maandag 23 januari 2012

Actie!

Stel je even voor: de werkgevers in Nederland laten per brief aan de werknemers weten, dat volgend jaar de lonen niet aangepast worden aan de inflatie en sterker nog, de kans is groot, dat de lonen met een bepaald percentage verlaagd zouden kunnen worden. De wereld zou te klein zijn! Het Malieveld en/of de jaarbeurshallen zouden volstromen met actievoerende arbeiders. De Stichting van de Arbeid zou exploderen! De ene staking zou worden opgevolgd door de andere.

Een paar dagen geleden kreeg ik van een van 'mijn' pensioenfondsen een brief waarin nog eens aangegeven werd hoe in de afgelopen jaren de prijsontwikkeling was verlopen en in welke mate mijn pensioen daaraan niet was aangepast (een verschil van 3,43%). Verder is al duidelijk dat volgend jaar wel eens op mijn pensioen gekort zou kunnen worden. Het zou mij niet verbazen als ik de komende tijd nog een paar brieven met een soortgelijke inhoud zou krijgen.

Toen ik nog werkte, was ik een actief vakbondslid. Dat wil zeggen: ik ging naar vakbondsvergaderingen, waarin over de opstelling van de vakbonden in komende cao-onderhandelingen werd gesproken. Meestal was ik radicaler dan de vakbondsbestuurders. Diezelfde vakbondsbestuurders zitten nu mijn belangen te behartigen in de Raden van Bestuur van de pensioenfondsen, maar ze doen niet eens de moeite mij - en de andere 'pensionado's' - te vragen, wat ik in het algemeen van alles vind.

Ik zou best "Actie! Actie" willen voeren, maar hoe doe je dat als gepensioneerde? Ik heb geen werkstaking als machtsmiddel. Onlangs heb ik weer eens horen beweren dat wij gepensioneerden best een hoop geld te besteden hebben. Ik zal ook echt niet beweren dat ik aan de rand van de afgrond sta. Maar de leden van de Raden van Bestuur staan - nog veel verder van de die rand - over mijn toekomstig inkomen te beslissen en zij hebben de afgelopen jaren beslist over beleggingen die niet zo voordelig uitpakten.  Het zou van enige solidariteit, om nog maar niet spreken van verantwoordelijkheidsgevoel, getuigen als die leden van de Raden van Bestuur zouden besluiten de ontwikkeling van hun - meestal niet geringe - inkomen zouden aan te passen aan de ontwikkeling van mijn pensioen. Maar dat zal wel teveel gevraagd zijn. Zal ik weer eens een open brief schrijven?
x

2 opmerkingen: