FOBIE

In de Dikke van Dale heb ik weer eens opgezocht wat een fobie is: angst­be­klem­ming die in bep. om­stan­dig­he­den of te­gen­over bep. voor­wer­pen kan op­tre­den, zon­der dat er een zicht­ba­re oor­zaak voor de angst be­staat, schijn­baar ir­reë­le angst. Wie lijdt aan islamofobie is dus bang voor de islam, zonder dat daarvoor een zichtbare oorzaak is.

In de Volkskrant las ik een commentaar dat als volgt begon: Treed hard op tegen anti-islamitisch geweld, maar erken islamofobie niet als aparte discriminatiegrond. Het schijnt dat een eerbiedwaardige instelling als het College voor de Rechten van de Mens van mening is, dat islamofobie wèl een aparte discriminatiegrond moet worden.

Achtergrond van de discussie is de toename van geweld tegen moskeeën en andere islamitische instellingen (...) Bedreiding, bekladding, stenen door de ruiten, brandstichting, varkenskoppen op de stoep, het gebeurt allemaal. Dat is geen fobie meer, dat is gewoon overtreding van de wet. Het is een uitvloeisel van discriminatie wegens godsdienst. Dat wordt al verboden in artikel 1 van onze Grondwet. Homofobie wordt ook niet apart genoemd.

Je mag homo's viezeriken vinden, moslims engerds, joden geniepig, gehandicapten lastig, als je het maar laat bij die achterlijke mening en er geen gewelddadige achties aan verbindt of anderen daartoe oproept. Als we van alle tegen mensen gerichte fobieën een discriminatiegrond gaan maken wordt artikel 1 wel heel erg lang. Dat is al duidelijk genoeg: discriminatie op welke grond dan ook, is niet toegestaan.