens contacten die ik op prijs stel. Zo zeer zelfs dat aanvankelijk uitsluitend virtuele contacten geleid hebben tot persoonlijke ontmoetingen die in een buitengewoon aangename sfeer verliepen. Onze Hare Majesteit had zich dus in haar enige publieke uiting die ze niet eerst aan Jan Peter hoeft voor te leggen iets genuanceerder kunnen uitlaten.

Natuurlijk is veel virtueel contact van geen enkele waarde. Ik heb me ooit aangemeld bij 'Facebook', gewoon om te kijken wat dat precies was. Daarna heb ik er nooit iets mee gedaan. Maar ik krijg wel om de paar dagen, gisteren nog, een automatisch aangemaakt mailtje, waarin gemeld wordt dat iemand mij vanaf dat moment 'volgt'. Daar staat dan bij hoeveel mensen die persoon volgt. Die persoon van gisteren volgde er ruim 800. Dat doen die mensen, neem ik aan, omdat zij weer een automatisch mailtje krijgen als ik werkelijk iets zou schrijven in Facebook. En waarom doen ze dat? Ik vermoed dat zij werkelijk een gemis hebben of voelen aan persoonlijke contacten, dus als het face to face niet lukt, dan maar Facebook to Facebook. Het lukt misschien niet om contact te krijgen met de buren, maar wie weet wat voor aardig contact je langs digitale weg kunt maken met iemand uit Annerveenschekanaal?  En het hoeft toch niet virtueel te blijven?
x

Stress

Nog iets meer dan drie maanden te gaan en het is tien jaar geleden dat ik ophield met werken voor mijn dagelijks brood. Ik kon gebruik maken van een mooie vut-regeling en vier jaar later ging ik met pensioen. Vanaf de allereerste dag is het niet werken me uitstekend bevallen. Ik wist het toen al: ik was bepaald niet exemplarisch voor veel leeftijdgenoten die in dezelfde situatie verkeerden. Voor vele was het een zwart gat waarin zij zich zagen vallen. Een beetje werkgever bood meerdaagse cursussen aan waarin men zich, desgewenst samen met partner, op het dreigende zwarte gat kon voorbereiden.

In de Volkskrant las ik dat er nog weinig veranderd is: Gepensioneerde schrikt van zee aan vrije tijd.
Zo luidde de kop boven het artikel. Naast zeeën van tijd brengt het pensioen ook een flinke dosis stress met zich mee. Voor die mensen mag, neem ik aan, de AOW-leeftijd nu al verhoogd worden. Het is allemaal onderzocht door onderzoeksbureau 'InSites Consulting'. Tom de Ruyck, senior consultant bij dat bureau zegt: "Plots is er heel veel vrije tijd die zinvol moet worden ingevuld. En dat brengt de nodige stress met zich mee."

Ik ben daar misschien een rare in, maar ik vind - en vond - juist dat je vrije tijd helemaal niet zinvol moet invullen. Je moe(s)t je werktijd zinvol invullen, als je tenminste een belangrijk deel van je wakende tijd enigszins aangenaam wil(de) doorbrengen. Het aardige van vrije tijd, de naam zegt het al, is dat je die geheel naar eigen voorkeur mag invullen. Zinloos of zinvol, nuttig of onnuttig, je ziet maar; als je maar geen kattenkwaad uithaalt. Is een thriller lezen zinvol? Ik doe dat wel eens, maar er zijn mensen die dat maar niets vinden. Zonde van de tijd waarin ik ook LITERATUUR had kunnen lezen. Is het dagelijks volgen van een soap op tv zinvol? Ik doe het nooit, maar ik heb gisteravond wel voor de zoveelste keer 'Alien' op tv bekeken. Inmiddels klassieke horror! Ik houd van horror.

In het begin van het artikel wordt al aangegeven wat een mogelijke zinvolle invulling van de vrije tijd is: eindelijk tijd voor die cursus nordic walking. Als er nou iets zinloos is! Iedereen kan van nature lopen, maar je hebt altijd mensen die zich laten aanpraten dat je dat beter kunt doen met een paar stokken die je normaliter gebruikt bij het skiën of langlaufen en die zich ook nog eens een cursus laten aansmeren. (Binnenkort in Scandinavië: Dutch Skiing, zonder stokken.)

De voorlichting en de voorbereiding vanuit bedrijven op deze nieuwe fase kunnen wel wat beter, concludeert het onderzoeksbureau. Eerlijk gezegd ben ik van mening dat bedrijven niet, door het stellen van te hoge eisen, moeten voorkomen dat werknemers al tijdens hun dienstverband (in hun vrije tijd natuurlijk) een cursus kunnen volgen, of op een andere manier hun avonden, weekends en vakanties naar believen kunnen invullen, zodat ze niet al vóór hun AOW lopen te stressen. Dan kunnen ze er meteen aan wennen dat vrije tijd niets met een zwart gat te maken heeft.

O ja, het zijn vooral de hoger opgeleiden die in het zwarte gat vallen. De Ruyck: 'Mensen die een fysiek zware baan hebben, ervaren het pensioen vaker als verlossing, een beloning voor het harde werken.' Weet je wat ontzettend vermoeiend én zinloos is? Open deuren intrappen.
x

Oor

Van kerst tot Nieuwjaar gebeurt er niet zoveel. Veel mensen hebben vrij en politici zijn, wereldwijd naar mijn indruk, op reces. Voor veel kranten is dit een soort kleine komkommertijd en dan wordt het ook voor een eenvoudige blogger moeilijk om een beetje aansprekend onderwerp te vinden.

NRC Handelsblad had in ieder geval een komkommeronderwerp op hoog (cultureel) niveau: het oor van Van Gogh. Kort geleden was de hele kunstwereld in rep en roer, omdat Duitse wetenschappers hadden vastgesteld dat Van Gogh zijn oor niet zelf had afgesneden. Dat had zijn kunstbroeder Paul Gauguin na een ruzie gedaan. Daar klopt geen hout van, vindt Britse wetenschapper Martin Baily. Die heeft een grondige studie gemaakt van het schilderij Stilleven rond een bord uien. Daarop is ook een brief te zien. Op de envelop staat het nummer 67 in een cirkel. Dit was de officiële poststempel van een postkantoor in Place des Abbesses, vlakbij het appartement van broer Theo in Montmartre in Parijs. Op de envelop staat verder een speciale frankeerstempel met in het Frans 'nieuwjaarsdag'. Wat blijkt daar nu uit? Daaruit blijkt dat Van Gogh zelf zijn oor had afgesneden, omdat zijn broer in de brief meedeelt dat hij zich ging verloven. Immers, in een brief uit diezelfde periode schrijft Theo aan zijn verloofde: "Toen ik het met hem over jou had, wist hij precies wat ik bedoelde en toen ik hem vroeg of hij het met ons eens was, zei hij dat het huwelijk niet moet worden gezien als het belangrijkste in het leven." Wat bedoelde Theo dan precies? Waarom wordt dat in deze kwaliteitskrant niet vermeld? En hoe weet die Britse wetenschapper dat Vincent daarin een reden zag tot het afsnijden van zijn oor? Sterker nog: wat heeft dit met kunsthistorie en kunstbeschouwing te maken? Vanuit picturaal perspectief wil ik antwoord op maar één vraag: wat is er nou zo boeiend aan een bord uien?
x

Voorbij

Zo, de kerstdagen zijn voorbij, dus ik kan weer lekker nukkig tekeer gaan. Op eerste kerstdag zat ik tijdens mijn kerstdiner (chili con carne met Australische wijn uit zo'n literfles van AH) wat te zappen. Ik belandde al snel bij 'MAX Maakt Mogelijk kerstspecial'. Volgens mij behoor ik tot de doelgroep van MAX, maar ik heb me nooit aangesproken gevoeld.

Bij MAX weten ze uiteraard dat veel oudere, alleenstaande mensen zich niet voor 100% happy voelen tijdens de eindejaarsfeestdagen. Ze zien immers hoe veel leeftijd- resp. generatiegenoten het tegen de klippen op gezellig hebben met kinderen en kleinkinderen. Er zijn gelukkig ook nog ouderen die er iets leuks van weten te maken met vrienden of zo en hier of daar heb je een zonderling die gewoon zijn gang gaat alsof het een weekend is. Maar ja, je houdt er altijd nog een heleboel over die tegen wil en dank achter hun geraniums zitten te treuren. Nou, dat laat MAX zich niet op zich zitten. Die heeft een paar honderd van die zielenpieten weten op te sporen en ze, op diverse plaatsen in het land, een echt reuze gezellige avond aangeboden in een restaurant van Van der Valk. Ze hadden, bleek uit de beelden en commentaren, een leuke avond. Dat was allemaal natuurlijk al vóór de kerst opgenomen, dus - zeikerd die ik nou eenmaal ben - ik zat me af te vragen hoe die mensen zich voelden toen ze op eerste kerstdag in hun eentje naar die beelden zaten te kijken. ("Ben ik ook nog niet eens een beetje duidelijk in beeld!")

MAX had de bijeenkomsten nog wat verder opgeleukt. Een al jaren in Nederland wonende Schot ontmoette na ruim dertig jaar voor het eerst weer zijn moeder en zuster die naar Australië waren geëmigreerd. De voorzitter van een  smartlappenkoor zag zijn liefste wens in vervulling gaan: met Willeke Alberti (mijn buurmeisje in mijn jeugd; echt waar) samen 'De glimlach van een kind' zingen. Je begrijpt: ik kon het maar met moeite droog houden.

MAX is, vrees ik, met dat programma zijn doel volledig voorbij geschoten. Mensen die echt gezellig bij familie of vrienden aan het kerstdiner (of gewoon een warme hap) zaten, zaten om die tijd geen tv te kijken. Alleenstaanden die, net als ik, wat zaten te zappen, of om god weet welke reden doelbewust naar dat programma keken, werden nog even keihard met hun neus op het feit gedrukt dat zij heel ongezellig in hun eentje zaten. Bedankt MAX!

PS
Voor de toevallig passerende lezer: ik zit al jaren uit vrije wil (familie en vrienden genoeg) en tot grote tevredenheid de kerstdagen in mijn eentje.
x

Leuk

In de korte tijd dat ik onderwijzer was heb ik eens gelezen over een onderzoek dat gedaan werd naar de feitelijke kennis van lagereschoolkinderen  (vierde en vijfde klas) van de teksten van bekende kinderliedjes, zoals sinterklaas- en kerstliedjes. Een grote groep van die kinderen werd onverwacht gevraagd uit het hoofd de tekst op te schrijven van bijvoorbeeld "Zie de maan schijnt door de bomen". De meest vreemde en onbegrijpelijke teksten kwamen daar uit. Veel kinderen schreven (en zongen dus) maar iets wat qua klank zo'n beetje in de buurt van de juiste tekst kwam. Een heel leuk recent en bij deze dagen passend voorbeeld daarvan vind je in het alleraardigste boekje "Taal is zeg maar echt mijn ding" van Paulien Cornelisse: Midden in de winternacht ging de HEMA open.

Taal is zeer bepaald ook 'mijn ding'. (Die uitdrukking zal ik overigens nooit in de mond nemen. Gruwelijk!) Je kunt met taal de leukste spelletjes doen. Een goed voorbeeld daarvan vind je op mijn eigen website: "Leuke zinnen". Klik maar eens hier.

Uit mijn jonge jaren heb ik ook nog een paar pockets met nonsensrijmen.  Uiteen daarvan wat citaten.

OPSCHRIFT (IN KRIJT) OP FONTEIN VOOR AMSTERDAMSE BEURS

                                                              Spoel
                                                              Uw smoel

                                  N.N.

MOEDER, O MOEDER

Op bezoek bij de moeder van Rosalinde, poogt
de kok van Mariënbad haar gerust te stellen
over de speelwoede van haat dochter

                                        Moeder, o moeder,
                                        Verlies niet de moed.
                                        Als uw dochter haar dagen
                                        Met spelen verdoet.

                                        Vrees niet dat uw dochter
                                        Een zondares wordt
                                        Waar hal wordt gemaad
                                        Of gans wordt gebord.

                                        Nimmer geschiedde
                                        Er iets ongepast
                                        Waar een werd getwintigd
                                        Of klaver gejast.

                                        Waar zwart werd gepiet
                                        Of op harten gejaagd
                                        Is zelden de deugd
                                        Van een dame belaagd.

                                        Nooit is gehoord
                                        Dat wulps werd gelonkt
                                        Waar bil werd gejart
                                        Of ping werd gepongd.

                                        Waar domi genood wordt
                                        Of sjoel wordt gebakt
                                        Heeft zelden een ziel
                                        Naar de zonde gesnakt.

Daan Zonderland

Toch nog even een serieus puntje. Het komt niet zo vaak voor, dat kerst zoals dit jaar op vrijdag en zaterdag valt. In mijn jeugd zal het twee of drie keer gebeurd zijn. Dat waren traumatische ervaringen. Waarom? Het betekende dat je op drie achtereenvolgende dagen vijf keer naar de kerk moest.
x

Hi!

Wij, Evert, zonder enige gratie ambteloos burger van de stad Amsterdam, enz. enz. enz.

Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:

Alzo wij in overweging genomen hebben dat het niet goed is de kerstdagen van lezers van Beggartalk te verzuren met kritische, tot nadenken nopende of zeurderige teksten;

Zo is het, dat wij, niemand gehoord, en zonder enig overleg met wie dan ook, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk wij goedvinden en verstaan bij deze:

Artikel 1

Op 25 december 2009 wordt geen Beggartalk met enige inhoudelijke relevantie gepubliceerd.

Artikel 2

Op 26 december 2009 wordt een Beggartalk gepubliceerd die gedurende enkele momenten minimaal een flauwe glimlach teweeg brengt op het gelaat van de lezers.

Artkel 3

Dit besluit kan worden aangehaald als: Kerstblogbesluit 2009.

Lasten en bevelen dat dit besluit met de daarbij behorende nota van toelichting op het Internet geplaatst wordt.

Amsterdam, 25 december 2009

Evert

Nota van toelichting

Waar in het onderhavige besluit 'wij' gebruikt wordt, dient dit niet beschouwd te worden als een pluralis majestatis, maar als een pluralis modestiae.
x

Veelbewogen

"2009 gaat voor de Oranjes de boeken in als een veelbewogen jaar. Allesoverheersend was de aanslag op de koninklijke familie op 30 april. Deze dreunde nog lang na, bij de familie zelf en in de samenleving. Astrid Kersseboom keert terug naar Apeldoorn waar de aanslag plaatsvond. Aan de hand van beelden blikt zij terug op deze, maar ook op veel andere belangrijke gebeurtenissen waar koningin Beatrix en haar familie in 2009 bij betrokken waren." Zo werd op omroep.nl.gids de uitzending aangekondigd die je gisteravond op Nederland 1 had kunnen zien en misschien ook wel gezien hebt. Die beelden uit Apeldoorn kan ik zo langzamerhand wel dromen. Het kan ook best zijn dat ik het afgelopen jaar wat "belangrijke gebeurtenissen" heb gemist waar Beatrix en de haren bij betrokken waren. Waren dat er nou echt veel? Nou ja, je begrijpt dat ik die uitzending niet gezien heb.

Ik neem voetstoots aan dat 2009 in het leven van de familie van Oranje-Nassau een veelbewogen jaar was. Maar laten we wel wezen: ze zijn op 30 april natuurlijk heel erg geschrokken, het feestje werd totaal verknoeid, maar ze hebben geen van allen ook maar een schrammetje opgelopen. Onder gewone burgers zijn doden en gewonden gevallen. Voor nabestaanden en andere betrokken zal het dus ook een veelbewogen jaar zijn geweest. Zo zijn er tal van mensen in Nederland voor wie het om allerlei redenen een veelbewogen jaar was. Daar heeft geen enkele omroep aandacht aan geschonken, dus nog een keer terugblikken is er, voor de tv-kijkers, niet bij. Waarom moeten we uit die miljoenen families er één halen die toch al uitentreuren in het nieuws is, zelfs als ze een tweede huis laten bouwen, om hun wel en wee in het afgelopen jaar nog eens te herkauwen?

Familie

Veel mensen kijken al met blijde verwachting uit naar een witte kerst. Wie de kerstdagen - en/of de dagen ervoor - op het platteland doorbrengt kan ongetwijfeld van al dat mooie witte uitzicht genieten. Als ik tijdens het schrijven van deze tekst naar buiten kijk, heb ik uitzicht op een besneeuwd plantsoen, daarachter water waarin zwanen zwemmen en vervolgens weer een witte wallenkant. Best aardig voor een tijdje! Maar als ik de deur uit moet voor boodschappen, doe ik wel een paar kaplaarzen aan, want in de stad wordt die sneeuw al gauw een vieze partij blubber. Sneeuw heeft ook wat andere, nare gevolgen.

Wie het nieuws een beetje gevolgd heeft, weet dat ProRail - het bedrijf dat ervoor moet zorgen dat NS zijn treinen volgens de dienstregeling kan laten rijden - na een paar flinke sneeuwbuien de naam AntiRail verdient. We zouden het haast vergeten, maar vroeger had je alleen de NS, die voor zijn eigen rails, seinen, spoorbomen en wissels zorgde. Wie herinnert zich nog de term 'Familie Spoor'? Maar ja, dat was niet modern en eigentijds. Je kon dat beter opsplitsen in verschillende bedrijven. Knappe technische koppen bij ProRail gingen zitten nadenken en bedachten de onderhoudsvrije wissel. Die besparen (personeels)kosten. Slim! In Trouw las ik dat die werken met teflon-plaatjes zodat deze geen vet en olie meer nodig hebben. Die hoeven dus niet meer door onderhoudspersoneel handmatig te worden ingesmeerd. Maar Prorail is vergeten dat vet niet alleen een smeerfunctie heeft, maar ook waterafstotend is. Zonder vet slaat waterdamp neer op de wissels, dat condenseert, en wordt ijs als het gaat vriezen. In een subkop schrijft Trouw: Deskundigen: Treinverkeer lam door privatisering en bezuinigingen op klein onderhoud. Ja, kijk, óf je zorgt ervoor dat een beperkt aantal mensen via Hispeed een uur eerder in Parijs is, óf je zorgt ervoor dat alledaagse treinreizigers gewoon op tijd kunnen reizen. Het moet uit de lengte of uit de breedte, toch?

Dat 'Familie Spoor' was natuurlijk wel wat kneuterig, maar: Onafhankelijke spoorwegadviseurs die zich rond de geprivatiseerde NS en Prorail hebben verzameld, denken met weemoed terug aan de jaren dat Het Spoor nog een grote familie was, en iedereen meehielp als de nood aan de man was. Zelfs lokettisten draaiden toen mee in de winterdienst. Probeer jij in Hurdegaryp maar eens een lokettist te vinden. Daar vind je een 'Service- en alarmzuil'. Hurdegaryp ligt aan de lijn Groningen-Leeuwarden. Een heel leuke lijn waar zo'n aardig boemeltje rijdt over enkel spoor. Alleen op de stationnetjes is dubbelspoor. Dat betekent wissels. Tussen Groningen en Leeuwarden liggen zeven van die leuke stationnetjes. Daar sta je dan "op een klein stationnetje 's morgens in de vroegte". Een paar honderd meter verder op staat jouw trein voor een onderhoudsvrije vastgevroren wissel.  Vanaf hun eigen station hielden ze (de lokettisten) het spoor en de wissels in de gaten, en kwamen met hun bezem in actie als er ergens een sneeuwophoping dreigde. Kom daar nog maar eens om. Tegenwoordig wordt er een melding doorgegeven als de wissel al is vastgelopen, en wordt er op dertig kilometer afstand op een bedrijventerrein een bestelautootje gestart dat door het noodweer heen gaat proberen de storingslocatie te bereiken. (Onderstreping toegevoegd.)

Zo kan ik nog een tijdje doorgaan, maar je kunt beter het hele artikel in Trouw lezen. Trouwe lezers van 'Beggartalk' weten dat ik nooit meteen automatisch vreugdevol opspring als ik het woord privatisering hoor. Ik word ook nog wel eens wantrouwig als ik hoor dat vanwege de efficiency taken of werkzaamheden uit elkaar gehaald worden. Op 3 december 2008 schreef ik hier over de splitsing van NS en ProRail: 'Omdat er over dat splitsingsbesluit door allerlei slimme mensen, waaronder ook ambtenaren en politici, was nagedacht, dacht ik destijds dat ik wel weer eens te stom zou zijn om dat te begrijpen. Ik dacht namelijk dat het soms handig is om bepaalde zaken in één hand te houden. Bij calamiteiten bijvoorbeeld scheelt dat een hoop overleg met een externe organisatie. En wat lees ik nou in de Volkskrant? "We willen weer dichter bij elkaar zitten. Het werkt vaak toch beter als je elkaar in de ogen kunt kijken", aldus Kraaijeveld. Dat is Pieter Kraaijeveld, directeur capaciteitsmanagement bij Prorail. Ook de NS juicht dit toe, zegt Ingrid Thijssen, directeur vervoer bij de NS. "De afgelopen jaren hebben de beide partijen zich sterk geprofileerd als geheel zelfstandige ondernemingen. Terwijl er de facto duidelijk sprake is van een gezamenlijke maatschappelijke verantwoordelijkheid: het bestieren van een van de drukst bereden spoornetwerken van de wereld." Beide bedrijven vinden dat de gedwongen splitsing in 2001 op sommige operationele terreinen te ver is doorgevoerd." Waarvan acte.

x

Gemiddelde

Via de Volkskrant kwam ik op de site www.28minuten.nl. De site is een initiatief van 'STIVORO', de Stichting Volksgezondheid en Roken, die zich al jaren bezighoudt met de bestrijding van roken. Wie nog niet (of niet meer precies) weet hoe ik over roken denk, kan dat hier lezen. Zeer kort samengevat: ik weet dat roken slecht is, maar ik ben verslaafd en ga daar op mijn leeftijd (70) niets meer aan doen. Ik vind het overigens prima dat STIVORO, de Hartstichting, het Koningin Wilhelmina Fonds en wie weet nog meer het roken bestrijden. Waar ik als verslaafd mens wel op mag rekenen, vind ik, is dat ik als rationeel mens behandeld wordt.

Op die website lees ik: "Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het roken van één sigaret gemiddeld 28 minuten van je leven kost. Een getal dat je wellicht nog niet kende." Dat laatste klopt: dat getal kende ik nog niet en waarschijnlijk geldt dat voor ruim 16 miljoen Nederlanders. Op een vervolgpagina lees ik: "Hoe nauwkeurig is 28 minuten per sigaret? 28 minuten is geen absolute waarde die voor iedereen bij elke sigaret geldt. Er zijn altijd mensen waarbij het effect boven dit gemiddelde zal zitten. Bij andere mensen zal het effect juist onder dit gemiddelde liggen. Maar gemiddeld genomen kun je wél stellen dat het effect 28 minuten is. Het is een vuistregel gebaseerd op gemiddelden gemeten bij een hele grote groep mensen over een lange periode. 28 minuten is een vuistregel voor het effect van een sigaret." (Vervolgens geven ze voor de wat minder begaafden onder ons nog even aan wat volgens Wikipedia een vuistregel is.) Hier haak ik af, want zo lust ik er nog wel een paar. Een beetje wetenschapper kan vast wel berekenen dat een automobilist met een hoeveelheid alcohol in zijn bloed boven de limiet van 0,2‰ gemiddeld 17 kilometer (ik noem maar een dwarsstraat) kan rijden voordat hij ergens tegenop knalt. Daaruit ontstaat de website www.17kilometer.nl. De automobilist in de kroeg op 5 kilometer van zijn huis herinnert zich de vuistregel en denkt: 5 is zo ver van het gemiddelde, die gok kan ik wel nemen.

Ik rook overwegend shag en heb geen idee hoe de hoeveelheid door mij verrookte shag per dag zich verhoudt tot een pakje sigaretten. Ik ga maar even uit van een pakje per dag. Dat is 25 x 28 minuten = 700 minuten. Stop ik nu op 1 januari a.s. en rook ik het hele jaar 2010 niet, dan krijg ik dus 365 X 700 = 255.500 minuten "cadeau", zoals STIVORO snaaks opmerkt. Dat is dus 12 dagen per jaar. Houd ik dat vol tot mijn tachtigste, dan heb ik 120 dagen "cadeau" gekregen. Big deal! Ik heb dat zelf uitgerekend, maar op die webpagina kun je dat laten uitrekenen. Je moet invullen:
- man of vrouw; dat lukt;
- huidige leeftijd; hoger dan 60 kan ik niet invullen, daar houd ik het op;
- leeftijd gestart; ik vul 16 in;
- gemiddeld gerookt; ik vul in 20 - 25 per dag;
- ik rook nu per dag; ik vul in 25 -30 per dag.
Vervolgens klik ik op "Aantal dagen cadeau". Het resultaat: De gegevens die u hebt ingevoerd vallen buiten het bereik van de rekenmodule. Ik ben duidelijk als hopeloos geval al opgegeven door STIVORO. Mijn eigen berekening hierboven klopt overigens helemaal niet, want het roken wat ik al tientallen jaren doe zit daarin niet verdisconteerd. Ik krijg helemaal niets cadeau, vrees ik. Of ik ben de 'lucky guy' die aan de goede kant van het gemiddelde zit.

Ik heb nog wat berekeningen gemaakt met verschillende leeftijden en rookgewoonten. Daar komen resultaten uit waarbij steeds vermeld wordt: "het gaat om gemiddelden gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek". M.a.w.: hoe wetenschappelijk verantwoord ook, je hebt geen moer aan die wetenschap. Dan ga ik nog voorbij aan het feit dat de dagen die je 'cadeau' krijgt door het stoppen met roken je weer net zo hard afgepakt kunnen worden door een niet aan roken gerelateerde ziekte of een plotseling passerende tram. Volgens het RIVM had iemand van 65,5 jaar in 2005 (dat was ik zo ongeveer) nog 16 jaar te verwachten. Dan haal ik dus 2021 en word ik 82. Zal het 81 worden.

Ik kan me zeer goed voorstellen dat STIVORO zo af en toe weer met een nieuwe actie moet komen. Gelijk hebben ze, want de mensen worden overspoeld met aandachttrekkers. Maar mag het de volgende keer wat intelligenter?
x

Verdraagzaam

Ephimenco, columnist van Trouw met wie ik het meestal redelijk eens ben, wijdt zijn column van afgelopen zaterdag aan een rapport van het 'Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life'. Dat heeft wereldwijd - in 198 landen - de verdraagzaamheid jegens religies onderzocht. De eerste en schokkende bevinding van het rapport betreft het percentage van de wereldbevolking dat woont in landen met 'strenge tot zeer strenge beperkingen van het geloof': 70. Je hoeft echt geen enthousiast navolger van Geert Wilders te zijn om zonder het rapport te lezen aan te nemen dat de regio's waar het het slechtst gesteld is met de verdraagzaamheid het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn. Inderdaad: landen waar de islam de absolute boventoon voert. Niet alleen overheidsmaatregelen zijn onderzocht, ook de mate waarin sociale vijandigheid zich voordoet.

Het Pew Research Center is een onafhankelijk instituut. Het presenteert onderzoeksgegevens, maar verbindt daar geen conclusies aan. Dat mogen we zelf doen. (Je kunt het volledige rapport - pdf.bestand - hier downloaden.)

Ephimenco wijst er terecht op dat het christendom ook geen vlekkeloze staat van dienst heeft. Maar waarom zouden we ontkennen dat na een lange en kronkelige weg ditzelfde christendom vandaag meer verdraagzaamheid genereert dan de islam? (...) Deze verdraagzaamheid uit het christelijke dogma dat de mensenwaardigheid probeert te eerbiedigen, is hoe je het went (sic) of keert deel van onze (nationale) identiteit. Hier ga ik toch een wat andere kant op. Ik durf niet zo stellig te beweren dat het christendom verdraagzaamheid genereert. Ik zie nog te vaak voorbeelden van het tegendeel. Verdraagzaamheid zie ik ook niet als christelijk dogma. Verdraagzaamheid komt meer uit de hoek van de Verlichting en het liberalisme.

Ik zal niet ontkennen dat in veel 'christelijke' landen de meerderheid zich verdraagzaam gedraagt, maar het is toch goed je even te herinneren dat het nog niet eens zo gek lang geleden is dat er eind kwam aan in ieder geval de bloedige aspecten van de sektarische verschillen in Noord-Ierland. Ik kan me niet voorstellen dat de gemiddelde burger in een islamitisch land minder of meer verdraagzaam is dan de gemiddelde burger in andere landen, ondanks dat wat de imam hem/haar voorhoudt. De meeste hebben wel wat anders aan hun hoofd dan hun ietwat anders denkende burgers te vermoorden. Op 21 september 2008 schreef ik hier over het 'Pew Global Attitudes Project'. Daaruit bleek o.a. "dat in een aantal overwegend islamitische landen de overtuiging dat zelfmoordaanslagen en ander geweld gerechtvaardigd zijn ter verdediging van de islam, duidelijk afneemt. Ook het vertrouwen in Osama bin Laden is afgenomen." Ook extreme islamitische regeringen weten zichzelf slechts in stand te houden dankzij inzet van politie en leger, zoals nog vrij recent bij de verkiezingen in Iran is gebleken. Daar kun je je terecht druk over maken, maar 'we' onthouden ons zorgvuldig van kritiek op landen als Egypte, Saoedi-Arabië en Pakistan, waar de verdraagzaamheid nauwelijks groter is. Maar ja, we hebben ze nog even nodig nodig voor wat andere zaken.

x

Natuurijs

Marathonschaatsers doen het graag op natuurijs en ieder jaar is er een competitie tussen drie dorpen met een schaatsbaan: waar wordt de eerste marathon gereden? Dat wordt allemaal uitgebreid op de tv gemeld. Allemaal mooi en aardig, maar wat verstaan ze daar nou onder 'natuurijs'? Volgens mij vind je natuurijs op sloten, rivieren, kanalen en meren. Ik hoorde van één baan dat die als ondergrond een skeelerbaan heeft, van asfalt. In de vrije natuur kom je heel weinig ijs tegen met asfalt als ondergrond. De ondergrond van het meeste natuurijs is water. Misschien bij dezelfde baan, wellicht een andere, dat weet ik niet meer, wordt er laagje voor laagje water op de baan en vervolgens op het ijs aangebracht. Het enige waar de natuur nog voor hoeft te zorgen is temperatuur onder het vriespunt. Maar omdat nou natuurijs te noemen.
x

Slotdocument

Ga de mensen maar eens aanpraten dat het klimaat warmer wordt als de Volkskrant over de nacht van vrijdag op zaterdag schrijft dat die "extreem koud" was. In Kopenhagen waren de discussies de afgelopen twee weken af en toe wel heet, maar wie hoopte dat de conferentie concrete resultaten zou opleveren heeft waarschijnlijk last van koude rillingen gekregen. De twee grootste vervuilers, de Verenigde Staten van Amerika en de Volksrepubliek China, hebben te elfder ure een slotdocument in elkaar geflanst waaraan ze zichzelf geen buil kunnen vallen en waarvan 190 andere landen hebben "kennisgenomen". Dat is één klein stapje verwijderd van "We zien wel!"

De energie die we de afgelopen dagen extra aan verwarming hebben besteed krijgen we over een paar jaar automatisch terug dankzij de opwarming van de aarde. Met ingang van 1 januari a.s. gaan de tarieven van de energieleveranciers fors omlaag. Waarom zouden we nou meteen extra bezuinigen op onze energierekening?

Nog maar een keer Freek de Jonge?
Laat het milieu de kolere krijgen
Leve de CO₂-uitstoot
Er is leven, er is leven na de dood.

x

Bezwaren

Op 18 december 2008 citeerde ik hier de Volkskrant: De huidige inrichting van het plein schiet tekort, verklaarde wethouder Maarten van Poelgeest van Ruimtelijke Orde dinsdag, bij de presentatie van de nieuwe visie voor het plein in het stadsdeel Oud-Zuid. Dat 'plein' is het Museumplein dat à raison van meer dan 70 miljoen euro verder moest worden opgestoten in de vaart der volkeren.

Op 10 september 2008 citeerde ik ook uit de Volkskrant: Met werk en openbaar vervoer voor de deur is de auto niet nodig. Het zal een enorme verbetering opleveren voor het milieu’, aldus van Poelgeest. Ik voegde daaraan toe: "Dat is dus Maarten van Poelgeest, de Amsterdamse wethouder van Ruimtelijke Ordening die in de Volkskrant aan het woord wordt gelaten over de 'Zuidas'. Bij dat project moet er veel moois gebeuren op het gebied van kantoren- en woningbouw en het overkappen van de snelweg en het spoor van tram, trein en metro."

Afgelopen dinsdag schreef ik hier: "Politici laten graag 'iets indrukwekkends' na." Uit Het PAROOL van gisteren blijkt dat Maarten van Poelgeest er uiteindelijk ook achter is gekomen: "Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren." Ik citeer: Wethouder Maarten van Poelgeest (Ruimtelijke Ordening) neemt een drastische maatregel vanwege de sterk verslechterde financiële situatie van Amsterdam: er mogen alleen onder strenge voorwaarden nog grote uitgaven worden gedaan voor projecten als de Zuidas. Dat Museumplein zou ik ook maar op een laag pitje zetten.
x

Afspraken

Na het plaatsen van mijn blog van gisteren zat ik toch weer na te denken over taal(gebruik). Ik geef direct toe dat we ook op dit gebied (zeker in de geschreven taal) niet helemaal zonder regeltjes kunnen, maar we kunnen het ook nodeloos ingewikkeld maken. In mijn jeugd, op de lagere school en de hbs, werd mij nog geleerd dat je in het ene geval hun moest gebruiken en in het andere geval hen. Dat had iets met naamvallen te maken. Gelukkig ging ik na de hbs ook nog naar de kweekschool. De leraar Nederlands daar vertelde dat Nederlanders door de eeuwen heen hen en hun door elkaar hebben gebruikt tot op een gegeven moment een aantal scherpslijpende taalkundigen vond dat dat een rommeltje was en afspraken dat we dat volgens een regeltje moesten doen. Het was een puur kunstmatig regeltje. Er is maar één geval in de Nederlandse taal waarin je, volgens 'Onze Taal', 'hen' moet schrijven: "Aan hen die vielen".

Wanneer moet je nou een koppelteken gebruiken? In mijn jonge jaren schreef je lange-afstandloper. Je gaf daarmee aan dat 'lange' bij 'afstand' hoorde, niet bij 'loper'. Tegenwoordig schrijf je langeafstandloper. Maar hoe geef ik nu aan dat ik 'een oude-mannenhoed' bedoel en niet een 'oude mannenhoed'? Een koppelteken schrijf je ook na een initiaalwoord: tv-kijker. Ik schrijf dus consequent 'e-mail'. Die e is immers een initiaal. Maar volgens de 'Woordenlijst Nederlandse Taal' moet ik 'email' schrijven. Ik verpof het! In het 'Groot Dictee' van dit jaar liet Gerrit Komrij o.a. dit voorlezen: "Spellen was een ambigue zaak: in automatischepiloottoestand lukte het me vanzelf, maar zodra ik erover nadacht, weifelde ik of gênant zo'n fransozendakje had of niet; ja al die pietje-preciezerige accenten vond ik stupide, maar het gedoe met dat al of niet aaneenschrijven nog wel het stupiedst." Die tekst haal ik van de site van het Brabants Dagblad. Ik weet dus niet helemaal zeker of dat de exacte tekst van Gerrit Komrij was, maar als pietje-precies had ik achter dat "ja" een komma gezet. (Niet geheel toevallig heb ik twee boekjes over het gebruik van leestekens.)

Een van de meest gewraakte regels is die van de tussen-n. In mijn jeugd was het 'denneboom' en 'dennenbos'. Je schreef een n als je aan een meervoud moest denken. Makkelijk zat, vond ik. Maar een paar jaar geleden gingen ze bij de Taalunie weer eens zitten nadenken. Ze gingen nieuwe regeltjes maken. Daarom schrijven we nu 'wiegelied' en 'wiegendood', 'spinnewiel' en 'spinnenweb'. We schrijven 'Koninginnedag' en 'koninginnensoep'. Als je precies wilt weten waarom, kijk je maar hier en hier. En weet je wat nou het leuke is? Die n wordt nooit uitgesproken. Het wél uitspreken ervan kun je zelfs als hypercorrect beschouwen. Wat is nu de meest simpele regel (als je die al wilt maken) op dit terrein? We schrijven nooit en nergens meer een tussen-n. Zo'n regel moeten zelfs pabo-studenten uit hun hoofd kunnen leren. Hoewel: er zijn er vast een paar die dan denken dat je dus ook keukevloer, havebedrijf en molesteen moet schrijven.

x

Herhaling

Gisteren was het voor de twintigste keer zo ver: voor de twintigste keer werd het 'Groot Dictee der Nederlandse Taal' gehouden. Als de publieke omroep iets negentien keer mag herhalen, mag ik me zelf wel één keer herhalen. Hieronder staat dus grotendeels wat ik een jaar geleden schreef.

Trouwe lezers van 'Beggartalk' zal het zijn opgevallen dat ik niet erg vaak een taalfout maak. Dat heeft in de eerste plaats te maken met feit dat ik mijn taal redelijk goed beheers. In de tweede plaats ga ik er bij woorden als 'ecclesiastische' en 'pernicieuze' (die woorden kwamen vorig jaar in het dictee voor) niet vanuit dat ik het wel weet, al is er een grote kans dat ik ze goed zou schrijven. Toch check ik dat soort woorden in het 'Groene Boekje'. Bij 'lowbudgetkloosters' (ook van vorig jaar) zou ik me afvragen of dat wellicht als 'low-budgetkloosters' zou moeten worden geschreven. 'Zondelast' (ook van vorig jaar), dat ook voorkwam in het dictee, zou ik zonder checken niet als 'zondenlast' schrijven, omdat ik de regeltjes over de tussen-n ken. (Geen n omdat het meervoud zowel zonden als zondes kan zijn.)

Als ik mee zou doen aan het Groot Dictee, zou ik waarschijnlijk iets boven de middenmoot eindigen. Ik doe nooit mee, omdat het altijd een onnatuurlijk stuk tekst is met een aantal woorden die je nooit in één stuk gewone tekst samen zult aantreffen en waarin zo ongeveer alle valkuilen van de Nederlandse taal zijn opgenomen. En dat in een stuk tekst van nog geen driehonderd woorden. De gemiddelde 'Beggartalk' bevat veel meer woorden en de meeste kan ik foutloos schrijven zonder de juiste schrijfwijze van ook maar één woord te checken. Moet ik me dan één keer per jaar laten aanpraten dat mijn kennis van de Nederlandse taal toch tegenvalt?
X

Dictatuur

Onlangs ging het er fel aan toe in de afdeling Nieuw-West van de PvdA. De hele landelijke en gemeentelijke partijtop bemoeide zich met de verkiezing van de lijsttrekker voor de komende deelraadsverkiezingen. Zij vonden immers dat Ahmed Marcouch de gedroomde kandidaat was. Maar er was een tegenkandidaat die hoge ogen leek te gooien: Achmed Baâ­doud. Na een spannende stemmenstrijd werd het toch de laatste. Voor de camera's deed na afloop weer iedereen zeer lovend over en vriendelijk tegen elkaar. De PvdA is immers een democratische partij en daar weten ze dus hoe democratie werkt.

De werkelijkheid ziet er soms net wat anders uit dan de ideale situatie. Het PAROOL heeft als kop: Marcouch-aanhangers gewipt. Dat zijn dan de nog overgebleven aanhangers van Marcouch in het afdelingsbestuur. Ik heb altijd geleerd dat in democratisch functionerende organen verschillende standpunten en verschillende voorkeuren voor personen rustig naast elkaar kunnen bestaan. Ik vind zelfs dat enige tegenspraak van tijd tot tijd wel goed is. Anders ontaardt zo'n orgaan in een 'Comité van wederzijdse bewondering'. Of het lijdt tot het doordrijven van standpunten. Dan wordt democratie inderdaad 'de dictatuur van de helft plus één'.
x

Landleven

Mijn eerste vakantie zonder mijn ouders (en ook niet bij grootouders) beleefde ik bij de padvinderij (nog bij de welpen). Mijn oudere broer was er wel bij. We verbleven op een boerderij in Den Ham, een gehucht in de buurt van Ommen. De boerin was nog nooit verder dan Ommen geweest. De boer had zich wel eens helemaal tot Zwolle gewaagd. Het water kwam uit de pomp of uit een put. Het is nog steeds een prachtige streek voor vakantie en ook op latere leeftijd ben ik er wel eens fietsend of wandelend doorheen getrokken.

In Trouw las ik: Het Regionaal Bureau voor Toerisme (RBT) Vechtdal-IJsseldelta en Bedandbreakfast Nederland hebben in samenwerking met plattelandopdekaart.nl alle plattelands activiteiten in de omgeving rondom het vechtdal, overijssel op de kaart gezet. Van bedandbreakfast.nl zijn tevens alle bed & breakfast locaties in nederland te zien. Natuurlijk ging ik meteen op die website kijken.

Neem maar van mij aan dat er van alles in dat mooie gebied te beleven valt. Als ik heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat ze zo langzamerhand bij de vakantie-industrie van gekkigheid niet meer weten wat ze nu weer moeten bedenken om de naar ontspanning strevende burgers bezig te houden. Neem bijvoorbeeld de 'Vechtdal Hoeve'. Daar hebben ze de 'Koe-safari' bedacht. Je gaat, let op, op ontdekkingsreis in het Vechtdal. Je hoeft gelukkig niet te lopen door dat avontuurlijke gebied. Je reist per nostalgische tractor en huifkar. Ik weet absoluut niet wat ik me bij een nostalgische tractor moet voorstellen. Ik ben nog zo nostalgisch dat ik zo'n huifkar liever door een paard zie trekken, zo'n stevige knol, die af en toe vrolijk hinnikt. Maar goed, je kijkt met spanning uit naar je eerste ontmoeting met het zeldzame oer-Hollandse Brandrode Vechtdal rund. Lopen die runderen zomaar in een of ander weitje? Ben jij gek? Marianne Thieme zou hier uit haar dak gaan. Die runderen bevinden zich in een Spa en Wellness voor de Koe! Echt, ik fantaseer niets, ik citeer. Ik ben niet echt ingevoerd op wellnessterrein, maar ik denk daarbij aan sauna's, massage, anti-rimpelbehandelingen en het herstellen van gespleten haarpunten. Het schijnt wel ontspannend te zijn, voor mensen dan. Maar zouden die koeien dat nou écht leuk vinden?

Voor de reis naar die Spa en Wellness betaal je 9 euro p.p. maar dat is wel inclusief koffie/thee en krentenwegge.  Mocht ik nog eens in de buurt komen, dan laat ik de Vechtdal Hoeve zorgvuldig links liggen.
x

Nooit

De enquêtecommissie die de gang van zaken rond de Noord-Zuidlijn heeft bekeken heeft haar rapport klaar. In de Volkskrant staat het volgende: Amsterdam had in 2002 nooit mogen besluiten tot de aanleg van de Noord-Zuidlijn. Helaas heeft de gemeenteraad wel besloten. Volgens Het PAROOL vanwege de wens van de politiek. Politici laten graag 'iets indrukwekkends' na. De enquêtecommissie wil ook het boren van die tunnel nog eens opnieuw laten bekijken.  Lijkt me een goed plan! Dan wordt het geen 2017, maar 2020 voordat die lijn er is. Of zullen we toch maar stoppen met dat gedoe?
x

Draagvlak

Trouw wijdde een vrij uitvoerig artikel aan de treinreis van Jacqueline Cramer en nog zo'n 200 andere om het milieu bezorgde mensen naar Kopenhagen. Uiteraard waren alle milieuorganisaties vertegenwoordigd, maar ook de kerken en de ontwikkelingsorganisaties zijn betrokken. Er reisde ook een aantal wetenschappers mee, die in de trein hun wetenschappelijk onderlegde zorgen met de andere reizigers wilden delen. Na de vierde spreker verdwijnen velen naar een wagon waar gedronken mag worden. Kennis is handig natuurlijk, maar een teveel aan kennis zorgt ervoor dat je je drankje mist en wie wil dat nou?

Van ons weet iedereen wel hoe we over milieu en klimaat denken, maar op het festival zaterdagmiddag in Utrecht, in de trein en in Kopenhagen zelf, zie je dat er een breed draagvlak is. Dat zegt Rolf Schipper van Greenpeace. Mag ik weer even cynisch zijn? Een trein vol milieuactivisten en vertegenwoordigers van organisaties zegt mij niet zo veel over draagvlak. Afgelopen zondag hebben er 800 kerkklokken geluid, maar dat betekent voor mij niet dat al het kerkvolk vreselijk milieubewust aan de gang is. Dat stond maandagochtend in de file op de gebruikelijke wijze CO₂ de atmosfeer in te blazen. Ik ben er ook niet helemaal gerust op dat ze bij het boodschappen doen op maandagmiddag allemaal milieubewust inkopen hebben gedaan. We waren qua temperatuur een beetje verwend de afgelopen weken: steeds een paar graden boven het gemiddelde voor de tijd van het jaar. Maar nu zitten we een paar graden onder het gemiddelde. Is dat nou de juiste tijd om de thermostaat een tandje lager te zetten? Dat zal men zich hier en daar afvragen.

Die conferentie in Kopenhagen wordt gehouden omdat er, zeker mondiaal gezien, juist helemaal geen draagvlak is. En niemand maakt mij wijs dat het draagvlak in Nederland zo veel groter is. Het aantal leden van milieuorganisaties neemt fors af: Natuurmonumenten verloor 52.000 leden, Greenpeace 27.000. Al die overvolle megastallen zijn slecht voor het milieu, maar ons biefstukje en karbonaadje moeten wel betaalbaar blijven. Dat overtollige CO₂ moet wel ergens onder de grond, maar niet onder mijn huis. Zo'n windmolen bederft mijn uitzicht.

Jacqueline Cramer, die zo optimistisch ogend in de trein stapte, was gisteravond omgeslagen. Toen ging ze in overleg met milieuministers van 35 landen, waaronder Mexico, India en China. Maar die bijeenkomst verliep volgende de minister chaotisch. (...) Er was volgens Cramer veel onenigheid over ofwel het behouden, overboord gooien of uitbreiden van het Kyoto-protocol, dat in 2012 afloopt. "Als het zo doorgaat, gaat het niet goed." Ontwikkelingslanden zijn, dat las ik in de Volkskrant, kwaad uit werkgroepen gestapt. Dat is, lijkt mij, niet de manier om draagvlak te creëren.

Afgelopen zaterdag was 'Kassa' geheel gewijd aan het milieu. Felix Meurders vroeg het publiek wie er wel eens palmolie gebruikte. Niemand! Vervolgens liet Felix een tafel zien die afgeladen was met flessen, potten, blikken en zakjes met alledaagse producten waarin palmolie verwerkt is. Aan dieselolie voor de auto wordt palmolie toegevoegd. Om aan onze vraag naar palmolie te voldoen, worden op Borneo rücksichtslos hele oerwouden gekapt om plaats te maken voor palmolieplantages. Er is ook 'goede' palmolie, op verantwoorde manier verkregen. Een meneer van Unilever
vertelde dat je al in 2015 op hun producten kunt zien of er 'goede' of 'slechte' palmolie in verwerkt is. Misschien is er dan zo veel draagvlak dat iedereen eerst al die kleine lettertjes leest voor er een product aangeschaft wordt.

x

Kerst

Nieuwtje geplaatst op : 12-12-2009

Kerstfeest

Beste ouders en kinderen van de Odaschool.

We zijn als school naïef geweest.

Er is voor de Kerstviering vlees besteld dat ook moslims mogen eten.. Zoals al in de krant heeft gestaan is de keuze van het vlees puur uit praktische overweging gemaakt, zowel financieel als in de bereiding.

Een paar ouders hebben bij de directie of de oudervereniging kenbaar gemaakt dat ze dit niet juist vonden voor een Katholieke school. We hebben aan die ouders tekst en uitleg gegeven en beloofd om e.a. nog eens te overwegen.

Die overweging is gemaakt. Er is nu besloten om weer op de gebruikelijk manier voor het Kerstdiner te zorgen: kinderen kunnen kiezen. Hopelijk kunnen we ons dan weer gaan richten op een gezellig Kerstfeest voor de kinderen.

Het zou jammer zijn als de naam van de school door één onvoldoende doordachte actie beschadigd zou worden.

De tekst hierboven heb ik integraal overgenomen van de website van de Odaschool, een katholieke basisschool in Weert. Ik kwam daarop door de kop boven een bericht in Trouw: Toch 'gewoon' vlees op kerstdiner school Weert.

De leiding van de school had al dat rumoer simpel kunnen voorkomen. Dan heb ik het niet over de multiculturele aspecten van het hele gebeuren, maar over een oer-Nederlands aspect, zeg maar: de kerstviering op zich. Op 23 december vorig jaar schreef ik daar dit over: "Kerst wordt natuurlijk vooral in de familie- en vriendenkring gevierd, maar voor je daar aan toe bent, hebben al veel mensen de kerstborrel op het werk achter de rug, de kerstdrive van de bridgeclub, het kersttoernooi van de tennisclub, het kerstballetje opgooien bij de korfbalclub of een van de talloze andere kerstbijeenkomsten waarvan het ritselt tijdens de donkere dagen vóór de stille nacht, heilige nacht."

Ook in mijn jeugd werd op school aandacht aan de kerst besteed. In mijn herinnering staat dat op de laatste middag vóór de kerstvakantie kerstliedjes werden gezongen. De meester of de juf vertelde een passend verhaal. Mij staat ook bij dat we een brandend kaarsje op de bank mochten hebben. Er zal wel een kerstboom geweest zijn. Maar dan had je het wel zo'n beetje gehad.

Op sommige terreinen ben ik kennelijk het contact met de werkelijkheid enigszins verloren. Zelfs op de basisschool wordt de kinderen tegenwoordig al een KERSTDINER aangeboden. Gaan de sportclubs daar nu tegenop concurreren? Wat wordt die kinderen t.z.t. bij het voortgezet onderwijs aangeboden? Als ze eenmaal een baan hebben zijn ze vast niet tevreden met een kerstborrel met alleen maar bitterballen en blokjes kaas.

x

Bewijs

Op 20 januari 2010 begint het proces waarin Geert Wilders terecht staat voor het aanzetten tot haat, discriminatie en groepsbelediging. Een ANP-bericht in Trouw meldt dat hij in dat proces Mohammed B., de moordenaar van Theo van Gogh, als getuige wil oproepen. Op deze manier wil Wilders bewijzen dat zijn kritiek op de islam terecht is. Volgens de PVV'er is B. "het levende bewijs" dat de islam een inspiratiebron is voor geweld.

Wat mij betreft kan Wilders zichzelf en de rechtbank die moeite besparen. Dat is zeer oud nieuws. Talloze religies en andere levensbeschouwelijke en politieke stromingen hebben volgelingen die om hen moverende redenen niet aarzelen allerlei vormen van geweld - tot en met moord - te gebruiken om hun (waan)ideeën te verspreiden en tegenstanders te 'straffen'. Fundamentalistische christenen in de VS aarzelen niet abortusklinieken in brand te steken en daar werkend medisch en verplegend personeel te vermoorden. In dit verband is het wellicht goed te herinneren aan een gebeurtenis die op 25 januari 1994 plaatsvond in Hebron op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever. Baruch Goldstein, legerarts, een ultranationalistische Israëliër (ik weet niet zeker of hij ook een fundamentalistische jood was), liep het 'Graf van de aartsvaders' binnen (dat zowel door joden als moslims als een heilige plaats beschouwd wordt), schoot daar tientallen moslims dood en verwondde meer dan honderd andere. Jozef Stalin liet uit naam van het socialisme ik weet niet hoeveel landgenoten vermoorden. Is daarmee aangetoond dat christendom, jodendom en socialisme 'inspiratiebronnen voor geweld' zijn? Ja, helaas, voor een aantal mensen wel.

Het 'vrije woord' is voor Geert Wilders een inspiratiebron voor verbaal geweld tegen moslims. Hij zou het niet op prijs stellen als ik zou beweren dat kritiek op het 'vrije woord' terecht is. Het feit alleen al dat hij de opvattingen en handelwijze van één persoon exemplarisch acht voor de opvattingen en handelwijze van miljoenen andere bewijst dat Wilders discrimineert. Van zijn advocaat Bram Moskowitz, toch een ervaren strafpleiter, had je mogen verwachten dat hij zijn cliënt van zo'n zelfbeschuldigende uitspraak had weerhouden.
x

Verbaasd

Van auto's en belastingen weet ik maar weinig. Nog minder weet ik dus van belastingen die met auto's en autogebruik te maken hebben. Ik wist wel dat als je de auto van de zaak ook privé gebruikt, je dan een bepaald bedrag bij je inkomen moet tellen. Sinds gisteren weet ik dat je maximaal 500 km per jaar privé in die auto mag rijden zonder dat dit financiële consequenties heeft. Natuurlijk weet ik ook dat vrijwel iedere autobezitter/gebruiker vindt dat zhij veel te veel belasting over dat bezit/gebruik moet betalen. In dit verband wordt de term 'melkkoe' nogal eens gebruikt.

Gisteren las ik dus in Trouw dat er twee miljoen mensen in een auto van de zaak rijden. 250.000 van hen verklaren dat zij niet meer dan 500 km privé in die auto gereden hebben. Op basis van steekproeven en controles stelt de fiscus vrijdag dat zeker 40.000 bestuurders ten onrechte hebben gemeld dat ze hun auto van de zaak niet meer dan 500 kilometer per jaar privé gebruiken. (Onderstreping toegevoegd; ik neem aan dat er nog wel een paar meer zijn.) Er wordt van alles bedacht om het privégebruik te verdonkeremanen. Er worden kilometertellers teruggedraaid. Kentekenplaten van de eigen auto worden op de auto van de zaak geschroefd. Processen-verbaal over diefstal van kentekenplaten worden vervalst. ("Iemand anders heeft met mijn kentekenplaten gereden.")

Staatssecretaris Jan Kees de Jager (Financiën) is verbaasd dat mensen zich in de meest onmogelijke bochten wringen. In welke wereld leeft Jan Kees eigenlijk? Had hij voordat hij staatssecretaris werd nog nooit van belastingfraude gehoord? Hij moet toch weten dat we hier te maken hebben met belastingfraudeurs die in kringen van 'de grote jongens' als kleine scharrelaartjes beschouwd worden. Hoeveel loopt de belasting op dit terrein mis? Ik heb geen idee, maar zeg 1000 euro per ontduiker. Dat wordt dus 250.000.000. Dat is geen klein bier, maar wat lopen we nog meer is? "Nederlandse multinationals betalen namelijk weinig tot geen vennootschapsbelasting. Geschat wordt dat de Nederlandse overheid hierdoor ongeveer 16 miljard misloopt. De vennootschapsbelasting in Nederland bedraagt 25,5%, maar in werkelijkheid betalen multinationals vaak maar 6 tot 7%." Dat las ik op www.belasting-weetjes.nl. Die multinationals frauderen niet, die maken gewoon handig gebruik van de regeltjes die de voorgangers van Jan Kees bedacht hebben. Jan Kees kan de Tweede Kamer voorstellen die regeltjes te veranderen. Dan kan hij een paar mensen extra aantstellen om die privékilometers nog beter te controleren.

x

Film

Vanavond kun je bij RTL8 naar de The Deer Hunter kijken. In 1978 maakte die film alom diepe indruk. Ik vond hem ook heel goed. De film speelt voor een belangrijk deel tijdens de Vietnamoorlog en de periode daarna. Veel mensen zeiden dat het een anti-Amerika- of anti-Vietnamoorlogsfilm was. Ik noemde dat onzin. Volgens mij was het een film over een aantal eenvoudige mannen van het platteland die in een voor hun totaal andere en ook nog verschrikkelijke wereld terecht kwamen en over de manier waarop zij daarmee omgingen. Kort daarna las ik een interview met Michael Cimino, de regisseur. Hij zei vrijwel hetzelfde.

Of ik vanavond kijk weet ik nog niet. Ik neem hem in ieder geval op. Er zitten een paar goede rollen in van Meryl Streep, Robert de Niro en Christoffer Walken. Ik vraag me wel af of de film de tand des tijds (30 jaar) heeft doorstaan. De moderne kijker zal hem mogelijk te traag vinden.

x

Twijfel

Lang niet altijd ben ik het eens met wat er in de Tweede Kamer besloten wordt, maar zo werkt dat nu eenmaal in een democratie. Daar kan ik best mee leven. Ik behoor ook niet tot dezulken die van mening zijn dat in de Tweede Kamer een verzameling plucheminnende nitwits zit, die er zich zelden of nooit om bekommeren wat hun kiezers ergens van vinden.

Een bericht in Trouw bracht mij aan het twijfelen over het oordeelsvermogen van tenminste een deel van de Kamerleden. Jaarlijks doen ze in de Tweede Kamer een spelletje: ze maken onder elkaar uit wie de 'Politicus van het jaar' is. 'EénVandaag' maakt daar dan een reportage van. Bij 'Politicus van het jaar' denk je toch al gauw: die heeft het dus volgens zijn collega's het beste gedaan. In ieder geval schrijft Trouw dat ze Rita Verdonk de slechtste vonden en daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Maar wie vonden ze de beste? Mark Rutte, de partijleider van de VVD.

Ik denk altijd dat ik de politiek redelijk goed volg. Ik heb dus wel een mening over Kamerleden die regelmatig in het nieuws zijn. Ik ga in mijn geheugen graven. Wat voor bijzonders heeft Mark het afgelopen jaar gedaan? Welke successen heeft hij behaald? Hoeveel kiezers heeft hij naar de VVD (terug)getrokken? Met de beste wil van de wereld kon ik me niets herinneren wat daarop duidde. Al een jaar of vijftig heb ik een pocket in mijn bezit met allerlei nonsensgedichten. Daar tussen door staan ook gefingeerde grafschriften. Eén daarvan luidt:

Daar moet ik altijd aan denken als ik Mark Rutte zie en/of hoor. Zijn voormalige fractiegenoot Arend Jan Boekestijn heeft eens in een onbewaakt ogenblik van hem gezegd: "Hij heeft geen ideeën. Dat is schokkend hoor."

Wat moet je dan denken van de man die, volgens de Kamerleden, de op één na beste is? Dat is Jan Peter Balkenende. Vriend en vijand zijn het erover eens dat hij bij de afgelopen Algemene Beschouwingen af en toe de kluts wat kwijt was. Met zijn regie liep het ook niet altijd even lekker. En als ik vriendelijk wil zijn zeg ik dat zijn rol in de affaire van het Europese presidentsschap een lachertje was. Nummer drie, Eberhard van der Laan heeft als belangrijkste wapenfeit op zijn naam staan dat hij 'allochtoon' wil vervangen door 'Nieuwe Nederlander'. De enige verklaring die ik voor deze merkwaardige uitverkiezing heb is dat de Kamerleden er dit jaar gewoon een geintje van gemaakt hebben.
x

Paal

Vanwege die conferentie in Kopenhagen staat het milieu tegenwoordig weer een paar dagen in de belangstelling. Eén van de manieren om het allemaal iets minder vuil te maken is auto's op elektriciteit laten rijden. Ergens las ik dat er over tien jaar zo'n miljoen van die auto's rijden. Prachtig natuurlijk en omdat het zo'n mooi idee is gaat iedereen er zich mee bemoeien en wordt er alles gedaan om er een puinzooi van te maken.

Door het hele land moeten er overal palen staan waaraan je je auto kunt opladen: stekkertje erin en na een paar uur is je accu weer vol.  De kans is echter groot dat jouw stekkertje niet in die paal past. Iedere leverancier van elektriciteit voor auto's maakt namelijk zijn eigen paal met zijn eigen stopcontact, waarop alleen zijn stekkertje pas. Om die paal te activeren heb je weer een pasje nodig dat je alleen van die leverancier kunt krijgen. Slim, hè?

En dan nog wat. Die palen, ook wel zuilen genoemd, schijnen vrij fors te zijn. Wat doet dat met het tot nu toe zo fraaie beeld van het Marktplein te Boerenkoolstronkeradeel? Wel eens van het nimby-syndroom gehoord?
x

Voorlichting

De Tweede Kamer heeft een motie aangenomen, lees ik in NRC Handelsblad, waarin minister Verburg wordt opgedragen het publiek voor te lichten over de gevolgen van het eten van vlees, waarbij voor de Kamer de negatieve gevolgen voorop staan. (...) De opdracht is door de Kamer gegeven "overwegende dat minder vlees eten beter is voor mens, dier en milieu". Minder vlees eten heeft weer negatieve gevolgen voor de veeboeren in ons land en uit wat ik gisteren schreef blijkt al dat Gerda Verburg niet happig is op maatregelen die niet goed zijn voor boeren.

Het uitvoeren van die motie zal niet hoog op het prioriteitenlijstje van Gerda staan, dus het kan best nog een paar jaar duren voordat de eerste spotjes van Postbus 51 over de negatieve gevolgen van vlees eten tussen de STER-reclames verschijnen. En wat zal het effect van die spotjes zijn? De afgelopen dagen zie je al voortdurend spotjes van het 'Voedingscentrum' die ons moeten leiden tot meer verantwoord vlees eten: Jij betaalt 't, dus jij bepaalt 't. Dan gaat het nog om het dierenwelzijn: we moeten vooral karbonaadjes eten van varkens die zich lekker in de modder buiten konden wentelen. Je zou toch denken dat zo langzamerhand iedereen wel eens gehoord heeft over de kwalijke gevolgen van de bio-industrie, maar we doen daar dus weinig mee.

Gisteren had ik het over de Q-koorts. De avond daarvoor zag ik in NOVA, geloof ik, een boer in Overijssel in een dorp waar (ook) al Q-koorts heerst. Die boer is daar een stal aan het bouwen voor enkele duizenden geiten, "want met 300 geiten red ik het niet." Moeten Gerda nu ook adviseren minder geitenkaas te eten? Als we minder eieren eten hoeven er niet zo veel kippen in legbatterijen te leven.

PS
Antwoord van de dag. Robert Gesink (wielrenner van het jaar) wordt bij 'Pauw & Witteman' gevraagd, wat soort training hij 'vandaag' deed. "Een mediatraining"

x

Koorts

Wie de Mexicaanse griep krijgt, maar verder goed gezond is, is er na een week wel weer overheen. Dagen achter elkaar werden in het NOS-journaal beelden getoond van naalden die in de armpjes van kinderen werden gestoken. Sindsdien is de aandacht al weer weggeëbd. Ik hoor geen alarmerende cijfers over doden of over bedrijven die tot stilstand komen omdat de helft van het personeel in bed ligt. De IC-afdelingen van ziekenhuizen kunnen de toevloed van patiënten met 'Mexicaanse griep en nog wat' kennelijk  goed aan.

Een paar dagen geleden zag en hoorde ik ook een Brabantse moeder in het NOS-journaal. Zij vertelde dat haar zoon Q-koorts had. Hij woont niet op een geitenfokkerij, maar fietste dagelijks op weg naar school langs zo'n fokkerij waar Q-koorts onder de geiten heerste of had geheerst. Aan Q-koorts kun je dood gaan en er zijn mensen aan de Q-koorts overleden. In sommige gevallen kan een behandeling jaren duren. (Dat las ik op de website van het RIVM.)

Intussen hebben de ministers Ab Klink en Gerda Verburg er koortsachtig alles aan gedaan om gegevens over de uitbreiding van de Q-koorts over andere delen van Nederland dan Brabant uit de publiciteit te houden. In de Volkskrant lees ik dat Ab en Gerda zich gesteld zien voor een klassieke afweging tussen het belang van de volksgezondheid en de belangen van de boeren. Dat lijkt me inderdaad niet makkelijk, want wat is nu een redelijke verhouding tussen het aantal mensen dat aan Q-koorts overleden is en het aantal boeren (en hun families!) dat brodeloos is geraakt omdat hun geiten 'geruimd' moesten worden? En Ludo Hellebrekers, voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, gooit ook nog een ethisch argument in de strijd: Maatregelen zijn nodig, maar hierbij moet wel de ethische afweging gemaakt worden of het doden van gezonde dieren gerechtvaardigd is, gezien de risico’s voor de volksgezondheid. Zo is het maar net. Je gaat geen gezonde geiten dood maken omdat er wel eens een paar mensen ziek zouden kunnen worden.

Journaalbeelden van koeien, varkens en kippen die massaal in vrachtwagens van een destructiebedrijf worden gekieperd staan mij helder voor de geest. Ik zit echt niet met spanning uit te kijken naar soortgelijke beelden waarin dode geiten de hoofdrollen spelen. Ik hoef me persoonlijk geen zorgen te maken want Q-koorts wordt niet van mens op mens overgedragen. Voorlopig ga ik niet naar het platteland en ook van kinderboerderijen zal ik mij verre houden, want je weet maar nooit. Maar welke keus hebben de mensen die wonen in de buurt van zo'n geitenfokkerij? Die mogen rustig afwachten tot Ab en Gerda alle aspecten van agrarisch welvaren, volksgezondheid en ethiek tegen elkaar afgewogen hebben en voor hun besluit de zegen van de Tweede Kamer hebben gekregen.

Het nieuwe baarseizoen voor de geiten nadert en als er nu niets gebeurt, worden de stallen opnieuw overspoeld met miljarden C. burnetii-bacteriën, de veroorzakers van de Q-koorts.

PS
Dit is mijn tweede blog van vandaag. Het eerste staat hieronder.

x

Broeikas

Wie nu nog niet weet dat momenteel in Kopenhagen de zogenaamde 'klimaattop' wordt gehouden, houdt het nieuws niet erg goed bij. Nog vrij recent schreef ik hier dat naar mijn mening de opwarming van de aarde heel goed een periodiek terugkerend verschijnsel zou kunnen zijn. Al veel langer geleden schreef ik dat Mikkajekna, een gletsjer in het Zweeds nationaal park Sarek, die ik diverse keren met eigen ogen heb aanschouwd, al sinds het begin van de vorige eeuw, dus al honderd jaar lang, korter aan het worden is. Ik ben echter ook van mening dat we een mogelijk natuurlijk proces niet zo nodig hoeven te versnellen door maar onbeperkt door te gaan met het uitstoten van broeikasgassen.

Gezien mijn leeftijd kan ik mij van die hele klimaatdiscussie afmaken met de opmerking: "Het zal mijn tijd wel duren." Ik heb ook geen nakomelingen en hoef dus niet wakker te liggen van de prangende vraag of mijn kindskinderen aan het palmenstrand van Amersfoort aan Zee zullen pootjebaden of dat ze juist, door een omkering van de Golfstroom, een extra dikke trui moeten aanschaffen. Ik zie wel mensen die met de auto naar hun kleinkinderen gaan, zelfs al zijn die schatjes met het openbaar vervoer goed bereikbaar.

De belangrijkste vraag aan het eind van de conferentie zal niet zijn: wordt het warmer en wat gaan we daaraan doen? Die vraag is: waartoe is megavervuiler USA bereid? Ik ben ervan overtuigd dat Barack Obama tot meer bereid is dan zijn voorganger, maar Obama heeft dezelfde achterban van ruim 300 miljoen Amerikanen, die er in meerderheid helemaal niet van overtuigd zijn dat zij zelf de belangrijkste oorzaak van onnodige en ongewenste opwarming zijn. Bij mijn omzwervingen op het internet kwam ik het weblog 'Care2, make a difference' tegen. Ene Dave Rochlin presenteert daar enkele interessante cijfertjes. Uit recente opinieonderzoeken is gebleken dat het aantal Amerikanen dat gelooft dat de opwarming een gevolg is van menselijke activiteiten, is gedaald van 47% tot 36% van de bevolking. (Bij de Republikeinen is dat slechts 18%.) Dave voegt daar een ander leuk percentage bij: 38% van de Amerikanen gelooft dat geesten van overledenen in huizen kunnen rondwaren. Zo heeft iedereen zijn eigen prioriteiten.

Maatregelen tegen de opwarming van ons klimaat kosten geld, heel veel geld, zeker als het rijke westen ook nog eens de arme landen daarbij financieel gaat ondersteunen. De onderhandelaars in Kopenhagen weten ook dat we momenteel in een economische crisis verkeren. Dat zou wel eens, vrees ik, de belangrijkste belemmering kunnen zijn voor het maken van afspraken die er werkelijk toe doen. Willen 'we' op de korte termijn geld uitgeven voor maatregelen waarvan we resultaten op langere termijn niet eens meer meemaken?

Afgelopen maandag was Midas Dekker te gast bij 'Pauw & Witteman' om zijn altijd humoristisch getinte visie te geven op de gevolgen van de klimaatverandering voor bepaalde diersoorten. Hoe 'gespecialiseerder' een diersoort (bijvoorbeeld de giraffe), zei Midas, hoe moeilijker hij zich aan veranderingen kan aanpassen. Hij noemde nog een dier, dat al 200 miljoen jaar alle veranderingen heeft overleefd. Dat deed me denken aan een sciencefictionverhaal dat ik ooit gelezen heb. Een eenzame ruimtereiziger raakt uit koers en komt in een soort winterslaap terecht. Eeuwen later komt zijn ruimteschip terug op aarde en hij ontwaakt. Het eerste wat hij buiten ziet is een enorm standbeeld van wat duidelijk een groot, inspirerend leider moet voorstellen. Het is geen mens, maar een kakkerlak.

x

Taalles

Toen ik in 1960 mijn onderwijzersexamen deed, moest ik een voldoende voor taal hebben. Al had ik voor alle overige vakken een 10, een onvoldoende voor taal betekende: geen diploma. Hetzelfde gold overigens, niet geheel onterecht, voor het vak opvoedkunde.

Nu het gebrek aan taalkennis bij onderwijskrachten zo langzamerhand de spuigaten begint uit te lopen, zijn ze bij de HBO-raad, las ik in de Volkskrant, zover dat ze op die oude regel teruggrijpen. Na de propedeuse en aan het einde van de opleiding worden de Pabo-studenten voortaan getoetst op hun reken- en taalvaardigheden. Wie zakt voor de toets, mag niet als leraar aan de slag. (Onderstreping toegevoegd.) De hoeveelheid taalles wordt verhoogd van (soms minder dan) één uur in de week tot tien uur in de week. Lijkt me een goed plan.
x

Trend

Het is al ruim acht jaar geleden dat NAVO-troepen Afghanistan binnenvielen om de leiders van Al Quaida, verantwoordelijk voor '9/11', op te sporen. Dat is niet of nauwelijks gelukt. Wel werd het radicaalislamitische Talibanregiem verdreven. Een door 'ons' geïnstalleerde overgangsregering werd door latere verkiezingen min of meer gelegaliseerd.

Voor velen was een niet onbelangrijk gevolg van het Westerse ingrijpen dat Afghaanse vrouwen letterlijk hun gezicht weer konden laten zien. Met onze steun moet de Afghaanse regering ervoor zorgen dat meer van dat soort zegenrijke ontwikkelingen plaatsvinden. Ook de Nederlandse militaire bijdrage had dat bijkomende doel. Nog zeer recent gaf niemand minder dan Secretary of State Hillary Clinton hoog op van de Nederlandse werkwijze, met als doel ons ertoe te bewegen volgend jaar onze militairen niet terug te trekken. Daar ga ik het niet (weer) over hebben. Uit een artikel in Trouw blijkt dat het realiseren van een van die bijkomende doelen toch niet zo succesvol is.

De mensenrechtenorganisatie 'Human Rights Watch' (HRW) heeft onderzoek gedaan naar de huidige situatie van de Afghaanse vrouw. Tot 2005 ging het de goede kant op, maar de laatste vier jaar is sprake van een negatieve trend, aldus HRW. (Onderstreping toegevoegd.) Nog in april van dit jaar tekende president Hamid Karzai een wet die vrouwen verplicht zich op te maken en mooi te kleden als manlief dat wenst en seks mag niet geweigerd worden. Hoewel deze wet in strijd met de Grondwet is, tekende Karzai, omdat hij op andere terreinen de hulp van de geestelijke leiders nodig had. Maar het kan nog erger: Vrouwen in Afghanistan behoren tot degenen die er het ellendigst aan toe zijn in de wereld. Geweld tegen hen is "endemisch" en de Afghaanse regering faalt om vrouwen te beschermen voor misdaden als verkrachting en moord. In het artikel wordt Afghanistan een "oerconservatief moslimland" genoemd. Het zijn, vrees ik, niet alleen aanhangers van de Taliban die oerconservatief zijn. Hoe lang zou het nog duren voor Afghanistan een 'gewoon conservatief' (zeg maar: 'Staphorstconservatief') moslimland is? Kunnen we het dan verder aan de kleinzoons van Karzai c.s. overlaten?

Nog even heel iets anders

Op veel webpagina's verschijnen van die kleine "Ads door Google". Google zoekt die advertenties er zelf bij aan de hand van trefwoorden in die webpagina. Bij het artikel dat ik hierboven noem stond een advertentietje van 'Parship', een datingsite. De tekst daarbij luidt: Op zoek naar een stoere militair? U vindt het bij PARSHIP. Meld u aan!" Op welke trefwoorden zou dat 'Parship' nou laten zoeken?

x

IJshockey

Geef toe: dat is toch een hartstikke leuk stel? je kent ze vast wel: Sven Kramer (links, schaatser) en Naomi van As (rechts, hockeyster). Afgelopen zaterdagavond had ik al met veel plezier gezien hoe Sven Kramer (hier en daar ook wel 'Svencouver' genoemd) weer eens op superieure wijze de 5000 m won in Calgary. Maar gisteren kreeg ik bijna een warm gevoel van binnen. Ik keek of de digitale Trouw mij een onderwerp voor mijn blog kon bieden en wat lees ik? De Nederlandse international Naomi van As is verkozen tot beste hockeyster van de wereld in 2009. Nu maar hopen dat die twee ook definitief een 'stel' worden. Dan kunnen 'we' over een jaar of wat een landgenoot bewonderen als beste ijshockeyer ter wereld.

NB

Je kunt nu ook (zie rechtsboven) googelen binnen Beggartalk. ("Heeft hij niet eens ergens geschreven een groot bewonderaar van Lilianne Ploumen te zijn? Dat zoeken we op!")
x

Lidwoord

Het woord 'blog' is voor mijn (taal)gevoel (wat dus helemaal niets zegt) een het-woord. Nu zag ik ergens "deze blog" staan. De schrijver daarvan ziet het dus als een de-woord. Ik check dat in de 'Woordenlijst Nederlandse Taal' en lees: "blog, de[m.], blogs". Mijn gevoel zat dus fout.

'Blog' komt van 'weblog'. Daarvan zegt de Woordenlijst: "weblog [web·log], de[m.] en het, weblogs [web·logs]". Ik mag dus wel het weblog schrijven en zeggen. De Taalunie kan wat mij betreft het dak op. Ik blijf het blog schrijven en zeggen.

x

Immuun

Dit wordt niet het zoveelste stukje over de Mexicaanse griep, maar het zoveelste stukje over Silvio Berlusconi. Hij staat al jaren in een kwade reuk en recentelijk kwam daarbij de beschuldiging dat hij contact heeft gehad met de Cosa Nostra. Dat is op zich al wat ironisch, want Cosa Nostra betekent 'Onze zaak'. Berlusconi heeft altijd beweerd dat je een staat als een zaak kunt moet runnen. De recente beschuldiging werd gedaan door een maffioso en dat soort lieden moet je zeker niet op hun woord geloven, maar anderzijds zijn contacten tussen de diverse takken van de maffia en de Italiaanse politiek niet helemaal ongebruikelijk.

Berlusconi heeft geruime tijd strafvervolging weten te voorkomen doordat hij als parlementslid immuniteit genoot. Overigens niet alleen in Italië bestaat de merkwaardige regel dat parlementsleden niet strafrechtelijk vervolgd kunnen worden. In ons land hebben we die immuniteit beperkt. Artikel 71 van onze Grondwet zegt: "De leden van de Staten-Generaal, de ministers, de staatssecretarissen en andere personen die deelnemen aan de beraadslaging, kunnen niet in rechte worden vervolgd of aangesproken voor hetgeen zij in de vergaderingen van de Staten-Generaal of van commissies daaruit hebben gezegd of aan deze schriftelijk hebben overgelegd." Dat is een prima regel, die garandeert dat iedereen in het parlement onbevangen zijn zegje kan doen. Maar als bijvoorbeeld die brave Pieter van Geel ervan verdacht wordt er met de kas van de CDA-fractie vandoor te zijn gegaan (onvoorstelbaar natuurlijk), dan mag justitie hem daar rustig op aanspreken.

Ondanks die kwade reuk kan Berlusconi op een grote mate van populariteit rekenen. Dat komt vooral doordat hij een ook een groot deel van de media - tv en schrijvende pers - bezit, waardoor hij hem onwelgevallig nieuws kan weghouden of manipuleren. Daarnaast bestaat in sommige culturen de merkwaardige gewoonte ongebreidelde bewondering te hebben voor oude mannetjes die het nog goed doen bij de "de (jonge) vrouwtjes".

Maar, zo las ik in de Volkskrant, nu beginnen ze er ook in Italië achter te komen dat Berlusconi geen ideale premier is en geen steunpilaar van de democratie. Gisteren werd, door een aantal bloggers de "No Berlusconi Day" 'georganiseerd'. De daaraan gewijde website was zelfs in het Nederlands vertaald en je kon zelfs op de Dam in Amsterdam demonstreren. Daar was de opkomst niet groot, maar waarschijnlijk waren er in Washington DC nog minder. In Rome echter waren er, volgens het NOS-journaal, enkele honderdduizenden. Power to the people!

X

Blijven

Moeten de Nederlandse troepen nou wel of niet nog wat langer in Afghanistan blijven dan we een tijdje geleden met ons allen hadden afgesproken? De Amerikaanse 'commander in chief' stuurt er voorlopig in ieder geval nog eens 30.000 man extra heen en zou het fijn vinden als zijn bondgenoten dat voorbeeld zouden volgen. Hij heeft nog geen formeel verzoek ingediend. Nee, dat haalt je de koekoek. Daarom heeft hij Joseph Biden met Jan Peter laten bellen.
"Jan Peter, wat zouden jullie doen als, let wel: ik zeg als, Barack zou vragen of jullie nog wat langer in Afghanistan zouden willen blijven?"
"Nou ... eh ...Joe, dat ... eh...ligt een beetje gevoelig hier. Ik persoonlijk zelf zou wel willen en Maxime, je weet wel, zou er zo nog een paar extra sturen. Maar ja, je zit hier altijd te regeren met andere partijen samen, hè, en die socialisten zeggen dat ze niet willen, want we hadden afgesproken tot ergens in 2010."
Amerika dient pas een formeel verzoek in als na veel gelobby en druk - daar was Joseph Biden dus mee bezig - duidelijk is dat uiteindelijk een meerderheid in de Tweede Kamer toch vóór een langer verblijf is. Zit die kans erin? Natuurlijk! De ChristenUnie aarzelt, dus die heeft nog maar een klein zetje nodig. En bij de PvdA hebben ze ook wel eens last van 'voortschrijdend inzicht'. Zo noemen ze het dan. In werkelijkheid gaat het zo: "Als wij (de PvdA) nou toch akkoord gaan met langer blijven, wat krijgen we dan van jullie (het CDA) terug?" Ik doe hier geen voorspelling, maar zo'n gang van zaken zou mij niet verbazen.

Wat ik ervan vind? Dat kun je hier lezen.

x

0,006154

In Nederland leven ruwweg 6,5 miljoen vrouwen die 20 jaar of ouder zijn. Daarvan dragen er zo'n 400 buiten de deur een nikab, een sluier die alleen de ogen onbedekt laat. Druk je dat in een percentage uit dan krijg je het getal hierboven. Toch kan men zich zelfs in meer progressieve, politiek correcte kringen geweldig opwinden over die nikab. Trouw schrijft: Burgemeester Cohen van Amsterdam wil vrouwen die solliciteren met een nikab een uitkering onthouden, minister Plasterk wil gesluierde moslima’s weren uit het onderwijs. Beide heren reken ik niet tot het meer conservatieve, islamofobe deel van onze samenleving.

"Die vrouwen worden onderdrukt!" O ja? Hoe weet je dat? "Kamerleden hoor je steeds zeggen: we weten niet wie die vrouwen zijn. Maar ze weten blijkbaar wel dat het om achtergestelde, onderdrukte vrouwen gaat die geholpen moeten worden." Dat zegt prof. dr. A.C.A.E. (Annelies) Moors. Die weet wel iets meer: ze is én arabiste én antropologe én heeft de moeite genomen wat onderzoek te verrichten. Die groep van 400 vrouwen bestaat grotendeels uit bekeerlingen en in Nederland geboren of opgegroeide vrouwen van Marokkaanse afkomst. Die groep is dus Nederlands of spreekt in ieder geval de taal goed, en is geïntegreerd. Er is ongetwijfeld een aantal van die vrouwen die door hun man verplicht worden die nikab te dragen. Het verbieden daarvan is contraproductief, want dan komen die vrouwen helemaal de deur niet meer uit.

Van Cohen zou ik wel eens willen horen hoeveel vrouwen met nikab al om een uitkering zijn komen vragen. Van Plasterk zou ik wel eens willen horen hoeveel vrouwen met nikab er al bij het onderwijs gesolliciteerd hebben. Van de politie zou ik wel eens willen horen hoeveel vrouwen (of mannen) met nikab al eens een overval gepleegd hebben.

Op 21 februari 2009 schreef ik hier: "Belangrijk bezwaar tegen bedeksels die alleen de ogen vrij laten is dat het zo moeilijk communiceren is met deze vrouwen. Uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam is gebleken dat er nauwelijks verschil is in het herkennen van emoties bij vrouwen die wel en geen nikab dragen."

Wat ik maar zeggen wil: waarom maken al die miljoenen Nederlanders (die waarschijnlijk nog nooit in het echte leven een vrouw met nikab ontmoet hebben), waaronder politici en bestuurders van diverse pluimage, zich nou eigenlijk zo druk over die nikab? Er zijn nog wel wat schrijpender problemen. Bijvoorbeeld: in 2008 registreerde de politie een kleine 50.000 gevallen van huiselijk geweld tegen vrouwen. Er zullen ook nog aardig wat niet-geregistreerde gevallen zijn. Ik denk dat de meeste slachtoffers autochtone vrouwen en de meeste daders autochtone mannen waren, waaronder christenen.

x

Benullig

Op 16 oktober j.l. schreef ik hier n.a.v. de kabinetsplannen voor de AOW: "Ik wil maar zeggen dat de zwaarte van een bepaald soort werk niet uitsluitend in fysieke termen beoordeeld mag worden. Kun je zeggen dat een verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis minder zwaar werk doet dan een verpleegkundige in een algemeen ziekenhuis of verpleeghuis, omdat de eerste minder met patiënten hoeft te tillen?" Ik liep weer eens voor de muziek uit. Korte tijd later verscheen er een rapport van TNO. Trouw schreef gisteren: Psychisch werk speelt een minstens zo belangrijke rol als het gaat om mensen die voor hun 65ste afhaken, concludeerden onderzoekers van TNO al afgelopen oktober. Datzelfde Trouw schreef: Toch preludeert de Raad van State alvast op die regeling voor zware beroepen. Want zoals die er uitziet in de beschrijving die de bewindslieden tot nu toe hebben gegeven, valt er volgens de adviseurs nog veel te verbeteren. In de eerste plaats zou er ook ruimte moeten zijn voor mensen met een psychisch zwaar beroep.

Wanneer je dus een keer bij het lezen van een 'Beggartalk' denkt "Wat zit hij nou weer te zeuren.", dan weet je nu dat ik achteraf nog best eens gelijk kan krijgen van toch behoorlijk benullige organisaties in dit land.
x

Historisch

Het SGP-Kamerlid Kees van der Staay, lees ik in Het PAROOL, vind persoonlijk heel grote moskeeën niet bij de Nederlandse bouwstijl passen, ze horen niet bij de historische invulling van het landschap. Ik geef direct toe dat een moskee ter grootte van de Aya Sophia in Durgerdam geen gezicht is, maar zet zo'n ding op een open plek in Manhattan en hij valt van een afstand echt niet op. Als je met de trein van Amersfoort naar Zwolle reist, zie je even na het station Harderwijk aan de linkerkant van de spoorlijn een keurig klein, aan de omgeving aangepast moskeetje staan met, als ik me goed herinner, één ook niet zo'n lange minaret. In Oudenbosch hebben ze ooit een kopie van de Sint Pieter gebouwd. Hij is behoorlijk groot voor zo'n klein dorp, maar ze hebben hem wel op wat kleinere schaal gebouwd. Los daarvan: past een kopie van een Romeins bouwwerk bij de Nederlandse bouwstijl en hoort die bij de historische invulling van het Brabantse landschap?

En wat is nou precies een historisch invulling van het landschap? In mijn jeugd heb ik nog wel eens door een aardige polder in de buurt van Amsterdam - in de gemeente Weesperkarspel - gefietst, de Bijlmermeerpolder. Is die polder nou historisch ingevuld? Het Paleis voor de Volksvlijt in Amsterdam is tien jaar voor mijn geboorte afgebrand. In mijn jeugd was daar nog steeds een open plek met daarom heen de bewaard gebleven galerij. Die open plek is in de zestiger jaren van de vorige eeuw - naar mijn gevoel met weinig historisch besef en met opoffering van die galerij - ingevuld met het gebouw van De Nederlandsche Bank, dat met latere aanbouwsels nog steeds lelijker is geworden.

Ik kan me levendig voorstellen dat Kees, vanuit zijn achtergrond, een kerk mooier vindt dan een moskee en als hij betreurt dat er in Teheran geen kerk gebouwd mag worden betreur ik dat met hem. Wat gebeurt er nu met de gevoelens van zorg en onbehagen die bij de autochtone Nederlanders leven? Dat vraagt Kees zich af. Ik zou eens met die autochtone Nederlanders gaan praten en zeggen dat een moskee net zo mooi of lelijk kan zijn als een kerk en dat moskeegangers, afgezien van hun geloof, niet verschillen van kerkgangers. Maar Kees was niet gaan praten. Hij had een motie ingediend:

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

overwegende dat het kabinet terecht aandacht wil schenken aan gevoelens van vervreemding en onbehagen onder veel autochtone Nederlanders;
overwegende dat ook wettelijk toegestane activiteiten zoals het plaatsen van opvallende schotelantennes, het laten horen van islamitische gebedsoproepen en het bouwen van grote moskeeën en minaretten kunnen bijdragen aan die gevoelens van vervreemding en van aantasting van de historische Nederlandse identiteit;
verzoekt de regering, in overleg met migrantenorganisaties en gemeentebesturen hiervoor uitdrukkelijk aandacht te vragen, en te bevorderen dat wijze terughoudendheid in acht wordt genomen ten aanzien van dergelijke uitingen,

en gaat over tot de orde van de dag.

VVD en PvdA zagen aanvankelijk wel iets in die, volgens de VVD, "gezondverstandsmotie", maar trokken zich terug toen in Zwitserland bij een volksstemming het bouwen van nieuwe moskeeën verboden werd. Alleen de PVV en Rita Verdonk stemden vóór de motie. Tel uit je winst.

x

Thema

Ramses Shaffy is overleden. Zo'n bericht vind ook ik niet leuk, maar ik ben ook niet tot tranen toe geroerd. Ik heb hem één keer live zien optreden vóór hij echt bekend werd. Hij was toen nog acteur en speelde in de Stadsschouwburg in de 'Midzomernachtsdroom' van Shakespeare. Hij was vooral bekend in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw. De laatste jaren werd hij zo af en toe, als 'icoon' (of zoiets) weer eens op de tv getoond. En na zo'n overlijden gaan de persbureaus en kranten weer iedereen af voor commentaar. Ik citeer van de website van Trouw:

"Thema van de Dag: Overlijden Ramses Shaffy"

"Plasterk: Shaffy was een volbloed kunstenaar"

Polo de Haas: Ramses Shaffy was een "enorme inspirator" en "durfde het als eerste aan om cabaret met klassieke muziek te combineren".

"Jacques Klöters: Ramses zong de liefde zelf"

"Liesbeth List geschokt over dood Shaffy"

"Actrice Kitty Courbois, die al jarenlang bevriend was met Ramses Shaffy, wilde dinsdag niet reageren op het nieuws van het overlijden van de zanger." "Ze is begrijpelijkerwijs erg verdrietig", meldde hij (de woordvoerder).

Schrijver Harry Mulisch herinnert zich Ramses Shaffy als een "vrijgevochten troubadour".

"De Amsterdamse burgemeester Job Cohen heeft verdrietig gereageerd op de dood van Rames Shaffy."

En uit de Volkskrant: "Filmregisseur Pieter Fleury, die in 2002 een documentaire maakte over Ramses Shaffy, is dinsdag overvallen door het nieuws. Hij wil liever niet reageren op het overlijden."

Matthijs van Nieuwkerk had een hele rij BN'ers naar 'De Wereld Draait Door' gehaald. 'NOVA' besteedde er de volle uitzending aan. Bij 'Pauw & Witteman' mocht Henk van der Meijden wat zeggen. Ik heb van die uitzendingen steeds even het begin gezien, alleen om te weten of inderdaad ze allemaal een graantje moesten meepikken.

Ben ik weer cynisch? Vast wel. Ik herinner me nog een zin uit een van zijn bekendste liedjes: "Laat me mijn eigen gang maar gaan.(...) Ik heb het altijd zo gedaan."

x

Update

Het is weer het begin van een nieuwe maand. Tijd dus voor een update van de prognoses voor de samenstelling van de Tweede Kamer na de eerstvolgende verkiezingen.

Tegenspraak

Voor een goede discussie heb je mensen nodig die zich niet zo maar neerleggen bij de mening van de meerderheid. Bij gebrek aan meningsverschil heb ik wel eens de neiging om het tegengestelde van de mening van mijn gesprekspartner(s) te beargumenteren. Toen ik Boukje pas kende en haar vrienden leerde kennen, bleken die nogal links (PSP) te zijn. Na een tijdje vroegen zij zich af wat Boukje in die rechtse bal zag. Ik heb ze uit de droom geholpen.

Binnenkort wordt in Kopenhagen de 'Milieutop' gehouden. De overgrote meerderheid van de aanwezigen zal het erover eens zijn dat we ons milieu naar de knoppen helpen en dat we daar iets aan moeten doen. Over wat eraan gedaan moet worden en wanneer zullen ze nog lang geen eensluidende opvatting bereiken. Nu zijn er ook de zogenaamde 'klimaatsceptici', die beweren dat de klimaatverandering puur natuur is. We kennen nu eenmaal warme en koude perioden. Daarmee ben ik het wel eens, maar ik ben ook van mening dat je de natuurlijke opwarming niet een extra handje hoeft te helpen. Maar goed, het kan geen kwaad als er ook wat klimaatsceptici aan het woord komen in Kopenhagen, maar dan wel graag van enig wetenschappelijk postuur.

Het Europees parlement stuurt een vijftienkoppige delegatie naar Kopenhagen. Daarin zit ook de klimaatscepticus Nick Griffin. Hij is de leider van de British National Party. Daarmee vergeleken is 'onze' PVV bijna links te noemen. In de Guardian las ik een uitspraak die deze Griffin onlangs in Straatsburg deed: "The anti-western intellectual cranks of the left suffered a collective breakdown when communism collapsed. Climate change is their new theology… But the heretics will have a voice in Copenhagen and the truth will out. Climate change is being used to impose an anti-human utopia as deadly as anything conceived by Stalin or Mao." Griffin heeft eerder de Holocaust ontkend. De EU had iets zorgvuldiger kunnen zijn bij het samenstellen van haar delegatie.
x