FIETSEN

Onlangs kwam ik bij toeval terecht bij een filmpje op YouTube over Amsterdam. Er blijken veel van die, vooral door Amerikanen gemaakte, filmpjes over Amsterdam op YouTube te staan. Als geboren en getogen Amsterdam ben ik natuurlijk wel benieuwd naar wat die toeristen over 'mijn' stad te vertellen hebben.

Nou, ze hebben het allemaal over de zelfde dingen en plaatsen:

• de Walletjes (the 'Red Light District'); 
• de Coffeeshops (waar je niet heen gaat voor koffie);
• de musea, die zo mooi dicht bij elkaar aan één plein liggen;
• het Anne Frank Huis;
• het shoppen (Magna Plaza, de PC, de Negen Straatjes).

Waar ze ook niet over uitgepraat raken zijn de enorme aantallen fietsers. Dat is niet zo vreemd, want buiten Nederland is fietsen in het algemeen iets wat je af en toe in je vrije tijd doet. In Nederland is de fiets in de eerste plaats een meestal dagelijks transportmiddel. Je gaat er mee naar school en naar je werk en je doet er je boodschappen mee.

Zeker in Amsterdam ben je met de fiets vaak sneller waar je wil zijn dan met de auto en je hebt geen parkeerprobleem en -kosten. In die filmpjes wordt dan ook vaak gezegd dat de beste manier om Amsterdam te bekijken is op de fiets. Dat klopt, als je Amsterdammer bent met enige jaren ervaring.

Amsterdamse fietsers zijn de anarchisten onder de fietsers. Verkeersregels zijn bedacht ten behoeve van andere weggebruikers. Ik heb leren fietsen in Amsterdam, heb nooit een auto gehad en dus veel gefietst in Amsterdam, maar toen ik na 23 jaar ballingschap in Den Haag terug kwam in Amsterdam, moest ik echt weer even wennen. Ik was trouwens vrij snel weer helemaal geacclimatiseerd.

Fietsende toeristen zijn een ramp in Amsterdam, vooral buitenlandse toeristen. Die hebben überhaupt nauwelijks enige fietservaring. Het ontbreekt hun aan reactiesnelheid in onverwachtesituaties (en in het Amsterdamse verkeer heb je vrijwel uitsluitend onverwachte situaties). Ze slingeren vaak over de weg/het fietspad en het duurt even voor ze doorhebben hoe je met tramrails omgaat. Gelukkig zijn ze meestal te herkennen aan de bonte kleuren van hun huurfiets, zodat de ervaren fietsers hen kunnen ontwijken.