Historisch

De komende nacht is het veertig jaar geleden dat ik, met Boukje, bij vrienden naar de tv ging kijken. We zouden allemaal opblijven tot HET gebeurde: een mens zou voet zetten op de maan. Ik kan me echt niet herinneren hoe laat het precies was. Wel weet ik dat de andere drie het te lang vonden duren en naar bed gegaan waren. Ik weet ook nog dat ik een citaat van Goethe in mijn hoofd had: "und ihr könnt sagen, ihr seid dabei gewesen". (Ik ben geen Goethekenner, ik ben een citatenkenner.) Natuurlijk was ik niet 'dabei', maar dankzij de techniek kon ik het wel direct meebeleven. Ik ging dus niet naar bed. Hoe je ook over ruimtereizen en het nut ervan denkt, je kunt niet ontkennen dat het een historische gebeurtenis was. Daar wilde ik 'bij' zijn.

Het was, in een bepaald opzicht, ook een opmerkelijke historische gebeurtenis. Al een aantal jaren was de vraag niet: "Zal de mens ooit voet op de maan zetten?" De vraag was: "Wanneer zal de mens voet op de maan zetten?"

Destijds waren er heel wat mensen die vonden dat al dat gedoe in de ruimte maar weggegooid geld was. "Waar heb dat nou voor nodig?" Inmiddels zijn er al weer twee generaties opgegroeid voor welke het nauwelijks nieuws is dat er weer een bemande space shuttle omhoog geschoten is. Het is de gewoonste zaak van de wereld geworden direct getuige te zijn van een sportwedstrijd aan de andere kant van de wereld. Als je broer of vriendin veilig is teruggekeerd van de Mount Everest stuurt zhij je een sms'je. Dankzij een satellietje dat zijn baantjes om de aarde draait.
x