WAAROM

Het lijkt me bepaald niet uitgesloten dat er mensen zijn die er echt voor vrezen dat ook in ons land een terroristische aanslag wordt gepleegd. Hoeveel vertrouwen kunnen die mensen hebben in minister Van der Steur, die over onze veiligheid gaat. Dat hij niet direct paraat heeft van welke Amerikaanse instantie nou precies een bepaald bericht is binnengekomen, oké, wat maakt het uit of dat nu de FBI of de politie van New York is?

Maar dan wil de oppositie in de Tweede Kamer weten waarom de FBI niet de Belgen, maar ons waarschuwt voor een potentiële terroristische aanslag in België, omdat verdachten zich in België bevinden. Wat zegt Van der Steur dan? Trouw geeft dat letterlijk weer: "Ik heb geen idee waarom de FBI een e-mail heeft gestuurd aan Nederland." CDA-leider Sybrand Buma vraagt door: "Waarom is überhaupt niet aan de Amerikanen gevraagd: waarom vertellen jullie het ons? Van der Steur heeft een briljant antwoord: "Omdat die vraag niet aan de Amerikanen is gesteld."

Waarom is Van der Steur niet zo'n briljante minister? Omdat hij niet zo'n briljante minister is. Waarom geeft de Tweede Kamer hem nog een week de gelegenheid om een antwoord op die brandende vraag te geven? Omdat de Tweede Kamer hem nog een week de gelegenheid heeft. Waarom schrijf ik een blogje over dat ministeriële gehannes? Omdat ik er een blogje over schrijf. Waarom lezen jullie dat? Omdat jullie dat lezen.

Waarom is Van der Steur een jaar geleden minister van Veiligheid en Justitite geworden? Omdat hij de beste kandidaat was. Waren andere kandidaten nog slechter?

OPMERKELIJK

's Ochtends kijk ik wel eens naar 'Goedemorgen Nederland' van WNL, voornamelijk omdat daarin ook het NOS-journaal is opgenomen en ik ben nu eenmaal een nieuwsjunk. Verder is het een talkshow waarin door 'deskundigen' commentaar wordt gegeven op min of meer actuele nieuwsfeiten. Vast onderdeel van het programma is 'het laatste nieuws' dat door Maaike Timmermans wordt gebracht. Vaak zijn dat wat kleinere nieuwsfeitjes, ook wel in de categorie 'goed nieuws'.

Gisteren was een van de laatste nieuwsfeitjes dat een man in (ik geloof) Brabant met een windbuks op konijnen had geschoten. Hij had zelfs twee dode konijnen bij zich. Dat was trouwens niet het meest opmerkelijke. Meest opmerkelijk was, dat werd ook benadrukt, dat de man gebruik maakte van een scootmobiel.

Wat is er zo opmerkelijk aan een scootmobielgebruiker  die konijnen doodschiet met een windbuks? Is dat vreemder dan een konijnenmoordende automobilist of mountainbiker? Ik acht het niet geheel uitgesloten dat iemand op jacht gaat naar konijnen op een step, op skeelers of een segway.

Als ik rond het middaguur in het OLVG West (voorheen Lucas Andreas Ziekenhuis) zit te wachten op de taxi van Connexxion, zal ik, om de tijd te doden, aan het lezen zijn op mijn e-reader. Zal een toevallige passant nu thuis opgewonden vertellen: 'Ik zag iemand op een scootmobiel die op een e-reader las.' Ja, scootmobielgebruikers zijn net gewone mensen.

TITEL

Ik heb boeken die ik kocht, omdat ik door een boekwinkel struinend opvallende titels tegenkwam, bijvoorbeeld: 'The astrological diary of God' of: 'Dancing cats and Neglected murderesses'.

Gisteren kwam ik in de Volkskrant toevallig een bericht tegen over de Diagram Prize. Die prijs wordt jaarlijks uitgereikt door de Bookseller, het vakblad voor de Engelse uitgeverij en boekhandel, voor het boek met de vreemdste titel van het jaar. Dit jaar gaat de prijs naar 'Too Naked For the Nazis'.

De prijs werd voor het eerst uitgereikt in 1978 aan 'Proceedings of the Second International Workshop on Nude Mice'.

Het leek me wel aardig er nog een paar op een rijtje te zetten:

• The Book of Marmalade: Its Antecedents, Its History, and Its Role in the World Today
• How to Shit in the Woods: An Environmentally Sound Approach to a Lost Art
• How to Avoid Huge Ships
• Living with Crazy Buttocks
• The Big Book of Lesbian Horse Stories
• Managing a Dental Practice: The Genghis Khan Way 

 Hier vind je de volledige lijst.

GENOEG

Op mijn leeftijd is het niet zo verwonderlijk dat je al een paar keer hebt meegemaakt dat er iemand uit je naaste omgeving is overleden. In mijn omgeving is het ook nog eens zo dat diverse mensen vrij jong overleden: mijn vader was 55, mijn broer 48, mijn vrouw 51. Ik weet, kortom, vrij goed wat het betekent iemand te verliezen. Ik zal dan ook niet gauw zeggen dat iemand eens een keer moet ophouden met praten over zijn/haar verlies.

Ik vind het heel goed voorstelbaar dat velen het als een verlies beschouwen dat Johan Cruijff is overleden, ook al hebben ze hem nooit persoonlijk ontmoet. Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat hij een uitzonderlijk goed voetballer was. Als ze de Amsterdam Arena en Camp Nou Johan Cruijff Stadion willen gaan noemen: prima, vooral doen.

Gisteren keek ik naar Buitenhof, Discussieprogramma waar de actualiteit met vooraanstaande opiniemakers en politici besproken wordt. Zo beschrijft de NPO dat programma. Als in dat programma ineens de bekenden auteur Cees Nooteboom iets over Johan Cruijff komt zeggen, wordt het me teveel. Al dagen lang gaat er geen journaal of actualiteitenprogramma voorbij zonder aandacht voor Cruiff. Er is op zondag vrij veel Studio Sport en 's avonds ook nog Studio Voetbal. Ik hoorde aankondigen dat daarin ook weer over Cruijff gesproken zou worden.

Ik was aanvankelijk van plan hier iets in cynische, sarcastische of ironische zin te schrijven over alle aandacht die besteed wordt aan het overlijden van Johan Cruijff, maar dan zou ik waarschijnlijk heel wat mensen voor het hoofd stoten. Ik houd het bij één woord:

GENOEG

 

TOEGANKELIJK

Hoe lang blijven de terminals van Schiphol nog vrij toegankelijk nu terroristen in Brussel ongehinderd de vertrekhal konden binnenlopen? Zo begint een artikel in de Volkskrant.

Ga iedereen controleren voordat de vertrekhal betreden kan worden. Zo ontstaan er ophopingen van vertrekkers en wegbrengers aan de buitenkant. Nog altijd aantrekkelijke doelwitten voor terrorristen. Gaan we dan hetzelfde doen bij alle grote stations? Bij terminals van cruiseschepen? Bij concertzalen? Dan moeten we ook maar bij de toegangen tot de grote winkelcentra gaan controleren.

Als je even doordenkt, ga je Geert Wilders gelijk geven: we moeten onze grenzen sluiten. Je komt ons land pas in, als je een geldig identiteitsbewijs kunt tonen en bereid bent je te laten fouilleren. Of is het toch beter de Europese buitengrenzen 'hermetisch' af te sluiten? Bedenk wel dat alle vliegvelden, waar internationaal vliegverkeer aankomt en vertrekt een stukje buitengrens is. Onze kustlijn is dat ook.

We moeten elkaar natuurlijk niets wijsmaken: we kunnen onze grenzen niet 'hermetisch' afsluiten. Een beetje terrorist weet altijd wel ergens een gaatje te vinden. En ook mensen met een Nederlands paspoort of identiteitsbewijs kunnen terrorist worden. Geloof jij echt dat onze veiligheidsdiensten veel beter zijn dan de Belgische? Zullen we maar, voor alle zekerheid, de noodtoestand uitroepen en het dreigingsniveau verhogen naar 'kritiek'? Dan moeten we nog wel een paar honderd miljoen euro extra gaan besteden aan de politie en andere veiligheidsdiensten. We waren net zo lekker aan het bezuinigen.

TA

Ik zou er niet over peinzen te kijken naar een tv-programma, waarin enkele mensen zonder eten en drinken op zee gaan ronddobberen in een soort reddingsvlot. Dat is dan een soort survivalprogramma. Maar bij DWDDrrrrr zag ik een stukje van dit programma, waarin 'Zij' zegt, dat ze een tonijn ziet, waarop 'Hij' vraagt: "Een konijn?" Het kon niet anders of dit deed mij denken aan een rijmpje van Trijntje Fop, alias Kees Stip:

Op een konijn
Te Noordwijk zwom een nat konijn
Temidden van een school tonijn.
"Tja", sprak het beest,
"Dat tomt ervan,
Als men de ta niet zeggen tan."

14

Moet er niet minstens een week van nationale rouw worden afgekondigd?

CONTROLE

Gisteren zag ik beelden van het station Brussel Centraal. Reizigers kunnen slechts via één ingang naar binnen. Iedereen wordt zwaar gecontroleerd. Er waren enkele tientallen kalveren verdronken en meer tientallen gewond. Tijd dus om een put te dempen. Voor de Nederlands-Belgische grens ontsaan files, want ook daar wordt gecontroleerd.

Hoe lang gaan we door met die controles? Tot IS, Al Quaida, Al-Nusra, Boko Haram en hoe die clubs verder nog heten, zichzelf officieel opgeheven hebben? Als alle moslims zen-boeddhist zijn geworden? Als Wilders ophoudt met zeuren? Als we geen zich verdacht gedragende personen meer zien en geen verdachte koffers, tassen en pakketjes?

ECHT

Na terrroristische aanslagen wordt er flink uitgepakt bij de NPO. Niet alleen zijn er urenlange journaaluitzendingen, waarin nauwelijks voortschrijdend nieuws te zien is, ook de talkshows hebben het nergens anders over. Pauw heb ik niet gezien, want ik vond het wel genoeg, maar wel DWDDrrrrr. Daarin deed ook Prem Radhakishun mee.

Ik geloof dat Prem zich een behoorlijk ruimdenkend mens vindt. Wat hij zegt klinkt meestal ook wel zo. Hoe komt het dan, dat hij, sprekend over Marokkanen, het ineens  over "geitenneukers" had? Was dat nou een verspreking of gebruikte hij, net als destijds Theo van Gogh, die uitdrukking bewust? Hoe dan ook, vrienden maak je er niet mee.

GODSDIENSTVRIJHEID

Naar het zich laat aanzien wordt binnen afzienbare tijd de Zondagswet afgeschaft. D66 wil niet langer dat in alle Nederlandse wetten gezegd wordt dat ons staatshoofd "bij de gratie Gods" koning(in) van Nederland is. We zijn immers geen christelijke natie meer. We hebben nog een koningshuis bij de gratie van de Oranjeverenigingen, de liefhebbers van 'Blauw bloed' en het bedrijfsleven dat een oranje wimpel goed kan gebruiken bij handelscontacten met het buitenland.

Hans Goslinga, journalist/columnist van Trouw wordt niet blij van het verdwijnen van de Zondagswet en de 'gratie Gods'. De scheiding tussen kerk en staat is in gevaar, schrijft hij boven zijn column. Volgens hem bestaat er beduchtheid onder christelijke bevolkingsgroepen dat zij, in de woorden van ChristenUnie-voorman Segers, 'naar de rand van de samenleving worden gedrongen'. Er is sprake van een reeks opeenvolgende pogingen van seculiere partijen, de liberalen meestal voorop, het publieke domein van christelijke invloed en sporen te zuiveren. (...) Net als orthodoxe christenen, dikwijls nog opgevoed onder het eigenzinnige adagium 'in de wereld, maar niet van de wereld', voelen molslims zich door een verschralende verdraagzaamheid jegens al wat afwijkt naar de marge gedrongen.

Decennialang hebben christelijke meerderheden in gemeenteraden voorkomen dat andersdenken op zondagen in het gemeentelijk zwembad konden zwemmen en meer van dat soort omgein. Er komt geen Zondagswet die christenen zal dwingen op zondag de kerk te verruilen voor het zwembad of de voetbaltribune. Ze mogen nog steeds omroepverenigingen, vakverenigingen en politieke partijen oprichten en instandhouden. Ze mogen nog altijd scholen oprichten die uit de algemene middelen gefinancierd worden. Er is inderdaad sprake van een verschralende verdraagzamheid t.o.v. moslims, maar die ligt bij een achterlijke minderheid van de totale bevolking en vind, voor zover ik weet, zijn weerslag niet in wet- en regelgeving.

De scheiding tussen kerk en staat raakt niet in gevaar als we referenties aan 'God' uit ons publieke leven verwijderen. Hij bestaat niet en hoort daar dus gewoon niet. 'We' dringen christenene niet in 'de marge'. Zij vormen een minderheid en zijn bij wijze van spreken per definitie de marge. Maar in ons democratisch bestel hebben zij alle mogelijkheden aan hun bijgeloof uitdrukking te geven en ze moeten niet zielig gaan doen als oude, onterechte privileges hen worden afgenomen.

VOORBESCHOUWING

Er wordt geen voetbalwedstrijd op tv uitgezonden of er gaat een voorbeschouwing van minstens een half uur aan vooraf. Kansen worden afgewogen, er worden voorspellingen gedaan. Zijn de spelers in vorm? Welke spelers zullen worden opgesteld? Er wordt, kortom, heel wat afgeouwehoerd.

Donderdag 24 maart is niet alleen mijn verjaardag (HIEP!), 's avonds is er THE PASSION! En wat werd gisteren op de tv aangekondigd? Ook The Passion wordt vooraf gegaan door een VOORBESCHOUWING!

Ik heb geprobeerd mij voor te stellen wat er zo al aan de orde zou kunnen komen bij de voorbeschouwing van The Passion:

• Zal het volk deze keer eens aan Pilatus vragen Jezus vrij te laten?
• Zal Petrus een keer het lef hebben toe te geven dat hij een volgeling van Jezus is?
• Nee, dan gaat iedereen zich afvragen waarom die haan opeens kraait.
• Zal er wel aan gedacht zijn hout te bestellen voor het kruis?
• Er wordt gezegd dat Jezus dit jaar niet met de Weight Watchers heeft meegedaan.
• Ja, ze zeggen ook dat Judas een relatie heeft met Maria Magdalena en dat hij daarom van Jezus af wil.

TOREN

Gisteren was het, al weer voor de viede keer,  'Open Toren Dag' in Amsterdam. Je kon 19 'torens' bezoeken. Ik zet 'torens' tussen aanhalingstekens, omdat het lang niet allemaal torens waren, die je kon bezoeken.

Dit gebouw is het hoofdkantoor van ABN-AMRO aan de Zuidas. Best wel hoog (105 m), voor Amsterdamse begrippen dan, maar geen toren in de traditionele zin, zoals deze: de toren van de Westerkerk.

Ik heb geen van de torens bezocht. Die moderne kantoortorenshoef ik niet zo nodig en bij die 'echte' haal ik, gezien mijn conditie de top niet.

Had ik toch een van die negentien 'torens' willen en kunnen bezoeken, dan had ik dicht in de buurt kunnen blijven (nog geen 5 km) en de, naar ik aanneem, laagste (net iets meer dan 30 m) van die torens kunnen bezoeken:

 Dit is de toren van Ransdorp op het platteland van Amsterdam. Zoals veel torens heeft deze geen spits. Op de middelbare school heb ik de reden daarvan geleerd: op een gegeven moment was gewoon het geld op.

Al is die toren dan lager dan de flat waarin ik woon, ongezien weet ik dat het uitzicht vanaf de top daarvan heel wat boeiender is dan dat vanaf de ABN-AMRO. Die staat temidden van allemaal andere kantoorgebouwen. Ransdorp ligt vlakbij het IJsselmeer in een prachtig poldergebied.

Wil je een keer gratis en toch voor niks een mooi uitzicht over het centrum van Amsterdam hebben, ga dan naar het restaurant van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, op een steenworp afstand van Amsterdam Centraal.

MINDER

Willen jullie meer of minder aandacht in de media voor het proces tegen Geert Wilders?
(MINDER!   MINDER!   MINDER!   MINDER!)
 
Een bekende uitspaak in Amerika luidt: "There's no such thing as bad publicity." Geert roept en twittert natuurlijk voortdurend dat het een schande is dat hij terecht moet staan voor  o.a. 'aanzetten to haat', maar volgens mij vindt hij het prachtig. Zijn vraag of we "meer of minder Marokkanen" willen, wordt alleen al op tv diverse malen per dag herhaald. Over 'free publicity' gesproken!

Ik ga er niet voor pleiten dat de media Geert Wilders en zijn stamleden geheel doodzwijgen. Dat zou hem alleen maar nieuwe munitie voor zijn oeverloos gebral leveren. Maar hij hoeft nu ook weer niet onevenredig veel aandacht te krijgen. Als mensen uit vrije wil bij Facebook zijn 'vriend' willen worden en/of al zijn Tweets willen volgen, gaan ze hun gang maar. Maar waarom moeten de media de teksten die Geert via het Internet achterlaat ook nog eens ter algemene kennis brengen? De meerderheid van de bevolking heeft er nog altijd geen enkele behoefte aan kennis te nemen van zijn standpunten.

Zo langzamerhand weet ik wel wat Geert over buitenlanders en Europa denkt. Hij is 'teuge'. Daar heb ik zijn tweets niet voor nodig.

TIJDIG

Als alles volgens plan was verlopen had ik de hieronder aangegeven route waarschijnlijk al vele malen afgelegd. Het is namelijk de route tussen (rechts) mijn woning en (links) de beginhalte van de Noord/Zuidlijn. Die route is ca. 850 m lang.

De Noord/Zuidlijn had moeten gaan rijden in 2011. De laatst geplande aanvang lag in oktober 2017. Echter, in Het PAROOL lees ik: Het voorbije najaar ging de haalbaarheid van de geplande ­opleverdatum al van 85 procent omlaag naar 5 procent. Een aantal bedrijven dat meewerkte aan de bouw van de lijn ging failliet. Daarvoor moesten enkele nieuwe bedijven aangetrokken worden en dat kost natuurlijk even tijd, naar schatting vier tot zes maanden.

Goed, faillisementen vallen niet te voorzien, nemen we dan maar aan. Maar wat dacht je hier van? In het huidige stadium gaat veel tijd zitten in het afstemmen van de moderne apparatuur en technieken van de Noord/Zuidlijn op de bestaande GVB-systemen. Bij de start van het metroproject is daar geen aandacht aan besteed. (Onderstreping toegevoegd.)

In 2011 waren de moderne apparatuur en technieken toch op zijn minst voorzienbaar en de bestaande GVB-systemen waren ook bekend. Heeft er toen echt helemaal niemand gedacht aan enige afstemming?

In zijn afscheidsrapport kiest (projectdirecteur) Dijk er voor geen nieuwe analyse te maken van de haalbaarheid van oktober 2017. Die volgt pas komende zomer. 'De uitdaging om de Noord/Zuidlijn tijdig op te leveren zal het uiterste vergen,' concludeert de afzwaaiend directeur in de samenvatting van de rapportage. "Tijdig" betekent hier dus: Niet nog eens vier tot zes maanden vertraging boven op de al bekende vertraging van zes jaar. Over een overschrijding van de begrote kosten van 1,4 miljard met 1,7 miljard euro hebben we het dan nog niet eens.

KUIS

Rokjesdag in Amsterdam zal nooit meer zijn wat het geweest is. Zo eindigt een artikel in Het PAROOL. De kop boven het artikel luidt: Nieuwe kuisheid doet haar intrede in Amsterdam.

De kranten en diverse tv-rubrieken waren er gek op, maar het stelde in feite natuurlijk niets voor. De actie tegen dat studentenblad met blote borsten, waarover ik het gisteren had, was het werk van een enkele decaan bij de Hogeschool van Amsterdam. Het was niet het gemeentebestuur van Amsterdam, maar een enkele leidingevende bij de deelgemeente Nieuw West, die zich ineens vreselijk druk ging maken over te korte rokjes en knielaarzen.

Laat je niets wijsmaken: Ansterdam is nog altijd niet gelijk aan Sodom en Gomorra, het is nog steeds de meest liberale stad ter wereld.

DISCUSSIE

Kop in Het PAROOL:
'Het is tijd voor een échte discussie over blote borsten'
Aanleding voor de discussie was het besluit van de leiding van de Hogeschool van Amsterdam het blad Folia uit de openbare ruimten te verwijderen tijdens de open dag vanwege de voorpagina.

In het blad een artikel onder de titel 'Boobie Bible', een verzameling borstenfoto's met de bedoeling dit lichaamsdeel te de­seksualiseren. Een actiegroep van UvA-studenten die geportretteerd wordt in het nummer probeert een discussie op gang te brengen over het taboe op blote borsten.

Hoezo taboe? We hebben het over een hogeschool, over Amsterdam, over 2016. Iedere vrouw weet dat blote borsten seksueel prikkelend (kunnen) werken. Ze zou teleurgesteld zijn als haar borsten geen prikkelende werking hebben. Iedere man weet, althans behoort te weten dat in de meeste situaties blote borsten geen uitnodiging zijn tot seksueeel getint handelen, dat daarvoor wederzijdse overeensteming vereist is.

Het verwijderen van het blad was een belachelijke actie. het gewraakte artikel was volkomen overbodig.

FOBIE

In de Dikke van Dale heb ik weer eens opgezocht wat een fobie is: angst­be­klem­ming die in bep. om­stan­dig­he­den of te­gen­over bep. voor­wer­pen kan op­tre­den, zon­der dat er een zicht­ba­re oor­zaak voor de angst be­staat, schijn­baar ir­reë­le angst. Wie lijdt aan islamofobie is dus bang voor de islam, zonder dat daarvoor een zichtbare oorzaak is.

In de Volkskrant las ik een commentaar dat als volgt begon: Treed hard op tegen anti-islamitisch geweld, maar erken islamofobie niet als aparte discriminatiegrond. Het schijnt dat een eerbiedwaardige instelling als het College voor de Rechten van de Mens van mening is, dat islamofobie wèl een aparte discriminatiegrond moet worden.

Achtergrond van de discussie is de toename van geweld tegen moskeeën en andere islamitische instellingen (...) Bedreiding, bekladding, stenen door de ruiten, brandstichting, varkenskoppen op de stoep, het gebeurt allemaal. Dat is geen fobie meer, dat is gewoon overtreding van de wet. Het is een uitvloeisel van discriminatie wegens godsdienst. Dat wordt al verboden in artikel 1 van onze Grondwet. Homofobie wordt ook niet apart genoemd.

Je mag homo's viezeriken vinden, moslims engerds, joden geniepig, gehandicapten lastig, als je het maar laat bij die achterlijke mening en er geen gewelddadige achties aan verbindt of anderen daartoe oproept. Als we van alle tegen mensen gerichte fobieën een discriminatiegrond gaan maken wordt artikel 1 wel heel erg lang. Dat is al duidelijk genoeg: discriminatie op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

OUD

In Kassa werd afgelopen zaterdag ruim aandacht besteed aan he verdwijnen van 'De Blauwe Envelop'. Je mag niet van ouderen verwachten dat ze zomaar overstappen op digitaal aangifte doen en de aanslag ontvangen.

Hou oud moet je zijn om te mogen zeggen dat meedoen met al dat digitale gedoe van jou niet meer gevraagd mag worden? Ik heb helemaal niets met Facebook, Twitter, smartphones, Instagram, WhatsApp en Skype en wat voor 'sociale' toepassingen er nog meer zijn in de digitale infrastructuur. Maar ik heb wel een pc (laptop), een tablet en een (domme) mobiele telefoon. Ik heb ook een eigen website en schrijf al jaren dagelijks een weblog. Ik doe aan telebankieren sinds de Postbank met girotel begon. Betalen doe ik zelden meer met echt geld. Ik gebruikte al een PDA toen 'iedereen' nog een papieren agenda gebruikte. Ondanks alle bezwaren die je ertegen kunt hebben, ben ik een groot voorstander van de OV-chipkaart.

Kortom, ik ben over 10 dagen 77 jaar oud, dus niet zo piep meer, maar ik ga het digitale leven niet uit de weg. Sterker nog, ik was er redelijk vroeg bij. In 1983 (twee jaar na de introductie van de eerste IBM-pc, nog zonder harde schijf) schafte ik een homecomputer aan en twee jaar later mijn eerste pc, met een harde schijf met een capaciteit van wel 20 mb. Al vrij snel had ik een modem, waarmee ik contact maakte met een vriend, gewoon via de telfoonlijn, niet via Internet, dat toen hier bij het grote publiek nog niet bekend, laat staan in gebruik was. Sinds ergens het midden van de negentiger jaren van de vorige eeuw maakt ik daadwerkelijk gebruik van het Internet.

Ik ben echt niet het type dat overal als het eerste bij is, geen trendsetter. Maar ik vind ook dat je niet moet zeuren over nieuwe ontwikkelingen, dat je het allemaal niet kunt bijhouden. Veel van wat nu normaal is, werd in mijn jeugd beschreven in science fictionverhalen. De eerste stoomstrein werd als goddeloos beschouwd. Mijn ouders hebben de introductie van de radio nog meegemaakt, mijn generatie die van de tv. Dat iemand een draadloze telefoon gebruikte zag je 'vroeger' aan de tweede antenne op zijn auto. Die dingen werden in een soort koffer meegedragen. Nu heeft, geloof ik, ieder basisschoolkind zo'n apparaatje op zak en niet om alleen maar te telefoneren.

De oudjes moeten gewoon mee blijven doen.

PRIVACY

Hier in Nederland hoor je dat ook wel eens: 'Bescherming tegen terrorisme is belangrijker dan bescherming van de privacy.' Ook als het om het oppakken van pedofielen gaat, willen we regeltjes die we heel normaal vonden toen alles nog niet digitaal was (denk aan het briefgeheim), wel een beetje versoepelen. Als je gisteren naar Beatrice de Graaf hebt gekeken en geluisterd, heb je de oude beelden van Dries van Agt gezien, die naar aanleiding van de treinkapingen zei het onvoorstelbaar te vinden (of woorden van gelijke strekking) dat de overheid het telefoonverkeer van alle Molukkers zou gaan afluisteren, om zo tijdig te weten dat er weer een kaping gepland was.

In de Volkskrant las ik: De Amerikaanse president Barak Obama vindt dat smartphones toegankelijk moeten zijn voor de overheid. Hij riep vrijdag tijdens het South by Southwest festival in het Texaanse Austin op om mobiele telefoons op een zodanige manier te fabriceren dat dit mogelijk is. HIj vindt dat er een balans gevonden moet worden tussen rechten en risico's. Wanneer toegang tot persoonlijke gegevens nodig is om een terroristische aanslag te voorkomen of in het geval van belastingontduiking, dan moet het mogelijk zijn dat de overheid die gegevens kan inzien, meent de president. Hier zullen ook veel mensen dat een goed idee vinden. Ik behoor niet tot die mensen.

Ik heb hier al eerder geschreven dat naar mijn mening wetgeving er allereerst is om de burger te beschermen tegen een al te machtige overheid. Nu vrijwel iedereen een smartphone heeft kan de overheid desgewenst zien waar we geweest zijn, met wie we contact hebben gehad, wat we denken, wat we doen en wat we van plan zijn te gaan doen. Het meeste daarvan is allemaal in overeenstemming met de wetten van ons land, dus waarom zou de overheid dat niet mogen weten? Zo'n vijftig jaar geleden hield de overheid, via de BVD (de voorganger van de AIVD) bij wie er lid was of sympathie had voor de CPN. De CPN was een wettige organisatie met vertegenwoordigers in ons parlement, maar het was voor CPN'ers heel moeilijk, zo niet onmogelijk, een baan bij de overheid te krijgen. Neem van mij maar aan dat onze overheid nu al dingen over medeburgers bijhoudt, die ze helemaal niet mag bijhouden. Oké, dat zijn (potentiële) slechteriken, dat ben jij met de overheid eens.

We hebben nu nog (?) een redelijke nette overheid, maar stel je nou eens voor dat we een meerderheid in ons parlement krijgen die wetten aanneemt die een minder nette overheid zou kunnen gebruiken ten nadele van jou of die jij volledig verwerpelijk vindt?

Willen jullie meer of minder mensen met zorg- en huurtoeslagen  in dit land?
MINDER! MINDER!
Dan regelen we dat.

PROTESTEREN

Toen ik nog wat jonger was - en goed ter been - ging ik wel eens protesteren, vooral tegen kerncentrales en kernwapens. Ik heb einden gelopen, in de modder gekampeerd bij Dodewaard, traangas over me heen gekregen. Ja, toen moest je er nog wat voor doen!

Als je tegenwoordig meent ergens een misstand waar te nemen, maak je daar melding van op Facebook, kondig je aan welke actie je daartegen denkt te ondernemen en roep je anderen op steun te betuigen. Voor je het weet heb je genoeg steun verzameld voor een referendum.

Het dus dus heel makkelijk geworden om stem te geven aan je steun voor een actie. Een simpel klikje op je pc, tablet of smartphone is voldoende. Zo vonden meer dan 20.000 studenten het een prima idee tijdens de spits massaal gebruik te maken van de trein, om zo te protesteren tegen de plannen van de NS om ht treinreizen tijdens de spits door studenten  te ontmoedigen. In 'mijn tijd' zouden die studenten ook naar de stations zijn getogen, maar nu kwamen er in feite niet veel meer dan twintig van die ruim twintigduizend boze studenten opdagen. Protesteren is wel heel makkelijk geworden.

KLEUREN

Een wervende tekst bij bol.com:
Kleurboeken voor volwassenen
Dat kleuren weer helemaal hip is, is je vast niet ontgaan. Maar wist je dat er elke maand nieuwe kleurboeken uitkomen? En dat er ook verschillende thema's zijn zoals mandalakleurboeken en zentanglekleurboeken? Wij hebben alle kleurboeken voor je op een rij gezet, laat je snel inspireren door het enorme aanbod!

Het was mij dus volledig ontgaan, waarschijnlijk omdat ik niet in hippe kringen verkeer. Ik kwam hierop omdat in de Volkskrant de volgende kop zag:
Luxe kleurpotloden zijn nauwelijks aan te slepen

Het is al bijna anderhalf jaar dé manier om, binnen de lijntjes, te onthaasten. Kleuren is gemakkelijk, zo is het idee, het herinnert aan een onbezorgde kindertijd waarin de klok nog geen levens regeerde.

Ik vond in mijn kindertijd kleuren al een zeer onboeiende bezigheid. Dus als ik al zou willen onthaasten, is het inkleuren van bestaande tekeningen niet de bezigheid die ik zou uitkiezen. Gaan volwassen mensen dat nou doen omdat ze het echt leuk vinden, of omdat het hip, 'the thing to do' is? Dan zijn er ook nog mensen die bereid zijn € 250,00 neer te tellen voor een kleurpotlodenset met wel 108 verschillende kleuren.

Je hoeft het echt niet bij kleurpotloden te laten. Bij www.kleurboek-voor-volwassenen.nl zag ik:

Stiften & pennen voor volwassenen

Naast kleurpotloden voor volwassenen worden stiften en pennen voor volwassenen steeds populairder. Het kleuren met stiften vereist een andere discipline op het gebied van kleuren en geeft een compleet ander resultaat. Vaak horen wij dat de afwisselen van het gebruik van potloden en stiften voor volwassenen erg leuk is. Bekijk gerust ons assortiment stiften voor volwassenen en kleurboek voor volwassenen eens.

Het zal niet lang meer duren of ze gaan ons vertellen dat het inkleuren van kleurboeken voor volwassen 'kunst' is: iedereen is kunstenaar. Ik ben gelukkig niet zo gauw geïnspireerd.

HUILEN

DWDDrrrrr doet heel veel aan popmuziek en vaak op een zeer irriterende wijze. Zoals gisteren, toen aandacht werd geschonken aan het overlijden van 'de vijfde Beatle', Sir George Martin. Martin was niet alleen de producer van de Beatles, maar ook van veel andere popmusici en dat liet Matthijs even zien/horen: in een tijd van misschien één minuut hoorde je, en dat doet hij vaker, fragmenten van een stuk of tien bekende nummers. Je hoort dus een stukje van een nummer, dat smaakt naar meer, maar dan hoor je al weer het volgende nummer.

Goed, gisteren ging het dus (ook) over de Beatles en die hebben heel wat aardige nummertjes ten gehore gebracht. Vandaag wil ik zo'n nummer laten horen. Niet in een uitvoering van de Beatles zelf, maar een 'cover'. Soms zijn covers beter dan het oorspronkelijke nummer. Hier gaat het om 'When  my guitar gently wheeps' van George Harrison. Hij doet zelf wel mee, maar de 'hoofdrol' wordt gespeeld door de veel betere gitarist Eric Clapton.

Deze uitvoering vond plaats 1971, tijdens het 'Concert for Bangldesh'. Het was het eerste grote benefietconcert, ten behoeve van de bevolking van Bangladesh, die leed onder de gevolgen van een bevrijdingsoorlog, waarbij ze zich afscheidde van Pakistan, en van een tropische cycloon. Er waren honderdduizenden slachtoffers. Ik heb de film van het concert destijds gezien in de Cineac in de Reguliersbreestraat. Later kocht ik de daarvan gemaakte dubbel-lp en nog weer jaren later de dvd, die ik nog wel eens afspeel.

0

Vandaag heb ik niets te melden.

SERIE

Onlangs ging bij Netflix, waarnaar ook in Nederland veel gekeken wordt, het vierde seizoen van 'House of Cards' van start, de serie over de Amerikaanse politicus Franis Underwood. Bij EenVandaag kwam de vraag aan de orde: in hoeverre komt de inhoud van de serie overeen met de werkelijkheid van de Amerikaanse politiek?

Het is moeilijk voorstelbaar dat een lid van het Huis van Afgevaardigden, die zelfs niet terugdeinst voor moorden op een medecongreslid en op een journaliste het tot president weet te brengen. Ik denk echter dat het politieke handelen, zoals dat in de serie beschreven wordt, niet ver van de werkelijkheid af ligt.

In mijn boekenkast staan zo'n zeventig boeken over Amerikaanse politiek en geschiedenis. Daaronder bevinden zich vier dikke delen (er komt nog een vijfde deel) van een biografie van Lyndon B. Johnson,  de opvolger van John F. Kennedy. (The Years of Lyndon Johnson van Robert Caro.) De boeken beschrijven gedetailleerd en uitvoerig de wijze waarop Johnson politiek bedreef. Als je daaruit de indruk krijgt dat politiek een smerig spelletje is, althans voor sommige politici is, dan zit je niet ver van de waarheid.

Ik heb de eerste drie seizoenen van 'House of Cards' gezien en was zeer geboeid. Tijdens het kijken bedacht ik vaak dat de serie leek op een verfilming van, dan wel 'gebaseerd was op' die biografie van Johnson. Ik ben eens gaan googelen en kwam zo op de 'creator' van de serie, Beau Willimon, een schrijver voor toneel en film. In een artikel van Wikipedia las ik: In interviews during the writing and filming of season 2 showrunner Beau Willimon said he had drawn inspiration for the series from a variety of sources including Robert Caro's The Years of Lyndon Johnson.

Mocht je ook 'House of Cards' al gezien hebben, of er naar gaan kijken en je vraagt je af 'Zou het echt zo gaan in de politiek?' Het lijkt er wel heel erg op.

HALTE

We zijn het er allemaal wel over eens, dacht ik, dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig moeten kunen leven. Ik mag mezelf inmiddels wel tot die ouderen rekenen en ik kan nog redelijk zelfstandig mijn gang gaan. Ik heb huishoudelijke hulp, maar die heb ik voornamelijk omdat ik een bloedhekel heb aan huishoudelijke karweitjes. Ik betaal die hulp dan ook zelf.

Belangrijk onderdeel van de zelfstandigheid is het zonder hulp van derden kunnen deelnemen aan het maatschappelijk verkeer, bijvoorbeeld door gebruik te (kunnen) maken van het openbaar vervoer. Binnen de Stadsregio Amsterdam, waarin over het openbaar vervoer beslist wordt, is afgesproken dat op een afstand van maximaal 250 meter van een verzorgingshuis een halte van het openbaar moet zijn.

Er was ooit een een tramhalte van lijn 3 op de hoek van de Ceintuurbaan en de Amsteldijk. Daar stond ooit ook de rooms-katholieke Willibrorduskerk. Wegens gebrek aan belangstelling is die afgebroken. In de plaats daarvan kwam het Amstelhuis, waar oudjes verblijven, die dus een tramhalte lekker dichtbij hadden. Hadden, ja, want, schreef Het PAROOL, Het GVB sloot de tramhalte Amsteldijk al in december 2014, omdat er te weinig in- en uitstappers zijn. Een woordvoerder van het vervoerbedrijf zegt dat per stop gemiddeld 1,8 in- of uitstappers werden geteld. "Dat staat niet in verhouding tot het aantal doorgaande reizigers. Reistijd is voor ons bedrijf een belangrijke factor in het aanbieden van aantrekkelijk vervoer." (...) Nu moeten de bejaarde bewoners van het complex aan de Ceintuurbaan twee- tot driehonderd meter lopen naar de haltes aan de Van Woustraat.

Dat de tram toch vaak op die hoek bij de Amsteldijk moet stoppen vanwege een rood stoplicht maakt kennelijk niet uit. Bovendien heeft het GVB een goed bureaucratisch excuus, namelijk dat het Amstelhuis officieel geen verzorginshuis is: het zijn losse appartementen met ondersteuning voor mensen ouder dan zeventig jaar. Ja, hoe ver moet je gaan met de ondersteuning van ouderen, die niet in een verzorgingshuis wonen? Een woordvoerder van het vervoerbedrijf zegt immers:  Reistijd is voor ons bedrijf een belangrijke factor in het aanbieden van aantrekkelijk vervoer.

Die oudjes met hun rollator kunnen de reistijd behoorlijk verlengen voor de jongere passagiers. Laat ze lekker naar de Van Woustraat lopen.

OUWEHOEREN

Sportverslaggevers zijn vaak gedurende lange tijd aan het woord, omdat ze een complete wedstrijd of toernooi moeten verslaan. Ze zoeken dan voortdurend naar woorden. Een populaire uitdrukking is de laatste tijd "als geen ander". Daarmee bedoelen ze niet te zeggen dat iemand ergens bijzonder goed in is, alleen maar dat zhij daarin redelijk bedreven is, bijvoorbeeld: "Sven Kramer schaatst de vijfduizend meter als geen ander." Dat zal verslaggever overigens niet zeggen, want het is algemeen bekend dat Sven daarin al jaren onovertroffen is.

Gisteren kwam de verslaggever van dienst bij het WK schaatsen te spreken over de Japanse schaatsters. Van een daarvan vertelde hij dat ze, voor trainingsdoeleinden, een belangrijk deel van het jaar in Nederland verblijft. "Ze spreekt Nederlanders als geen ander." Ik durf ongezien te verklaren dat daar niets van klopt, want in ieder geval ik spreek stukken beter Nederlands dan die Japanse.

Wat ik maar zeggen wil: Sportverslaggevers ouwehoeren als geen ander.

BEKEND

Je zult er weinig van merken, maar er zijn mensen die er serieus over nadenken hoe erover hen gedacht zal worden nadat ze overleden zijn. Hoe wil je herinnerd worden? Waarom was je bekend? (Als je dat al was.)

Een item in de diverse journaals was gisteren dat een miljonair/zakenman dood was aangetroffen in zijn woning in Bilthoven. "Hij was vooral bekend door het feit dat hij mishandeld was door Badr Hari."

Je zal maar zo herinnerd worden.

PINDAKAAS

Schepen verwelken en rozen vergaan, maar de detailhandel blijft altijd bestaan. Er komen wel wat winkelpanden leeg te staan, maar wie wat bijzonders weet te brengen heeft voor je het weet een bloeiend bedrijf. Zo zal er binnenkort, las ik in Het PAROOL, in de Amsterdamse Czaar Peterstraat een winkel open gaan, waar je uitsluitend pindakaas kunt kopen. (Ik zie de hipsters al in rijen voor de deur staan.)

In de winkel zijn straks ongeveer tien variaties zelfgemalen pindakaas te koop. Zo komt er een variant zeezout-karamel, kokos en rozijn-venkel. Er wordt volgens Vos zoveel mogelijk gebruik gemaakt van biologische ingrediënten.

De winkelier is een fervent liefhebber van pindakaas. "Ik ben opgegroeid op de boerderij en at altijd al grote hoeveelheden boterhammen met pindakaas. Dat wordt op een gegeven moment een beetje saai omdat er weinig variaties pindakaas zijn."

Ik heb, zou je kunnen zeggen, de pindakaas een jaar of twee geleden 'herontdekt'. Ik eet dus vrij vaak een boterkam of cracker met pindakaas. Ik zal toch niet naar die winkel gaan, want zoveel behoefte heb ik nu ook weer niet aan al die variaties. Ik houd niet van de combinatie zoet-zout en van venkel houd ik helemaal niet. Net als in mijn jonge jaren combineer ik pindakaas altijd met sambal. Sambal maak ik tegenwoordig zelf, fluitje van een cent.

Ik vermoedde dat zelf pindakaas maken ook niet moeilijk kon zijn en even googelen bevestigde dat. Je hebt dan pindakaas zonder de suikers die de voedselindustrie er aan toe meent te moeten voegen. Ik las ergens 27 gram suiker per 100 graam pindakaas, maar zo erg hoeft het ook niet te zijn. De pindakaas van Calvé die ik nu gebruik bevat 6,4 gram suiker per 100 gram pindakaas.

Vandaag ga ik pindakaas en sambal maken.

VERJAARDAG

Het duurt nog drie weken, maar gisteren zag ik al weer de eerste promo voor 'The Passion', je weet wel dat live spektakel, waarin Nederlandse liedjes worden gezongen ter herdenking van een gerechtelijke dwaling van ruim tweeduizend jaar geleden. Hoewel, er zijn nogal wat mensen die er niet van overtuigd zijn, dat de Romeinen toen ten onrechte de zoon van God aan het kruis hebben gehangen.

Het enige bijzondere van de uitzending van dit jaar, voor mij dan, is dat zij plaatsvindt op 24 maart. Het staat buiten kijf vast dat het dan precies 77 jaar geleden is dat ik geboren ben.

ONDERHOUD

De totale kosten van ons Koninklijk Huis zijn natuurlijk maar een fractie van al onze uitgaven zoals die in de nationale begroting vermeld worden. Des te vreemder dat het kabinet zo geheimzinning doet over een klein deel van die fractie van de begroting: de kosten van het onderhoud van De Groene Draeck, de lemster aak die 'wij' ooit cadeau gaven aan prinses Beatrix. Het is dus haar persoonlijke eigendom, maar het onderhoud daarvan kostte ons over 2014 en 2015 1,5 miljoen euro. Dat haalde ik uit de Volkskrant, die daarvoor een beroep moest doen op de Wet Openbaarheid van Bestuur.

Erwordt met dat schip nauwelijks gevaren, dus wat voor onderhoud kan dat nou opleveren. Nou, kennelijk zoveel, dat daar bij de Marine (die dat onderhoud uitvoert) alleen al tien managers mee bezig zijn: een senior projectleider, een projectmanager, een scheepscoördinator, een engineer/coördinator, een projectplanner, drie productiegroepmanagers, een werkvoorbereider en een KAM-coördinator. (...) In acht jaar zijn er veertienduizend gewerkte uren aan besteed. Ik vermoed dat er veel minder mensuren besteed zijn aan het pleziervaren op het schip.

'We'weten 'onze' cadeautjes aan de familie Van Oranje-Nassau wel uit te zoeken. Het cadeau aan Wilhelmina, de Gouden Koets, wordt de komende vijf jaar gerenoveerd. Rutte wil niet zeggen hoeveel dat gaat kosten, dus ga maar na. 

Ik ben republikeim, dus wat mij betreft  is elke euro die ten behoeve van de familie Van Oranje-Naussau wordt uitgegeven er één teveel. Ja, een gekozen staatshoofd kost  ook geld, maar die veroorzaakt niet elk jaar dezelfde 'fotomomenten' aan zee of in de sneeuw, met gedwongen 'leuk' doende kleinderen. Als die Willem-Alexander zo goed is voor ons bedrijfsleven, maak hem dan staatssecretaris van buitenlandse handel of zoiets. Kan hij ook in de Tweede Kamer zelf komen vertellen wat hij gedaan heeft en waarom. Het onderhoud aan dat schip en aan al die buitenlandse vakantieverblijven moeten ze dan wel zelf betalen, maar ze schijnen nog wel wat 'eigen geld' te hebben.

KOMKOMMER

Gisteren was het 29 februari, want we zitten in een schrikkeljaar. Dat fenomeen kennen we al eeuwen, dus het bijzondere is er zo langzamrhand wel vanaf. Zou je denken. Maar in tenminste twee tv-programma's werd er ruim aandacht aan besteed, met name aan de prangende vraag: is zo'n schrikkeldag financieel nu voordelig of nadelig? Dan volgen er argumenten als: je werkt een dag voor niets voor je baas, je maakt een dag lang extra kosten voor energie. Er werd gisteren extra veel getrouwd, als man hoef je dan maar één keer in de vier jaar vanwege trouwdag een bloemetje mee naar huis te nemen.

Vroeger viel de komkommertijd altijd ergens in augustus, want dan gebeurde er niets. Momenteel gebeurt er van alles. De vluchtelingenstroom komt al weer op gang. Alexia breekt een beentje. Wilders voelt zich weer eens beledigd. In Syrië schieten ze wat minder, maar er worden wel, schijnt het, acht Nederlandse jihadisten door IS doodgeschoten. Die hadden er, geloof ik, een eigen mening op na  gehouden. Ja, de opmerking "Dat maken wij wel uit." is hier vrij gebruikelijk. maar daar moeten ze in het Midden-Oosten kennelijk nog wat aan wennen. Waren die jongens toch meer Nederlander dan jihadist?