Verpakking

Vandaag begin ik met een bekentenis, voor diegenen die dat nog niet wisten: ik heb twee linkerhanden. Als er bij mij in huis geklust moet worden, laat ik dat doen, anders wordt het een puinhoop. Maar je kunt niet voor elk klusje iemand anders laten opdraven. Het vervelende is nu dat er al jaren lang een samenzwering gaande is bij de verpakkingsindustrie. Voorbeeldje: recentelijk kocht ik nieuwe oordopjes waarmee ik af en toe luister naar muziek die op de harde schijf van mijn pc staat. Ik was er niet helemaal zeker van dat het piefje dat ik dan in de het daarvoor bestemde gaatje in mijn pc moest doen ook passend was, want daar heb je verschillende maten in. De sympathieke verkoper vond dat geen probleem. Als ik het ding voorzichtig uitpakte en het zou toch niet passen, kon ik het - met verpakking - komen ruilen. Thuisgekomen ging dat plastic omhulsel openmaken. Dat wil zeggen: ik probeerde dat open te maken zonder het te beschadigen. Het zal wel duidelijk zijn: dat lukte van geen kant. Ik had natuurlijk terug kunnen gaan naar de winkel op het Koningsplein. Eerst lijn 13 of 14, dan overstappen op lijn 1, 2 of 5 en vervolgens in die winkel voor lul staan, omdat het waarschijnlijk met een eenvoudig handgreepje open te maken zou zijn. Ik besloot tot het alternatief: bruut geweld. In de keuken heb ik een stevige schaar, waarmee ik altijd de bloemen schuin afknip, maar waarmee je ook aardappelen kunt schillen, flessen kunt openmaken en deksels van potjes kunt losdraaien die ik met mijn blote handen niet open krijg. (Een uitgesproken krachtmens ben ik ook niet.) Met kracht stak ik een punt van die schaar door het plastic, dat ik vervolgens kon openknippen. Het piefje paste gelukkig. Zo worden meer eenvoudige dingen op, voor mij, haast onbereikbare wijze verpakt.

Op verpakkingsgebied ondervond ik ook regelmatig enig 'klein leed'. Melk gebruik ik alleen in mijn thee. Die melk schaf ik aan in zo'n kartonnen verpakking van een halve liter. Die moet je ook op een speciale manier openmaken. Ik weet hoe dat moet, maar negen van de tien keer lukt me dat slechts na veel gehannes en vaak met onverhoeds naar buiten klotsende melk. Eergisteren constateerde ik tot mijn niet geringe opluchting dat aan dat 'klein leed' een einde is gekomen. AH brengt nu een halve liter melk van het huismerk op de markt in een kartonnen verpakking van iets andere afmetingen met EEN DRAAIDOP die zelfs een erkende kluns als ik, zonder kracht, zonder geknoei en met een simpele handbeweging kan openmaken. Zo schrijdt de beschaving voort.
x