50

Rond 12:00 uur staat de taxi van Valys voor de deur. Die zal mij vervoeren naar Appartementenhotel Bos en Duin in Den Hoorn op Texel. Daar zal ik het Pinksterweekend doorbrengen. Ik heb niets met Pinksteren, maar het is dan ook toevallig dat het juist valt op het weekend dat ik mij (al enkele maanden geleden) had voorgenomen naar Texel te gaan.

Het is vandaag vrijdag 2 juni. 2 juni 1967, vandaag precies 50 jaar geleden, was ook een vrijdag. Ik nam die dag de trein naar Den Helder en vandaar de pont naar Texel. Ik ging daar naar een feestje.

Ook toen al was ik niet gek op feestjes, maar ik besloot er een lang kampeerweekend van te maken. Ik had ook de maandag vrij genomen. Ik zou daar trouwens niet tussen allemaal 'vreemde' mensen rondlopen, diverse vrienden van mij waren ook uitgenodigd, maar met hen heb ik mij nauwelijks bemoeid, omdat ik daar de belangrijkste ontmoeting in mijn leven deed.

Vandaag precies vijftig jaar geleden ontmoette ik Boukje dus. Datzelfde weekend al wist ik zeker dat Boukje degene was met wie ik zo lang mogelijk zou willen samenleven. Gelukkig bleek al gauw dat Boukje dat ook wilde. Ik schrijf nadrukkelijk "zo lang mogelijk", niet "voor altijd". Boukje en ik hebben al vrij vroeg expliciet afgesproken dat we elkaar nooit zouden beloven 'voor altijd samen te blijven'. Ook toen al hoefde je maar om je heen te kijken om te zien, dat zo'n belofte heel vaak geen stand houdt. We spraken wel af dat we altijd ons best zouden blijven doen om onze relatie zo mooi mogelijk te houden. Daar zijn we heel goed in geslaagd.

Ik ga echt niet het hele weekend droevig zitten wezen. Denken aan Boukje maakt me zelden droevig. Het maakt me meestal blij, want er zijn nauwelijks nare herinneringen.

P.S.
Ik denk dat ik NIET zal bloggen vanaf Texel.