WINKELEN

Het is eigenlijk een winkelcentrum, maar er komen acht miljoen bezoekers per jaar. Meer dan de Efteling (5,4 miljoen), veel meer dan het Rijksmuseum (2,3 miljoen), lees ik in de Volkskrant. Ik heb het hier over het Designer Outlet Roermond, dat is uitgegroeid tot een toeristenmagneet, met 8 miljoen bezoekers per jaar. In de weekends kun je er soms over de hoofden lopen. Wat is de aantrekkingskracht van het Limburgse koopjesdorp? Dat 'outlet' zie je tegenwoordig vaker, zelfs in 'mijn' winkelcentrum, maar ik wist niet wat het was. Na enig googelen kwam ik bij de site van de krant De Stem: Een outlet is een term die strikt genomen gebruikt wordt voor een winkel die producten onder de normale prijs verkoopt Het kan gaan om tweedehands spullen of kleding die van een vorig seizoen.
 
Bij Designer Outlet Roermond vind je niet zomaar winkels, maar winkels van o.a. Nike, Adidas, Levi’s, Hunkemöller, Le Creuset, The North Face, Gucci, Prada, Dolce&Gabbana, Chloé, Jimmy Choo, Burberry, La Perla en Versace. Van een van die bedrijven heb ik ooit een product gekocht, namelijk van The North Face en wel een rugzak. Je ziet tegenwoordig veel mensen met zo'n rugzakje van The North Face. Ik kocht een rugzak die mijn bagage bevatte tijdens mijn voettochten door Lapland. Ik kocht hem niet omdat ik wilde opscheppen met een rugzak van een 'trendy' merk, maar omdat het een goede rugzak was. Van The North Face had ik daarvoor sowieso nog nooit gehoord. Als ik nu nog een rugzak zou kopen zou dat best weer een North Face kunnen zijn, maar het zou net zo goed een Fjälräven kunnen worden.

Ik heb overigens nooit begrepen waarom mensen een product van zo'n duur merk willen. Waarom een iPhone als je met een ander  merk smartphone hetzelfde kan? Waarom zou ik bij Prada een poloshirt van 490 euro kopen? Voor dat geld koop ik er 38 bij Zeeman..

51

Vandaag precies 24 jaar geleden hebben Boukje en ik in de stad (Den Haag) gegeten. Ik weet echt niet meer wat en in welk restaurant. Hoe weet ik dan zo zeker dat we die dag in de stad hebben gegeten? Omdat het, net als vandaag, 11 december was en op die dag gingen we altijd in de stad eten. We zijn namelijk op 11 december 1968 getrouwd. Dat vonden we echt geen bijzonder gedenkwaardige dag, maar een goed excuus om weer eens uit eten te gaan moet je niet voorbij laten gaan.

Het was trouwens de laatste keer dat we op onze trouwdag uit eten gingen. Onze volgende trouwdag heeft Boukje niet meer mogen meemaken. Ruim vier maanden te voren was ze overleden. Zou ze nog geleefd hebben, dan zou ze nu 75 jaar zijn en zouden we onze 51^ste trouwdag bij een aangenaam etentje kunnen gedenken. Vorig jaar om deze tijd zouden we dus 50 jaar getrouwd zijn geweest. Ik heb daar toen een blog aan gewijd onder de titel GOUD. Het zou immers een zogenaamde gouden bruiloft zijn geweest. We zouden waarschijnlijk geen groot feest gegeven hebben. Waarschijnlijker zou zijn geweest dat we, net als toen we 25 jaar getrouwd waren, met ons tweeën een paar dagen naar een stad in het buitenland gegaan zou zijn. Wat ik een jaar geleden schrijf, zou ik nu zo weer kun schrijven. Dat ga ik dus niet doen. Lees het hier maar.

OVERLAST

Die foto en die kop stonden in Het Parool. Stadsdeel Zuid heeft dit besluit genomen naar aanleiding van onder andere berichten in Het Parool over mogelijk misbruik. Zo zouden de doeken er hangen op plekken waar geen werkzaamheden worden verricht. Bewoners gaven aan dat er steigers voor hun woning stonden zonder dat er werkzaamheden werden uitgevoerd. Hierdoor zaten ze overdag onnodig lang in het donker en baden ze ’s avonds juist in het kunstlicht.

Die overlast voor de bewoners voor de bewoners lijkt me al voldoende reden voor het verbieden van die doeken. Maar stadsdeel Zuid heeft nog een reden: Het commerciële gebruik van de publieke ruimte willen we hiermee terugdringen.

Ik dacht dat de strijd tussen 'publiek' en 'commercie' allang gestreden was. Belangrijke publieke voorzieningen zoals energie zijn al grotendeels in handen van de commercie. Nog zeer recent werd Eneco (eigendom van plaatselijke overheden) verkocht aan Mitsubishi en een Japans energiebedrijf.

Ik ben het wel eens met stadsdeel Zuid, maar wat het hier doet is niet veel meer dan het voeren van soort achterhoedegevecht

KUNST

Bij  Albert Heijn betaal je voor vijf bananen € 1,19. Dat is één banaan voor 24 cent. Die ene banaan die je hierboven ziet, met ducttape op de muur geplakt, kostte $ 120.00,00 (= € 108.000,00. Hij was ook niet op zomaar een muur geplakt, maar op een muur van een kunstbeurs in Miami. Het was dus geen alledaagse banaan. Het was KUNST!

Het kunstwerk Comedian van Maurizio Cattelan (...) is zaterdag opgegeten door een bezoeker van een kunstbeurs in Miami. Beeldend kunstenaar David Datuna had honger en besloot het werk, een met ducttape aan de muur geplakte banaan, op te eten, schrijft Het Parool.

Ik behoor niet tot degenen die over uitingen van moderne kunst al gauw roepen 'Ja, dat kan een chimpansee of mijn buurjongetje van vijf ook.' Het is waarschijnlijker  dat ze niet op zoek gaan naar ducttape, maar  de banaan oppeuzelen. Los daarvan vraag ik me in dit geval toch wel af of we hier met kunst te maken hebben. Musea in de hele wereld beschikken over talloze kunstwerken die eeuwigheidswaarde hebben. Ik vrees dat deze Comedian in de vorm van een banaan die eeuwigheidswaarde mist. Ergens las ik dat rijpe bananen 2 tot 6 dagen houdbaar zijn bij een koele temperatuur van ca. 12°C. Ik vermoed dat de temperatuur op een kunstbeurs beduidend hoger is.

Ik vraag me af: als een op de muur geplakte banaan een kunstwerk is, mogen we dan het van de muur afhalen en opeten door een kunstenaar  ook kunst noemen?

WIKIPEDIA

Ik heb aardig wat boeken, 2604 om precies te zijn, waaronder 46 e-books. In de loop der jaren heb ik vaak horen zeggen dat boeken zo duur zijn. Ik heb dat nooit zo gezien. Je kan € 25,00 voor een boek duur vinden,maar dat bedrag ben je ook zo kwijt als je twee keer naar de bioscoop gaat (tenzij je van een kortingsregeling gebruik kunt maken of op een incourant tijdstip naar  de bioscoop gaat).

Ik zou mijn hele boekenkast nog eens na moeten kijken om het zeker te weten, maar ik heb slechts één boek dat meer kost dan € 100,00: The Times Atlas of the World. Die kost je nu € 141,00, maar dan heb je ook wat. Ik heb daar, jaren geleden, iets in de buurt van de 200 gulden voor betaald.

Boeken die hoger geprijsd zijn dan € 100,00 zul je niet gauw tegenkomen. Je moet dan denken aan wetenschappelijke werken (voor een klein publiek) of een boeken met veel fraaie illustraties. Ik kwam in een artikel in Trouw het boek tegen 'Human Rights in Cuba' dat $ 103,00 moest kosten (= € 94,07). De titel doet je niet direct aan een bestseller denken, maar hij doet wetenschappelijk aan, dus: kleine oplage, hoge prijs. Maar het heeft met wetenschap weinig te maken.

Het artikel in Trouw gaat over een conglomeraat van uitgeverijen en -rijtjes die niets anders doen dan artikelen uit WIKIPEDIA kopiëren, aan elkaar plakken en van een kaftje voorzien. Er zijn geen tientallen exemplaren voorhanden, Het gaat hier om print on demand. Het boek wordt pas gedrukt als het on line besteld wordt. Magazijnkosten: nul. En als je 850.000 titels in je catalogus hebt, dan is er altijd wel ergens een tussenhandelaar die iets oppikt, een bibliotheek die automatisch op een bepaald vakgebied titels koopt, iemand die via een zoekopdracht op internet bij jouw boek uitkomt. Niet alleen in Nederland, in de hele wereld.

Hebben we hier met oplichting te maken? Ik ben bang van niet. Ik vermoed wel dat de bedenkers en uitvoerders van deze vorm van uitgeverij wel een Amerikaanse zegswijze bij de hand hadden: "There's a sucker born every minute",

HAMBURGER

Ik heb er vaker over geschreven. Ik ben er in principe heel blij mee dat ik heel dicht bij zo'n uitgebreid winkelcentrum woon. Zo uitgebreid dat ik maar zelden ergens anders een boodschap moet doen. Vrij recent moest ik eerst een nieuwe vaatwasser aanschaffen en kort daarna een nieuwe magnetron/oven. Ook daarvoor kan ik in het winkelcentrum terecht. Ik kon zelfs kiezen tussen BCC en de Mediamarkt. Mocht ik tijdens het winkelen trek krijgen in een snack, bijvoorbeeld een patatje met, dan kan tussen drie gelegenheden kiezen.

Ondanks al dat gemak had ik toch al jaren het vage gevoel dat er iets miste. Sinds gisteren weet ik wat dat was. Ik moest wat pillen halen bij de apotheek. Dat zijn aan het andere uiteinde dan de AH waar ik mijn dagelijkse boodschappen doe. Dan doe ik mijn boodschappen bij de Jumbo, die zich aan hetzelfde uiteinde als de apotheek bevindt. Toe ik naar buiten kwam zag ik het: in het pand dat al geruime tijd leeg stond nadat het Kruidvat  verhuisd was naar een pand aan de overkant van de loopruimte, wordt binnenkort een McDonald's gevestigd. Yes! Die had ik al die tijd gemist. In heel Amsterdam-Noord is slechts één McDonald's en met mijn scootmobiel zou ik er toch wel een half uur over doen om daar te komen.

Ga ik nu vaker een hamburger eten bij McDonald's? Nee, natuurlijk niet! De laatste keer dat ik een McDonald's heb bezocht was meer dan 25 jaar geleden. Boukje en ik fietsten door de Rocky Mountains> Na zo'n anderhalf à twee uur fietsen keken we wel uit naar een gelegenheid voor het drinken van een kop koffie. Op een dag was McDonald's de eerste gelegenheid die zich voordeed. We namen geen hamburger. Mij staat bij dat Boukje wel een portie frieten nam, want die van McDonald's vond ze wel lekker.

Heb ik iets tegen hamburgers? Zeker niet! Tijdens onze/mijn tochten  heb ik diverse keren in restaurants die niet tot zo'n keten behoorden voortreffelijke hamburgers gegeten. Als ik nu een hamburger wil eten, maak die zelf. Ik maak gehakt  van een biefstuk en met een speciaal daarvoor ontworpen vormpje maak ik daar, inclusief mijn eigen kruiden, een hamburger van. Een plak cheddarkaas erop en ik heb een heerlijke cheeseburger. Smullen!

ONGEHOORD

We krijgen er wellicht een nieuwe publieke omroepvereniging bij: ON!  oftewel Ongehoord Nederland. Openheid, lef, vrijheid en humor zijn de kernbegrippen die het fundament zijn onder de programmering van Ongehoord Nederland! valt op hun website te lezen. Respect en aandacht voor de Nederlandse cultuur, haar geschiedenis, normen en waarden en haar tot voor kort vanzelfsprekende vrijheden, vormen de basis voor de inhoud van de programma’s van ON! ON! wordt gesteund door Geert Wilders en Thierry Baudet, die naar mijn idee schijnen te denken dat zij de 'politiek ongehoorden' een stem geven. (We (ON!)willen de PVV en het FvD vertegenwoordigd zien in de omroep.}

Wat wordt er eigenlijk bedoeld met "tot voor kort vanzelfsprekende vrijheden"? Welke vrijheden zijn inmiddels niet meer zo vanzelfsprekend? Is er al iemand veroordeeld omdat hij vóór zwarte Piet is, of vóór de rol va"n Nederland in Suriname en Indonesië?

ON! kent overigens ook zijn grenzen. In Het Parool  las ik: Regisseur Haye van der Heyden, een van de oprichters van de vorige week gepresenteerde omroep Ongehoord Nederland, is uit de omroep gestapt. (Onderstreping toegevoegd.) Van der Heyden stelde afgelopen weekend in het radioprogramma De Perstribune dat Holocaust-ontkenners een platform verdienen. Dat strookt niet met de standpunten van Ongehoord Nederland, laat oprichter en voorzitter Arnold Karskens weten.

Ik ben geen vriend van Holocaust-ontkenners en je hoort ze gelukkig zelden. Ik denk niet dat Van der Heyden zelf een Holocaust-ontkenner is. Hij vindt dat zij een platform verdienen. Ik vind dat niet. Ze mogen wat mij betreft geheel ongehoord blijven. ON! wil de ongehoorden een kans geven. Een week na de oprichting blijkt alweer dat zij net als publieke omroepverenigingen echt niet alle ongehoorden aan het woord willen laten.

CASH

ABN AMRO, waarbij ik mijn rekening heb, gaat een groot aantal pinautomaten sluiten. De bank wordt te vaak geconfronteerd met plofkraken, die niet alleen schadelijk zijn voor de bank, maar ook schade kunnen opleveren bij bedrijven of woningen in de omgeving van de bank.

Ik kan me het besluit van de bank goed voorstellen en heb er dan ook geen enkel probleem mee. Ik betaal zelden nog cash. Je kunt immers vrijwel overal met je pinpas betalen, ook bij markt- en viskramen. Die beschikken, is mijn ervaring, vrijwel allemaal over zo'n draadloze pinautomaat. De enige die ik nog cash betaal is mijn glazenwasser. Dus één keer in de zoveel weken haal ik nog een paar tientje uit de muur. Bij mijn kapster kon je vroeger wel pinnen, maar dat kostte haar teveel. Als je haar niet cash kunt betalen, mag je gewoon via een bankoverschrijving betalen.

Ik kom dagelijks op mijn weg naar Albert Heijn langs een pinautomaat van ABN AMRO. Zou die verdwijnen, dan zou dat geen enkel probleem opleveren, want op een meter of tien daar vandaan zit een automaat van de Rabobank. Een eindje verderop kom ik langs een automaat van de ING. Bij Albert Heijn binnen bevindt zich ook een automaat. Ik geloof van de ING. Het lijkt me een mijl op zeven om bij die automaat geld te halen en dat vervolgens bij de kassa weer in te leveren, of bij de kassa van een andere winkel. Ik heb nog niet alle bedrijven in het winkelcentrum bezocht, maar ik kan me niet voorstellen dat daar nog bedrijven zijn waar je niet kunt pinnen.

Ik kan me voorstellen dat kleinere winkels ook graag laten betalen met de pinpas. Weinig cash in huis maakt immers minder gevoelig voor overvallen.

Ik heb nog meegemaakt dat je aan het eind van elke maand of week je salaris cash werd uitbetaald. Ik herinner me nog dat mijn moeder dat geld verdeelde over diverse 'potjes'. Dat waren geen boekhoudkundige, maar echte potjes op blikjes. Tegen het einde van de maand kwam het wel eens voor  dat ze bij het ene potje geld  'leende' ten behoeve van uitgaven uit het andere potje.

Je kunt het natuurlijk - lekker nostalgisch - betreuren dat je je inkomsten en uitgaven niet meer, letterlijk, in eigen handen hebt. Ik ben allang blij dat ik op mijn laptop kan inloggen bij de bank om te zien dat ik aan het eind van de maand nog iets te besteden heb. Al mijn vaste lasten worden worden via automatische incasso overgemaakt, zodat ik ze niet kan vergeten

KRITISCH

De laatste tijd werd er nogal eens gesproken over verplicht vaccineren. In mijn Beggartalk van 3 april 2019 schreef ik o.a.: "Tegenstanders van vaccinatie, (bijvoorbeeld de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP) gebruiken allerlei argumenten om niet te willen prikken. Een veelgebruikt argument tegen vaccinatie is dat de stof die ingeënt wordt het element kwik bevat. Kwik is een zwaar metaal en zware metalen kun je beter niet in je lichaam opnemen. In vaccinaties kan thiomersal zitten dat voor ca 50% ethylkwik bevat. Evenmin als keukenzout chloor bevat, bevatten entstoffen kwik. Het gaat hier om het verschil tussen een verbinding en een mengsel. Bij de vorming van een verbinding ontstaat een stof met nieuwe eigenschappen; bij de vorming van een mengsel ontstaan geen nieuwe eigenschappen. Ethylkwik, een verbinding, bevat dus, anders dan anti-prikkers ons willen laten geloven, niet de (gevaarlijke) eigenschappen van kwik.

De tegenstanders van vaccineren zouden het AD van vandaag eens moeten lezen:


Al 53 doden door mazelenuitbraak op Samoa; meesten zijn jonger dan 4 jaar.

De vaccinatiegraad van Samoa wordt geschat op 28 tot 40 procent. De vaccinatiegraad in Nederland is te laag (lager dan de gewenste 95 procent) maar gelukkig nog niet zo idioot laag als op Samoa,maar: Ook in Nederland komt de ziekte nog voor. Op Urk was dit jaar sprake van een lokale uitbraak.

Urk ligt net buiten de Bible belt, maar hebben daarmee gemeen dat veel inwoners tegen vaccinatie zijn op religieuze gronden. In een plaats als Genemuiden licht de opkomst voor vaccinaties als dktp (difterie, kinkhoest, tetanus, polio) en bmr (bof, mazelen, rode hond) op 69 procent.Als je meer van God houdt dan van je kinderen. wil je ook wel wat risico nemen.

HORROR

Het is toch wel eens eerder voorgekomen dat mensen een uur in de file stonden en dat er op een bepaald traject geen treinen reden?  Nu het vandaag op de Zuidas gebeurt is het ineens een "horrorvrijdag". De werkzaamheden waren ruim van tevoren aangekondigd. Zelfs ik wist het en ik hoef maar zelden in de buurt van de Zuidas te zijn. De werkzaamheden duren tot maandagochtend, maar ik heb nog nergens iets gelezen of gehoord over een horrorzaterdag en -zondag.

Al die toestanden worden nu veroorzaakt door werkzaamheden aan station Amsterdam-Zuid, waar twee sporen worden toegevoegd. De komende jaren zal er nog wel vaker iet gebeuren dat tot files leidt: de A10 gaat bij de Zuidas ondergronds. Dat moet in 2028, over negen jaar dus, zijn afgerond. Gezien de ervaring die we in Amsterdam met van die megaprojecten hebben, ga ik er voorlopig vanuit dat het ook 2035 kan worden.

HOOGWAARDIG

Sinds kort houd ik mijn plastic afval gescheiden van de rest, omdat me pas kort geleden opviel dat er dichtbij Albert Hein een bak is waar je die rommel kwijt kunt. Maar nu ben ik weer aan twijfelen gebracht door een artikel In Trouw.

Heeft het wel zin, dat we plastic scheiden?

Het is maar net wie je spreekt: de partijen met een solide positie in de subsidiestromen van de gescheiden inzameling van plastic zeggen dat het héél goed gaat met de afvalscheiding. Nederland scheidt als een malle. Maar partijen die niet aan de geldkraan hangen zijn veel minder positief: gescheiden inzameling levert amper milieuvoordelen op, kost alleen maar veel geld en leidt per saldo tot nóg meer plastic in het publieke domein.

We betalen dus mee aan subsidies voor gescheiden inzamelen, maar het levert amper milieuvoordelen op. Er schijn hoogwaardig en laagwaardig plastic te zijn. Die moet je dus niet gezamenlijk in de daarvoor bestemde bakken gooien, want dan moeten alsnog weer ergens gescheiden worden.

In Weert mag de burger kiezen: hij kan zelf het plastic scheiden en naar een van onze afvalpunten brengen, of hij kan het plastic in de grijze restafvalbak gooien. Dan scheiden wij (de gemeente) het.

Een advocaat in Breda (...),gespecialiseerd in afvalzaken, denkt dat hoogstens vijftien procent van wat er wordt opgehaald, zinvol kan worden gerecycled. Dat zijn de hoogwaardige plastics. De rest is waardeloos, die kun je beter linea recta naar de verbrandingsoven brengen.

Ik lever graag een bijdrage aan het niet verder verslechteren van het milieu, maar kan iemand me dan even vertellen wat hoogwaardige plastics zijn?

FOUT

Het Parool schrijft over een tentoonstelling in het Haagse (boeken)Museum Meermanno. Daar is momenteel een tentoonstelling te zien onder de titel "Foute Boeken?". . (...) “We hebben een vraagteken achter de titel gezet, omdat we zelf niet oordelen. Dat is aan de lezer. Hopelijk zwengelt de tentoon­stelling de discussie aan.” De tentoonstelling gaat Over boeken en ideeën die ooit – misschien – de gedachten van die tijd weergaven, maar nu botsen met de nieuwe mores in de samen­leving: ze zijn racistisch, seksistisch, rolpatroon bevestigend of simpelweg ideologische propaganda. (...) Een school in Barcelona verwijderde recent Roodkapje en Doornroosje uit de eigen bieb omdat de boeken ‘te stereotiep en seksistisch zijn’.

De Bijbel is net zo homofoob als de Koran. Zullen we ze allebei maar tot de foute boeken rekenen en ze verbieden? Zet erbij het Rode Boekje van Mao, Mein Kampf van Adolf Hitler en The Origin of Species van Darwin en je hebt misschien wel de vijf meest betwiste boeken ooit, in ieder geval enkele van de meest gelezen boeken ooit.

Er zijn ongetwijfeld mensen die boeken met iets-istische of iets-fobe inhoud misschien nog niet willen verbieden, maar ze als het effe kan buiten het bereik van  het grote publiek of bepaalde doelgroepen willen houden. Dus houdt Jip den Janneke uit de basisschoolbibliotheek. De rolpatronen, ze kloppen ­gewoon niet meer. Mama staat in de keuken, papa rookt een sigaar en leest de krant.

Tegenstanders zullen naar verwachting  aanvoeren dat je rekening moet houden met 'de geest van die tijd', Dat moeten ze niet te hard en te veel doen, want voor je het weet gaan die 'correcte' denkers voor je het weet complete periodes uit de geschiedenis wissen. "Gouden eeuw" is nu al 'fout'.

Ik weet voldoende van onze geschiedenis om te weten wat 'we' allemaal fout gedaan hebben: de slavernij in Suriname, het koloniale stelsel in Indonesië. Maar ik ben daarvoor niert alsnog (mede)verantwoordelijk.






xxx

NEDERLAND

Je kan niet van iedere Amerikaan verwachten dat zhij weet dat België de hoofdstad van Nederland is. Ik heb wel eens filmpjes op YouTube gezien, waarin Amerikaanse jongeren getest werden op hun kennis van geografie. De antwoorden waren vaak bedroevend. Zelfs op vragen over Amerika wist ik het vaak beter dan zij.

Uit een artikel in de Volkskrant leer ik dat het gebrek aan geografische kennis tot in de hoogste kringen heerst. Tot aan president Trump toe. Zo noemde hij België een ‘prachtige stad’ en heeft hij moeite verschil te maken tussen Engeland en het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland). Dat is natuurlijk wel erg ver van zijn bed. Maar op een rally in Pittsburgh zei hij o.a.: 'We bouwen een prachtige muur. Een heel grote die echt werkt, waar je niet overheen kunt en ook niet onderdoor.' En waar wil hij die brug dan bouwen? In Colorado. Als hij er even een kaart bijgenomen had, had hij gezien dat er tussen de zuidgrens van Colorado en de noordgrens van Mexico een afstand ligt van zo'n 350 km. Daar ligt een andere Amerikaanse staat, New Mexico. Het kan natuurlijk zo zijn dat Donald er wel een kaart bij gepakt heeft, maar was het "New" vóór "Mexico" hem niet zo opgevallen.

Overigens, als Trump op de vraag waar Nederland ligt zou antwoorden met "Colorado", heeft hij nog gelijk ook. Het is een dorp in Colorado met zo'n 1400 inwoners

We hebben die naam eens gezien op een richtingbord toen we door Colorado fietsten. Het leek ons wel leuk dat dorp te bezoeken, maar vonden de omweg die we daarvoor moesten maken toch te lang.

CELEBRITIES

Elke vrijdag belicht Aaf Brandt Corstius (in de Volkskrant) twee opmerkelijke celebritynieuwtjes. Deze week over: Martien Meiland en Marco Borsato.

Ik heb niets met celebrities, met name niet van het type BN'ers die hun bekendheid te danken hebben aan de media.Van die Meiland had ik nog nooit gehoord, totdat ik vernam dat hij die Televizier Ring had gewonnen. Ik kijk vrijwel nooit naar programma's van de commerciële zenders en zogenaamde realatyprogramma's zijn al helemaal niet aan mij besteed.

Ik ben geen regelmatig lezer van de Volkskrant. Nadat ik van dat artikel had kennisgenomen en het ook nog eens gelezen had, vroeg ik me af waarom een zichzelf respecterende kwaliteitskrant een (naar ik aanneem) zichzelf respecterende journaliste/columniste zich één maal per week bezig laat houden met nieuwtjes over personen en zaken, waaraan uitgebreid en veel dieper gaand aandacht besteed wordt in bladen als Story en Privé.

Kijk, dat de Story uitgebreid rapporteert over een buitenechtelijke relatie van Marco Borsato ligt voor de hand. Smullen, voor de liefhebbers. Maar wat is voor de Volkskrant en Aaf de motivatie om nog eens uitgebreid in te gaan op de zo boeiende melding van de uitspraak van Marco in de Story: 'De pizza van mijn vader stonk, maar was heerlijk!' Gaan we het de volgende keer hebben over Marco's waardering voor de snert van Iris Hond (de zijrelatie) die veel lekkerder is dan die van Leontine (zijn wettige echtgenote). Gelukkig heeft Aaf ook een diepe wijsheid van Leontine te melden die ze optekende bij Instagram: 'Liefde 'hoeft niet perfect te zijn, zo lang het maar echt is'.

Afvallen

Ik ging het toch wel weer een beetje missen: het dagelijks schrijven van mijn Beggartalk. Vandaag ga ik het hebben over een persoonlijke ervaring. Ik ben veel te zwaar. Ik was al eens behoorlijk wat afgevallen door zeer zeer koolhydraatarm te eten, maar intussen is wat ik toen kwijtraakte al weer terug.

Vorige week ben ik begonnen aan het 5:2 dieet. De Consumentenbond schrijft daarover: Het Vastendieet gaat uit van 2 dagen vasten per week. Op deze dagen krijg je maar heel weinig calorieën binnen. De rest van de week kun je eten zoals je gewend bent. De belofte: afvallen én een betere gezondheid. Voor mij zijn dinsdag en vrijdag vastendagen. Vandaag ben ik dus met de vierde dag bezig.

Vasten is moeilijk. Hoewel de auteurs (van het boek 'Het Vastendieet') dat niet ontkennen, doen ze er ook vrij luchtig over. Ik vind het tot nu toe helemaal niet moeilijk. Per vastendag mag je maximaal 500 kilocalorieën voor vrouwen en 600 kilocalorieën voor mannen. Een ons vis bevat 84 kcal, dus ik 'mag' zo'n 7 ons vis per dag eten of 2,7 ons volkorenbrood, of 5 plakken 48+, jong belegen kaas. Dat vind ik geen vasten, maar gewoon weinig eten. Ik heb tot nu toe drie vastendagen helemaal niets gegeten. Vandaag tot nu toe ook nog niets. Dat klopt niet helemaal: ik krijg een paar calorietjes binnen in de wolkjes melk in mijn thee. 150 ml melk levert 70,5 kcal op. Die paar wolkjes zijn dus te verwaarlozen.

Na de eerste twee vastendagen was ik al 1,5 kilo kwijtgeraakt.  Als het in dat tempo doorgaat zit ik nog vóór de kerst op mijn streefgewicht.

STOPPEN

Ik zou vandaag weer een nieuwe Beggartalk plaatsen, maar de afgelopen week vond ik het toch wel plezierig niet elke dag iets te 'moeten' schrijven. Ik stop er dus weer een tijdje mee. Kijk hier af en toe even, want voor je 't weet ben ik weer begonnen.

GEMIST

Hebben jullie me gemist? Meestal kondig ik het wel van tevoren aan, als ik een tijdje geen Beggartalk publiceer. Daar was ik deze keer wat laat mee.

Wat was er aan de hand? Had ik een 'writer's block? Had ik gebrek aan inspiratie? Nee hoor, ik had gebrek aan laptop. Die was een tijdje uithuizig i.v.m. reparatie. Een van de twee scharnieren die het openen en dichtdoen regelen, bleek ineens kapot te zijn. Ik had hem echt niet ruw behandeld, op een gegeven ogenblik was het gewoon zo.

De laptop is inmiddels wel weer thuis, maar nog niet gerepareerd. Er moet eerst een onderdeel besteld worden. Verder werkt hij normaal. Vanaf morgen zal ik ik weer gewoon bloggen.

VERBOD

Met ingang van vandaag mag je geen gezichtsbedekkende kleding dragen

1. in een voor publiek toegankelijk gebouw, zoals uitkeringsinstanties, gemeentehuizen, stadions;
2. in het openbaar vervoer;
3. in gebouwen en bijbehorende erven (bijvoorbeeld de schoolpleinen) van onderwijsinstellingen;
4. in gebouwen en bijbehorende erven van niet-residentiële delen van zorginstellingen, dit zijn ziekenhuizen, huisarts-, tandarts-, fysiotherapie-praktijken, verzorgingstehuizen en jeugdinstellingen.

Dus geen integraalhelm of bivakmuts als je  komend weekend je favoriete voetbalclub gaat aanmoedigen. Draag die ook niet als je een uitkering gaat aanvragen bij het UWV, of als je op het gemeentehuis een nieuw paspoort gaat aanvragen.

Het is allemaal geregeld in de Wet gedeeltelijk verbod gezichtsbedekkende kleding, maar niemand heeft het daarover. We hebben het over het boerkaverbod. Want daar is het allemaal om begonnen, door Geert Wilders, die zelfs de hoofddoekjes ("kopvodden") wilde verbieden. Uiteindelijk ging de rest van ons parlement ermee akkoord, maar om het niet discriminerend te laten overkomen, werden de integraalhelm en de bivakmuts er met de haren bij gesleept. Ga je toch een bank overvallen met een bivakmuts op en je wordt gepakt dan ben je ieder geval 150 euro kwijt.

Naar schatting zijn er in ons land (volgen EenVandaag) zo'n 200 vrouwen die een boerka of nikab dragen. (Bij Jinek werd gezegd dat het om 100 tot 400 vrouwen gaat.) Daar kun je uit emancipatoir perspectief tegen zijn, maar zo lust ik er nog wel een paar. Hoeveel mannen met een Nederlandse achtergrond kunnen het zelfs niet hebben dat hun ex-vrouw een relatie met een andere man aangaat.

.Ja, onder die boerka kan zich een man/terrorist met een bomgordel bevinden. Die man kan ook een net kostuum aantrekken en zijn semtex vervoeren in een diplomatenkoffertje. In een fietstas kun je ook heel wat semtex meenemen. Wat te denken van rolkoffertjes? Het lijkt me wel zo veilig die dingen ook maar gauw te verbieden.

Het wachten is nu op de eerste vrouw met boerka  of nikab, die gewoon over straat loopt, (wat niet verboden is) maar toch door omstanders mishandeld wordt.

ORIËNTEREN

Vrouwen kunnen niet kaartlezen, luidt een hardnekkig (mannelijk) vooroordeel. Klopt dat? Dat blijkt inderdaad voor een deel te kloppen volgens een artikel in het AD. Kan ik goed kaartlezen? Dat ligt eraan. In Nederland ben ik daar niet zo goed in. Het is niet zo vreselijk belangrijk steeds precies te weten waar je bent en hoe je naar je plaats van bestemming moet gaan. Je komt een heel eind zonder kaart. Als je echt niet weet waar je bent en je wilt dat wel weten om je einddoel te bereiken, volg dan consequent één pad of weg en na verloop van tijd kom je wel ergens een richtingaanwijzer tegen. Probleem opgelost.

Vorig (na)jaar was ik met vrienden in (de stad) Groningen. Als we van ons hotel de stad ingingen. ging ik met mijn scootmobiel en zij met de bus naar de afgesproken plaats. De heenweg verliep in het algemeen probleemloos, maar als we terug gingen was het meestal donker en moest ik ook meestal diverse keren anderen vragen hoe ik bij het hotel moest komen. Die pakten meestal hun mobieltje  om Google Maps te raadplegen. (Dat had ik toen nog niet op mijn mobieltje.)

Ik heb een stuk of tien vakanties in het Zweedse Nationale Park Sarek doorgebracht. Daar zijn geen wegen, zelfs geen aangegeven routes. Daar bepaalden wij onze route met behulp van stafkaarten met een schaal van 1:100.000. Uiteraard stonden rivieren en meren daarop aangegeven, maar daarmee kom je er niet, tenzij je consequent één rivier volgt. Op een stafkaart staan ook hoogtelijnen, die plaatsen met gelijke hoogte verbinden. Hoe dichter die hoogtelijnen bij elkaar komen, hoe steiler een heuvel of berg(rug) is. Je ziet dus ook de laagste plek tussen twee toppen, zodat je niet onnodig gaat klimmen.

De keren dat ik met Boukje in Sarek was, zei ik altijd dat als één van ons tweeën iets zou krijgen waardoor verdergaan moeilijk of onmogelijk werd, dat dat beter Boukje kon treffen dan mij, want Boukje had geen idee hoe ze op de dichtstbijzijnde  plek moest komen, waar hulp kon worden ingeroepen. Ik zou dat in veel situaties zelfs zonder kaart kunnen. Ik had de kaart van Sarek redelijk goed in mijn hoofd. Is daarmee iets bewezen? Ja, dat ik veel beter kon kaartlezen dan Boukje, maar meer ook niet.Ik kijk even verder. Ik heb twee zussen. De jongste zou nog kunnen verdwalen op weg van huis naar de supermarkt. De andere weet in het algemeen feilloos waar ze is en hoe ze van A naar B moet komen.

Hoe dan ook, ui wetenschappelijk onderzoek blijkt dat in het algemeen mannen een beter oriëntatiegevoel hebben dan vrouwen. Er zijn uiteraard ook vrouwen die een zeer goed ontwikkeld oriëntatiegevoel hebben en mannen bij wie dat ontbreekt.

Al die digitale navigatiemogelijkheden leiden er natuurlijk wel toe dat komende generaties  geen idee zullen hebben van wat ze met een kaart kunnen doen.

BEKEND

Amsterdam is er inmiddels wel wat aan gewend: het zijn van een populaire bestemming voor toeristen. Het heeft er jaren over gedaan die status te bereiken. Tegenwoordig kunnen bepaalde plaatsen van de ene op de andere dag populair worden en worden overstroomd door hordes toeristen. Eerder schreef ik hier al over Dubrovnik, waar de bewoners inmiddels gek worden van de toeristen die afkomen op de plekken waar delen van de populaire serie Game of Thrones zijn opgenomen.

Dankzij Trouw weet ik nu dat ook Instagram een belangrijk rol speelt in het verpesten van pittoreske plekjes. Als voorbeeld wordt Lake Wanaka in Nieuw-Zeeland genoemd. In de buurt van dat meer heb ik de kerstdagen van 1997 doorgebracht.

Rondom Lake Wanaka in Nieuw-Zeeland kunnen ze je er alles over vertellen. In 2015 zocht het bureau voor toerisme daar een manier om het meer onder de aandacht van internationale bezoekers te brengen. En dus nodigden ze een select groepje influencers uit – invloedrijke mensen op het sociale netwerk Instagram, dat destijds al 300 miljoen actieve gebruikers had, en inmiddels ongeveer een miljard. Eregast was reisfotograaf Chris Burkard, die miljoenen volgers laat meegenieten van zijn vele wereldreizen. (...) De strategie werkte: een van de plaatjes die Burkard schoot is inmiddels een veelvuldig geïmiteerd Instagram-cliché. Een reiziger kijkt vanaf de top van Roy’s Peak uit over het meer (...)). Reizigers die die foto zelf ook willen schieten, moeten tegenwoordig in de rij op hun beurt wachten, want het aantal bezoekers aan Lake Wanaka is sinds 2015 ieder jaar met bijna 20 procent gestegen. Er streken in 2018 ongeveer een half miljoen bezoekers neer op het plaatsje Wanaka, dat zelf minder dan 10.000 inwoners telt. Wat is eigenlijk de lol van precies dezelfde plek als veel voorgangers te bezoeken, daar dezelfde foto te maken die iedereen maakt en net als iedereen die foto ook nog eens op Instagram te plaatsen.

In de tijd dat de sociale media nog niet bestonden wilden Boukje en ik een fietstocht door het Lake District maken.

We wisten dat het een drukbezocht gebied voor toeristen was (en is), maar dachten/hoopten dat het mee zou vallen omdat we er vóór het hoogseizoen heen gingen. De eerste camping die we in dit gebied bezochten was overvol en buitengewoon druk. We waren het die avond zonder discussie geheel eens: we maken morgen rechtsomkeert naar de Yorkshire Dales. die we al kenden van een eerdere vakantie, lekker rustig en ook heel mooi. Kleine campings, waar vaak ons tentje het enige was.

De les die we uit al dat Instagramgedoe kunnen leren en die ik al eerder verkondigd heb: heb je een mooi plekje ontdekt, maak er dan een foto van, maar houd die dan wel voor jezelf. Als je er dan nog eens heen gaat, kom je niet in een massa terecht.

HERINNERINGEN

Dit is de laatste foto die van Boukje gemaakt is, kort voor haar overlijden, vandaag precies 23 jaar geleden. Sjoukje en Willem hadden ons opgehaald in Den Haag. Wij gingen een paar dagen naar hun zeilboot in Den Oever bij de Afsluitdijk. We waren voor de lunch gestopt bij een restaurant bij de Hondsbossche Zeewering. We hebben nog wat gewandeld langs het strand en daar is deze foto gemaakt. Opvallend, vind ik, aan deze foto is dat Boukje zelfs toen nog kon lachen. Ik weet niet of we toen ook nog gevaren hebben. Waarschijnlijk wel, maar het staat me niet bij.

Het jaar daarop ben ik van Den Haag naar Den Oever gefietst en heb ik weer een paar dagen op de boot vertoeft. Op de heenweg fietste ik langs de IJsselmeerkant van  Noord-Holland, op de terugweg door de duinen. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik langs de Hondsbossche Zeewering zou komen en ook langs het restaurant waar we toen geluncht hadden. Zou ik daar weer gaan lunchen? Zou ik dat aan kunnen?

Ik kon het aan. Misschien omdat ik ook toen, net als vele keren daarna, bij het denken aan Boukje me niet de nare dingen voor de geest haal, maar de vele goede, leuke en gelukkige momenten uit ons samenzijn; de wandelingen door Lapland, Schotland en Wales, de fietstochten  door Engeland, Ierland en de Rocky Mountains; de laatste, voor ons atypische, vakantie op Karpathos, die ook de mooiste was van allemaal. Maar ook in ons gewone dagelijkse leven waren er veel mooie en gelukkige momenten.

Ik doe vrijwel nooit iets aan verjaardagen en andere gedenkdagen. 29 juli breng ik nooit veel anders door dan andere dagen. Dat ik vandaag dit blog schrijf komt omdat bij een verjaardag waar ik gisteren bij was een vriendin zei dat ze er aan dacht dat het Boukjes sterfdag was. Ik zei dus: "Dat is niet vandaag, dat is morgen." Ze dacht dat het al de 29ste was.

Het wordt een dag met mooie herinneringen.

VASTGOED

"Buy it, fix it, sell it." Dat is het motto van de Amerikaanse beleggingsmaatschappij Blackstone, die bedrijven en vastgoed koopt. Dat zou geen boeiende informatie zijn, als het bedrijf uitsluitend in de VS bedrijven en vastgoed  kocht, maar dat doen ze wereldwijd. Het Parool meldt: Voor 250.600.000 euro nam de Amerikaanse investeerder 240 huizen over in Amsterdam, plus tweehonderd in Rotterdam en nog zo’n zeventig winkels. (...) Door deze megadeal beheert Blackstone (...) ineens woningen in (...) straten, verspreid over Amsterdam. Meestal gaat het om volledige panden, van de begane grond tot en met de bovenste verdieping.

Wat willen investeerders en niet alleen Amerikaanse? Zoveel mogelijk verdienen. Blackstone heeft, zacht gezegd, nogal een naam. De Verenigde Naties hebben eerder dit jaar de praktijken veroordeeld van grote investeerders die betaal­bare woningen opkopen, opknappen, de huren verhogen en bestaande huurders uit hun huizen zetten.

Blackstone heeft ook in Barcelona huizen gekocht, Uit onderzoek bleek dat de huren van de Blackstonehuizen sindsdien 38 procent meer zijn gestegen dan het gemiddelde in Barcelona. (Huurders in Spanje hebben minder rechten dan Nederlandse huurders.)

Professor Peter Boelhouwer, verbonden aan de TU Delft en een van de belangrijkste woningmarktexperts, is er nog niet uit. "We weten niet goed wat we aan partijen als Blackstone hebben." (...) Behoort Blackstonr tot de snelle beleggers of tot de partijen met een langetermijnvisie. Blackstone bezweert dat ze tot de tweede categorie behoort, maar Boelhouwer moet dat nog zien. "Ze streven wel naar winstmaximalisatie." Eén ding lijkt me wel duidelijk: Blackstone zal sowieso de woningmarkt niet toegankelijker maken voor starters met een niet al te hoog inkomen.

COMMENTAAR

Maarten Ducrot is een psycholoog. Hij was ooit ook een niet onverdienstelijk profwielrenner. Zijn kennis en ervaring op het gebied van fietsen deden de NOS besluiten hem als commentator in te zetten bij de Tour de France. Ducrot was 20 jaar geleden 39ste in de Tour. Hij doet dat al een aantal jaren samen met Herbert Dijkstra.

Het meest opvallende van Ducrot/Dijkstra is dat ze er elk jaar in slagen tot vervelens toe allerlei feitjes te herhalen. ("Kruiswijk houdt niet van tempowisselingen." "Bernal is geboren op 2000 m hoogte.") Ik vraag me vaak af wat het nut is van het commentaar bij live uitzendingen. Ik zie met eigen ogen dat een renner 'ontsnapt' uit het peloton en dat een andere belangrijke renner hem niet kan volgen. De Franse TV weet dat redelijk goed  in beeld te brengen. Ducrot en Dijkstra zitten naar dezelfde beelden te kijken als ik.

Ducrot heeft nog een ander opvallend kenmerk. Hij geeft er voortdurend blijk van een hekel te hebben aan vluchtheuvels en rotondes. Dat vindt hij niet goed voor de renners. Hij schijnt te vergeten dat de renners gedurende één dag in een jaar over een bepaald stuk weg fietsen. De andere 364 dagen gebruiken gewone mensen die weg en de weginrichting is voor die mensen bedoeld.

Gisteren maakt Ducrot het wel erg bont. Op een deel van het parcours waar de renners nog niet aan toe waren had het gesneeuwd en gehageld. Je zag beelden vanuit een helicopter. Ducrot zal diezelfde beelden gezien hebben. Het was mij direct duidelijk dat je geen peloton over die besneeuwde wegen moest sturen. De beslissing de etappe te staken leek mij geheel terecht.

Ducrot vond het maar niks. Die renners moeten ongeacht de omstandigheden altijd doorfietsen. Daar zijn ze prof voor. Misschien dat beelden van later op de avond (dikke lagen modder over de weg) hem alsnog overtuigd hebben. Maar misschien vond hij dat ze daar best een stukje hadden kunenn lopen. Veldrijders doen dat aan de lopende band, toch?

RECORD

Fijn, zo'n record. Ik weet nu weer heel goed waarom ik nooit een vakantie heb doorgebracht in een tropisch gebied. Temperaturen boven de dertig graden nodigen niet direct uit tot het wandelen met een rugzak, evenmin tot het fiets tegen bergen op. Gebieden boven de poolcirkel zijn daarvoor geschikter. Maar gisteren was de temperatuur in Kiruna ook 28 graden.

Daar is de zon nauwelijks weg. Hij is een kleine 3 uur achter de horizon, maar rond 02:30 uur kwam hij daar al weer boven.

Polcirkeln is een niet erg belangrijk dorp dat zijn naam ontleent aan het feit dat het op de poolcirkel ligt.

NEE

Komt er nog een Beggartalk vandaag? Nee, veel te wam!

Update 13:43 uur


Oké, bij deze enige verkoeling.

SISSEN

In de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) van Amsterdam wordt binnenkort geregeld dat straatintimidatie verboden is. Dat is seksuele intimidatie. Overtreding van het verbod leidt tot een boete van € 190,00. Het Parool schrijft: Overlast door straatintimidatie blijft groot: 80 procent van jonge vrouwen heeft er­mee te maken. Maar ook mannen ondervinden deze vorm van overlast.

Straatintimidatie kan verschillende vormen hebben: seksueel getinte opmerkingen, handtastelijkheden, nafluiten, naroepen en nasissen. Bij de eerstgenoemde vier vormen kan ik me iets voorstellen, maar hoe moet je sissen om het seksueel intimiderend te laten klinken?

PRIDE

Zolang in een groot aantal landen homoseksualiteit nog strafbaar is, zelfs met de dood, zal Nederland wel een paradijs lijken voor lhbt'ers. In Het Parool schrijft Sjoerd van Elsen, communicatieadviseur (en homo, neem ik aan) een opiniestuk n.a.v. de komende Gay Pride, die a.s. zaterdag in het Vondelpark begint en op 3 augustus eindigt met de traditionele Canal Pride, waar ook  nu weer honderdduizenden bezoekers op afkomen.

Dat grote aantal bezoekers dat op de Canal Pride afkomt zou de indruk kunnen wekken dat 'wij' buitengewoon tolerant zijn t.o.v. lhbt'ers. Die mogen er en masse voor uitkomen dat ze 'zo' zijn. Ja, zolang ze dat op een boot(je) doen. Als twee homo's die zaterdag 3 augustus massaal bekeken worden, op zondag 4 augustus hand in hand over straat lopen en/of zoenen, mogen ze al blij zijn als daarop alleen verbaal agressief gereageerd wordt. Ze moeten zich in het openbaar wel normaal weten te gedragen.

Sjoerd van Elsen schrijft: Veel mensen vinden Pride ­overdreven. ­Vinden dat je ­gewoon normaal moet doen. Je niet moet aanstellen. Niet met je blote kont op een boot hoeft te staan, alleen maar ­omdat dat kan. Dat hoor je ook onder homo’s. Vaak de witte 'masc' man die het liefst zo normaal mogelijk wil zijn. Die past in de prachtige wereld die in Nederland voor normale mensen is geschapen. (...) Het zijn ook vaak zij die zeggen dat Pride niet meer nodig is omdat we inmiddels toch alle rechten hebben en geaccepteerd zijn? ...) Je zou bijna zeggen dat we normaal zijn geworden. Maar dat zijn we niet. Het erbij horen geldt vooral de lhbt’ers die passen in het gangbare hokje. Wit, monogaam, cisgender (als je gender­identiteit overeenkomt met de sekse die je bij je geboorte had), gezond en minstens modaal verdienend.

Van Elsen kritiseert ook de compleet vermarketingde Prides waar merken, politici, overheden en zogenaamde 'allies' allemaal een graantje willen meepikken van het aura van progressiviteit dat deelname oplevert.

Eigenlijk is die Canal Pride één groot toneelstuk, waarbij zowel de deelnemers als de toeschouwers tegelijkertijd spelers en publiek zijn. Ik zal (weer) niet tot de toeschouwers behoren, niet omdat ik een hekel heb aan lhbt'ers. IK heb een hekel aan massa's mensen van welke soort dan ook.

GELUKKIG

Trouw had een artikel over plekken in Nederland war mensen zich het gelukkigst voelen en waar ze dan heen gaan in hun vrije tijd. De Veluwe is de absolute geluksbrenger, die reacties oproept als: 'Bos, zand, heide; achter elke bocht verschijnt weer een uniek plekje' en 'Waar je samen bent met de dieren'. Al ontlopen de Waddeneilanden en de Veluwe elkaar amper. (...) "Mensen zoeken naar een alleen-op-de-wereld-gevoel. En doen daarna samen een drankje."

Ik vind  heel Nederland mooi, uitgezonderd de Wieringermeer-, Haarlemmermeer- en Flevopolders met hun kaarsrechte wegen, sloten en vaarten. Dat 'alleen-op-de-wereld-gevoel' heb ik ervaren in de omgeving die je hieronder ziet.

Dit is Kuopervagge. Vagge is het Lapse woord voor dal. Je begrijpt het: we zijn hier in (Zweeds) Lapland. Ik liep daar  mijn eentje. Toen ik daar was, was het overdag te warm om te lopen. IK vertrok dus naar de volgende plaats om mijn tent op te zetten om een uur of acht, negen 's avonds. Dat is een voordeel van de Middernachtzon, ook 's nachts is er voldoende licht om te zien waar je loopt en van de omgeving te genieten.

Ik had al een paar uur gelopen en zat bij een klein stroompje om wat water te drinken en een shaggie te roken. Het enige geluid kwam van dat kabbelende beekje en ergens in de verte hoorde ik een fjällpipar, een vogeltje, zingen. Het was een moment waarop ik me niet gelukkig voelde. Ik realiseerde me: ik ben gelukkig. Het ultieme alleen-zijn en aan het eind van de trip ook nog eens alleen een drankje. 

LIVE

Ja, ik heb het 50 jaar geleden ook live meegemaakt: de landing op de maan. Dat wordt al genoeg herdacht. Hoe boeiend is het mijn ervaringen van destijds daar aan toe te voegen? Dat doe ik maar niet.

VAKANTIEBOEKEN

In het winkelcentrum waar ik dagelijks kom bevindt zich ook een boekhandel. Ik heb de indruk dat het wel een goede boekhandel is, maar ik kom er vrijwel nooit. Ze hebben er nauwelijks of geen Engelse boeken en ik lees nu eenmaal vrijwel uitsluitend Engelstalige boeken, die ik de laatste jaren, vooral als e-book, bij bol.com aanschaf.

Gisteren kwam ik weer eens langs die boekhandel. Naast de ingang hing een groot plakkaat

Al jaren vind ik de aanduiding 'Vakantieboeken'  onjuist. Alsof er boeken zijn die met name geschikt zijn voor het lezen tijdens de vakantie. Die zouden dan 'luchtig', 'spannend' of zoiets moeten zijn, in ieder geval makkelijk leesbaar, niemendalletjes. 

Toen ik nog vakanties vierde waarbij mijn bagage in en rugzak werd meegenomen, kon ik niet veel meer dan één boek meenemen. Dat mocht natuurlijk geen niemendalletje zijn, want dat zou ik binnen een dag of drie uitgelezen hebben en nog een week of twee te gaan. (Het e-book was nog niet uitgevonden.)

Ik nam dus altijd een non-fiction boek  mee, uiteraard in pocketvorm. De Britse Pelicanserie, het non-fiction broertje van de Penguin, bood daarin een zeer ruime keus. Een boeiend geschreven non-fiction boek is net zo geschikt voor een vakantie als een thriller, een fantasy- of sciencefiction roman. Het belangrijkste kenmerk van een boek, in welke genre dan ook en geheel afgezien van de plaats waarop of de situatie waarin het gelezen wordt, is dat het boeiend genoeg is om door te lezen wanneer je er eenmaal aan begonnen bent. 25% van mijn boeken (een kleine 700) zijn non-fiction boeken. Geloof me maar, die zijn echt niet minder boeiend dan al mijn andere boeken.

Wil je echt iets makkelijks lezen tijdens je vakantie, koop dan een Revue of Panorama. Story en Privé vergen nog minder geestelijke inspanning. Maar wil je een boek lezen, ga dan niet zoeken naar een vakantieboek. Koop of leen een boek van een schrijver of in een genre die je aantrekkelijk vindt of jou aantrekkelijk lijken. Kun je wat meer bagage meenemen dan ik, neem dan gewoon meer boeken mee. Of wees blij dat er e-readers bestaan en neem een complete boekenkast mee.

RACISME

De Walt Disney  Studios komen met een remake van de film De Kleine Zeemeermin. Dat is op zich niets bijzonders, wel dat in de VS, maar niet alleen daar, veel mensen woest zijn geworden op Disney. Daar hebben ze immers beslist dat de rol van de kleine zeemeermin gespeel zal worden door Halle Baily.

Wat is daar mis mee dan? Dat ziet iedere  racist toch meteen! Halle is geen blanke vrouw en zoals iedereen weet is de zeemeermin blank en moet ze dus door een blanke actrice gespeeld worden.

Al die boze mensen zouden enigszins gelijk hebben als in een film over Eleanor Roosevelt of Jacky Kennedy de hoofdrol door een zwarte vrouw gespeeld zou worden. Dat zou immers vanuit historisch perspectief voor geen meter kloppen. Maar de kleine zeemeermin is een personage uit een sprookje van Hans Christiaan Andersen. Zeemeerminnen bestaan niet en hebben nooit bestaan. Ze hebben dus per definitie geen specifieke raciale kenmerken.

Er is een bekende afbeelding van de zeemeermin in de haven van Kopenhagen.

Nog afgezien van de vraag hoe belangrijk de raciale kenmerken van een fictief persoon zijn,  dit beroemde beeldje doet niet direct aan een blank vrouwelijk persoon denken.

Ik geloof niet dat er op grote schaal geprotesteerd is toen bekend werd dat in de Passion van 2019 de rol van Jezus gespeeld zou worden door een niet uitgesproken  blanke man. Zijn we hier toch iets minder racistisch dan in "the land of the free and the home of the brave"?

HUFTERS

Dat ziet er bepaald niet vrolijk uit. Dat was het ook niet. Op de weg tussen Zeewolde en Almere vond een ongeval plaats waarbij vijf auto's en een vrachtwagen waren betrokken. Vanwege de enorme ravage én meerdere gewonden bleef de weg urenlang dicht. Meldde het AD. Er zat iemand bekneld in zijn voertuig die aan het vechten was voor zijn leven. Dat meldde de politie op Facebook.

Zo'n ongeval waarbij verschillende auto's zijn betrokken en ook nog een persoon uit een levensbedreigende situatie moet worden bevrijd was voor de politie voldoende reden de weg geheel af te sluiten. Er waren bestuurders van auto's die daarom moesten omrijden. Dat vonden  ze niet zo leuk. Ze waren woedend op de politie en lieten dat blijken ook. Het is toch ook vervelend dat je later thuiskomt dan gewoonlijk, omdat iemands leven gered moet gered moet worden?

Ik zou me kunnen afvragen waarom automobilisten zulke hufters zijn, Maar het zijn echt niet alleen automobilisten. Ik heb ooit vrij lang in een trein stil gestaan. Er werd omgeroepen dat er een aanrijding met een persoon had plaatsgevonden. Dat was een eufemisme voor: iemand had een eind aan zijn/haar leven gemaakt door voor de trein te spring. Ook toen was het aantal hufterige opmerkingen niet van de lucht.

Er kan ook anders gereageerd worden. Een vrouw reageerde op het Facebookbericht van de politie met: Mijn man kwam later thuis, maar hij kwam wel thuis.

HELDHAFTIG

Eergisteren schreef ik dit hier: "Intussen werd in Italië de Giro voor vrouwen gereden. Die wordt voor de tweede keer op rij door een Nederlandse gewonnen, een andere Nederlandse wordt tweede en weer een andere wint vier etappes. Wat hebben de Nederlandse mannen bij de Tour daar tegenover te stellen? Die hebben drie etappes gewonnen en het ziet er nog niet naar uit dat het er veel meer zullen worden noch dat Nederlanders in Parijs op de eerste en tweede plaats zullen staan. Toch zendt de NOS elke dag vanaf een uur of twee tot aan het einde van de rit alles live uit, hoe weinig boeiend ook en hoe onopvallend de Nederlandse renners ook presteren. Zou het niet veel aardiger geweest zijn alle etappes van de Giro voor vrouwen live uit te zenden?"

Had Eva Jinek of iemand van haar team mijn blog gelezen? Want wie was haar gast? Annemiek van Vleuten, de winnares van de Giro Rosa. Eva van KRO-NCRV deed wat Studio Sport van de NOS nauwelijks gedaan had: een verdiend eerbetoon aan Annemiek.

Het Parool was het hetzelfde als mij opgevallen.

Heldhaftig optreden Van Vleuten wordt niet op waarde geschat.

 (...)

In De Ronde van Italië voor vrouwen schitterden de Nederlandse rensters. Maar in de media kwamen ze er bekaaid van af.

Alle aandacht richt zich op de Tour de France. Op de mannen dus. Urenlange uitzendingen en daarna bijna even lange napraatsessies, ’s avonds afgesloten met het doornemen van dat alles aan tafel van het televisieprogramma De avondetappe.

Maar de Giro Rosa − toch een zeer aansprekende ronde waarin de Nederlandse rensters bijna alle etappes wonnen, en waarin Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen prachtig met elkaar streden − kreeg maar heel weinig aandacht.

De etappes van de Giro Rosa werden in een paar beelden in het sportjournaal weggezet, of in een late uitzending van Studio Sport iets uitgebreider − lees: een minuutje − behandeld.

Net als ik wijst Het Parool erop dat het Nederlandse vrouwenvoetbalelftal wel veel aandacht kreeg. En dan domineert het Nederlands elftal lang niet op de manier waarop de Nederlandse wielrensters nu domineren.

Ik weet niet hoeveel wielrenners (m/v) verdiepen, maar durf ongezien te beweren dat de vrouwen beduidend minder verdienen dan de mannen. maar ja, daar zijn ze niet enige in.

DOORTREKKEN

Het is bijna een jaar geleden dat, onder groot gejuich, maar wel zeven jaar te laat, de Noord/Zuidlijn van start ging. Ik heb nog een aantal jaren gebruik gemaakt van de OV-voorzieningen van voor de ingebruikname van de Noord/Zuidlijn. Er waren aardig wat directe busverbindingen tussen Amsterdam-Noord en andere delen van de stad. Ik was daar zeer tevreden over en met mij vele andere Noorderlingen. Die hele Noord/Zuidlijn was wat mij betreft totaal overbodig.Tegelijk met de ingebruikname van de Noord/Zuidlijn werden al die directe buslijnen opgeheven.

Het Parool maakte gisteren melding van een onderzoek van Motivaction naar het gebruik van de Noord/Zuidlijn. "De gigantische investeringen komen vooral terecht bij geprivilegieerde groepen,” zegt mobiliteitsdeskundige Rob van der Bijl." Helaas, voor inwoners van Noord en Nieuw-West betekent de nieuwe metrolijn juist een verslechtering, Dan hebben we het wel over zo'n 238.000 Amsterdammers. Dat ligt zo'n beetje tussen de aantallen inwoners van Utrecht en Eindhoven in.

Steen des aanstoots is de afhankelijkheid van de metrolijn. Voorheen konden inwoners van Noord met verschillende bussen direct naar Amsterdam CS, maar met de start van de Noord/Zuidlijn worden zij vooral naar de nieuwe metrostations gebracht, waar ze moeten overstappen. (...) Opvallend is dat meer dan de helft van de inwoners van Noord de nieuwe metro een verbetering voor het ov-netwerk noemt, maar een verslechtering voor hun persoonlijke reis.

Als je binnen de grachtengordel woont en ergens aan de Zuidas werkt zal de Noord/Zuidlijn best handig zijn, al kun je beter gaan fietsen, want veel langer dan een kilometer of zes zal de tocht niet worden. (Ik heb een jaar of twintig vrijwel dagelijks twee keer tien kilometer gefietst.)

Van der Bijl zegt dat mede onder invloed van de Noord/Zuidlijn een sociale tweedeling kan ontstaan. “Mobiliteit wordt vaak als een puur verkeerskundig vraagstuk gezien, men heeft het over een congestieprobleem dat moet worden opgelost. Maar je zou ook naar mobiliteit moeten kijken met een maatschappelijke bril. Daarvoor hebben bestuurders vaak een blinde vlek.” Amsterdam wordt bestuurd  door een burgemeester van GroenLinks en een aantal wethouders van o.a. SP, PvdA en GroenLinks. Van hen mag te toch verwachten dat ze wel eens door een "maatschappelijke bril" naar het vervoer in hun gemeente kijken.

Hier en daar wordt gepleit voor het doortrekken van de Noord/Zuidlijn naar Purmerend en Zaandam. Dat zal best wat mensen ertoe brengen de auto in te ruilen voor het openbaar vervoer. De inwoners van die gemeentes zou ik willen adviseren: let goed op welke nu nog functionerende buslijnen ze dan willen opheffen.

FIETSEN

Toen bleek dat Nederlandse vrouwen best aardig konden voetballen en op wereldniveau behoorlijk konden meekomen (IN DE FINALE VAN HET WK!), gingen 'we' ineens met ons allen kijken, ook omdat de NOS het belangrijk genoeg vond alle wedstrijden live uit te zenden.

Gistermiddag keek ik naar de finale van Wimbledon.  Prachtige wedstrijd! Die werd uitgezonden op NPO 2. Op NPO  1 werd live verslag gedaan van de Tour de France. Daar heb ik dus niet naar gekeken. Ik heb later de samenvatting gezien: een behoorlijk oninteressante rit.

Intussen werd in Italië de Giro voor vrouwen gereden. Die wordt voor de tweede keer op rij door een Nederlandse gewonnen, een andere Nederlandse wordt tweede en weer een andere wint vier etappes. Wat hebben de Nederlandse mannen bij de Tour daar tegenover te stellen? Die hebben drie etappes gewonnen en het ziet er nog niet naar uit dat het er veel meer zullen worden noch dat Nederlanders in Parijs op de eerste en tweede plaats zullen staan. Toch zendt de NOS elke dag vanaf een uur of twee tot aan het einde van de rit alles live uit, hoe weinig boeiend ook en hoe onopvallend de Nederlandse renners ook presteren. Zou het niet veel aardiger geweest zijn alle etappes van de Giro voor vrouwen live uit te zenden?

DEELGEZAG

Als de menselijke soort zich in stand wil houden, moet hij zorgen voor nageslacht. Voor het voortbrengen van nageslacht zijn twee typen mens nodig, een man en een vrouw. Het seksuele contact tussen beide typen kan leiden tot nageslacht. Dat contact kom vaak tot stand doordat twee vertegenwoordigers van elk type elkaar fysiek aantrekkelijk vinden. In veel gevallen gaat ook emotionele betrokkenheid op elkaar een rol spelen. Beiden voelen zich gezamenlijk verantwoordelijk voor de toekomst van hun nageslacht. Toen gingen 'we' het wat ingewikkelder maken. We gingen regeltjes maken voor het voortbrengen en opvoeden van kinderen. Vrij veel mensen vonden dat ze die regeltjes moesten halen uit een oud boek, dat ging over een Opperwezen, God, die deze regeltjes bedacht had. Een van de meest ver gaande regeltjes was, dat seksueel contact en het voortbrengen van kinderen alleen was toegestaan als beide partners hadden afgesproken dat ze voor altijd, althans tot de dood hen zou scheiden, bij elkaar zouden blijven en van ze lang zal ze leven geen seksueel contact met een ander zouden hebben. Die afspraken werden huwelijk genoemd en ook voor veel mensen die geen boodschap aan dat Opperwezen hadden was dat een vrij algemeen aanvaarde vorm van samenleven.

Toen gingen we het nog wat ingewikkelder maken. We wisten dat het bestond, maar als we het al niet wilden verbieden, wilden we het sowieso niet erkennen: ik heb het uiteraard over mannen die andere mannen en vrouwen die andere vrouwen seksueel aantrekkelijk vinden, aantrekkelijker dan iemand van het andere geslacht. Gelukkig werden we steeds toleranter. We erkenden dat het feit bestond en we vonden  na geruime tijd dat iedereen het recht had zijn/haar eigen voorkeur op seksueel gebied in alle openheid te praktiseren. Uiteindelijk leidde dat ertoe dat homo's en lesbo's ook volgens die huwelijksregeltjes wilden leven, dat wil zeggen de seculiere regeltjes. Knarsetandend moesten hard core gelovigen toezien hoe op 1 april 2001 de eerste personen van gelijk geslacht door niemand minder dan de burgemeester van Amsterdam in het huwelijk werden verbonden. Hoewel in tientallen landen  homoseksualiteit nog altijd strafbaar is zijn er toch al meer dan twintig landen die het Nederlandse voorbeeld hebben gevolgd.

Ik heb er zelf nooit last van gehad, maar veel mensen, zowel mannen als vrouwen, hebben een kinderwens. Voor mensen in een homorelatie ligt daar een probleem.  Twee personen van het zelfde geslacht kunnen niet samen een kind voortbrengen. Er is een onverbiddelijke biologische wet, dat voor het ontstaan van nieuw leven twee geslachten nodig zijn. Ook daar hebben we wat op gevonden. Er zijn draagmoeders, IVF, spermadonors. Regel wat met een derde persoon en ook in een homorelatie kun je ouder van een of meer kinderen worden.

Politici en ambtenaren  hebben voor elke oplossing een probleem. Kinderen van homostellen hebben twee pappa's of twee mamma's, maar ook nog een biologische mamma of pappa. We hebben met ons allen bedacht dat kinderen die volwassen worden het recht hebben te weren wie hun biologische vader of moeder zijn. Maar wat zijn de rechten van die biologische ouders t.o.v, hun nageslacht,dat niet door hen maar door een homostel wordt opgevoed? Daar heeft een commissie een paar jaar op gestudeerd en daarover heeft de regering nu een standpunt ingenomen. Het gaat daarbij om deelgezag. Ik heb dat allemaal nog niet tot in detail bestudeerd, maar heb wel begrepen dat veel direct betrokkenen niet enthousiast zijn over de voorgenomen wijzigingen in het familierecht, Hoe komt dat nu? Nou, kijk, er zitten personen van twee christelijke partijen in het kabinet en na ruim tweeduizend jaar christendom kunnen christen nog altijd maar moeilijk leven met het feit dat onze soort in stand wordt gehouden door mensen die op een andere manier ouder zijn geworden dan op een wijze die, althans volgens hen, God ooit bedoeld had. Daar moeten al die wensouders en biologische ouders maar mee leren leven.

KLETSEN

Intussen  woon ik bijna acht jaar in Amsterdam-Noord. Dat betekent dat ik al bijna achte jaar mijn dagelijkse boodschappen doe bij Albert Heijn aan het Buikslotermeerplein. Gedurende een aantal jaren was er in deze supermarkt een plek waar je, gratis, geloof ik, een een bekertje koffie kom tappen. Er stond een tafel waaraan je die koffie kon drinken. Er zaten meestal wel een paar, meestal wat oudere, mensen aan die tafel. Ik schaarde mij daar nooit bij, want ik ben niet zo'n gezelligheidsmens.

Naar aanleiding van iets wat ik op tv zag over een kletskassa ging ik eens googelen en kwam zo op de website van Omroep Brabant terecht. Die bracht als nieuws:

Jumbo-supermarkt krijgt eerste een 'kletskassa' voor mensen die graag een praatje willen maken

Minister Hugo Borst was helemaal uit Den Haag naar Vlijmen gekomen om samen met de 94-jarige Christien Smits  de Alles Voor Mekaar koffiecorner te openen. (De kop is wat slecht geformuleerd, er zou 'de eerste kletskassa' of 'als eerste een kletskassa' moeten staan.)

De koffiecorner op zich is dus niet zo nieuw. Nieuw is dat ze die in Vlijmen gekoppeld hebben aan het project Alles voor mekaar. Het project brengt ouderen en vrijwilligers bij elkaar om bijvoorbeeld boodschappen te doen of een klusje in de tuin te doen. Niks mis mee natuurlijk, maar het nieuws begon dus met die kletskassa. "Het is een nieuw soort kassa voor mensen die niet zo veel haast hebben en misschien wel behoefte hebben om een praatje te maken', vertelt Jumbo-topvrouw Colette Cloosterman-van Eerd vol trots, "we verwachten er echt heel veel van."

Je begrijpt natuurlijk al dat ik niet over die kletskassa begonnen zou zijn, als ik er niet een paar vraagtekens bij had, bijvoorbeeld: krijgt het personeel aan de kletskassa een  speciale opleiding in gesprekstechnieken en zo? Komt er een maximale kletstijd? Je hebt wel niet zo veel haast, maar als je voorganger na een half uur nog niet uitgekletst is, stel je jouw kletspraatje toch maar een dagje uit en ga naar een gewone kassa. Of leert het kassapersoneel  de veelkletsers op tactvolle wijze naar de Alles voor mekaar koffiecorner door te sturen?

Ik denk dat veel klanten van 'mijn' Albert Heijn het op prijs zouden stellen als die koffietafel weer terug zou komen, maar ik geloof niet dat die kletskassa in een reële behoefte zal voorzien.

SUIKER

Bij Albert Heijn, maar ook wel bij andere supermarkten, geloof ik, kun je vers geperste jus d'orange tappen. Sins enige tijd doe ik dat wel eens. Ik neem dan een kwart liter. Albert Heijen levert er ook flesjes bij maar, ecologisch bewust als ik ben, gebruik ik steeds hetzelfde (plastic) flesje.

Ik ben dus lekker gezond bezig. Dacht ik, totdat ik in Trouw een artikel las onder de kop

Zelfs één klein glaasje fruitsap per dag verhoogt kans op kanker

Dat blijkt uit Frans onderzoek. Zelfs één klein glaasje fruitsap (100 ml) per dag zou het risico al verhogen. Wie frequent suikerhoudende dranken consumeert, ziet de kans op kanker met 18% stijgen. De onderzoekers zijn hiermee de eerste die in een significant onderzoek een specifieke associatie tussen beide kunnen vaststellen. Bovendien toonden ze aan dat de kans op kanker even groot is bij de inname van fruitsap als bij andere frisdranken, zoals cola. Ook 100% pure fruitsappen verhoogden het risico, aldus de onderzoekers. (Onderstreping toegevoegd.)

Voor het onderzoek werden 102.257 Fransen gedurende negen jaar gevolgd. Ik ben geen wetenschapper, maar dat lijkt me een redelijke grote steekproef om relevante conclusies op te baseren.

 Toch maar weer stoppen met het tappen van verse jus d'orange? Nou, nee, de onderzoekers vinden niet dat suikerhoudende dranken volledig verbannen worden. "Zoals gewoonlijk in de voedingsleer is het niet de bedoeling om bepaalde voedingsmiddelen te gaan vermijden, maar gewoon om een evenwicht te vinden". Daar komt nog eens bij dat het járen geleden is dat ik frisdrank gedronken heb. In mijn thee en koffie gebruik ik geen suiker, maar zoetjes.

Nog één vraag: zijn de suikers in vruchtensappen en frisdranken wat anders dan suikers in snoep, koekjes, vla en andere vaste stoffen? Volgens mij is suiker gewoon suiker, waar het ook in zit. Waarom ineens paniek zaaien over suiker in sapjes en drankjes?

VEGEN

Als mijn mobieltje wordt gebeld verschijn op het schermpje de tekst "Veeg omhoog om te beantwoorden". Er zijn weinig mensen, vermoed ik, die niet minimaal één maal per dag over hun mobieltje vegen. Er zijn er die het misschien wel honderden malen per dag doen. Is er iets nieuws gekomen bij Facebook en/of Twitter en/of Instagram? Heb ik er misschien een vriend of volger bij?

Ik veeg niet zo vaak. Ik wordt niet vaak gebeld en zelf bellen doe ik meestal thuis via mijn vaste lijn. De sociale media zijn aan mij niet besteed. Ik heb niet veel apps op mijn mobieltje. Ik gebruik dagelijks Appie, waarmee ik bij Albert Heijn kan zelfscannen, zodat ik niet langs de kassa hoef, waar ik al gauw problemen met betalen heb, omdat ik niet goed bij mijn portemonnee kan, die zich bevindt in een tasje dat aan een armsteun van mijn scootmobiel hangt.

Ik heb het hier over 'vegen', maar er zijn waarschijnlijk maar weinig mensen die het over 'vegen' hebben. In hedendaags Nederlanders hebben we het over 'swipen'. Is dat wel een Nederlands woord? Ja hoor, ik heb dat even gecheckt. (Ik weet best wel veel over onze taal, maak nauwelijks schrijffouten, maar wil zo af en toe toch wel even zeker weten of ik gelijk heb.) Ik raadpleeg vaak woordenlijst.org, de digitale versie van het Groene Boekje. Swipen is opgenomen in de Woordenlijst en behoort daardoor officieel tot de Nederlandse taal.

LETTERS

Nadat deze iconisch genoemde letters van het Museumplein verdwenen waren, ben ik ze uit het oog verloren. Een artikel in Het Parool leerde me dat ze niet echt verdwenen zijn. Ze reizen nu de stad rond. Ze stonden al eens in Zuidoost en ook al eens in Noord, daar waar je aankomt als je de pont midden achter Amsterdam Centraal neemt.

Sinds maandagochtend staan die letters in de Van der Pekbuurt in Noord.

Waar de letters gaan, daar volgen de toeristen. Het is een waarheid die maandag wederom wordt bevestigd. Nog voor de letters op het Van der Pekplein zijn geplaatst, staan toeristen al met camera’s in de aanslag.

De letters zijn een zeer gewilde achtergrond voor een selfie. Toeristen zoeken ze echt op alleen voor een selfie. Op het Museumplein waren de letters goed voor zo’n zesduizend selfies per dag.

Al die toeristen komen nu, naar verwachting, naar de Van der Pekbuurt. Ik vraag me af of de oorspronkelijke bewoners van deze buurt daar echt blij mee zullen zijn. In Wikipedia lees je: "De buurt is opgezet als arbeidersbuurt in het interbellum. Het was een van de eerste tuindorpen die tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden ontwikkeld in Amsterdam-Noord om een tegenwicht te bieden aan de verpauperde volksbuurten in de binnenstad." Het was nog altijd een buurt waar niet de hoogstbetaalde Amsterdammers wonen.

In de Van der Pekbuurt heeft de gentrificatie al toegeslagen, dat is volgens Wikipedia "een proces van opwaardering van een buurt of stadsdeel op sociaal, cultureel en economisch gebied, het aantrekken van kapitaalkrachtige nieuwe bewoners/gebruikers en de daarmee gepaard gaande verdrijving van de lagere klassen uit het stadsdeel. De opwaardering gaat gepaard met een stijging van de prijzen voor onroerend goed en de huurprijzen."(Onderstreping toegevoegd.) De prijzen van onroerend goed en de huurprijzen zullen alleen maar verder stijgen. De buurt wacht, vrees ik, dezelfde ontwikkeling die de (in mijn jeugd verpauperde) volksbuurten de Jordaan, de Pijp en Oud-West al doorgemaakt hebben of nog doormaken. Nog een paar jaar en wonen in de Van der Pekbuurt is alleen nog weggelegd voor de goedbetaald yuppen. Winkels worden restaurant. Toeristen maken de buurt onleefbaar.

WACHTEN

Afgelopen zaterdag bracht het Aanvullend Openbaar Vervoer mij en mijn rollator naar mijn zuster in Weesp. Ik had geregeld dat de taxi mij om 15:40 uur zou ophalen. De taxi mag 15 minuten vroeger of later komen.

Sinds enige tijd verschijnt erop het scherm van je laptop of smartphone een mededeling: "eerstvolgende rit over ... minuten". Dat begint meestal bij 8 en loopt dan af. Een tijdje geleden kwam de taxi wel een  kwartier lang "over zeven minuten". Stond hij toen ergens stil?

Zaterdag kwam hij wel heel  vroeg:

Je zou daaruit de conclusie kunnen trekken dat de taxi negen minuten geleden zou arriveren. Andere mogelijkheid: de taxi staat al negen minuten voor de deur. Niet zo aannemelijk, want dan zou de chauffeur wel aanbellen.

Ik boek mijn ritten meestal online, thuis op mijn laptop, buitenshuis op mijn smartphone. Zo wilde ik zaterdag ook mijn rit terug naar huis boeken. Ik typte het adres van mijn zuster in, maar kreeg toen de mededeling "We hebben helaas geen resultaten gevonden. Mogelijk kunnen wij u telefonisch verder helpen."

Ik dus bellen. Ik ben er aan gewend dat 'al onze medewerkers in gesprek zijn'. Meestal duurt het een minuut of vijf. Zaterdagavond heb ik het gesprek (als je dat zo noemen mag) na 15 minuten beëindigd. Met dat wachten kon ik nog wel leven, maar niet alleen laten ze van die vreselijke muziek horen, er wordt ook nog eens gezegd dat je je ritten ook online kan bestellen. "Ga naar www.... enz." Tijdens het gedurende 15 minuten wachten hoor je die mededeling ongeveer 50 keer en geloof me, dan wil je het echt niet meer horen. Dan kap je het 'gesprek' af.

Gisteren heb ik de klantenservice gebeld. Dat van die -9 minuten vonden ze wel gek, maar verder kwamen ze niet. Ik heb ze geadviseerd contact op te nemen met ICT-afdeling. Dat ik 15 minuten moest wachten vonden ze heel vervelend en dat dat adres niet gevonden kon worden, vonden ze ook wel vreemd. Ik heb ze geadviseerd de ICT-afdeling ook hierbij in te schakelen om de herkenning van adressen nog eens goed te bekijken en dat tot vervelens toe herhalen van die boodschap in te perken.

Doe deze nog een keer.

EINDE

Ik kijk graag naar 'Floortje naar het einde van de wereld'. Ik ben niet zo zeer geïnteresseerd in de mensen die ze ontmoet, als wel in het landschap waarin ze leven. Tropische streken, met al die bomen, doen me nooit zo veel. Ik zie liever kale berglandschappen, met besneeuwde bergtoppen.

Gisteren was het weer zo ver. Floortje was bij een Duits echtpaar dat het drukke stadsleven had opgegeven voor het wonen in en leven van de natuur in het Chileense deel van Patagonië, aan de voet van de Andes, prachtig gebied.

Ik heb ooit wel eens het idee gehad een voettocht door Patagonië te maken. Beelden daarvan deden me altijd denken aan Lapland, waar ik zo veel voettochten gemaakt heb. Gisteren bedacht ik mij: als ik wel eens zo'n tocht in the middle of nowhere van Patagonië gemaakt zou hebben en ik zou onverwacht op een woning stuiten waarin een echtpaar met negen kinderen woonde, dan zou ik ontzettend de pest in hebben. Ik zou onverwacht en ongewild weer in de bewoonde  wereld zijn, die ik graag, voor een paar weken, ontvluchtte.

Plekken aan het einde van de wereld zijn in het algemeen moeilijk te bereiken. Om dat echtpaar te bereiken moest Floortje in de dichtstbijzijnde bewoonde wereld een lift regelen die haar afzette bij een rivier waarvandaan ze de rest moest lopen. Pas bij de vierde chauffeur die Floortje aansprak had ze succes. Hij ging de goede kant op. Toen dacht dacht ik weer: waarom doe je zo moeilijk? Je hebt toch vervoer bij de hand?

Floortje gaat natuurlijk nooit helemaal alleen naar het einde van de wereld. Je ziet ze nooit, maar er gaat een hele ploeg mee: mensen met camera's, mensen met geluidapparatuur. Die wachten echt niet op een lift, die sowieso geen ruimte heeft voor al die apparatuur. Die hebben een auto geregeld waarin ze al die spullen kunnen vervoeren. Met die auto kan Floortje ook meerijden tot de weg ophoudt en ze verder moet lopen met haar rugzak op haar rug.

Lopen die jongens met al die apparatuur achter Floortje aan? Ik betwijfel het. Ook, of juist in afgelegen, dun bewoonde gebieden kunnen helikopters een uitkomst zijn. Floortje en de rest van de crew kunnen zich door zo'n helikopter ergens laten afzetten. Maar als je ziet hoe Floortje door een helikopter wordt afgezet, gaat dat hele idee van "naar het einde van de wereld" natuurlijk verloren.

Bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla, bla enz.

HULDIGEN

Het Parool: Of ze nu wereldkampioen worden of niet, nu Oranje woensdagavond tegen Zweden de finale heeft bereikt, zijn de voorbereidingen voor een even­tuele huldiging van het vrouwenvoetbalteam in volle gang. 

Ja, toen  de mannen  voetbalfinales verloren maakten ze, ter huldiging, een boottocht door de Amsterdamse grachten.  Bij een gelijke prestatie verdienen de vrouwen dezelfde huldiging. De gemeente (Amsterdam) denkt al na over een eerbetoon voor de ongelofelijke sportieve prestatie van de voetbalsters in Amsterdam. Hoezo, nadenken? Een club die kampioen wordt, wordt al gehuldigd op het Museumplein, een nationaal elftal verdient iets meer en dan kom je al gauw bij een boottocht uit.

Verder nog wat kanttekeningen, meneer Van Wijk? Ja, wat dacht je? Om te beginnen: waarom moeten die vrouwen zo nodig in Amsterdam gehuldigd worden? Zeker in de grachtengordel sterft het al van de toeristen en andere mensen. Moet je daar ook nog eens een paar honderdduizend voetbalfans bij proppen?

Een nog prangender vraag: waarom worden alleen sportmannen en -vrouwen op zo'n uitgebreide  schaal gehuldigd als het voetballers zijn? Onze hockeyende mannen en vrouwen hebben diverse wereldtitels behaald. Het zijn toch sporten die veel gemeen hebben. Beide worden door teams van elf personen gespeeld, de afmetingen van de velden zijn vrijwel gelijk. Bij voetballen moet je tegen een bal schoppen. Als je als hockeyer de bal met je voet raak, wordt dat bestraft. De hockeybal is wat kleiner dan de voetbal en wordt met een stick verplaatst. Qua spel verschillen ze niet zo veel.

Zijn de hockeyvrouwen al te vaak wereldkampioen geworden? Zou voortdurend op grote schaal huldigen gaan  vervelen? Staat er niemand meer langs te kant te juichen? De waterpolosters werden een keer Olympisch kampioen. Mochten ze door de grachten zwemmen? De handbalsters hebben volgens mij op wereldniveau nog nooit op de hoogste trede gestaan. Wedden dat ze niet door de Amsterdamse grachten zullen varen als dat wel een keer gebeurt?

EPILOOG (?)

Lees eerst deze oude Beggartalk nog even.

Er was dus nog enige onzekerheid over iets in mijn linker long dat er niet zou moeten zijn. Er moest dus nog maar een nieuw CT-scan gemaakt worden. Dat gebeurde vorige week woensdag. Gistermiddag hoorde ik de uitslag. Wat er eigenlijk niet zou moeten zitten, zit er nog, maar het is beduidend kleiner dan een  aantal maanden geleden. De kans dat het iets kwaadaardigs is, is volgens de longarts miniem.

Ik schreef: "Het kan natuurlijk ook zo zijn dat er niets kwaadaardigs aan de hand is. Dan zie je geen 1., maar komt heel kort na de PROLOOG al een EPILOOG, waarin ik zal schrijven wat er dan wel aan de hand is en wat eraan gedaan zal worden." Vandaar dus dat  EPILOOG in de titel.

Maar wat doet dat vraagteken dan daar? Nou, kijk: er was niet alleen van mijn linker long een scan gemaakt, maar ook van de rechter. Geloof het of niet, maar nu zit er op de rechter long iets kleins, wat er ook niet zou moeten zitten. Dat wordt dus opnieuw bekeken aan de hand van CT-scan die op 2 september gemaakt wordt. Op 4 september hoor ik telefonisch de uitslag. Hopelijk kan ik dan opnieuw de titel EPILOOG gebruiken, maar dan met een uitroepteken i.p.v. een vraagteken.

Was ik nou opgelucht? Eerlijk gezegd heb ik de afgelopen weken geen enkel moment gedacht aan, laat staan me zorgen gemaakt over een eventuele niet zo'n beste uitslag van de scan. Pas in de wachtkamer van de poli realiseerde ik me ineens: 'Over een paar minuten kun je horen dat je longkanker hebt.' Aardige van die longpoli van OLVG-west is dat ik daar zelden lang heb hoeven wachten. Het gezicht van longarts stond niet op 'slecht-nieuws-gesprek'. Veel tijd om me zorgen te maken had ik dus niet. Ik zal me ook de komende weken geen zorgen gaan maken.

ONDERWIJS

De Dagelijkse Standaard is, volgens Wikipedia, een rechts-conservatief weblog met nieuws over uiteenlopende onderwerpen, meestal over actualiteiten. Ik ben geen trouw lezer van dit blog, maar ik kom er soms via Google op. Dat iets rechts-conservatief is zal mij er niet van weerhouden er kennis van te nemen. Gisteren werd er melding gemaakt  van een bijeenkomst in een kerkje in Gouda, waar ook Thierry Baudet het woord deed.

Thierry Baudet breekt een lans voor christelijk Nederland zo lezen we in het Reformatorisch Dagblad. De conservatieve krant stelt dat de FVD-voorman vindt dat christelijke onderwijs top notch is: “Christelijk onderwijs het beste dat er is".

Je zult mij niet horen zeggen dat het christelijk onderwijs slecht is. Het heeft mij voor een niet onbelangrijk deel gevormd. Naast mijn orthodox gereformeerde directe omgeving (gezin, kerk, verenigingen) ging ik naar een gereformeerde lagere school, een HBS op gereformeerde grondslag en een gereformeerde kweekschool. Maar hoe veel mensen ook hun best gedaan hebben mij op het geformeerde pad te houden, rond mijn twintigste werd ik een overtuig atheïst.

Al vond ik in mijn jonge jaren het gereformeerde leven bepaald geen pretje, ik kijk niet met wrok terug op mijn gereformeerde opvoeding en onderwijs. Met name aan die kweekschool heb ik veel te danken. Ik ken het huidige christelijke onderwijs niet zo goed meer, maar ik vind dat Baudet wel erg ver gaat als hij daarover zegt: In Nederland is dat onderwijs het beste dat er is. En je kon erop wachten natuurlijk, Baudet gaat in één adem door als hij het over een andere vorm van religieus onderwijs heeft. Hij ziet problemen met islamitisch onderwijs.

Uit het blog blijkt niet welke problemen Baudet met islamitisch onderwijs heeft, maar ik neem aan dat hij het niet geheel oneens was met een andere spreker, dominee Prosman. Gouda ligt in de 'bible belt', dus het zou zomaar kunnen dat Prosman predikant is bij een van de meer fundamentalistisch-christelijke kerkgenootschappen. Hij ging in ieder geval lekker te keer: "Dat de linkse elite de neiging heeft West-Europa prijs te geven aan immigranten en aan de islam, komt door een vreemd soort degeneratie van christelijke waarden.We lijden onder de tirannie van de schuld. Het tijdperk van het kolonialisme wordt in onze tijd als louter negatief gezien. In feite zeggen veel leidende politici van westerse naties: wij zijn vanwege ons kwalijke verleden verplicht zoveel mogelijk immigranten op te nemen en onze cultuur verdient het om te verdwijnen."

Je kan onze linke elite veel verwijten, maar ik heb nog nooit een vertegenwoordiger daarvan horen beweren dat onze cultuur het verdient te verdwijnen  en dat ons immigratiebeleid een soort goedmakertje is voor de kwalijke aspecten van ons koloniale verleden.

Ik vermoed dat Prosman niet graag herinnerd wordt aan een uitspraak van zijn orthodox-christelijke voorvaderen: Liever Turks dan paaps.

VRIENDJES

Máxima heeft een paar dagen gelen, in het kader  van de G20-top gesproken met de Saudische kroonprins Mohammed bin Salman, die verantwoordelijk wordt gehouden voor de moord op de Saudische journalist en dissident Jamal Khashoggi. Máxima sprak met Bin Salman over inclusieve financiering en de economische positie van vrouwen. Máxima heeft met een moordenaar gesproken . Errug, toch?

Máxima was bij die G20-top niet in haar kwaliteit van Koningin der Nederlanden, maar van
Speciale pleitbezorger van de VN secretaris-generaal voor inclusieve financiering voor ontwikkeling. Wat ze in die functie doet of niet doet, daar gaat onze regering helemaal niet over. Het lijkt me dus onzinnig dat diverse Kamerleden de regering hierover kritiseren. Het lijkt me logischer dat de speciale VN-rapporteur voor buitenrechtelijke executies, Agnes Callamard, daar iets over zegt. Zij vindt, volgens nu.nl, het "buitengewoon teleurstellend" dat koningin Máxima tijdens haar gesprek met de Saoedische kroonprins niet heeft gesproken over de moord op de Saoedische journalist Jamal Khashoggi.

Ik heb nog eens een oude aflevering van Zondag met Lubach over 'Vriendjespolitiek' erbij gehaald. Lubach wijst er op dat Saudi-Arabië niet zomaar een vriendje is, maar "zelfs een een heel goed vriendje". De koningshuizen zijn zo bevriend, dat Willem-Alexander de begrafenis bijwoonde van een vorige Saudische koning. 'We' gingen zelfs met "de zwaarst mogelijke delegatie". Als het al als een hele  verbetering wordt gezien dat vrouwen mogen autorijden, dat weet je dat het met de mensenrechten in dat land niet heel erg goed gesteld is. We blijven vriendjes met Saudi-Arabië ook al mengt het zich in de burgeroorlog in Jemen. We blijven handel drijven met onze bevriende Arabieren. Hoe vaak stellen we in al die vriendelijk contacten de mensenrechten aan de orde?

Waarom maken we er ineens een (zwaar) punt van als Máxima spreekt met een lid van een zeer goed bevriend koningshuis? Omdat die man persoonlijk betrokken was bij de moord op een journalist? Dat hele koningshuis is persoonlijk verantwoordelijk voor wettelijke regelingen, die hier als brute schendingen van de mensenrechten worden gezien. Maar we blijven vriendjes.