Gesprek

Soms verbaas ik mezelf, omdat ik iets doe wat ik maar zelden doe. Een van die dingen is praten met mensen die ik 'in het wild' ontmoet. Gisteren gebeurde dat weer eens.

Ik was nog vrij laat in de stad en dacht: ik drink wat bij Reijnders op het Leidseplein, eet daar een eenvoudig hapje en om acht uur ben ik thuis voor het NOS-journaal. Ik was even na twaalven thuis.

Hoe dat zo? Een romantische ontmoeting? Nee. Ik dronk een biertje en zat, zoals gebruikelijk, een boek te lezen. Aan het tafeltje naast me - op het terras, het was aangenaam weer - zat een man van een jaar of veertig, die op een gegeven moment, in het Engels, een opmerking maakte over de schrijver van het boek dat ik aan het lezen was. Ik zei wat terug, ook in het Engels. Aan zijn Engels hoorde ik niet waar hij vandaan kwam, maar hij bleek wel degelijk een vijfde- of zesde generatie Amerikaan te zijn uit Portland, Oregon. Hij was geen toerist, want hij werkt en woont hier al ruim twee jaar, voor een Amerikaans advertentiebedrijf. Zijn vrouw werkt hier als onderwijzeres aan een internationale school. Gisteravond was ze ergens in de stad met een collega aan het eten.

Het ene woord haalde het andere uit. We praatten over Amerika, over politiek en uiteindelijk over 'Life, the universe and everything', zoals boeken en films, relaties, vakanties. Noem maar op. En dat het een geanimeerd gesprek was mag blijken uit het feit dat ik totaal onverwacht zo'n vijf uur lang zat te praten met een totaal onbekende, wat bepaald niet 'mijn ding' is.

Jeremy, zo heet hij, bleek ook buitengewoon enthousiast te zijn over het wonen en leven in Amsterdam en daarmee krijg je mij al gauw plat, natuurlijk. Maar dat was zeker niet het enige. Evenmin het feit dat hij erop stond al mijn consumpties te betalen. Kort voordat ik naar huis ging, kwam Amanda, zijn vrouw ook nog langs, op de fiets. Ze hadden al gauw ontdekt dat fietsen de beste manier was om je door Amsterdam te bewegen.

Ik ben er nog niet uit, hoe het allemaal zo kon gebeuren. Ik moet daar nog eens over nadenken. Wellicht kom ik er nog op terug.

Jeremy, if you read is: thanks for the drinks, but most of all, thanks for a nice evening. Let's meet again and talk some more. Drinks are on me then.

X