PRIDE

Zolang in een groot aantal landen homoseksualiteit nog strafbaar is, zelfs met de dood, zal Nederland wel een paradijs lijken voor lhbt'ers. In Het Parool schrijft Sjoerd van Elsen, communicatieadviseur (en homo, neem ik aan) een opiniestuk n.a.v. de komende Gay Pride, die a.s. zaterdag in het Vondelpark begint en op 3 augustus eindigt met de traditionele Canal Pride, waar ook  nu weer honderdduizenden bezoekers op afkomen.

Dat grote aantal bezoekers dat op de Canal Pride afkomt zou de indruk kunnen wekken dat 'wij' buitengewoon tolerant zijn t.o.v. lhbt'ers. Die mogen er en masse voor uitkomen dat ze 'zo' zijn. Ja, zolang ze dat op een boot(je) doen. Als twee homo's die zaterdag 3 augustus massaal bekeken worden, op zondag 4 augustus hand in hand over straat lopen en/of zoenen, mogen ze al blij zijn als daarop alleen verbaal agressief gereageerd wordt. Ze moeten zich in het openbaar wel normaal weten te gedragen.

Sjoerd van Elsen schrijft: Veel mensen vinden Pride ­overdreven. ­Vinden dat je ­gewoon normaal moet doen. Je niet moet aanstellen. Niet met je blote kont op een boot hoeft te staan, alleen maar ­omdat dat kan. Dat hoor je ook onder homo’s. Vaak de witte 'masc' man die het liefst zo normaal mogelijk wil zijn. Die past in de prachtige wereld die in Nederland voor normale mensen is geschapen. (...) Het zijn ook vaak zij die zeggen dat Pride niet meer nodig is omdat we inmiddels toch alle rechten hebben en geaccepteerd zijn? ...) Je zou bijna zeggen dat we normaal zijn geworden. Maar dat zijn we niet. Het erbij horen geldt vooral de lhbt’ers die passen in het gangbare hokje. Wit, monogaam, cisgender (als je gender­identiteit overeenkomt met de sekse die je bij je geboorte had), gezond en minstens modaal verdienend.

Van Elsen kritiseert ook de compleet vermarketingde Prides waar merken, politici, overheden en zogenaamde 'allies' allemaal een graantje willen meepikken van het aura van progressiviteit dat deelname oplevert.

Eigenlijk is die Canal Pride één groot toneelstuk, waarbij zowel de deelnemers als de toeschouwers tegelijkertijd spelers en publiek zijn. Ik zal (weer) niet tot de toeschouwers behoren, niet omdat ik een hekel heb aan lhbt'ers. IK heb een hekel aan massa's mensen van welke soort dan ook.