Trots

Het overkomt me maar zelden, maar gisteren was het weer eens zo ver: ik voelde me ongelooflijk trots Nederlander te zijn. We hebben het toch maar weer eens geflikt en een paar duizend hectare aan ons landoppervlak toegevoegd. Natuurlijk hadden we Onze Hare Majesteit erbij gehaald om het sluitstuk te verrichten. Ze hoefde niet persoonlijk een schop ter hand te nemen om de laatste kubieke centimeters zand in het laatste geultje te gooien. Haar werd gevraagd op een knop te drukken.

Ben ik nou de enige die vindt dat hier een enorme kans gemist is om onze nationale trots een enorme 'boost' te geven? Het EK voetbal liep uit op een enorme teleurstelling. In de Tour de France rijden 'onze jongens' (onze "helden", onze "drie musketiers") al weer op een enorme achterstand. Ik kan wel janken als ik Geesink zie fietsen bij het onderschrift "arrière de la course". Beatrix had al die nationale ellende met één druk op de knop kunnen veranderen in nationale euforie. Dus wat hadden de ze daar moeten doen? Een grote ORANJE knop nemen. Maar wat gaven ze Onze Hare Majesteit? Een lullig rood knopje. Dezelfde kleur als die roos van de PvdA en die tomaat van de SP! Ja, zo kun je het 'wij-gevoel' wel vergeten. Dit kan alleen nog maar goedgemaakt worden door ook op een rood knopje te drukken als we die Hedwigepolder weer laten vollopen.
x