Literatuur

Al zo'n zestig jaar ben ik een groot liefhebber van 'The Lord of the Rings' (LOTR). Zowel de Engelse als de Nederlandse versie heb ik in diverse uitvoeringen. Natuurlijk heb ik ook de films op dvd en ik heb er al meermalen naar gekeken, zoals ik de boeken talloze malen heb gelezen.

In de Volkskrant kwam ik een link tegen naar een aflevering van YouTube van de 'Universiteit van Nederland', waarin filmwetenschapper dr. Dan Hassler-Forest uitlegt waarom LOTR zo populair is bij een groot publiek. Hieronder kun je het hele acttien minuten durende 'college' volgen.



Je kan LOTR natuurlijk op allerlei manieren beoordelen. Dan doet het vanuit Freudiaans perspectief. Zijn publiek heeft in grote meerderheid de boeken gelezen en/of de films gezien. Mocht je het verhaal niet kennen dan zal het 'college' van Dan daar zeker niet toe aanmoedigen. LOTR is naar mijn oordeel een literair meesterwerk dat meer verdient dan deze slordige beoordeling. Dan stelt overigens ook de vraag aan de orde of LOTR 'literatuur' is. Je kunt het immers afdoen als 'slechts fantasy'. Zoals mensen de aanschaf van een thriller wel eens excuseren met: "Ik wilde iets in de trein (of: in de vakantie) te lezen lezen hebben." Alsof je in de trein of op vakantie geen literatuur of 'moeilijke' nonfictie zou kunnen lezen. Ik heb aardig wat boeken,  maar ik heb me nog nooit afgevraagd of iets 'literatuur' is. Ik stel aan een boek, van welk genre dan ook, als enige eis, dat het me van begin tot einde boeit.

Ik heb boeken die tot de 'literatuur' gerekend worden, waaronder enkele die door Nobel Prijswinnaars geschreven zijn, maar ik heb behoorlijk wat thrillers, horror, science fiction en fantasy. Eerlijk gezegd lees ik liever iets van Stephen King dan van S. Vestdijk, liever Isaac Asimov dan W.F. Hermans. Lucebert is vast wel een groot dichter voor het aangezicht des Heren, maar geef mij maar het olangs aangeschafte bundeltje gedichten en liedjes ("Die van die van u") van Annie M.G. Schmidt.